คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 611
แม่ชีแห่งโชคชะตาถอนหายใจขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้

ถึงแม้ว่าเธอจะสวมใส่ชุดเดรสยาวสีม่วง ทรวดทรวงของเธอก็ยังอวดโฉมส่วนโค้งเว้าได้อย่างไร้ที่ติด

“ฉันไม่รู้ว่าใครคือคนทำลายสำนักคุนหลุน” แม่ชีแห่งโชคชะตากล่าวอย่างสุขุม เธอจิบน้ำชาและกล่าวต่อ “ไม่ว่าใครจะเป็นคนทำ มันก็คงจะไม่ใช่ฝีมือของไอ้สารเลวแดร์ริล”

…

ที่คฤหาสน์ตระกูลยังในเมื่องตงไห่

แดร์ริลนั่งเอนตัวอยู่บนเก้าอี้ไม้ขณะเขากำลังดื่มด่ำกับน้ำชา อีวอนนั่งเงียบ ๆ อยู่เคียงข้างเขา เธอนั้นกำลังยิ้มกรุ้มกริ่ม

แดร์ริลอาศัยอยู่ที่ห้องรับแขกของตระกูลยังในช่วงสองวันที่ผ่านมา

คิงส์ตันไม่มีทางเลือกอื่น เขาอยากจะไล่แดร์ริลออกไปอย่างไรก็ตามอีวอนตัดสินใจว่าเธอจะยอมแต่งงานกับแดร์ริลคนเดียวเท่านั้น เขาจึงถูกมัดมือชกและต้องยอมรับในการตัดสินใจของเธอ

หลังจากที่ได้พักฟื้นมาสองวัน ในที่สุดอีวอนก็หายดี ใบหน้าของเธอกลับมาอวบอิ่มอมชมพูและหน้าตาของเธอก็สวยสดใสเหมือนก่อน

พญาอินทรีหิมะพักผ่อนอยู่ข้าง ๆ กับพุ่มดอกไม้ ขณะที่มันกำลังเพลิดเพลินกับแสงแดด

อีวอนหัวเราะ “พญาอินทรีหิมะฉลาดมาก! มันกำลังอาบแดด ช่างน่ารักอะไรขนาดนี้!”

แดร์ริลฉีกยิ้ม รางวัลอันยิ่งใหญ่ที่เขาได้รับอย่างไม่ได้คาดคิดหลังจากทำลายสำนักคุนหลุนนั้นก็คือพญาอินทรีหิมะ

พญาอินทรีหิมะสามารถสื่อสารกับมนุษย์ได้ มันมีความสุขกับเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับแดร์ริลและอีวอน มันจะบินวนไปรอบ ๆ ในตอนที่ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน

ไม่ว่ามันจะบินไปไกลแค่ไหน มันก็จะบินวกกลับมาตามเสียงผิวปากของแดร์ริล

“นายได้ยินไหม อีวอนบอกว่านายน่ารักมาก” แดร์ริลกล่าวกับพญาอินทรีหิมะ

พญาอินทรีตื่นเต้นและเขยิบเข้าไปใกล้อีวอน มันสะกิดเธอเบา ๆ

“เก่งมากพญาอินทรี” อีวอนกอดและลูบหัวของมัน จากนั้นเธอก็กล่าวกับแดร์ริล “เร็วเข้า ถ่ายรูปให้ฉันหน่อย”

“ได้ ได้” แดร์ริลหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เป็นสายโทรเข้ามาจากแด๊กซ์ เขารับสายในทันที

เสียงของแด๊กซ์ก็ดังขึ้นจากปลายสาย “แดร์ริล อีวอนปลอดภัยดีแล้วใช่ไหมตอนนี้?”

แดร์ริลหัวเราะ “เธอสบายดีแล้ว”

“เยี่ยมเลย” แด๊กซ์ดูมีน้ำเสียงตื่นเต้น จากนั้นเขาก็กล่าวอย่างจริงจัง “แดร์ริล นายต้องมาที่ภูเขาคุนหลุนเดี๋ยวนี้ เมื่อกี๊เชสเตอร์กับฉันเพิ่งจะพบห้องเก็บสมบัติชั้นใต้ดินของลีรอย มาเร็วเข้า!”

ตั้งแต่ที่พวกเขาได้ทำลายสำนักคุนหลุนลงอย่างย่อยยับ ก็ไม่มีสาวกสำนักคุนหลุนคนไหนกล้าเสนอหน้ากลับไปที่ภูเขา ใครจะกล้ากลับไปในเมื่อเจ้าสำนักของพวกเขาก็ยังหายตัวไปเลย?

แด๊กซ์และเชสเตอร์ได้สำรวจภูเขาทั้งลูกและพบกับห้องเก็บสมบัติชั้นใต้ดิน แด๊กซ์โทรศัพท์เรียกหาแดร์ริลในทันที แน่นอนอยู่แล้วที่เขาอยากจะบอกข่าวดีกับพี่ชายร่วมสาบานของเขา

ห้องเก็บสมบัติชั้นใต้ดิน?

แดร์ริลตื่นเต้น “มีอะไรอยู่ในห้องบ้าง?”

“มีทองคำและเครื่องประดับเยอะแยะเลย และยังมีทีเด็ดอีกชิ้นด้วย!” แด๊กซ์กล่าวตอบอย่างเนื้อเต้น

“ทีเด็ดงั้นเหรอ?” แดร์ริลสงสัยใคร่รู้ว่ามันจะเป็นอะไร “มันคืออะไรล่ะ? บอกฉันมาเร็วสิ!”

“ฉันไม่บอกนายหรอก” แด๊กซ์หัวเราะก่อนที่เขาจะกล่าวต่อ “มาดูด้วยตัวเอง เดี๋ยวเชสเตอร์กับฉันจะรอนายอยู่ที่นี่”

แดร์ริลอดใจรอแทบไม่ไหว เขาบอกลาอีวอนและบอกเธอว่าเขาจะกลับมาในวันถัดไปเขาขึ้นขี่พญาอินทรีหิมะและมุ่งหน้าไปยังภูเขาคุนหลุน

แดร์ริลมีความสุขมากเมื่อเขาได้ขี่พญาอินทรีหิมะทะยานขึ้นบนท้องฟ้า นี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่เขาบินกับพญาอินทรีหิมะ

ครั้งแรกคือตอนที่เขารีบกลับจากภูเขาคุนหลุนไปยังเมืองตงไห่เพื่อช่วยชีวิตอีวอน เขาวิตกกังวลตลอดการเดินทาง

ตอนนี้มันคือความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เขามองลงไปที่ทิวทัศน์อันสวยงามขณะขี่พญาอินทรีหิมะ เขารู้สึกมีอิสระ

แดร์ริลลูบหัวพญาอินทรีหิมะเบา ๆ มันช่างเป็นสมบัติอันล้ำค่า! ไม่เพียงแต่มันจะสามารถสื่อสารกับมนุษย์ได้เท่านั้น แต่มันยังบินได้อย่างรวดเร็วอีกด้วย เมื่อได้ครอบครองมันใครจะยังต้องการรถยนต์หรือเครื่องบินอีก?

ในขณะที่แดร์ริลกำลังเพลิดเพลินกับช่วงเวลาเหล่านั้น พญาอินทรีหิมะก็ส่งเสียงร้องออกมาในทันทีและเริ่มบินออกจากเส้นทางที่ควรจะเป็น มันบินเลี้ยวไปทางขวาในตอนที่มุ่งหน้าเข้าหาภูเขา

บทที่ 610

บทที่ 612