คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 633
เมื่อพวกเขาเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของซาร่า โซรันและซูซานต่างก็สบสายตากันและถอนหายใจ

โซรันทำทุกวิถีทางที่ทำได้เพื่อจะเชิญชวนสมาชิกจากสำนักประตูสุราลัย แต่เขาก็ไม่สามารถจะพาตัวพวกเขามาร่วมฉลองในงานวันเกิดได้

สำนักประตูสุราลัยทำตัวลึกลับมาโดยตลอด ไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา

“ซาร่า!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องเรียกออกมา ใครบางคนเดินไปหาครอบครัวคาร์เตอร์อย่างเริงร่า

เขาคือแดร์ริล!

แดร์ริลสวมชุดตามธรรมเนียมดั้งเดิมอย่างเป็นทางการ

เขาดูเท่และหล่อเหลาเอาการหลังจากที่เขาได้แต่งองค์ทรงเครื่องเต็มยศ

“พี่แดร์ริล!”

ซาร่ารีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น “พี่แดร์ริล วันนี้พี่ดูเท่มาก”

แดร์ริลหัวเราะร่า “แน่นอน ก็วันนี้เป็นงานวันเกิดของน้องสาวสุดที่รักของฉันทั้งที ฉันก็ต้องแต่งตัวเท่ ๆ สักหน่อยสิ”

ก่อนที่ซาร่าจะทันได้กล่าวตอบ เรเชลก็กล่าวอย่างประชดประชัน “ไม่เลวสำหรับสัตว์สี่ขา”

แดร์ริลก็เสียอารมณ์ในทันที เขาเดินไปนั่งที่โต๊ะวีไอพี

แดร์ริลคือลูกทูนหัวของโซรัน แน่นอนที่เขาจะต้องมีสิทธิได้นั่งในโต๊ะนั้น

เมื่อเขานั่งลง แดร์ริลก็สัมผัสได้ทันทีราวกับว่ามีใครบางคนกำลังจ้องเขม็งมาที่เขาอยู่

คนที่จ้องมองแดร์ริลคือแม่ชีแห่งโชคชะตา เธอจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลอย่างเย็นชา เป็นสายตาเดียวกันกับบรรดาเจ้าสำนักทั้งหลายที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย เจ้าสำนักจากหกสำนักหลักกำลังจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลอย่างเลือดเย็น

แดร์ริลไม่ได้รู้สึกเป็นกังวลเลยแม้แต่น้อย

ในตอนนี้เขานั้นอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นสี่ วรยุทธเฉพาะตัวของเขาคือมังกรนพเก้าทะยานฟ้า, วิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์และหัตถ์พลังอมตะ

แดร์ริลยกแก้วขึ้นจิบและดื่มด่ำกับเครื่องดื่มแสนอร่อย เขาไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องหวาดกลัวเพราะวรยุทธอันแข็งแกร่งของเขา ต่อให้เขาต้องเผชิญกับคนในระดับปราชญ์ยุทธก็ตาม ใครจะกล้าท้าทายเขาในเมื่อเขาอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์?

แดร์ริลยิ้มขณะเขามองไปที่แม่ชีแห่งโชคชะตา

แม่ชีแห่งโชคชะตาฟาดมือของเธอลงบนโต๊ะ และชี้หน้าแดร์ริล “แดร์ริล ไอ้สารเลว! แกกล้าดียังไงถึงเสนอหน้ามาอยู่ตรงนี้?”

แดร์ริลฉีกยิ้ม “ที่นี่มันคฤหาสน์พ่อทูนหัวผม ทำไมผมจะมาไม่ได้?”

แม่ชีแห่งโชคชะตาหน้านิ่วคิ้วขมวด

ทุกคนในยุทธจักรของพวกเขาต่างได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับการที่โซรันรับแดร์ริลเป็นลูกทูนหัวของเขา ดังนั้นมันจึงมีเหตุผลสำหรับแดร์ริลที่จะอยู่ตรงนี้

‘คนชั่วอย่างเขามานั่งร่วมโต๊ะเดียวกันกับฉันได้ยังไง?’ แม่ชีแห่งโชคชะตาคิด

แม่ชีแห่งโชคชะตาโมโหมาก เธอกำลังจะชักกระบี่ของเธอออกมา

โซรันสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เขาฉีกยิ้มและกล่าวกับทุกคน “ทุกท่าน วันนี้คือวันเกิดลูกสาวผม เรามาทิ้งความบาดหมางของเราลงไปก่อน แล้วมาร่วมฉลองไปด้วยกัน”

แม่ชีแห่งโชคชะตาไม่มีทางเลือกที่จะต้องเก็บกระบี่เข้าฝักและนั่งลง อย่างไรก็ตามเธอจ้องมองแดร์ริลอย่างโกรธเกรี้ยวเป็นฟืนเป็นไฟ

“ท่านประธานาธิบดีแห่งเมืองมิด ลา ฟอร์ตูน่า มาพร้อมกับของขวัญจากสมัยราชวงศ์ชิง”

หนึ่งในคนรับใช้ป่าวประกาศเมื่อมีแขกมาร่วมงานเพิ่มขึ้น

“เจ้าสำนักแห่งสำนักกระบี่แดง ขอเสนอของขวัญเป็นศัสตราวุธระดับสีเขียว กระบี่วารีสีคราม”

“ประธานบริษัทแห่งสตาร์รี่ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์พร้อมของขวัญเป็นแหวนเพชรคริสตัล”

หลังจากผ่านไปเกือบชั่วโมงแขกเกือบทุกคนก็ได้มาถึงที่งาน โซรันยิ้มและป่าวประกาศ “เยี่ยมมาก! มาสนุกด้วยกันเถอะในค่ำคืนนี้ ขอให้งานเลี้ยงเริ่มต้นได้!”