คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 702
ในขณะเดียวกัน กองทัพโลกใหม่นับไม่ถ้วนได้ฉวยโอกาสนั้นเพื่อเข้าโจมตีเซปไฟร์ด้วยดาบยาวในมือของพวกเขา

สวบ! สวบ!

ปากของเซปไฟร์เต็มไปด้วยเลือด! ร่างกายของเขาถูกแทงหลายครั้งดูราวกับรังผึ้ง!

ฟึบ!

จากนั้น เซปไฟร์ก็รวบรวมกำลังภายในของเขา เขากลั้นหายใจและดึงหอกยาวออกมา ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยกมืออีกข้างหนึ่งขึ้นแล้วเหวี่ยงคู่ต่อสู้ขึ้นไปในอากาศ!

“อ๊าก!” เซปไฟร์คำรามด้วยเสียงอันดังในขณะที่เขายืนนิ่ง แม้ว่าใบหน้าของเขาจะซีดเซียว แต่เขาก็ไม่เคยเกรงกลัวที่จะเผชิญหน้ากับกองทัพโลกใหม่ที่อยู่ตรงหน้าของเขา!

“พวกแกมีอะไรที่เด็ดกว่านี้อีกไหม? มา เข้ามาเลย!” ดวงตาของเซปไฟร์แดงก่ำในขณะที่เขาตะโกนสุดกำลัง!

กองทัพโลกใหม่มองหน้ากัน พวกเขากำลังเป็นกังวล

ไอ้นี่ไม่กลัวความตายหรือยังไง?

เขายังคงลุกขึ้นสู้ในขณะที่เขาบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ได้ยังไง?

เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตา มาสเตอร์ลีโอนาร์ดและนิกายคนอื่น ๆ ได้เห็นฉากนี้ พวกเขาก็ต้องตกตะลึง

นี่คือสำนักประตูสุราลัย! พวกเขายอมสละชีวิตเพื่อปกป้องเมืองตงไห่แม้ว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม!

“ขุนพลเซปไฟร์!”

“ท่านเซปไฟร์!”

เลวินและพี่น้องคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงเมื่อเห็นร่างกายของเซปไฟร์เต็มไปด้วยเลือด!

ในขณะที่พวกเขาตะโกน เลวินกำลังจะวิ่งไปช่วยเซปไฟร์ แต่มีศัตรูที่กำลังขัดขวางเขามากเกินไป พวกเขาจึงไม่สามารถหลุดออกไปเพื่อช่วยเซปไฟร์ได้!

ในขณะนั้น เซปไฟร์ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสกำลังถูกศัตรูรายล้อมไว้ ดวงตาของเขาเป็นสีเลือดและเขาก็ดูบ้าคลั่งขึ้นทันที เขาตะโกนดังก้องไปทั่วท้องฟ้า “พวกแกจากโลกใหม่จงฟัง! ตราบใดที่สำนักประตูสุราลัยยังอยู่ที่นี่ พวกแกจะไม่มีวันได้ก้าวขาเข้ามาในเมืองตงไห่เด็ดขาด!”

เมื่อเขากล่าวจบ ดาบบนมือของเซไฟร์ก็พุ่งออกไปและทำลายทหารนับสิบคนของกองทัพโลกใหม่จนได้รับบาดเจ็บสาหัส!

เซปไฟร์ใช้กำลังภายในสุดท้ายและลมหายใจของเขายืนหยัดต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้าย

วินาทีถัดมา กองทัพโลกใหม่หลายสิบนายที่มีปืนยาวอยู่ในมือคำรามในขณะที่พวกเขาพุ่งเข้ามาใกล้

เซปไฟร์สูญเสียพลังงานไปหมดแล้ว เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป ดาบยาวแทงทะลุเข้าที่ร่างของเซปไฟร์ทันที

เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เลือดกำลังหลั่งไหลออกมาจากร่างกายของเขา!

“ขุนพลเซปไฟร์!”

“ท่านเซปไฟร์!”

ทุกคนต่างก็ตะลึง ดวงตาของพี่น้องดิกสักแดงก่ำในขณะที่เขาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาของพวกเขาหลั่งไหลอย่างต่อเนื่องจนไม่สามารถควบคุมได้!

เซปไฟร์ได้ใช้พลังงานทั้งหมดของเขาไปแล้ว เขาเช็ดเลือดที่ปากของเขาและยิ้มอย่างอ่อนโยน “พี่น้องที่รัก ฉันคงช่วยพวกเราไม่ได้แล้ว พวกนายที่เหลือจะต้องปกป้องเมืองตงไห่และชาวประชา อย่าทำให้บราเธอร์แดร์ริลและสำนักประตูสุราลัยต้องอับอาย!”

หลังจากที่พูดจบ เซปไฟร์ก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าและตะโกนสุดกำลัง “ปกป้องโลกของเรา ฉันเซปไฟร์ ไม่เสียใจที่จะต้องตายในสนามรบ!”

เสียงคำรามดังก้อง!

วิญญาณอันสูงส่งคำรามไปยังก้อนเมฆที่ลอยบนท้องฟ้า!

“ฉันไม่ให้นายตาย!”

ทันใดนั้นเอง เสียงที่ฟังดูสดใสก็ดังขึ้น การปรากฏตัวของนกอินทรีสีขาวดั่งหิมะบนท้องฟ้า

ตามมาด้วยเงาของใครบางคนที่กำลังยืนอย่างสง่าและหยิ่งผยองอยู่บนหลังของนกอินทรีตัวนั้น

ดวงตาที่ส่องประกายด้วยน้ำตาของเขา

เขาคือแดร์ริล

“บราเธอร์ดาร์ริล!”

“บราเธอร์ดาร์ริลมาแล้ว!”

สองขุนพลสายฟ้าและคนอื่น ๆ ต่างก็พากันตะโกนดังก้อง!

อย่างไรก็ตาม เหล่าผู้นำนิกายหลักและคนอื่น ๆ ต่างก็ขมวดคิ้ว

“แดร์ริล แกมันทรยศ! แกกล้าดียังไงมาปรากฏตัวที่นี่!” แม่ชีแห่งโชคชะตาตะโกนขึ้นในขณะที่เธอชี้ไปที่แดร์ริล “แกคงจะมีความสุขมากสินะที่เห็นเมืองตงไห่กำลังจะพ่ายแพ้! ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันจะฆ่าแกด้วยมือของฉันอย่างแน่นอน ไอ้สารเลว!”

แดร์ริล ไอ้คนทรยศผู้นั้น! เขากล้าดียังไงถึงมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่! หกนิกายหลักกัดฟันแน่น พวกเขายังคงคิดว่าแดร์ริลเป็นคนทรยศที่ได้แปรพักต์ไปยังโลกใหม่

บทที่ 701

บทที่ 703