ตอนที่ 27 สิทธิ์ของทาส

 

 

ทาส

 

ไม่ว่าจะที่อาณาจักรคานาเรีย จักวรรดิแอด แอสเทอร่า และประเทศส่วนมากก็ต่างเป็นชนชั้นที่อยู่ในระดับต่ำสุด

 

 

ถ้าจะให้บอกก็คงจะมีแค่นครศักดิ์สิทธิ์ทางใต้ที่มีการเลิกทาสไปแล้ว

 

 

แต่ถึงจะเป็นนครศักดิ์สิทธิ์ ก็ใช่ว่ามันจะหายไปอย่างสมบูรณ์ เนื่องจากทาสนั้นเป็นสิ่งที่ฝังรากลึกมากับประวัติศาสตร์ของทั้งทวีป หากพบเห็นการซื้อขายทาสพวกเขาก็พอจะหลับตาข้างหนึ่งให้ได้

 

แต่ถึงจะถูกเรียกว่าทาส ในความเป็นจริงแล้วมันก็มีความต่างของทาสในแต่ละกรณีอยู่นะ

 

เอาเป็นว่าผมมีเรื่องตลกมาเล่าให้ฟังแล้วกัน

 

เศรษฐีคนหนึ่งจ้างทาสให้เป็นผู้ดูแลหลุมศพ

 

แล้วอยู่มาวันหนึ่งนายน้อยของตระกูลก็บอกให้ทาสคนนั้นไปซื้อเหล้ามาให้เขาดื่ม

 

แต่ทางทาสดันตอบว่า “หน้าที่ของข้าคือการเฝ้าหลุมศพเท่านั้น ไม่ใช่การไปซื้อเหล้า”

 

ก็เลยลงเอยที่นายน้อยของตระกูลนั้นต้องไปซื้อเหล้าซะเอง

 

 

นั่นแหละ มันก็เลยแสดงให้เห็นว่าถึงจะเป็นทาสก็พอมีสิทธิ์บางอย่างที่ใครก็มิอาจละเมิดได้อยู่นะเออ

 

 

 

อีกอันที่พอจะเห็นได้บ่อยๆ ก็คือ

 

 

 

มีเด็กสาวคนหนึ่งเข้ามาเคาะประตูบ้านของพ่อค้าทาสเพื่อเอาตัวเองมาใช้หนี้แทนครอบครัว

 

 

 

ในตอนนี้เธอจะเลือกได้ว่าเธอจะยอมขายตัวเองได้มากขนาดไหน สามารถขายความบริสุทธิ์ของตัวเองได้หรือเปล่า

 

 

หากเลือกที่จะไม่ขาย แน่นอนว่าเธอก็สามารถปฏิเสธเจ้านายของเธอได้เมื่อเขาเสนอเรื่องทางเพศกับเธอ

 

แต่ก็แน่ละว่าเงินที่ได้รับจากพ่อค้าทาสต้องน้อยลงตามไปด้วย

 

 

กระทั่งพ่อค้าทาสเองก็มีความยากง่ายในการขายสินค้าสำหรับผู้ที่ยอมทำกิจกรรมกลางคืนกับไม่ทำ ดังนั้นหากคนที่เข้ามาขายตัวเองไม่มีทักษะที่โดดเด่นเป็นพิเศษพอ พวกเขาก็จะทำการต่อรองราคาที่ต้องจ่าย หรือไม่ก็ปฏิเสธไปเสียแต่แรกเลย

 

 

เพราะเมื่อกลายเป็นทาสแล้วพ่อค้าทาสก็มีหน้าที่ต้องดูแลคนของเขา

 

ดังนั้นจึงไม่มีอะไรสิ้นเปลืองไปกว่าการเก็บทาสที่ขายไม่ออกไว้เป็นเวลานาน

 

 

แล้วพอพูดถึงทาสมนุษย์สัตว์ที่ผมซื้อมาอย่างชีล อารูสเธอเสนอตัวเองว่าสามารถขายทุกอย่างให้กับผู้ซื้อได้

 

ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถปฏิเสธผมได้หากผมต้องการทำเรื่องอย่างว่า แต่แน่นอนว่าราคาที่ผมต้องจ่ายให้กับพ่อค้าทาสก็มากตามไปด้วย

 

 

นอกจากนั้นด้วยลักษณะพิเศษอย่างเผ่าแมวป่าของเธอทำให้มีสายตาที่ยอดเยี่ยมอย่างน่าอัศจรรย์และจมูกที่รับกลิ่นได้เฉียบคม อีกทั้งเธอยังสามารถเคลื่อนไหวไปมาระหว่างต้นไม้ได้เร็วพอๆ กับลิง ว่ายน้ำได้เร็วพอๆ กับปลา

 

 

เหนือสิ่งอื่นใดคือบุคลิกที่จริงจังและซื่อสัตย์ของเธอ เธอฟังคำสั่งของผมเสมอ ถึงร่างกายของเธอจะลักษณะของสัตว์ร้ายผสมอยู่ด้วย แต่นั่นมันก็ถือว่าเป็นเสน่ห์ของเหล่ามนุษย์สัตว์ก็ว่าได้

 

เธอเป็นผู้หญิงที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์จนผมสงสัยว่าแค่ 30 เหรียญทองนี่มันจะพอจริงๆ เหรอ

 

 

พูดกันตามตรงอันที่จริงผมก็ไม่ได้จะบอกชมเรื่องคุณภาพของทาสที่ผมได้มาหรอก

 

เนื่องจากเงื่อนไขในการซื้อทาสครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อการ “กิน” แต่เพื่อวางไว้เป็นเหยื่อล่อยัยเอลฟ์นั่น

 

ตราบใดที่พ่อค้าทาสสามารถตอบสนองความต้องการของผมได้ จะเป็นใครมาผมก็ไม่เกี่ยง

 

 

แม้ตอนแรกอาจจะทำให้ลำบากไปบ้าง แต่พอเสร็จงานนี้แล้วผมก็ตั้งใจจะปล่อยเธอไป

 

 

ผมมาด้วยความคิดแบบนั้นตั้งแต่ก่อนจะได้เจอกับเธอแล้ว

 

แต่พอผมได้เจอกับเธอเข้าจริงๆ ก็ทำผมใจสั่นได้เลยนะเนี่ย

 

ผลก็เลยมาลงเอยตรงที่ผมกับเธอพักอยู่ในห้องเดียวกัน

 

 

สภาพของชีลตอนนี้ก็คือนอนอยู่บนตักของผม ระหว่างนั้นเธอก็ส่งเสียงแสนเร้าอารมณ์ออกมามากมายไม่ว่าจะเป็น “..อึก..อ๊า…แฮก…”

 

อย่าเข้าใจผมผิดนะผมไม่ได้ทำเรื่องอีโรติก อะไรนั่นเลย ที่ผมทำน่ะก็แค่เล่นกับหูแมวของเธอเท่านั้น

 

ระหว่างที่ผมทำไปมันก็ชวนให้ผมนึกถึงเรื่องในอดีตที่ผมเล่นกับแมวบนเกาะซึ่งอยู่แถวๆ โรงฝึก

 

ผลก็คงไม่ต้องบอกนะว่าผมน่ะโดนเจ้านั่นข่วนจนต้องร้องไห้ออกมา

 

ก็คงเป็นเรื่องธรรมดาไม่ต่างจากผมมั้งหากโดนใครก็ไม่รู้มาจับที่หูตัวเอง

 

แต่ตอนนี้มันต่างกัน เพราะผมสามารถทำกับเธอที่เป็นทาสของผมได้ หุหุหุ

 

 

 

「อึก…อือ……น-นายท่านคะ..? 」

 

「ว่าไง? 」

 

 

 

「คือว่า ท่านจะ…ทำแบบนี้กับฉันไปอีกนานแค่ไหนคะ..? 」

 

 

「สำหรับตอนนี้ก็เอาจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้นแล้วกัน วันพรุ่งนี้ก็น่าจะราวๆ นี้แหละ」

 

 

「 ….นี่ฉันไปทำอะไรให้ท่านไม่พอใจหรือเปล่าคะ หากเป็นเช่นนั้นฉันก็ขออภัย」

 

 

「ไม่หรอกๆ เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ฉันต้องขอบคุณเธอด้วยซ้ำ ที่ฉันทำนี่ก็แค่…」

 

 

 

「ก-ก็แค่…? 」

 

 

 

「ก็แค่เพราะฉันเป็นพวกโรคจิตที่ชอบเห็นคนเหนื่อยจนมีสภาพหน้าเป็นแบบนี้น่ะ」

 

 

 

「เอ๋? 」

 

 

「ก็แบบว่าถ้าเธอพังด้วยมือฉันเองมันคงจะรู้สึกดีไม่น้อย…เอาเป็นว่ายอมแพ้แล้วคิดซะว่าโดยเจ้านายห่วยๆ ซื้อไปก็แล้วกันเนอะ」

 

 

 

 

พอพูดจบผมก็เอามือไปลูบที่เอวของชีลเบาๆ

 

 

เมื่อเธอถูกกระโจมตีอย่างกะทันหันด้วยสิ่งเร้าจุดอื่นแทน ร่างกายของเธอก็กระตุกขึ้นมาพร้อมกับส่งเสียงที่แสนน่ารักดังไปทั่วห้อง

 

 

พอเธอรู้สึกตัว ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นมาทันที

 

 

 

ขณะที่ผมใช้มือซ้ายลูบผมสีเกาลัดนุ่มๆ ของเธอ ผมก็ใช้อีกมือหนึ่งในการเล่นกับหูของเธอต่อ

 

 

 

เพื่อให้แน่ใจว่าทั้งค่ำคืนนี้จนถึงรุ่งสางจะมีเสียงของเธอดังออกมาจากในห้องนี้ตลอด

 

 

พอเช้าผมก็ให้เธอไปเก็บสมุนไพรที่อยู่ในป่าทีทิสโดยที่ยังไม่ได้พักหลังเสร็จงานเธอกลับมาที่โรงแรมผมก็ทำการให้เธอนอนตักและเล่นหูกับหางของเธออีกครั้ง

 

วันแล้ววันเล่า วันแล้ววันเล่า ผมทำเช่นนั้นกับเธอต่อไปเรื่อยๆ

 

 

หากใครได้เจอเรื่องแบบนี้จนไม่ได้หลับได้นอน ความแข็งแรงของร่างกายก็คงจะแย่ลง สภาพร่างกายก็จะทรุดโทรมได้ง่าย

 

 

แต่ถึงเธอจะสภาพเป็นแบบนั้น ผมก็ยังพาเธอเข้าไปเก็บสมุนไพรในป่าเช่นเดิม พวกนักผจญภัย เจ้าของโรงแรมและลูกสาวเขาต่างก็มาขอร้องให้ผมพักผ่อนเสียหน่อย แน่นอนว่าผมเซย์โน

 

และในวันนั้นเองระหว่างที่ผมกำลังจะออกจากประตูเมืองเพื่อเข้าไปในป่า ก็พบว่ามีคนสี่คนกำลังดักรอผมอยู่

 

 

 

สี่คนที่ว่านั่นก็คือปาร์ตี้ดาบฮายาบูสะ

——–

Note 1 : ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ สามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code