แดร์ริลไม่ได้กล่าววาจาไร้สาระ เขาได้สำรวจดูบริเวณโดยรอบของสระน้ำและฮวงจุ้ยนั้นดูไม่ถูกต้อง

สาวรับใช้สองสามคนขบขันเบา ๆ กับสิ่งที่แดร์ริลกล่าว

“แดร์ริล? แกรู้ไหมว่าซินแสฮวงจุ้ย ฟินนิแกน นิโคลสันได้ออกแบบสวนนี้เป็นพิเศษ” เรเชลยิ้มเยาะ

ฟินนิแกน นิโคลสันเป็นซินแสฮวงจุ้ยผู้ยิ่งใหญ่ในวัยห้าสิบ คฤหาสน์คาร์เตอร์ทั้งหมดรวมถึงสระน้ำ ได้รับการเอกแบบจากเขาโดยเฉพาะ แต่แดร์ริลกลับมาบอกว่าฮวงจุ้ยของสระน้ำนั้นไม่ดี? ช่างไร้สาระอะไรเยี่ยงนั้น?

แดร์ริลหัวเราะและกล่าว “ใช่ เธอพูดถูก ตามหลักฮวงจุ้ยสระน้ำนั้นอยู่ในตำแหน่งที่ดีเยี่ยม” เขาอธิบายต่ออย่างใจเย็น “อย่างไรก็ตามสระน้ำนี้นับว่าเป็นสระหยินหยาง ด้านทิศเหนือของสระน้ำจะได้รับแสงแดดมาก มันจึงเป็นฝั่งหยาง ด้านทิศใต้อยู่ภายใต้ร่มเงาตลอดเวลา เลยทำให้มันเป็นฝั่งหยิน เมื่อฟินนิแกน นิโคลสันออกแบบสระน้ำ มันถูกตั้งใจให้สร้างความสมดุลระหว่างหยินและหยาง มันคือสระน้ำฮวงจุ้ย ถ้าจะพูดให้ชัดก็คือมันไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อใช้เล่นน้ำ โดยเฉพาะทิศใต้ พลังหยินมันแข็งแกร่งเกินไป พวกเธอสองคนควรขึ้นมาจากน้ำได้แล้ว”

ซาร่าอุทานในความชื่นชมขณะเธอปรบมือ “แดร์ริลนายรู้จักฮวงจุ้ยด้วย? นั้นมันเท่มากเลย!”

เรเชลแย้งอย่างเย็นชา “เขาพูดจาไร้สาระ ดูสภาพน่าเวทนาของเขาสิ เราจะเล่น อย่าไปยุ่งกับเขา”

แดร์ริลกำลังจะจากไปในเมื่อพวกเธอไม่ต้องการคำแนะนำของเขา ทันใดนั้น หนึ่งในพวกเธอที่อยู่ในสระน้ำก็กรีดร้องตะโกน “ช่วยด้วย!”

เรเชลพยายามทำตัวเองให้ลอยคอขึ้นขณะเธอกำลังจะจมน้ำ สาวรับใช้สองสามคนต่างตกใจ และซาร่าก็ตกตะลึงเช่นกัน

แดร์ริลกระโจนลงไปในทันที เขารีบช่วยเรเชลและพาเธอขึ้นมาจากสระน้ำ ระหว่างชื่นชมเรือนร่างที่งดงามของเธอ เธอนั้นมีทรวดทรงที่ดีเยี่ยม

เรเชลตัวสั่นคลอในความหวาดกลัว เธอไม่รู้ว่าทำไมร่างกายของเธอจู่ ๆ ถึงรู้สึกตัวชาไปหมด เกือบจะทำให้เธอต้องจมน้ำ ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

เธอกุมหน้าอกของเธอไว้ เมื่อเธอรู้ตัวว่ามือของแดร์ริลยังคงอยู่บนตัวเธอ เธอก็อับอายและกล่าว “ปล่อยฉัน!”

เรเชลนั้นรังเกียจ

‘ไอ้ซกมกน่าขนลุกนี่มันมาแตะต้องตัวฉันได้ยังไง!’ เรเชลคิด

แดร์ริลปล่อยตัวเธอ

เธอตบเขาอย่างแรง

“แกกล้าดียังไงถึงมาแตะต้องตัวฉัน! แกคิดว่าแกเป็นใคร?” เรเชลกล่าวเย็นชา

“เธอเป็นบ้าอะไร?” แดรร์ริลมองไปที่เธอ “ไอ้ห่า ฉันเพิ่งจะช่วยเธอไม่ให้จมน้ำ แต่เธอดันมาตบฉัน?”