“หนูน้อยลิลี่!”

ซาแมนธาเป็นห่วงเธอมากและอยากจะตามเธอออกไป แต่ลิลี่ได้วิ่งไปไกลแล้ว

ทุกคนต่างก็มองหน้ากันเมื่อพวกเขามองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเริ่มซุบซิบนินทา ไม่มีใครคาดคิดว่างานแต่งงานในวันนี้จะต้องล่มสลาย

ในขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการนินทานั้น จัสตินก็หนีออกมาอย่างเงียบ ๆ และไม่มีใครสังเกตเห็นเขา

จัสตินออกจากคฤหาสน์และขับรถออกไปตามหาลิลี่จนในที่สุดเขาก็พบเธอที่กำลังวิ่งอยู่ใกล้ ๆ กับห้างสรรพสินค้าแซทเทิลไลท์

เขาขับไปข้างหน้าและหยุดรถก่อนที่เขาจะเลื่อนกระจกรถลง “หนูน้อยลิลี่ ขึ้นมาเร็วเข้า ผมจะพาคุณไปตามหาแดร์ริลเอง”

จัสตินยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานเมื่อครู่นี้ แต่เขาก็ดีใจที่ลิลี่ไม่ได้แต่งงานกับเวด

เขารีบออกมาตามหาลิลี่โดยไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงแต่อย่างใด เขาเพียงเป็นกังวลและกลัวว่าลิลี่จะตกอยู่ในอันตรายในขณะที่เธอตามหาแดร์ริล

อย่างไรก็ตาม ลิลลี่ไม่ได้ชื่นชมกับการกระทำของเขา เธอปาดน้ำตาและส่ายหน้า “ไม่จำเป็น”

จากนั้นเธอก็วิ่งต่อไป

จัสตินเป็นกังวล เขาลงจากรถและวิ่งตามเธอไป เขาพูดอย่างจริงใจว่า “ลิลี่ ผมไม่ได้มีเจตนาอื่นนอกจากต้องการช่วยคุณจริง ๆ”

ในขณะที่เขาวิ่งเข้าไปใกล้เธอ เขาก็พูดต่อ “คุณรู้ไหมว่าผมรู้สึกแย่แค่ไหนในตอนที่คุณสูญเสียความทรงจำของคุณไป? ผมแทบบ้าเมื่อเห็นว่าคุณจะต้องแต่งงานกับเวด ผมรู้ว่าในใจของคุณมีเพียงแดร์ริลคนเดียวและคุณจะมีความสุขอย่างแท้จริงเมื่อคุณอยู่กับเขา ผมยอมรับว่าผมชอบคุณมากแต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า การรักใครสักคนไม่ใช่แค่การครอบครองแต่เป็นการที่ได้เห็นคนที่คุณรักมีความสุข”

ลิลี่สั่นเทาเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา เธอหันกลับไปมองจัสตินในขณะที่เธอเองก็รู้สึกซาบซึ้ง

‘จัสตินห่วงใยฉันมากจริง ๆ เหรอ?’ ลิลี่ครุ่นคิด

วินาทีต่อมา ลิลี่ก็ถามเบาๆ “จัสติน คุณคิดอย่างนั้นจริง ๆ หรือเปล่า?”

ลิลี่รู้สึกได้ทันทีว่าชายตรงหน้าของเธอไม่น่ารำคาญเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

จัสตินยิ้มด้วยดวงตาที่จริงใจ “ลิลี่ ผมพูดจริง ๆ ผมยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้คุณมีความสุข”

ในขณะที่พูด เขาก็มองไปรอบ ๆ และพูดอย่างลึกซึ้งว่า “คุณไม่สามารถตามหาแดร์ริลได้โดยที่คุณไม่มีเบาะแสอะไรเลย และผมก็เชื่อว่าเขาไม่ได้อยู่ในจักรวาลโลก”

‘อะไรนะ?’

‘แดร์ริลไม่ได้อยู่ในจักรวาลโลก?’

ลิลลี่รู้สึกเป็นกังวลเมื่อได้ยินเช่นนั้น “แล้วคุณรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน?”

เฮ้อ…

จัสตินถอนหายใจยาวและยิ้ม “ก่อนหน้านี้ที่หอคอยดาวปรารถนา ความจริงที่ว่าฟอลเรียนข่มขืนน้องสะใภ้ของเขาได้รับการเปิดเผยแล้ว ด้วยความตื่นตระหนก ฟลอเรียนจึงลักพาตัวอีวอนและนายหญิงแห่งนิกายหลบหนีไปยังโลกใหม่กับเขา ผมเชื่อว่าแดร์ริลหายตัวไปด้วยกลไกบางอย่างเพื่อไปตามหาพวกเธอที่โลกใหม่”

จัสตินรู้สึกไม่พอใจในขณะที่เขาพูด เขาสงสัยว่าแดร์ริลมีอะไรดี เหล่าเทพธิดาถึงได้คลั่งไคล้ในตัวเขา

ลิลี่, อีวอนและนายหญิงแห่งนิกาย พวกเธอทั้งหมดเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในประเทศที่มีความงามเทียบได้กับเทพธิดา

ลิลี่ยังคงลืมเขาไม่ได้ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขามีผู้หญิงมากมายอยู่รายล้อม

ลิลี่เงียบไปครู่หนึ่ง เธอรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างแดร์ริลกับอีวอน แต่ว่าใครคือนายหญิงแห่งนิกาย?

แม้ว่าลิลี่จะอารมณ์เสียแต่เธอก็ไม่ได้ถามคำถามนั้นออกไป เธอถามอย่างสิ้นหวัง “คุณหมายความว่าฉันจะต้องมุ่งหน้าไปยังโลกใหม่เพื่อตามหาแดร์ริลเหรอ? แล้วฉันจะไปยังโลกใหม่ได้ยังไง?”

แม้ว่าจะมีข่าวลือเกี่ยวกับแดร์ริล แต่เธอก็จะไม่หยุดตามหาเขา

จัสตินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เมื่อตอนที่กองทัพโลกใหม่ถอยกลับ พวกเขาทิ้งเรือใบจำนวนมากเอาไว้ที่ฝั่งที่อยู่ใกล้ ๆ กับหอคอยดาวปรารถนา เรือใบถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ด้วยไม้ชนิดพิเศษที่สามารถข้ามมหาสมุทรแห่งความตายได้ แต่ถึงอย่างนั้น เรือใบส่วนใหญ่ก็ถูกชาวประมงในท้องถิ่นขนออกไปหมดแล้ว”

จัสตินปลอบใจเธอเมื่อเห็นว่าลิลี่เริ่มขมวดคิ้ว “ไม่ต้องกังวลนะ เรายังสามารถซื้อเรือใบได้เมื่อเรามีเงิน เมื่อเราได้เรือใบมาแล้วผมจะไปโลกใหม่กับคุณ การเดินทางสู่โลกใหม่นั้นไกลและอันตรายเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวคนเดียว ผมเคยไปโลกใหม่มาก่อนและค่อนข้างคุ้นเคยกับมัน ผมสามารถนำทางคุณได้เมื่อเราไปถึงที่นั่น”

จัสตินไม่เคยไปที่โลกใหม่และเขาก็ไม่มีความรู้เกี่ยวกับโลกใหม่เลย แต่เหตุผลที่เขาโกหกก็เพียงเพราะเขาต้องการใช้เวลากับลิลี่ให้มากที่สุด เขารู้ว่าแดร์ริลเป็นคนที่มีอำนาจมาก ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะตามหาแดร์ริลได้เมื่อพวกเขาไปถึงที่นั่น

จากนั้น ภารกิจของเขาก็จะเสร็จสมบูรณ์เมื่อเขาส่งลิลี่กลับไปหาแดร์ริลแล้ว ทุกอย่างจะเรียบร้อย ตราบใดที่เทพธิดาของเขามีความสุข เขาก็จะมีความสุข เพราะว่าเขาหลงรักลิลี่จริง ๆ

เมื่อพิจารณาถึงสิ่งนั้น…

ลิลี่กัดริมฝีปากของเธอและลังเล

เธอไม่ต้องการที่จะไปกับจัสตินเพราะเธอรู้สึกลำบากใจที่จะต้องเดินทางกับชายอื่นเพียงสองต่อสอง