ห้าสิบปีผ่านไปในชั่วพริบตา

เซียนซีเสวียนกลับจากโลกเขย่าพิภพแล้ว หลังจากหาประสบการณ์อยู่แดนมนุษย์ ดูเหมือนนางจะตระหนักรู้บางสิ่งได้ รีบปิดด่านบำเพ็ญอย่างอดใจรอต่อไปไม่ไหว

ละครคั่นฉากเล็กๆ นี้ไม่ขัดต่อการบำเพ็ญหานเจวี๋ย

ตบะของหานเจวี๋ยเพิ่มพูนขึ้นมาก เข้าใกล้ระดับจักรพรรดิเซียนเก้าวัฏขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

ตอนนี้สมองเขาเต็มไปด้วยจักรพรรดิเซียนเก้าวัฏ อัตราความถี่ในการตรวจดูจดหมายก็ลดน้อยลงมาก

ช่วงวิกฤตของมหาเคราะห์อาจกำลังมาเยือนก็เป็นได้ เขาจำเป็นต้องมีพลังสำหรับปกป้องตัวเอง

ต้าหลัวในแดนเซียนมีน้อยนิดยิ่งนัก เมื่อบรรลุถึงระดับเทพ ขอเพียงไม่วิ่งพล่านไปทั่ว ก็ตายได้ยากยิ่งนัก

แน่นอน ต่อให้รีบร้อนแค่ไหน หานเจวี๋ยก็ไม่ลืมภารกิจสาปแช่งหนึ่งครั้งทุกสิบปี

ภารกิจนี้ได้หยั่งรากฝังลึกไปเสียแล้ว และเพื่อให้การฝึกบำเพ็ญเป็นไปอย่างราบรื่นมั่นคง จะลืมไม่ได้เด็ดขาด

วันนี้ มีคลื่นพลังจิตของเจียงอี้แผ่ออกมาจากป้ายอีกาทองอีกครั้ง

หานเจวี๋ยคร้านจะสนใจ

เสียเวลาเปล่า

หากผู้อื่นวิ่งพล่านไปทั่วจนนำไปสู่ความตาย เทพเซียนระดับต้าหลัวก็ช่วยเหลือไม่ได้!

เขาบำเพ็ญต่อไป

มรรคจิตกล้าแกร่งดุจหินผา

….

ผ่านพ้นไปอีกสิบปี

หานเจวี๋ยสาปแช่งศัตรูพลางตรวจดูจดหมายไปด้วย

เขาอยากรู้ว่าเหล่าสหายงัดลูกไม้อันใดออกมาอีกบ้าง

[เจียงอี้สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลัง คุณสมบัติกายเสื่อมสูญ วิญญาณถูกสะกด]

[เต้าจื้อจุนสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเผ่ามังกรแท้] x231110

[หลี่เต้าคงสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังเผ่ามังกรแท้]

[จักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]

[หลงเฮ่าศิษย์ของท่านถูกจักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านสะกดไว้]

[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านได้รับสมบัติลึกลับแห่งนิกายเจี๋ย ดวงชะตาเพิ่มพูน]

[ซูฉีศิษย์ของท่านได้รับมหามรรคโชคร้าย]

[โจวฝานสหายของท่านได้รับการชี้ทางเบิกปัญญาจากผู้ทรงพลัง พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[หลี่เต้าคงสหายของท่านกลายเป็นผู้ฝ่าเคราะห์]

….

วิ่งพล่านไปทั่วจริงๆ!

หานเจวี๋ยอดไม่ได้ที่จะด่าทอเจียงอี้อยู่ในใจ ไอ้คนไม่ได้ความ อยู่สงบๆ หน่อยไม่เป็นหรือ

เป็นถึงบุตรสวรรค์อันดับหนึ่งแห่งเผ่าเทพอีกาทอง ตอนนี้ใกล้จะกลายเป็นคนพเนจรไปแล้ว!

บุตรแห่งสวรรค์ต่อให้ยอดเยี่ยมแค่ไหนก็อดที่จะวิ่งพล่านไปทั่วไม่ได้!

หานเจวี๋ยสังเกตเห็นว่าวังสวรรค์เผชิญกับการโจมตีจากเผ่ามังกรแท้

นี่มันเรื่องอะไรกัน

จักรพรรดิสวรรค์ก็มาจากเผ่ามังกรแท้ ถูกคนบ้านเดียวกันทำร้ายอย่างนั้นหรือ?

หรือว่าจะเกิดเรื่องกับวังสวรรค์

หลงเฮ่าถูกจักรพรรดิสวรรค์สะกด น่าจะทำเพื่อจัดการเฮ่าเทียน

เจ้าหนุ่มซูฉีมีฝีมืออยู่บ้าง ดูเหมือนจะอยากพลิกสถานการณ์ กลับมาครั้งหน้าต้องทำนายดูสักหน่อย ดูว่าปล่อยให้เขาเข้ามาได้หรือไม่ จะถูกเขาทำให้ซวยจนตายไม่ได้

หานเจวี๋ยคิดอย่างเงียบๆ

เมื่อเห็นสถานการณ์ของโจวฝาน เขาก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแขวะขึ้นมา

นี่คือพระเอกสินะ

บรรยายได้ด้วยศัพท์จากนิยายแฟนตาซีสี่คำ

น่าสะพรึงโคตร!

ยังมีหลี่เต้าคงอีกคน ในที่สุดเจ้าก็กลายเป็นผู้ฝ่าเคราะห์ ข้าใกล้จะทนมองต่อไปไม่ไหวแล้ว!

หานเจวี๋ยไล่อ่านลงไป รับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าแดนเซียนปั่นป่วนขึ้นเรื่อยๆ!

ดูเหมือนกำลังจะมีสงครามใหญ่อุบัติขึ้น!

หนึ่งเดือนต่อมา

หานเจวี๋ยหยิบป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ขึ้นมาติดต่อหาจักรพรรดิสวรรค์

กระแสจิตเชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็ว

“ฝ่าบาท ช่วงนี้สบายดีไหมพ่ะย่ะค่ะ”

“ย่ำแย่”

น้ำเสียงจักรพรรดิสวรรค์เต็มไปด้วยความอ่อนล้า

เป็นครั้งแรกที่หานเจวี๋ยได้ยินน้ำเสียงเช่นนี้จากเขา หัวใจเขาเต้นแรงเล็กน้อย

จักรพรรดิสวรรค์ถอนหายใจพลางบอกเล่า “ระยะนี้ไม่ทราบว่าเป็นผู้ใดที่แพร่ข่าวออกไป บอกว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการเกี่ยวข้องกับวังสวรรค์ ที่สำคัญคือลัทธิอันธการและเผ่าบรรพกาลที่ศรัทธาในตัวเจ้าแดนต้องห้ามอันธการพากันออกมาประกาศว่าจะร่วมเป็นร่วมตายไปกับวังสวรรค์ วังสวรรค์เผชิญกับการปิดล้อมโจมตีจากกลุ่มอิทธิพลที่มีความแค้นกับเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ จตุรทวารของวังสวรรค์อยู่ท่ามกลางสงครามอันปั่นป่วน เราก็ไม่รู้ว่าจะยื้อได้อีกนานแค่ไหน โชคดีที่เจ้าไม่ได้กลับมา”

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว

แม่เอ็งสิ!

ใครมันอ้างชื่อผู้เฒ่ามาหันดาบใส่คนของผู้เฒ่ากัน

หานเจวี๋ยรู้สึกโมโหขึ้นมาแล้ว เตรียมพร้อมสู้ตาย

เขาเอ่ยปลอบว่า “ฝ่าบาทยืนหยัดไว้นะพ่ะย่ะ สำนักพุทธยังเป็นพันธมิตรอยู่หรือไม่”

“สำนักพุทธก็เอาตัวแทบไม่รอดเช่นกัน วังสวรรค์ชักนำสิ่งอัปมงคลมากมายไร้สิ้นสุดจากแดนชำระบาปเก้าขุมเข้าโจมตีเขาหลิงซาน ได้ยินว่ามีพระพุทธองค์ดับสูญไปไม่น้อย ในมหาเคราะห์ครั้งก่อน สำนักพุทธล้างผลาญสิ่งมีชีวิตไปมากมายเหลือเกิน…สำนักพุทธอาจจะล่มสลายไปก่อนวังสวรรค์เสียด้วยซ้ำ”

หานเจวี๋ยเงียบไป

นี่มันเรื่องอะไรกัน

จอมวายร้ายอย่างสำนักพุทธพลาดท่า วังสวรรค์ที่เขาต้องการปกป้องก็กำลังจะพลาดท่าเช่นกันหรือ

เฮ่าเทียนถูกสะกดไว้แล้ว หรือว่าชะตากรรมจะเกิดความเปลี่ยนแปลงอีก

จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยกำชับหานเจวี๋ยสองสามประโยค แล้วค่อยตัดการเชื่อมต่อกระแสจิตไป

หานเจวี๋ยเอ่ยถามในใจ ‘ข้าอยากรู้ว่าวิกฤตการณ์ของวังสวรรค์ในปัจจุบันนี้เป็นแผนการของผู้ใด’

[ไม่สามารถวิวัฒนาการได้ มีปัจจัยเกี่ยวข้องมากเกินไป]

หานเจวี๋ยผงะไป

หมายความว่าอย่างไรกัน

ไม่ใช่แค่คนเดียวหรอกหรือ

หานเจวี๋ยพูดไม่ออกเลย

หานเจวี๋ยถามต่อไป ‘เช่นนั้นข้าอยากรู้ว่าใครจะกลายเป็นผู้มีชัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตครั้งนี้’

[จำเป็นต้องหักอายุขัยหนึ่งพันห้าร้อยล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

มากกว่าก่อนหน้านี้อีกอย่างนั้นหรือ

ดูเหมือนคนผู้นี้จะร้ายกาจยิ่งกว่าบรรพชนพุทธมรรคาสวรรค์ จักรพรรดิปีศาจและเฮ่าเทียน!

จ่ายก็จ่าย!

หานเจวี๋ยกัดฟัน เลือกดำเนินการต่อ

จากนั้น จิตนึกคิดของเขาถูกดึงเข้าสู่ภาพลวงตาวิวัฒนาการอีกครั้ง

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น พบว่าตนอยู่นอกชั้นฟ้าที่สามสิบสาม

พระราชวังที่อยู่ตรงหน้าคือวังหนี่ว์วา

เงาร่างหนึ่งยืนอยู่หน้าวังหนี่ว์วา หานเจวี๋ยหรี่ตาเพ่งมอง

นี่มิใช่จู่ถูผู้ก่อตั้งวังเทพหรอกหรือ

คนที่เปิดประตูแดนชำระบาปเก้าขุมก็คือเขา!

เขาคือผู้มีชัยสูงสุดหรือ

จู่ถูเปิดปากเอ่ย “อริยะ ท่านรับปากข้าแล้ว บอกว่าจะมอบตำแหน่งอริยะให้ข้า ยามใดถึงจะได้รับ”

มีเสียงสตรีแว่วออกมาจากวังหนี่ว์วา

“จู่ถู เงื่อนไขของข้าคือหากเจ้าได้รับชัยชนะ มิใช่กวาดล้างสรรพสิ่ง ตอนนี้ภูตผีเร่ร่อนในภพหยาง เวไนยสัตว์มอดม้วย เจ้ายังมีหน้ามาร้องขอตำแหน่งอริยะอีกหรือ เจ้าไม่หวั่นเกรงว่าบรรพชนเต๋าจะทราบเรื่องบ้างหรือ”

จู่ถูฟังแล้วกลับไม่รู้สึกตระหนกเลยแม้แต่น้อย เอ่ยเสียงเย็น “ข้านึกไว้แล้วว่าท่านต้องกลับคำ อริยะอย่างพวกท่านมักตระบัดสัตย์เสมอ หรือว่าตำแหน่งอริยะมีจำกัด ไม่อาจเพิ่มอริยะคนใหม่ได้กันเล่า หากเป็นเช่นนี้ ข้าจะกระตุ้นมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ขึ้นมา แล้วข้าจะล้างบางอริยะเสีย! ”

“ข้าจะมอบโอกาสให้ท่านสักครั้งแล้วกัน สนับสนุนข้าซะ มิเช่นนั้น ข้าจะจัดการท่านเป็นรายแรก!”

หานเจวี๋ยแทบหลุดปากตะโกนด่าออกไป

กวาดล้างสรรพสิ่งอีกแล้วหรือ!

พวกเจ้าประสาทหรือไรกัน

แย่งชิงโชคชะตาก็แย่งไปสิ ไยต้องกวาดล้างผู้อื่นด้วย

จู่ถูผู้นี้ธาตุไฟเข้าแทรกจนเข้ารีตมารหรืออย่างไร ถึงได้โหดเหี้ยมเช่นนี้

ขณะที่หานเจวี๋ยคิดจะรอฟังคำตอบจากอริยบุคคล ฉากทุกอย่างที่อยู่เบื้องหน้าก็พลันพังทลายลง

เมื่อกลับสู่ถ้ำเทวาฟ้าประทาน หานเจวี๋ยก็รู้สึกสับสนว้าวุ่น

ช่วยช่วยเหลือสรรพสิ่ง หรือคิดหาทางช่วยวังสวรรค์ก่อนดี

เฮ้อ!

ข้าเป็นเพียงผู้พากเพียรบำเพ็ญเท่านั้น ไม่คิดเข้าสู่เคราะห์ แล้วเหตุใดต้องเผชิญหน้ากับการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่เช่นนี้อยู่เสมอเล่า

บรรพชนเต๋า เพื่อปกป้องมรรคาสวรรค์ของท่าน ผู้เยาว์ทุ่มเทเต็มที่แล้วจริงๆ

หานเจวี๋ยรู้สึกทุกข์ระทมใจ ดูเหมือนต่อไปยังต้องสาปแช่งจู่ถูด้วย

แม้จู่ถูจะไม่ได้มีความเกลียดชังต่อเขา แต่คนผู้นี้คิดจะทำลายล้างสรรพสิ่ง ไม่ช้าก็เร็วจะต้องเดือดร้อนไปถึงผู้คนที่เขาห่วงใย ไม่แน่ว่าแม้แต่ตัวเขาเองก็คงยากจะหลีกหนีความตายพ้น

อย่างไรก็ตามภารกิจเร่งด่วนคือคิดหาทางเพื่อวังสวรรค์

หานเจวี๋ยคิดอยู่ครึ่งค่อนวัน ก็ยังหาทางจัดการไม่ได้

แล้วไปเถอะ

ได้แต่ฝึกบำเพ็ญต่อไปก่อน วันหน้าค่อยว่ากันอีกครั้ง

หานเจวี๋ยคิดไม่ออก จึงคร้านจะคิดต่อแล้ว มิใช่ว่าเขาไร้น้ำใจ แต่เขาไร้ความสามารถ

เขาคงไปร่วมลงหลุมกับวังสวรรค์ตอนนี้ไม่ได้กระมัง

….

สิบปีผ่านไป

เทพเซียนวังสวรรค์ไม่เผชิญกับการโจมตีอีก ในจอค่าความสัมพันธ์ เหล่าสหายวังสวรรค์ของเขาก็ล้มตายไปไม่มาก

หานเจวี๋ยนำป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ออกมาเพื่อสอบถามสถานการณ์

เสียงหัวเราะของจักรพรรดิสวรรค์แว่วออกมา “ฮ่าๆๆ วิกฤตคลี่คลายแล้ว นิกายฉ่านและนิกายเจี๋ยให้ความช่วยเหลือ ประกอบกับมีสองศิษย์จากนิกายเหริน เท่ากับวังสวรรค์ได้รับการค้ำจุนจากสำนักเต๋าทั้งสำนัก ทำให้กลุ่มอิทธิพลเหล่านั้นพากันล่าถอยไป”

เมื่อหานเจวี๋ยได้ฟังก็รู้สึกโล่งอก

ครั้นพอถึงเวลาจริงๆ

ต่อให้ไม่มีเขา มรรคาสวรรค์ก็ยังสามารถดำเนินต่อไปได้

กลับเป็นเขาที่เอาแต่ห่วงพะวงถึงวังสวรรค์ ความเร็วในการบำเพ็ญจึงเชื่องช้าลงเล็กน้อย

เสียงของจักรพรรดิสวรรค์แว่วออกมาอีกครั้ง “ใช่แล้ว เราอยากถามเจ้า เจ้ารู้จักเจ้าแดนต้องห้ามอันธการหรือไม่ หรือว่าเขาก็คืออาจารย์ผู้อยู่เบื้องหลังเจ้า”

………………………………………………………………