SB:ตอนที่ 140 ประสิทธิภาพของความสามารถ

สัตว์เลี้ยงสงคราม: ราชสีห์ขนทองหกเนตร”

“ท่านสมบัติ: แสง”

“ระดับ: อสูรระดับสูง”

“สายเลือด: ระดับจักรพรรดิ์ (มีสายเลือดปราชญ์ด้วย)”

“ความสามารถโดยกำเนิด: แสงเทวะหกเนตร ระดับเจ้าโลก”

“มูลค่าการเติบโต: 80,000 / 100000”

ราชสีห์ขนทองหกเนตรตื่นเต็มที่แล้ว ลู่หยางมองดูคุณสมบัติทั้งหมดของราชสีห์ขนทองหกเนตร และตอนนี้เขาก็รู้ว่าราชสีห์ขนทองหกเนตรนั้นมีธาตุแสง

“ มันเป็นสัตว์ประหลาดเก่าแก่จริงๆ อัตราการเติบโตของเขาเกือบจะใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบยิ่งใหญ่! ข้าสงสัยว่าพวกภูตผีนี่อยู่มานานแค่ไหนแล้วนะ! “

ลู่หยางมองไปที่คุณลักษณะของราชสีห์ขนทองหกเนตรแล้วหัวเราะออกมาดัง ๆ เขารู้แค่ว่ายิ่งระดับสูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีชีวิตอยู่มานานขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ลู่หยางไม่รู้ก็คือจุดเติบโตไม่เพียงแต่แสดงถึงสิ่งเหล่านี้เท่านั้น แต่ยังแสดงถึงอายุขัยของสัตว์อสูรด้วย

สำหรับสัตว์อสูรดุร้ายที่เติบโตตามธรรมชาติเช่นราชสีห์ขนทองหกเนตร หากยังไม่สามารถก้าวทะลุผ่านหลังจากบรรลุมูลค่าการเติบโตของมัน นั่นหมายความว่าเวลาของพวกมันกำลังจะสิ้นสุดลง

ดังนั้น ก่อนที่จะพบกับลู่หยาง ราชสีห์ขนทองหกเนตรจะใช้วิธีการใด ๆ ก็ตามที่จะร่วมมือกับปี่อานเพื่อการก้าวทะลุผ่าน

มีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ลู่หยางพอใจ และนั่นก็คือการที่เขาปราบสัตว์ร้ายที่มีสายเลือดของอสูรศักดิ์สิทธิ์ ผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นกับเขานั้นยิ่งใหญ่กว่าสัตว์อสูรธรรมดาทั่วไป มันทำให้ความแข็งแกร่งของลู่หยางเพิ่มขึ้นหนึ่งหมื่นจินจริงๆ และเขาก็ได้รับพลังเทวะถึงหนึ่งแสนเก้าหมื่นจินเป็นผลสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มีปัญหาอีกอย่างของลู่หยางคือศิลาผลึก

เขามีศิลาผลึกเพียงสองแสน แต่หนี้นั้นมีมากกว่าสี่แสน และเขาไม่สามารถจ่ายได้

“ ข้าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ข้าจะสามารถปลดหนี้ค่าบ้านได้ “เฮ้อออ…” ผู้อาวุโสอาจจะมีวิชาจารึกระดับสูง แต่ราคา … “

ผู้อาวุโสเปิดเผยข่าวเกี่ยวกับวิชาจารึกระดับสูงให้กับลู่หยาง แต่เขาต้องทำภารกิจให้สำเร็จก่อนที่จะส่งมอบวิชาจารึกระดับสูงให้กับลู่หยาง และราคาที่เขาต้องจ่ายคือลู่หยางต้องทำภารกิจให้สำเร็จถึงสามสิบภารกิจ นั่นหมายความว่าเขาต้องผลิตสำเนาวิชาคุมสัตว์อสูรระดับกลางถึงสามร้อยเล่ม

หนังสือวิชาควบคุมสัตว์อสูรระดับกลางสามร้อยเล่มเทียบเท่ากับจำนวนภารกิจที่ผู้จารึกทั่วไปทำมากกว่าหนึ่งปี

อย่างไรก็ตาม วิชาจารึกระดับสูงนั้นจะหาค่าไม่ได้เลยหากไม่มีการบอกใบ้ใดๆเลยแม้ว่าจะมีศิลาผลึกเพียงพอ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อ หากมีวิชาจารึกระดับสูงระดับห้าดาววางขายอยู่ตามตลาด ราคาจะเป็นสิบเท่าของวิชาคุมอสูรระดับสูง

“เฮ้อ ยังมีเวลาอีกครึ่งเดือนที่หลออู๋ฮวงจะเข้ามาในเมือง และด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ของข้า มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้กับตระกูลคุน” นอกจากนี้… อีกไม่นานก็ถึงวันเกิดปีที่สิบเจ็ดของลู่หยาง

วันเกิดปีแรกของคนที่โตเป็นผู้ใหญ่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อผู้คนในทวีปนี้ แม้ว่าวิญญาณของลู่หยางจะมาจากดาวดวงอื่น แต่เขาก็อยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานและลู่หยางได้หลอมรวมกับโลกนี่แล้ว

“ ไม่ว่ามันจะเป็นการมาถึงของหลออู๋ฮวง หรือวันเกิดปีที่สิบเจ็ดของข้า ข้าก็ประมาทไม่ได้! สำหรับวิชาจารึกระดับสูง เอาไว้ค่อยพูดถึงเรื่องนี้ทีหลังแล้วกัน “

ณ เวลานี้ ลู่หยางได้แต่วางแผนเช่นนี้ ถ้าไม่ แม้ว่าเขาจะทำงานอย่างไม่หยุดยั้ง แต่วิชาคุมอสูรระดับกลางสามร้อยชุดจะใช้เวลาสองถึงสามวันจึงจะเสร็จสมบูรณ์

หลังจากตัดสินใจแล้ว ลู่หยางได้ดึงทักษะโดยธรรมชาติที่แข็งแกร่งออกมาอีกครั้งและตราที่ประทับรูปทักษะโดยธรรมชาติบนร่างของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น

นอกจากนี้เขาค่อยๆเข้าใจว่านอกจากความสามารถในการควบคุมอสูรร้ายแล้วยังมีปัจจัยสำคัญในความแข็งแกร่งของผู้คุมอสูรอีกด้วย

การควบคุมอสูรร้ายเพื่อต่อสู้เป็นเพียงขั้นพื้นฐานที่สุดของวิชาฝึกอสูร และถือได้ว่าเป็นขั้นตอนแรกของผู้คุมอสูร ถ้าเขาต้องการที่จะเลื่อนขึ้นหนึ่งระดับ เขาจะต้องเริ่มจากตัวผู้คุมอสูรเอง

ไม่ว่าอสูรร้ายนั้นจะแข็งแกร่งเพียงใด หากผู้คุมอสูรไม่แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้ มันก็จะไร้ประโยชน์ และถ้าผู้คุมอสูรแข็งแกร่งเพียงพอ แม้ว่าสัตว์ร้ายนั้นจะอ่อนแอ แต่ก็สามารถชดเชยได้

ลู่หยางก็ตระหนักเช่นกันว่าเพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้น นอกเหนือจากการทำให้สัตว์เลี้ยงสงครามแข็งแกร่งแล้ว เขายังสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองได้อีกด้วย

ซึ่งเป็นขั้นที่สองของผู้คุมอสูร:นั่นก็คือ การหลอมรวม!

โดยผ่านการหลอมรวม ไม่เพียงแต่ความแข็งแกร่งของผู้คุมอสูรจะได้รับการเสริมสร้างให้แข็งแกร่งอย่างมากเท่านั้น ความสามารถของสัตว์อสูรจะถูกโอนไปยังตัวผู้คุมอสูรด้วย ดังนั้น เมื่อต่อสู้กับยอดฝีมือ เขาไม่เพียงแต่ต่อสู้กับสัตว์เลี้ยงสงครามของพวกนั้น แต่ยังต้องต่อสู้กับความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาเหล่านั้นด้วย

กลยุทธ์การต่อสู้ของสัตว์อสูรนั้นค่อนข้างสอดคล้องกัน แต่ของผู้คุมอสูรนั้นแตกต่างกัน ต่างคนต่างก็มีกลยุทธ์การต่อสู้ที่แตกต่างกัน มีโลกที่แตกต่างกันระหว่างพวกเขา

“ตัวตน: ลู่หยาง (ผู้ฝึกอสูรระดับกลาง)”

“วิชาฝึกอสูร: ระดับกลาง (ระดับดาว: 10 ดาว)”

“กำลังกาย: 190,000 จิน”

“อายุขัย: 16/100”

“สัตว์เลี้ยงสงคราม: ราชสีห์สงครามทองคำ (1), สุนัขอเวีสามหัว (1), สัตว์ร้ายระดับสูง, ราชาวานรไม้เทวะ (1), ราชาวิหคขนสีฟ้า (1), ราชาพยัคฆ์เพลิงสีชาด (1). ราชาหมาป่าเพลิง (1) สัตว์ร้ายระดับสูง, ราชาพยัคฆ์ลูกศร (1) สัตว์ร้ายระดับสูง, ราชาอสรพิษเพลิงมรกต (สูง) สัตว์ร้ายระดับกลาง ราชาหมาป่าจันทราเงิน(2) สัตว์ร้ายระดับสูง … “

“ทักษะ: ผสานร่าง (ระดับ 1: ขั้น10; ระดับ 2: ขั้น6; ระดับ 3: ขั้น4)”

“ความสามารถโดยธรรมชาติ: ระฆังทองคำอมตะ (ระดับเจ้าโลก)” ประตูแห่งอเวจี (ระดับเจ้าโลก) ไม้หนึ่งเดียวก่อกำเนิดป่า (ระดับเจ้าโลก) พายุหมุนเฮอริเคน (ระดับเจ้าโลก) ชิหยาน บอลเพลิงยักษ์ ทำลายล้าง “ศรอสนีบาต … “

“กระเป๋าสัตว์เลี้ยง: ยี่สิบช่อง”

“กระเป๋าสวรรค์ปฐพี: คุณภาพต่ำ (พื้นที่ 11 ลูกบาศก์เมตร)”

“เตาหลอมหมื่นอสูร: ชั้นยอด (กลั่นโลหิตสัตว์เลี้ยงสงครามสู่ระดับจักรพรรดิ์)”

“อาภรณ์เทวะควบคุมสัตว์อสูร: สามัญ (สามารถหลอมรวมกับความสามารถโดยกำเนิดระดับธรรมดาและต้องใช้อาวุธจิตวิญญาณ)”

หลังจากจับราชสีห์ขนทองหกเนตรแล้ว การผสานร่างระดับที่สามก็สามารถก้าวผ่านไปยังระดับที่ห้าได้สำเร็จ ตอนนี้ลู่หยาง สามารถหลอมรวมกับอสูรระดับจักรพรรดิ์ได้ห้าตัวแล้ว

แต่ลู่หยางก็พบปัญาหาด้วย แม้ว่ามันจะหลอมรวมกันได้ แต่ก็ยังมีความแตกต่างอยู่บ้าง

ผู้คุมอสูรธรรมดาๆจะสามารถถ่ายโอนพลังไปยังร่างกายของพวกเขาได้เพียงสิบเปอร์เซ็นต์หลังจากที่หลอมรวมเข้าด้วยกัน ผู้คุมอสูรระดับกลางจะสามารถหลอมรวมพลังได้ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ผู้คุมอสูรระดับสูงจะหลอมรวมได้เพียงสามสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

นี่คือการผ่านกฎอย่างเข้มงวด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นขั้นเด็ดขาด จากการคำนวณของลู่หยาง ปริมาณพลังงานที่หลอหยุนชานสามารถหลอมรวมได้นั้นมากกว่าสามสิบเปอร์เซ็นต์ และหยวนจินก็จะเหมือนกัน!

มีขีดจำกัดสำหรับความแข็งแกร่งของผู้คุมอสูรระดับสูง และเมื่อมันถึงขีดจำกัดนั้น มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพัฒนาอีกครั้ง เว้นแต่จะมีการเผชิญหน้าโดยบังเอิญซึ่งผิดปกติเหมือนกับของลู่หยาง ดังนั้นเมื่อผู้คุมอสูรระดับสูงถึงขีดจำกัด เขาจะสามารถแข่งขันได้เฉพาะกับผู้ที่ผ่านกระบวนการหลอมรวมได้

“ ต้องมีเคล็ดลับบางอย่างแน่ ๆ !” มิฉะนั้น หยวนจินและหลอหยุนซานจะครองตำแหน่งผู้คุมอสูรระดับสูงได้อย่างไร! “ลู่หยางเดาในใจ

ในฐานะผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลชั้นนำ พวกเขามีผู้คุมอสูรระดับสูงไม่กี่คนอยู่ภายใต้คำสั่งของพวกเขา แต่ไม่มีใครสามารถสั่นคลอนตำแหน่งของพวกเขาได้ สองคนนี้มีจุดเด่นอย่างแน่นอน และความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือพวกเขาสามารถใช้ทักษะผสานร่างได้

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีวิธีเพิ่มประสิทธิภาพของการผสานร่าง แต่ลู่หยางก็ไม่รู้ว่าทำอย่างไร

“ ราชสีห์ขนทองหกเนตรต้องรู้!”

นั่นเป็นสัตว์ประหลาดตัวเก่าเแก่ที่แท้จริง ซึ่งอยู่มานานกว่าหลอหยุนชานเสียอีก เป็นไปไม่ได้ที่ราชสีห์ขนทองหกเนตรจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าหลอหยุนชานจะรู้แล้วก็ตาม

ลู่หยางหอบยาวิญญาณกองโต แล้วเรียกราชสีห์ขนทองหกเนตรออกมาจากพื้นที่สัตว์เลี้ยงพร้อมกับยิ้มขณะที่เขาพูดกับราชสีห์ขนทองหกเนตร: “ทองเฒ่า! ข้ายังมีสมุนไพรอีกมาก ให้ข้าช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของท่าน! “

“ด้วยรอยยิ้มเช่นนี้ จะต้องมีบางอย่างที่ไม่ดีเกิดขึ้น” ราชสีห์ขนทองหกเนตรถูกลู่หยางจ้อง และร่างของมันก็สั่นสะท้าน: “พูดมาสิ มีอะไรที่ท่านต้องการให้ข้าช่วยมั้ย? ตอนนี้ข้าบาดเจ็บอยู่จึงช่วยอะไรท่านไม่ได้มากนะ “

ลู่หยางโบกมือทันทีและหัวเราะ: “แน่นอนข้ารู้เรื่องนี้ ข้าไม่ได้มาเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของท่านหรอกหรือ? ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการรักษาอาการบาดเจ็บของท่านแล้ว! “ในขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เขาโยนก้านยาวิญญาณเข้าไปในปากของราชสีห์ขนทองหกเนตรอย่างแม่นยำ

“เป็นยังไงล่ะ? ใช่รสชาติของผลไม้ในเทพนิยายมั้ย “ลู่หยาง ถามด้วยรอยยิ้ม

ราชสีห์ขนทองหกเนตรขบริมฝีปาก รสชาติหวานไหลผ่านริมฝีปากของมัน แล้วมันก็หัวเราะเบา ๆ : “อืมม ใช่ผลไม้ในเทพนิยายแหละ ดูเหมือนว่า ท่านจะใช้เงินจำนวนมากเพื่อช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของข้า “

ลู่หยางกลอกตาไปที่ราชสีห์ขนทองหกเนตร และพูดอย่างรวดเร็ว: “นั่นเป็นเพียงเรื่องไร้สาระ เพื่อที่จะซื้อเม็ดยาเหล่านี้ให้ท่าน ข้าแทบจะผลาญสมบัติของครอบครัวข้าไปหมดแล้ว! “ ตอนนี้ เราทำได้เพียงทำงานหนักเพื่อหารายได้ให้คนอื่น จากนั้นเราก็แทบจะไม่สามารถหาเลี้ยงครอบครัวได้ ยิ่งไปกว่านั้น เรายังคงเป็นหนี้จำนวนมาก”

เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว ลู่หยางก็จงใจหยุดชั่วคราว และมองไปที่ราชสีห์ขนทองหกเนตรด้วยสายตาพิเศษ จากนั้นก็พูดว่า: “ในบัญชีที่ข้าล้มละลายเพื่อท่าน มีบางอย่างที่ข้าอยากจะถามท่าน ทองเฒ่า โปรดอย่าปฏิเสธข้า”

“ข้ารู้ว่าท่านกำลังวางแผนอะไร และท่านสามารถบอกข้าได้ว่ามันคืออะไร”

“บอกข้าเกี่ยวกับการผสานร่าง …”

การหลอมรวมร่างไม่เพียงแต่เป็นเรื่องของผู้คุมอสูรเพียงอย่างเดียว แต่ยังเกี่ยวข้องกับสัตว์เลี้ยงสงครามด้วย ตอนที่ราชสีห์ขนทองหกเนตรควบคุมสัตว์อสูรหนึ่งหมื่นตัว มันยังเป็นราชาที่แท้จริงของสัตว์อสูรทั้งหมด ดังนั้นมันต้องมีความเข้าใจบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้

“ ท่านต้องการปรับปรุงประสิทธิภาพของการรวมเข้ากับ สัตว์เลี้ยงสงคราม ใช่ไหม…” “ถ้าอย่างนั้น มาที่สถานที่หนึ่งกับข้า”

ราชสีห์ขนทองหกเนตรบอกกับลู่หยางว่า ถ้าเขาต้องการปรับปรุงประสิทธิภาพของการผสานร่าง ก็ยังมีกลยุทธ์พิเศษบางอย่างที่เขาสามารถฝึกฝนได้ เพียงแค่ว่าหนังสือทักษะเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้มีค่ามากเกินไป และเขาจะไม่สามารถหามันได้แม้แต่ในเมืองตงไหล

อย่างไรก็ตาม ราชสีห์ขนทองหกเนตรรู้วิธีการฝึกฝนบางอย่าง แม้ว่าจะไม่ใช่มืออาชีพ แต่ก็ยังมีผลดีอยู่บ้าง

“ สิ่งเหล่านี้คือผลึกแห่งปัญญาพันปีของข้า ท่านซื้อมันไปด้วยเศษหญ้าไม่กี่ชิ้น ก็ถือว่าต่อรองได้”

ลู่หยาง หัวเราะ: “ก็ท่านเป็นของข้าแล้ว แล้วทำไมท่านถึงสนใจเรื่องอย่างนี้อีกล่ะ? นอกจากนี้ เมื่อข้าแข็งแกร่งขึ้น มันก็จะเป็นประโยชน์ต่อท่านด้วย! “

แต่ทว่า สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือราชสีห์ขนทองหกเนตรกำลังยิ้มชั่วร้ายอยู่ในใจ

“ การฝึกของข้ามันจะหนักหนานัก ท่านตัดสินใจรึยัง?”

“แน่นอน!” ลู่หยางพยักหน้าอย่างหนัก จากนั้นมันก็เอาค้อนขนาดใหญ่ออกมาจากด้านหลัง ค้อนนั้นเต็มไปด้วยเหล็กแหลม และมันก็เดินไปหาลู่หยางด้วยรอยยิ้มซุกซน

“ ทองเฒ่า!” ท่านจะทำอะไรน่ะ? “ลู่หยางอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นและถามอย่างกังวล

ราชสีห์ขนทองหกเนตรหัวเราะอย่างน่ากลัวและกล่าวว่า: “เจ้าเป็นคนที่มีเกียรติจริงๆ หากท่านไม่สามารถอดทนต่อความทุกข์ทรมานเล็กน้อยเช่นนี้ได้ ท่านควรล้มเลิกการฝึกที่เหลือโดยเร็วที่สุด! “

ใบหน้าของลู่หยางเต็มไปด้วยความกลัว แต่ราชสีห์ขนทองหกเนตรกลับหัวเราะอย่างน่ากลัว ค้อนขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยหนามได้ทุบลงบนร่างกายของลู่หยางอย่างหนัก จนทำให้เขาต้องร้องออกมาอย่างเจ็บปวดหัวใจทันที