อู๋​ซิน​ลอบ​พรู​ลมหายใจ​ ​ขณะเดียวกัน​ก็​มอง​สาวน้อย​ที่นั่ง​มุ่น​คิ้ว​อยู่​ข้าง​เตียง​ด้วย​ความเป็นห่วง​สีหน้า​เต็มไปด้วย​ความตกใจ

“​อู๋​ซิน​ ​เขา​เป็น​อะไร​ไป​หรือ​ ​ไม่สบาย​อีกแล้ว​หรือ​”

อู๋​ซิน​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ก่อนที่จะ​พยักหน้า​เอ่ย​ ​“​ขอรับ​ ​อีก​อย่าง​เหมือนกับ​ว่า​องค์​ชาย​จะ​สู้​กับ​ใคร​มาด​้วย​ ​ประจวบ​กับ​ป่วย​ด้วย​พอดี​…​”​ ​อาการป่วย​มา​เจอ​กับ​อาการ​ช้ำ​ใน​ ​ไม่รู้​ว่านี​่​เป็น​เวรกรรม​ที่​หรง​จิ​่น​ชอบ​ทำ​เรื่อง​ไม่ดี​ใน​ยาม​ปกติ​หรือไม่​ ​ดังนั้น​พอ​ฝืนใจ​เข้ามา​ใน​ห้อง​ของ​มู่​ชิง​อี​ได้​ก็​หมดสติ​ไป​เลย

“​สู้​กับ​คนอื่น​หรือ​ ​ชอบ​ก่อเรื่อง​จริงๆ​!​”​ ​มู่​ชิง​อี​มุ่น​คิ้ว​เอ่ย​ ​ร่างกาย​ของ​หรง​จิ​่​นอ​่อน​แอ​ขี้โรค​ ​ถึงแม้​จะ​มี​วิทยา​ยุทธ​ที่​ไม่เลว​แต่​หาก​คิด​จะ​ลง​ไม้​ลงมือ​กับ​คนอื่น​ก็​ออกจะ​อันตราย​ไป​หน่อย​จริงๆ​ ​ไม่มีใคร​รู้​ว่า​อาการป่วย​ของ​เขา​จะ​กำเริบ​ขึ้น​มา​เมื่อไร​ ​ต่อให้​จะ​เก่งกาจ​เพียงใด​แต่​ทันทีที่​ป่วย​ขึ้น​มาค​วาม​สามารถ​ใน​การป้องกัน​ตัว​ก็​จะ​หาย​ไป​ทันที​ ​เช่นนั้น​จะ​มีประโยชน์​อะไร​ ​มู่​ชิง​อีสัง​เกต​เห็น​ว่า​เสื้อผ้า​ที่​หรง​จิ​่น​สวมใส่​ไม่ใช่​ชุด​ที่​ใส่​ใน​งานเลี้ยง​คืนนี้​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​จงใจ​เปลี่ยนเสื้อ​ผ้า​เพื่อ​ไป​ท้า​ดวล​กับ​คนอื่น​ ​ฉับพลัน​ใน​ใจ​ก็​ผุด​นึก​บางอย่าง​ขึ้น​ได้​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ว่า​ ​“​ท่าน​ไปหา​เลี่ย​อ๋อง​มา​จริงๆ​ ​หรือ​”

หรง​จิ​่​นนอน​ไม่​หลับ​ ​ความเจ็บปวด​ในขณะที่​ป่วย​ทำให้​เขา​เข้าสู่​ห้วง​นิทรา​ได้​ยาก​ ​เขา​ค่อยๆ​ ​เปิด​ตา​ขึ้น​มอง​มู่​ชิง​อี​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​แค่​ฟัน​ไป​ที​หนึ่ง​เท่านั้น​ ​ไม่ได้​เอา​ถึงตาย​หรอก​น่า​”

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​เย็นชา​กล่าว​ ​“​ใช่​ ​แต่​ตอนนี้​คนที​่​ใกล้​ตาย​กลับเป็น​ท่าน​มิใช่​หรือ​”​ ​ระหว่าง​ที่​พูด​มู่​ชิง​อีก​็​นิ่ง​ไป​ชั่วขณะ​แล้ว​นึก​บางอย่าง​ขึ้น​ได้​ ​เกอ​ซู​ฮั่น​มี​ฉายา​ว่าย​อด​ฝีมือ​อันดับ​หนึ่ง​แห่ง​เป่ย​ฮั่น​ ​ร่าง​ปวกเปียก​ขี้โรค​อย่าง​หรง​จิ​่น​ยัง​ฟัน​เขา​ได้​ ​“​ท่าน​…​ท่าน​คือ​อวิ​๋​นอิ​่​นอย​่าง​นั้น​หรือ​”​ ​เสื้อผ้า​บน​เรือนร่าง​ก็​สามารถ​อธิบาย​คำตอบ​ข้อนี​้​ได้​แล้ว​ ​ผ้าแพร​ต่วน​สีดำ​ปัก​ลาย​ริ้ว​เมฆ​สีทอง​อ่อน​ประดับ​เต็มไปหมด​ ​สุขุม​สง่างาม​แต่​ดู​หยิ่งผยอง​ ​หาก​ไม่​ไตร่ตรอง​ดู​ให้​ลึกซึ้ง​คง​ไม่มี​อะไร​ ​แต่​พอ​จำกัด​ขอบเขต​ให้​แคบ​ลง​ก็​ทำให้​เดา​ออก​ได้​อย่างง่ายดาย

หรง​จิ​่น​แหงนหน้า​มอง​ชิง​อี​แวบ​หนึ่ง​อย่างไร​้​เรี่ยวแรง​แล้ว​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ว่า​ ​“​ชิง​ชิง​ ​ฉลาด​ขนาด​นี้​ช่าง​ไม่ดี​เอา​เสีย​เลย​”​ ​เจ้า​ฉลาด​ถึง​เพียงนี้​จะ​ให้​ข้า​ตัดใจ​จาก​เจ้า​ได้​เช่นไร

มู่​ชิง​อี​มอง​ค้อน​เขา​ไป​ที​หนึ่ง​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ ​“​มียา​อะไร​บ้าง​หรือไม่​ ​หรือว่า​จะ​ให้​เรียก​หมอ​มา​ให้ท่าน​ดี​”​ ​เรื่อง​เชิญ​หมอ​มาทาง​ที่​ดี​ไม่​ควร​เลย​เป็น​ดีที​่​สุด​เพราะ​นาง​ไม่​อยาก​ฆ่าปิดปาก​ใคร

หรง​จิ​่น​ยกมือ​ขึ้น​ล้วง​หยิบ​ขวด​แก้วสี​ดำ​ขึ้น​มา​เปิด​ฝา​เทยา​เม็ด​หนึ่ง​ออก​ด้วยมือ​ข้างเดียว​แล้ว​ถึง​เอา​เข้า​ปาก​ ​จากนั้น​ก็​โยน​ขวด​ทิ้ง​บน​เตียง​ ​มู่​ชิง​อี​มอง​ขวด​แก้วเล็ก​กะทัดรัด​นั้น​พลาง​แอบ​ขมวดคิ้ว​ ​ขวด​สีดำ​ขนาดเล็ก​วาดลวดลาย​ซับซ้อน​และ​น่าประหลาด​เช่นนั้น​มัก​ชวน​ให้​นาง​อด​ไม่ได้​ที่จะ​รู้สึก​สังหรณ์ใจ​ไม่ดี​เลย

แต่​หลังจาก​กิน​ยา​เข้าไป​สีหน้า​ของ​หรง​จิ​่​นก​็​ดีขึ้น​อย่างเห็นได้ชัด​ ​ถึงแม้​มือ​ที่​เกาะกุม​มู่​ชิง​อี​ไว้​จะ​ยัง​กระตุก​อยู่เล็ก​น้อย​ ​ซึ่ง​ทำให้​เห็น​ว่ายา​เม็ด​นี้​ไม่ได้​ช่วย​บรรเทา​ให้​อาการ​เจ็บปวด​หาย​เป็นปลิดทิ้ง​ได้​อย่าง​สิ้นเชิง

“​ทรมาน​ขนาด​นี้​ทุกครั้ง​เลย​หรือ​”​ ​ถึงแม้​สีหน้า​ของ​หรง​จิ​่น​จะ​ดู​สงบ​ลง​บ้าง​แล้วแต่​พอ​มู่​ชิง​อีก​้​มห​น้า​มอง​มือ​ที่​เขา​กุม​นาง​ไว้​ก็​พอ​เข้าใจ​ได้​ทันที​ว่า​หรง​จิ​่น​ไม่ได้​สบาย​อย่างที่​แสดงออก​มา​ให้​เห็น​ใน​ตอนนี้​ ​ถึงแม้​ปกติ​หรง​จิ​่น​จะ​นิสัย​เหลาะแหละ​ชอบ​ก่อกวน​แต่กลับ​เป็น​คนที​่​มี​ความอดทน​สูง​คน​หนึ่ง​เลย​ทีเดียว

หรง​จิ​่น​ปิด​ตาลง​พร้อม​เอ่ย​ขานรับ​เสียง​เบา​ ​ผ่าน​ไป​สักพัก​ถึง​เอ่ย​ขึ้น​อีกว่า​ ​“​ข้าง​่​วง​แล้ว​ ​ชิง​ชิง​ ​ที่นี่​มี​เครื่อง​หอม​โยว​หัน​หรือไม่​”

มู่​ชิง​อี​พยักหน้า​ลุกขึ้น​แล้วไป​หยิบ​เครื่อง​หอม​โยว​หันมา​จุด​ ​จากนั้น​ก็​เรียก​ให้​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​เข้ามา​ทำความสะอาด​รอย​เลือด​บน​พื้น​ให้​เรียบร้อย​ ​แล้ว​บอก​ให้​พวกเขา​ทั้งสอง​ไป​พักผ่อน

หลังจาก​จุด​เครื่อง​หอม​โยว​หัน​ ​เสียง​ลมหายใจ​ของ​หรง​จิ​่น​ถึง​ค่อยๆ​ ​ช้า​ลง​และ​สม่ำเสมอ​ตามลำดับ​ ​เดิมที​เขา​เป็น​คน​หน้าตา​หล่อเหลา​ ​แต่​ปกติ​ขอ​แค่​ลืมตา​ ​หาก​ไม่​ชวน​ให้​รู้สึก​ชิงชัง​จน​นึก​คัน​ฟันกราม​ยุบยิบ​ก็​เย็นชา​จน​ชวน​ให้​นึก​หวาดกลัว​ ​พอยา​มนี​้​เขา​นอน​อยู่​บน​เตียง​เงียบๆ​ ​กลับ​เหมือน​เด็กน้อย​แรกเกิด​ที่​ไร้​พิษภัย​ใดๆ​ ​คน​หนึ่ง​แทน

อู๋​ซิน​และ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​จากไป​เงียบๆ​ ​มู่​ชิง​อีก​้ม​ศีรษะ​มอง​บุรุษ​ที่​เหมือนว่า​จะเข้า​สู่​ห้วง​นิทรา​ไป​แล้วก็​ลอบ​ถอนหายใจ​เสียง​เบา​ ​จากนั้น​นาง​ก็​หยัด​กาย​ลุกขึ้น​เตรียมตัว​ออก​ไป​พักผ่อน​เช่นกัน

มือเย็น​ๆ​ ​ข้าง​หนึ่ง​ได้​คว้า​แขน​ของ​นาง​ไว้​ ​ไม่รู้​ว่า​หรง​จิ​่​นลืม​ตา​ขึ้น​ตั้งแต่​เมื่อไร​ ​“​อย่า​ไป​”

มู่​ชิง​อี​มอง​เขา​อย่าง​เอือมระอา​กล่าว​ ​“​ท่าน​นอน​พัก​ที่นี่​เถิด​ ​หม่อมฉัน​จะ​ไป​พักผ่อน​ที่​ห้อง​หนังสือ​”

“​อย่า​ไป​”​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​เสียง​นิ่ง​ ​มือ​ที่​กำลัง​กุม​ข้อมือ​ของ​มู่​ชิง​อี​อยู่​ออกแรง​บีบ​มากขึ้น​เล็กน้อย​ ​มู่​ชิง​อี​ขมวดคิ้ว​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​เหนื่อยหน่าย​ว่า​ ​“​เห็นแก่​ที่​ท่าน​บาดเจ็บ​ถึง​ให้​ที่พัก​พิง​กับ​ท่าน​ ​คง​ไม่ได้​หวัง​ให้​หม่อมฉัน​เฝ้า​ท่าน​ตลอดทั้ง​คืน​หรอก​กระมัง​”

หรง​จิ​่น​ชี้​ไป​ข้างๆ​ ​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​วางอำนาจ​ว่า​ ​“​นอน​เป็นเพื่อน​ข้า​!​”

มู่​ชิง​อี​รู้สึก​อีกครั้ง​ว่า​เส้น​ขมับ​ตรงหน้า​ผาก​ตน​ใกล้​ขาด​ผึง​เต็มที​แล้ว

นาง​มิ​อาจ​คาดหวัง​ให้​เจ้าบ้านี​่​ปกติ​เหมือน​คนอื่น​ได้​เลย​แม้แต่​วินาที​เดียว​!

ครั้งนี้​นาง​คร้าน​จะ​ต่อปากต่อคำ​กับ​เขา​เลย​ลุกขึ้น​เดินหนี​ออก​ไป​โต้งๆ​ ​ทว่า​ดูท่าทาง​หรง​จิ​่น​เอง​ก็​พอ​จะ​เดา​ปฏิกิริยา​ของ​นาง​ออก​ ​มือ​ที่​กำลัง​กุม​ข้อมือ​ของ​นาง​ไว้​ออกแรง​บีบ​ขึ้น​อีก​เล็กน้อย​แล้ว​กระชาก​นาง​ขึ้น​เตียง​ ​ถึงแม้​มู่​ชิง​อี​จะ​หกล้ม​ชน​นั้น​ชนนี​่​แต่​เขา​กลับ​ทำ​เพียงแค่น​เสียง​เบา​เท่านั้น​ ​ทั้ง​ยัง​รั้น​จะ​ดึง​นาง​มา​อยู่​ใน​อ้อมอก​ให้​ได้​เช่นเคย

“​หรง​จิ​่น​!​”

หรง​จิ​่น​ยกมือ​ขึ้น​แตะ​ตัวนาง​เบา​ๆ​ ​ทันใดนั้น​มู่​ชิง​อีก​็​ค้นพบ​ว่า​ร่าง​ของ​ตน​แข็งทื่อ​ขยับเขยื้อน​ไม่ได้​ ​เพราะ​เขาสกัด​จุด​บ้านั​่น​!

หรง​จิ​่น​หาว​วอด​ใหญ่​อย่าง​อ่อนล้า​แล้ว​กระชับ​มู่​ชิง​อี​ให้​มา​อยู่​ใน​อ้อมอก​ของ​ตน​ดี​ๆ​ ​ถึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​เด็กดี​ ​ข้าง​่​วง​แล้ว​ ​นอน​เถิด​”

มู่​ชิง​อี​ที่​ถูก​ใคร​บางคน​รั้ง​เข้าไป​อยู่​ใน​อ้อมอก​มอง​เปลวไฟ​ที่​สั่น​ไหว​ใน​ห้อง​พร้อมกับ​ดมกลิ่น​เย็น​อ่อน​ๆ​ ​กระจาย​ไป​ทั่ว​ห้อง​ ​ชั่วขณะ​นั้น​นาง​ก็​คิด​ว่าความ​เป็นห่วง​เป็น​ใย​ใคร​บางคน​เมื่อ​ครู่​ช่าง​เป็นเรื่อง​โง่เง่า​สิ้นดี​ ​เดิมที​ตอนที่​เห็น​เขา​ครั้งแรก​ตน​น่าจะ​สั่ง​ให้​อู๋​ซิน​โยน​เขา​ออก​ไป​ข้างนอก​เสียมา​กก​ว่า​!

ถึงแม้​จะ​ตาย​มา​แล้ว​ครั้งหนึ่ง​แล้วแต่​นี่​ก็​เป็นครั้งแรก​ที่นาง​ได้​สัมผัส​กับ​ผู้ชาย​อย่าง​แนบชิด​ขนาด​นี้​ ​ในเมื่อ​อยู่​ใน​อ้อมอก​ใคร​บางคน​อย่าง​ไม่​เป็นอิสระ​เลย​ทำให้​นอนไม่หลับ​ ​จึง​ทำได้​เพียง​จ้อง​มุ้ง​ด้านบน​พลาง​คิด​สับ​ใคร​บางคน​เป็น​ชิ้นๆ​ ​ใน​ใจ​ ​ในที่สุด​ดวงตา​ที่จับ​จ้อง​ก็​เริ่ม​ปวด​จึง​ค่อยๆ​ ​ปิด​เปลือกตา​ลง​แล้ว​เข้าสู่​ห้วง​นิทรา​ไป

หรง​จิ​่​นที​่​เดิมที​ปิด​ตารา​วกับ​หลับสนิท​แล้ว​กลับ​ค่อยๆ​ ​เปิด​เปลือกตา​ขึ้น​แล้ว​หันหน้า​ไป​มอง​สาวน้อย​ใบหน้า​งดงาม​ที่นอน​หลับตา​พริ้ม​พร้อม​เสื้อผ้า​ครบชุด​อยู่​ใน​อ้อมอก​ของ​ตน​ ​คิ้ว​ขมวด​เข้าหา​กัน​เล็กน้อย​ ​ถึงแม้​จะ​อยู่​ใน​ห้วง​ฝัน​แต่กลับ​ยัง​เผย​ความโกรธ​ออกมา​ให้​เห็น​ ​ทว่า​ท่าที​อ่อนโยน​สงบ​ใน​ยาม​ปกติ​กลับ​เพิ่ม​ความไร้เดียงสา​แฝง​มาด​้วย​ ​นอน​กับ​ข้า​ไม่ดี​ขนาด​นั้น​เชียว​หรือ​ ​หนุ่ม​รูปงาม​ก้มหน้า​ลง​อย่าง​ไม่สบอารมณ์​นัก​ ​ริมฝีปาก​นุ่ม​ของ​สาวน้อย​ขบ​กัน​เล็กน้อย​ ​แววตา​เย็นชา​ใน​ตอนแรก​กลับ​ดู​อบอุ่น​ขึ้น​มา​จางๆ​

เขา​ช่วย​คลาย​จุด​ที่​ถูก​สกัด​ไว้​อย่างเบามือ​ ​หาก​นอน​โดย​ถูก​สกัด​จุด​เช่นนี้​ไป​ตลอดทั้ง​คืน​พรุ่งนี้​ตื่น​มาคง​ปวด​ระบม​ไป​ทั้งตัว​แน่​ ​จากนั้น​เขา​ก็​นอนลง​เพื่อ​ชม​สาวน้อย​ใน​อ้อมกอด​อีกครั้ง​ ​หรง​จิ​่น​ปิด​ตาลง​ ​มือ​ที่​วาง​ไว้​นอก​ผ้าห่ม​ดีดนิ้ว​ที​หนึ่ง​แสงเทียน​ที่​สว่างไสว​ก็​ดับ​ลง​ในทันที

ชิง​ชิง​ ​ข้า​อยาก​ให้​เจ้า​อยู่​เคียงข้าง​ข้า​ไป​ตลอด​เช่นนี้​เสีย​จริง

ณ​ ​ลาน​รับแขก​ด้านนอก​ ​จู​เอ๋อร​์​และ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​ที่​ได้รับ​คำสั่ง​ให้​ไป​พักผ่อน​นาน​แล้ว​เดินไปเดินมา​อยู่​ใน​ลาน​รับแขก​อย่าง​กระวนกระวาย​ ​ครั้น​เห็น​ตะเกียง​ไฟ​ใน​ห้อง​ของ​คุณหนู​ดับ​ลง​ก็​รีบรุด​หน้า​หมาย​จะ​บุกเข้าไป​ทันที​ ​แต่กลับ​ถูก​อู๋​ซิน​ที่​ยืน​อยู่​อีก​ฝั่ง​เข้ามา​ขวางหน้า​ไว้​อย่าง​เงียบๆ​

“​เจ้า​ทำ​แบบนี้​หมายความ​อย่างไร​”​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​ขึงตา​เอ่ย​กับ​อู๋​ซิน​อย่าง​ไม่สบอารมณ์​ ​คุณหนู​เป็น​หญิงสาว​ที่​ยัง​ไม่ได้​แต่งงาน​ออกเรือน​ ​องค์​ชาย​เก้า​บุก​เข้า​ห้อง​หนังสือ​บ้าง​ห้องนอน​บ้าง​ทุกครั้ง​ตามใจชอบ​ยัง​พอ​ช่างมัน​ได้​ ​แต่​ดึกดื่น​มืดค่ำ​กลับ​วิ่ง​แจ้น​บุก​เข้ามา​ใน​ห้องนอน​ของ​คุณหนู​เช่นนี้​อีก​ ​หาก​คนอื่น​รู้​เข้าชื่อ​เสียง​ของ​คุณหนู​จะ​ยัง​เหลืออยู่​อีก​หรือ

ตอนต่อไป