บทที่ 254 ปราบพุทธะพิชิตชัย

พุทธะพิชิตชัย?

เมื่อหานเจวี๋ยเห็นชื่อนี้ เขาก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาในทันที

เขารีบตรวจสอบตำแหน่งของพุทธะพิชิตชัย พบว่าเจ้าหมอนี่กำลังซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของห้วงอากาศว่างเปล่า กำลังเข้าฌานเพื่อรักษาบาดแผลของตน

ตั้งแต่ที่ยกระดับระบบ ระยะการตรวจจับของแบบจำลองการทดสอบก็ได้รับการยกระดับด้วยเช่นกัน พุทธะพิชิตชัยอยู่ห่างจากโลกเขย่าพิภพอยู่มาก แม้ผู้บำเพ็ญระดับมหายานทั่วไปรีบเดินทางเพียงใดก็ยังต้องใช้เวลาอยู่พอสมควร

แน่นอนว่าหากเป็นหานเจวี๋ยที่ต้องการจะไป เขาใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น

หานเจวี๋ยอาศัยโอกาสในขณะที่พุทธะพิชิตชัยกำลังรักษาตัวอยู่นี้ ทำแบบจำลองการทดสอบทันที

ไม่กี่อึดใจต่อมา

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น ท่าทางดูแปลกประหลาด

พุทธะพิชิตชัยก็เท่านี้เองหรือ

ความสามารถระดับนี้ก็สามารถทำอันตรายยอดแม่ทัพเทพและเจียงอี้ได้แล้วหรือ

เหตุใดเขาถึงได้รู้สึกว่าก็แข็งแกร่งกว่าเจียงอี้เพียงไม่กี่เท่าเท่านั้น ไม่ได้แข็งแกร่งจนถึงขั้นน่าหวาดกลัว

ช้าก่อน

หรือเป็นเพราะอาการบาดเจ็บ?

เป็นไปได้มาก!

หานเจวี๋ยราวกับกำลังครุ่นคิด

ร่างกายของเจ้าหมอนี่กำลังบาดเจ็บหนัก แต่ก็ยังกล้ามา หรือว่าจะมีอุบายอะไร

หานเจวี๋ยระแวดระวังตัว มักรู้สึกอยู่เสมอว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติ

เขาหยิบป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ออกมาเพื่อติดต่อกับตี้ไท่ไป๋

เพียงไม่นาน พลังจิตก็เชื่อมต่อสำเร็จ

“ท่านผู้อาวุโส สถานการณ์ของพุทธะพิชิตชัยเป็นอย่างไรบ้าง” หานเจวี๋ยถาม

ตี้ไท่ไป๋ยิ้มและกล่าวว่า “ตอนนี้ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส พละกำลังเหลือไม่ถึงหนึ่งในสิบ แต่ฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้หยุดไล่สังหารเขา ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด บางทีอาจจะเป็นการไว้หน้าสำนักพุทธกระมัง”

บาดเจ็บสาหัส!

นี่เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ภาพลวงตา!

ดวงตาของหานเจวี๋ยเป็นประกาย

เหตุใดจักรพรรดิสวรรค์จึงทำเช่นนี้

เป็นไปไม่ได้เลยที่จะรักษาหน้าสำนักพุทธ หากเป็นเช่นนั้นจริง จะปล่อยให้พุทธะพิชิตชัยเข้าใกล้โลกเขย่าพิภพด้วยเหตุใดกัน

มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว!

จักรพรรดิสวรรค์ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งของหานเจวี๋ย!

หานเจวี๋ยพลันเข้าใจขึ้นมาในทันที

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็ไปจัดการเขาให้สิ้นซาก!

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมาในอนาคต!

ฉวยโอกาสในตอนที่เขากำลังบาดเจ็บ สังหารเขาทิ้งซะ!

หานเจวี๋ยใช้ระบบเพื่อปกปิดตบะของตนให้อยู่ระดับเซียนแท้ไท่อี่

เขาลุกขึ้นออกจากถ้ำเทวาฟ้าประทาน กระโจนเข้าสู่ห้วงอากาศว่างเปล่า

แบบจำลองการทดสอบก่อนหน้านี้ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าพุทธะพิชิตชัยในตอนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย

เขารีบมุ่งหน้าเหินไปทางพุทธะพิชิตชัยด้วยความรวดเร็ว

เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายพลังของเขา พุทธะพิชิตชัยที่กำลังเข้าฌานบนบงกชสีทองก็ลืมตาขึ้น

พุทธะพิชิตชัยกวาดพลังจิตออกไป พบว่าผู้ที่มาใหม่นั้นอยู่ในระดับเซียนแท้ไท่อี่เพียงเท่านั้น เช่นนั้นเขาก็พลันผ่อนคลายความระมัดระวังลงในทันที

โลกมนุษย์อย่างไรก็คือโลกมนุษย์!

มิน่าเล่าพุทธะอาภรณ์ขาวถึงยอมที่จะอยู่ที่นี่ ด้วยตบะของพุทธะอาภรณ์ขาวเขาสามารถทำทุกอย่างที่เขาต้องการได้ในโลกมนุษย์แห่งนี้

ในเวลาเดียวกันนี่ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าพุทธะอาภรณ์ขาวไม่ได้ถูกคุมขังอยู่ที่นี่ แต่ไปลี้ภัยในวังสวรรค์!

ความคิดของพุทธะพิชิตชัยประดุจดั่งไฟฟ้า คิดเข้าใจได้อย่างมากมาย

เวลานี้เอง หานเจวี๋ยกลับบินมาหาเขา

“ใต้เท้าคือใคร เหตุใดถึงมายังโลกมนุษย์ของข้า” หานเจวี๋ยเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

พุทธะพิชิตชัยเอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ “ข้ามาเพื่อตามหาคน เจ้าทำเป็นไม่เห็นข้าก็แล้วกัน”

จะว่าไปก็น่าแปลก วังสวรรค์กลับไม่ได้ส่งผู้ใดมาไล่สังหารเขาต่อ

หรือว่าแม่ทัพสวรรค์ไม่พอใช้?

พุทธะพิชิตชัยลอบดูแคลน

เขาฆ่าสังหารทหารสวรรค์และแม่ทัพสวรรค์ไปจำนวนไม่น้อย แม้กระทั่งยอดแม่ทัพเทพระดับแนวหน้าของวังสวรรค์ก็ยังถูกเขาโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส!

หานเจวี๋ยถามอย่างประหม่า “ท่านกำลังตามหาใครอยู่หรือ”

พุทธะพิชิตชัยเอ่ยอย่างอดรนทนไม่ได้ว่า “เกี่ยวอะไรกับเจ้า…”

ในเวลานี้เอง!

หานเจวี๋ยพลันลงมืออย่างรุนแรง กระบี่พิพากษาอนธการปรากฏอยู่ในมือของเขาแทบจะในทันที

เขายกกระบี่ขึ้นและฟันออกไป พลังกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวปะทุขึ้น ความว่างเปล่าส่องประกายเจิดจ้า

มรรคกระบี่เทียมฟ้า!

ขั้นที่สอง!

ผ่ากรรม!

ใบหน้าของพุทธะพิชิตชัยเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก จิตใต้สำนึกทำให้เขายกแขนขึ้นเพื่อป้องกัน สองแขนไขว้ประสาน ใช้มหาพลังเวทของตนเข้าต่อต้าน!

ตู้ม!

พลังกระบี่แผ่กระจายไปทั่ว ในชั่วพริบตานั้นเอง พุทธะพิชิตชัยสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่ยากจะหยุดยั้งหอบหนึ่ง ท่ามกลางความมืดมิดนั้น มีบางอย่างในร่างกายของเขาถูกตัดขาด

มันคือกรรม!

เป็นไปได้อย่างไร!

มรรคกระบี่ใดกันที่กลับสามารถตัดผ่าผลกรรมได้

ในใจของพุทธะพิชิตชัยบังเกิดความรู้สึกอันตรายขึ้นมา เขาลุกขึ้นยืนในทันที แขนขวาของเขายกขึ้นสูง มีเสาทองคำขนาดใหญ่ยักษ์ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือ ดูราวกับมดกำลังยกต้นไม้ใหญ่ เกินจริงเป็นอย่างมาก

ใบหน้าของหานเจวี๋ยเย็นยะเยือก เขาสำแดงวิชาไตรวิสุทธิ์กำราบภูมิออกมาในทันที

เขาใช้มรรคกระบี่เทียมฟ้าในการตัดกรรมของพุทธะพิชิตชัยกับสำนักพุทธก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อทำให้สำนักพุทธไม่สามารถคำนวณถึงพุทธะพิชิตชัยได้ หลังจากนั้นถึงเป็นการต่อสู้ที่แท้จริง!

ปราณกระบี่ขั้นเก้าพวยพุ่งขึ้นที่ด้านหลังของหานเจวี๋ย ก่อนที่เงากระบี่จำนวนมากมายนับไม่ถ้วนจะรวมตัวกันปรากฏขึ้น โจมตีไปยังพุทธะพิชิตชัยในทันที

พุทธะพิชิตชัยร้องคำรามลั่นออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว รู้แล้วว่าเดิมทีอีกฝ่ายนั้นไม่ใช่เซียนแท้ไท่อี่

จักรพรรดิเซียน!

คิดไว้แล้วว่าวังสวรรค์ไม่มีทางยอมแพ้!

พุทธะพิชิตชัยเกิดมาเพื่อการต่อสู้ แล้วจะหนีได้อย่างไร

เขาพลันกระโจนขึ้นในทันใด พุ่งเข้าหาหานเจวี๋ยอย่างไม่ลดละ ชั่วพริบตานั้นก็ถูกเงากระบี่นับล้านนับหมื่นกลืนกินโดยพลัน

หานเจวี๋ยฟาดกระบี่ด้วยความรวดเร็ว เงากระบี่ปรากฏขึ้นอย่างไร้ที่สิ้นสุด

เขาฟาดกระบี่ไปพลางนับถอยหลัง

“หก”

“ห้า”

หานเจวี๋ยระมัดระวัง ป้องกันไม่ให้จิตดั้งเดิมของพุทธะพิชิตชัยหลบหนี

เมื่อเขานับถึงหนึ่ง พุทธะพิชิตชัยก็ทนไม่ไหว กายเนื้อของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ต่อต้านไม่ได้โดยสิ้นเชิง!

“เป็นไปได้อย่างไรกัน!”

พุทธะพิชิตชัยตกใจกลัว จิตดั้งเดิมพลันหลบหนีในทันที

หานเจวี๋ยที่เตรียมพร้อมไว้นานแล้ว สำแดงแสงเทพเบญจธาตุออกมา ยิงลำแสงห้าสีออกจากแขนเสื้อของเขาในทันที

แสงเทพเบญจธาตุ พลังวิเศษบรรพกาลที่มีพลังโจมตีรุนแรง สามารถบังคับช่วงชิงของวิเศษมาจากศัตรู และบังคับให้ทำลายค่ายกลได้!

รวมถึงสามารถช่วงชิงวิญญาณได้ด้วย!

สัญชาตญาณของพุทธะพิชิตชัยรู้สึกถึงวิกฤติ เมื่อเขาหันหน้าไปมองก็ถูกแสงเทพเบญจธาตุพัดพาไป บินกลับไปที่แขนเสื้อของหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยเหลือบสายตามอง พบว่ากายเนื้อของพุทธะพิชิตชัยกลับรวมกันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

ขอเพียงยังมีเลือดเนื้ออยู่ พุทธะพิชิตชัยก็สามารถรวมกายเนื้อขึ้นมาใหม่ได้อย่างรวดเร็ว!

หานเจวี๋ยร่ายคาถาในทันที กักขังกายเนื้อของพุทธะพิชิตชัย หลังจากนั้นนำมาใส่ไว้ในแขนเสื้อของตน

เขาหมุนกายเหาะทะยานกลับไปยังโลกเขย่าพิภพ

ภายในอารามเต๋าแห่งหนึ่ง

พุทธะอาภรณ์ขาวสายตานิ่งงัน สั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย

เป็นไปได้อย่างไรกัน!

พุทธะพิชิตชัยถูกปราบแล้ว?

สู้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย?

อย่างไรเสียพุทธะอาภรณ์ขาวก็ไม่ใช่จักรพรรดิเซียน เขามองไม่ออกว่าพุทธะพิชิตชัยได้รับบาดเจ็บสาหัส พลังการต่อสู้ของหานเจวี๋ยกับพุทธะพิชิตชัยเพียงพอที่จะทำให้เขาหวาดกลัวได้

“ที่แท้แล้วเขาคือเทพอริยะจากที่ใดกันแน่”

ในใจของพุทธอาภรณ์ขาวหวาดหวั่น ทั้งเต็มไปด้วยความยินดี

ไม่แปลกใจเลยที่บรรพชนพุทธภควัตต้องมาหลบซ่อนอยู่ในที่แห่งนี้ และไม่แปลกใจที่โอรสจักรพรรดิสวรรค์ก็คำนับหานเจวี๋ยเป็นอาจารย์

ที่แท้หานเจวี๋ยก็คือผู้ทรงพลังที่ไร้ผู้ใดเทียมทาน

[พุทธอาภรณ์ขาวเกิดความประทับใจในตัวท่าน ความประทับใจในขณะนี้คือ 5.5 ดาว]

หานเจวี๋ยมองอักขระที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ไร้ความรู้สึกใด

เขานั่งลงบนเตียง นำจิตรับรู้จมดิ่งลงไปในทะเลแห่งดวงดาราที่อยู่ลึกลงไปในจิตวิญญาณของเขา

พุทธะพิชิตชัยถูกมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดคุมขัง ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

พุทธะพิชิตชัยตื่นตระหนกอย่างถึงที่สุด

“เจ้าเป็นใครกันแน่”

พุทธะพิชิตชัยร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว รู้สึกประหม่ายิ่งนัก

วิญญาณไม่สามารถหลบหนีได้ เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของความตาย

เดิมทีหานเจวี๋ยคิดอยากจะถาม แต่หลังจากคิดดูแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าจะถามอะไร

อย่างไรเสียเขาก็ได้ล่วงเกินไปแล้ว แน่นอนว่าไม่สามารถปล่อยพุทธะพิชิตชัยให้ออกไปได้

เขากระตุ้นพลังเวทและปราณฟ้าบุพกาลภายในดวงดาราหลายร้อยล้านดวงเพื่อสังหารพุทธะพิชิตชัยในทันที

อย่างไรเสียพุทธะพิชิตชัยก็เป็นจักรพรรดิเซียนหกวัฏ แม้ว่าร่างกายจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่การที่จะสังหารเขาอย่างสมบูรณ์ก็ไม่ได้ง่ายดายถึงเพียงนั้น

แต่สิ่งที่หานเจวี๋ยมีคือเวลา

เขาไม่เชื่อว่าพุทธะพิชิตชัยจะเป็นซุนอู้คงจริงๆ ที่ผังแปดทิศหลอมเขาให้ตายไม่ได้

ถึงแม้จะเป็นซุนอู้คงจริงๆ เขาก็ไม่ใช่เจ้าสำนักลัทธิเต๋า!

…..

วังสวรรค์ อุทยานหลวง

จักรพรรดิสวรรค์วางแก้วสุราลงแล้วเอ่ยทอดถอนว่า “เจ้าเด็กนี่ เราไม่ได้มองเจ้าผิดไปจริงๆ”

ผู้ที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขาคือองค์รัชทายาทหลงจวิน

หลงจวินถามด้วยความสงสัยว่า “เสด็จพ่อ ท่านกำลังพูดถึง…”

จักรพรรดิสวรรค์ไม่ตอบ แต่ถามกลับว่า “เรื่องที่ให้เจ้าไปตรวจสอบได้ข้อสรุปแล้วหรือ”

“อืม ครั้งสุดท้ายที่จักรพรรดิเซียนวัฏจักรปรากฏตัวคือที่แดนต้องห้ามอันธการ ดูเหมือนว่าเขากำลังตามหาอะไรบางอย่างอยู่พ่ะย่ะค่ะ” หลงจวินตอบ

…………………………………………………………