หรง​จิ​่น​ยิ้ม​อย่าง​มีความสุข​ ​เขา​หลับตา​ลง​แล้ว​เอ่ย​เบา​ๆ​ ​“​ข้า​ไม่ต้องการ​บิดา​ ​ข้า​ไม่จำเป็น​ต้อง​มี​ก็​โต​เอง​ได้​ ​ตา​เฒ่า​…​อืม​ ​ตา​เฒ่า​คน​นั้นและ​เขา​ล้วน​ไม่ใช่​คนดี​ ​ข้า​ต้องการ​แค่​ชิง​ชิง​ ​แค่​ชิง​ชิง​อยู่​กับ​ข้า​ก็​พอ​…​”​ ​มู่​ชิง​อีฟัง​เขา​เอ่ย​วาจา​เรื่อยเปื่อย​ ​ใน​สิบ​ประโยค​มี​หก​เจ็ด​ประโยค​ที่​กล่าวถึง​นาง​ ​เสียง​ของ​เขา​เบา​ลง​เรื่อยๆ​ ​จากนั้น​ก็​ผล็อย​หลับ​ไป

มู่​ชิง​อีก​้​มห​น้า​ลง​มอง​แล้ว​ยิ้ม​อย่าง​แผ่วเบา​ ​ที่จริง​แล้ว​ไม่ว่า​ผู้หญิง​จะ​ฉลาด​แค่ไหน​ ​แต่​ส่วนมาก​พวก​นาง​ล้วนแต่​โง่เขลา​ ​สิ่ง​ที่​พวก​นาง​ต้องการ​ก็​แค่​ผู้ชาย​ที่​ใน​หัวใจ​มี​แต่​ตัวเอง​ ​หรง​จิ​่น​เป็น​ผู้ชาย​คน​แรก​ที่​ปฏิบัติ​ต่อนาง​เช่นนี้​ ​มู่​ชิง​อีนึก​ถึง​คำพูด​ที่​ตัวเอง​เคย​พูด​กับ​หรง​จิ​่น​

‘​หาก​หม่อมฉัน​ไม่​รัก​ท่าน​ ​ชีวิต​นี้​หม่อมฉัน​ก็​คง​ไม่​รัก​ใคร​’

ไม่​รัก​…​จะ​ไม่​รัก​ได้​เช่นไร ​มองดู​ใบหน้า​ที่​หลับสนิท​ของ​เขา​ ​มู่​ชิง​อีก​็​พลัน​ใจอ่อน​ยวบ

หรง​จิ​่น​ป่วย​กะทันหัน​แบบนี้​ ​จวน​อวี​้​อ๋อง​เลย​คึกคัก​อีกครั้ง​ ​ฮ่องเต้​ส่ง​คน​มาถาม​ไถ่​ ​บรรดา​องค์​ชาย​และ​ท่าน​อ๋อง​ต่าง​ก็​มา​เยี่ยม​ ​มู่​ชิง​อี​ทั้ง​ต้อง​ดูแล​หรง​จิ​่น​ ​ทั้ง​ต้อง​จัดการ​เรื่อง​พวก​นี้​ไป​ด้วย​ ​มู่​ชิง​อี​ที่​เพิ่งจะ​ย้ายออก​ไป​ได้​ไม่นาน​ก็​ต้อง​ย้าย​กลับมา​ที่​เรือน​ชิง​หนิง​อีกครั้ง​อย่าง​ช่วยไม่ได้​ ​โชคดี​ที่​จวน​ตระกูล​กู้​อยู่​ใกล้​จวน​อวี​้​อ๋อง​ ​ทำประตู​ตรง​กำแพง​ลาน​ก็​ไม่มีใคร​สังเกตเห็น​

ใน​ห้อง​ของ​หรง​จิ​่น​ ​หลิง​ซูนั​่ง​จับชีพจร​ให้​หรง​จิ​่​นอยู​่​ข้างหน้า​ต่าง​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​และ​มู่​ชิง​อี​คอย​ดู​อยู่​ข้างๆ​ ​ถึงแม้​ไม่รู้​ว่า​ทำไม​จู่ๆ​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ถึง​ได้​บอก​ให้​นาง​มา​จับชีพจร​ให้​อวี​้​อ๋อง​ ​แต่ว่า​ตอนนี้​กฎ​ที่​ไม่​รับใช้​คน​ร่ำรวย​ของ​สำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​ถูก​ทำลาย​ไป​อย่าง​หมดจด​แล้ว​ ​นาง​จึง​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​นี้​ ​นั่งลง​แล้ว​จับชีพจร​ให้​หรง​จิ​่​นอย​่าง​ตั้งใจ

มู่​ชิง​อีนั​่ง​ขมวดคิ้ว​อยู่​ข้างๆ​ ​นาง​ไม่ได้​มีความหวัง​มาก​นัก​ ​ตามที่​หรง​จิ​่น​ได้​บอก​ไว้​ ​หาก​แม้แต่​อดีต​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​ยัง​ทำ​อะไร​ไม่ได้​ ​เช่นนั้น​ ​หลิง​ซู​ ​ผู้อาวุโส​ของ​สำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​คน​นี้​ก็​คง​ทำ​อะไร​ไม่ได้​เช่นกัน

หลังจากนั้น​ไม่นาน​ ​หลิง​ซู​ก็​ดึง​มือ​กลับมา​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​จึง​ถาม​ว่า​ ​“​แม่นาง​หลิง​ซู​ ​อวี​้​อ๋อง​เป็น​เช่นไร​บ้าง​”

หลิง​ซู​ส่ายหน้า​ด้วย​ความ​สับสน​ ​“​อวี​้​อ๋อง​…​ ​ดูเหมือน​จะ​สบายดี​ ​ไม่มี​พิษ​ใน​ร่างกาย​ ​แต่​ชีพจร​ของ​เขา​อ่อนแรง​มาก​ ​ซึ่ง​ดูเหมือน​จะ​เป็น​เพราะ​ร่างกาย​อ่อนแอ​มาตั​้ง​แต่กำเนิด​”

เว​่​ยอู​๋​จี้​พยักหน้า​เอ่ย​ ​“​ตอนที่​อวี​้​อ๋อง​กำเนิด​ ​เขา​นั้น​แข็งแรง​ดี​”

หลิง​ซูม​อง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ด้วย​ความแปลกใจ​ ​เขา​รู้​ได้​เช่นไร​ว่า​ตอนที่​อวี​้​อ๋อง​กำเนิด​เขา​แข็งแรง​หรือไม่​ ​แต่​เรื่อง​นี้​หลิง​ซู​ไม่สน​ใจ​ ​เพราะ​ใน​ฐานะ​หมอ​ ​เจอ​กับ​โรค​ที่​แปลกประหลาด​เช่นนี้​ ​นาง​จึง​อยาก​ที่จะ​ศึกษา​ตาม​สัญชาตญาณ​

เว​่​ยอู​๋​จี้​และ​มู่​ชิง​อี​มองหน้า​กัน​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​มุ่น​คิ้ว​เอ่ย​ ​“​หรือว่า​…​”

“​อะไร​หรือ​”​ ​หลิง​ซู​รีบ​ถาม​อย่างรวดเร็ว

เว​่​ยอู​๋​จี้​ส่ายหน้า​ ​เขา​ไม่ได้​บอกว่า​เขา​สงสัย​ว่า​หรง​จิ​่น​ฝึกฝน​กำลังภายใน​จน​เป็นบ้า​ ​เพราะ​ตอน​เด็ก​เขา​ไม่มี​อาการ​เช่นนี้​แต่​เรื่อง​นี้​จะ​บอก​หลิง​ซู​ไม่ได้​ ​หลิง​ซู​รู้สึก​ผิดหวัง​ ​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​ถึงแม้​ข้า​ยัง​ไม่มี​วิธี​รักษา​อวี​้​อ๋อง​ให้หา​ยดี​ ​แต่ว่า​พวก​เจ้า​ไม่ต้อง​ห่วง​ ​ถึงแม้​เมื่อ​อาการ​กำเริบ​อวี​้​อ๋อง​จะ​รู้สึก​เจ็บปวด​ ​แต่​ตอนนี้​มัน​ยัง​ไม่เป็นอันตราย​ต่อ​ร่างกาย​และ​ไม่​เป็น​อัตราย​ถึง​ชีวิต​”

เว​่​ยอู​๋​จี้​ขมวดคิ้ว​ ​นึกถึง​ความคาดหวัง​ของ​ท่าน​พ่อ​ที่​มีต​่อ​หรง​จิ​่น​ ​แน่นอน​ว่า​มัน​ไม่ใช่​เรื่อง​แค่​ไม่เป็นอันตราย​ต่อ​ชีวิต​ ​แต่​ตอนนี้​ถือว่า​นี่​คือ​ข่าวดี​ที่สุด​แล้ว

เห็น​เว​่​ยอู​๋​จี้​ขมวดคิ้ว​ ​หลิง​ซู​ก็​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​มี​คน​คน​หนึ่ง​…​หาก​พวก​เจ้า​สอง​คน​ไม่​วางใจ​ ​ลอง​ไปหา​เขา​ดูก​็​ได้​”

“​ใคร​หรือ​”​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​เอ่ย​ถาม​ ​แต่​ใน​ใจ​ของ​เขา​กลับ​พอ​เดา​ออก​ ​เป็น​เหมือน​ที่​เขา​คิด​ไว้​ ​หลิง​ซู​ ​เอ่ย​เบา​ๆ​ ​ว่า​ ​“​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​”

มู่​ชิง​อี​มุ่น​คิ้ว​แล้ว​ถาม​ว่า​ ​“​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​?​ ​เท่าที่​ข้า​รู้​…​อดีต​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​เคย​มาดู​อาการ​ของ​อวี​้​อ๋อง​แต่​เขา​กลับ​ทำ​อะไร​ไม่ได้​ ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิ​ง.​..​”

หลิง​ซู​ยิ้ม​บาง​ ​“​ถึงแม้​คน​ส่วนใหญ่​คิด​ว่า​ฝีมือ​การรักษา​โรค​ของ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​จะ​สู้​อดีต​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​ไม่ได้​ ​นั่น​เป็นเพราะว่า​เขา​ไม่​ค่อย​เดิน​ไปมา​บน​ท้องถนน​และ​ก็​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​พวก​นี้​ ​เเต่​ที่จริง​แล้ว​ ​ก่อนที่​อดีต​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​จะ​เสียชีวิต​ ​เขา​เคย​พูดว่า​ ​ฝีมือ​การรักษา​โรค​ของ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​เหนือกว่า​อาจารย์​ของ​เขา​เสียอีก​ ​หาก​บน​โลก​ใบ​นี้​มี​ใคร​ที่รัก​ษา​ได้​ ​เช่นนั้น​ก็​คงจะ​เป็น​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​แล้ว​ ​แต่ว่า​ตอนนี้​…​ ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิ​งอยู​่​ไหน​ไม่รู้​ ​เกรง​ว่า​คง​ไม่มีใคร​ตามหา​เขา​เจอ​”

มู่​ชิง​อี​พยักหน้า​เอ่ย​ ​“​ข้า​รู้​แล้ว​ ​ขอบพระคุณ​ผู้อาวุโส​หลิง​ซู​ที่​ให้​คำแนะนำ​”

หลิง​ซูม​อง​ชายหนุ่ม​รูปงาม​ที่​สวม​ชุด​สีขาว​ตั้งแต่​หัว​จรด​เท้า​ ​นาง​ยิ้ม​อย่าง​แผ่วเบา​ ​“​เรื่องเล็ก​น้อย​เท่านั้น​”

หลังจาก​ส่ง​หลิง​ซู​ออก​ไป​ ​หรง​จิ​่​นที​่​นอน​อยู่​บน​เตียง​ก็​ลืมตา​แล้ว​มอง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ที่​เดิน​เข้ามา​ ​เขา​เลิก​คิ้ว​ ​“​นี่​คือ​วิธี​ของ​เจ้า​?​”​ คน​หนึ่ง​เชียน​หลิง​ ​คน​หนึ่ง​หลิง​ซู​ ​สายตา​ของ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ทำให้​คน​รังเกียจ​เสีย​จริง​!

เว​่​ยอู​๋​จี้​ลูบ​จมูก​ตัวเอง​อย่าง​กระอักกระอ่วน​ ​“​เจ้า​ไม่พอใจ​อะไร​ข้า​กัน​แน่​ ​หรือ​เพราะว่า​ตอนที่​เจ้า​อายุ​แปด​ชันษา​ข้า​ไม่​ระวัง​…​”

ฟิ​้ว​!มีเสียง​ลม​ผัด​ผ่าน​ ​ปอยผม​ที่อยู่​ระ​แก้ม​ของ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ขาด​เบา​ๆ​ ​แล้ว​ตกลง​บน​เสื้อ​สีม่วง​ของ​เขา​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​พูด​อย่าง​อ่อนแรง​ ​“​หาก​ข้า​บอกว่า​ข้า​ไม่ได้ตั้งใจ​ ​เจ้า​เชื่อ​หรือไม่​”​ ตอนนั้น​เขา​ก็​เพิ่งจะ​อายุ​สิบ​กว่า​ปี​ ​ได้​เจอ​น้องชาย​ที่​ไม่เคย​เจอ​หน้า​กัน​มาก​่อน​เลย​หยอกล้อ​เขา​เล่น​นิดหน่อย​ ​นั่น​คือ​เรื่อง​ที่​พี่ชาย​ทุกคน​ต้อง​ทำ​อยู่​แล้ว​ไม่ใช่​หรือ​ ​เอ่อ​…​ถึงแม้ว่า​ตน​จะ​ตื่นเต้น​จน​ไม่​ระวัง​ ​ปล่อย​ให้​เขา​อยู่​ใน​สวน​ดอก​เหมย​ที่​เย็นยะเยือก​ ​แต่​เรื่อง​นี้​จะ​โทษ​ตน​ไม่ได้​ ​วัง​หลวง​ไม่ใช่​สถานที่​ที่​ตน​อยาก​จะเข้า​ก็​เข้า​อยาก​จะ​ออก​ก็​ออก​ได้​ตามอำเภอใจ

แต่​แค่​เรื่อง​นี้​ทำให้​สอง​สาม​ปี​ที่ผ่านมา​หรง​จิ​่​นคอย​หาเรื่อง​เขา​ตลอด​ ​หรง​จิ​่น​ใจแคบ​เกินไป​หรือไม่​ ​สอง​สาม​ปีก่อน​ ​หาก​ไม่​เพราะ​เชียน​หลิง​ช่วย​เขา​ไว้​ ​ตน​อาจ​ถูก​หรง​จิ​่น​ฆ่า​ตาย​ไป​แล้วก็​ได้​

“​อย่างน้อย​ ​เจ้า​ก็​ควร​เรียก​ข้าว​่า​พี่​”​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ถอนหายใจ​อย่าง​เอือมระอา​

“​เว​่​ยอู​๋​จี้​ ​อยาก​ตาย​ก็​บอก​กันต​รง​ๆ​”​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​อย่าง​เย็นชา

มู่​ชิง​อี​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​มองดู​พวกเขา​สอง​คน​อย่าง​กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​ ​เมื่อก่อน​ไม่รู้​ว่า​พวกเขา​มี​ความสัมพันธ์​อะไร​กัน​ ​แต่​ตอน​รู้​แล้ว​กลับ​กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​

ส่งเสียง​กระแอม​เบา​ๆ​ ​มู่​ชิง​อี​จับ​พัด​เล่น​ใน​มือ​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​พวก​ท่าน​อยาก​ให้​ข้า​เห็น​พวก​ท่าน​ทะเลาะ​กัน​?​”​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ยักไหล่​ ​มอง​ไป​ที่​หรง​จิ​่น​เอ่ย​ ​“​ตอนนี้​ ​เจ้า​จะ​ทำ​อย่างไร​”

หรง​จิ​่​นม​อง​เขา​อย่าง​เฉยเมย​ ​“​เจ้า​อยาก​จะ​พูด​อะไร​กัน​แน่​”

เว​่​ยอู​๋​จี้​เอ่ย​ ​“​เจ้า​รู้​ว่า​ข้า​พูดถึง​เรื่อง​อัน​ใด​”​ เห็นได้ชัด​ว่า​หรง​จิ​่น​ไม่ยอมรับ​เรื่อง​ที่​หรง​จัง​เป็น​บิดา​ของ​เขา​ ​ไม่ใช่​เพราะ​เขา​มี​ความสัมพันธ์​ที่​ลึกซึ้ง​กับ​ฮ่องเต้เ​เคว​้น​เย​่ว​์​ ​แต่​เพราะ​หรง​จิ​่น​ไม่ต้องการ​ความรัก​จาก​ใคร​ ​การ​ที่​ท่าน​พ่อ​คิด​ว่า​หรง​จิ​่​นมี​ความสัมพันธ์​พิเศษ​กับ​ตัวเอง​ ​เกรง​ว่า​คง​เป็นความ​เข้าใจผิด​ของ​ท่าน​พ่อเพราะ​เขา​ไม่เคย​เห็น​ร่องรอย​ของ​ความรู้สึก​ใดๆ​ ​ใน​แววตา​ของ​หรง​จิ​่​นที​่​มีต​่อ​คนอื่น​…​ยกเว้น​กับ​มู่​ชิง​อี