คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 573
แดร์ริลโกรธจัด ขณะเขากำลังจะกล่าวก็มีเสียงดังมาจากประตู

“นายท่านดาร์บี้ ท่านประมุขของพวกเราขอเชิญท่านและแด็กซ์ไปร่วมรับประทานอาหารเย็นกับเขาที่ห้องโถงใหญ่”

“ฉันจะตามไป” แดร์ริลกล่าวตอบ

แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขามองไปที่เมแกนและอธิบาย “ฉันยอมรับว่าเชสเตอร์และฉันสนิทสนมกัน ฉันก็ยอมรับอีกว่าฉันยังมีตำแหน่งเป็นฮอลล์มาสเตอร์แห่งนิกายตำหนักอมตะอีกด้วย แต่พวกเราไม่เคยไปทำสิ่งชั่วร้ายหรือระรานคนอื่น เราใช้ชีวิตอย่างซื่อสัตย์สุจริต เธอจะต้องนอนที่นี่คืนนี้ เธอนอนบนเตียงได้ส่วนฉันจะนอนบนพื้น ฉันจะแก้มัดเธอตอนที่ฉันกลับมาหลังจากนี้ แด๊กซ์กับฉันจะกลับไปที่เมืองตงไห่ในวันพรุ่งนี้แล้วเราจะพาตัวเธอกลับไปด้วย”

แดร์ริลเดินออกไปนอกห้อง

“แดร์ริล ไอ้สารเลว…”

แดร์ริลได้ยินเสียงร่ำไห้ของเมแกน เขาเกลียดชังแม่ชีแห่งโชคชะตา เชสเตอร์จะต้องจับตัวเมแกนมาเพื่อจะขู่กระโชกแม่ชีแห่งโชคชะตา เขาคงจะไม่มีทางปล่อยตัวเธอไปได้อย่างง่ายดาย แดร์ริลไม่สนใจเธอในขณะที่เขากำลังเดินไปที่ห้องโถงใหญ่

ห้องโถงใหญ่นั้นงดงามวิจิตรอลังการ เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดทำจากไม้นานมู่ลายทองคำ

ในขณะที่เขาเข้าไปในห้องโถงใหญ่เขาก็ได้ยินเสียงสนทนากันสนุกสนานของแด๊กซ์กับเชสเตอร์ พวกเขาเริ่มดื่มกันแล้ว

“ฉันไม่ยักจะรู้ว่าพี่แด็กซ์ของเรานั้นทรงพลังมาก! ฉันขอยกย่องนาย!” เชสเตอร์หัวเราะและชูแก้วให้กับแด๊กซ์

“พี่ชายเชสเตอร์หยุดยอผมได้แล้ว ระดับกำลังภายในของผมทั้งหมดต้องขอบคุณท่านประมุขเวบบ์” แด๊กซ์กระดกไวน์ของเขา

พวกเขาดื่มกันไปสองสามแก้วแล้วเมื่อพวกเขาเห็นแดร์ริล เชสเตอร์โบกมือไปหาแดร์ริลและกล่าวถาม “แดร์ริลทำไมนายมาช้าจัง? มาตรงนี้เร็วเข้า”

เชสเตอร์รู้สึกดีขึ้นมาก แม้ว่าการจากไปของคัลลัมจะน่าหวาดหวั่น แต่เขาก็ยังต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป หากเขาไม่สามารถรวบรวมสติของตัวเองได้ เขาจะนำนิกายตำหนักอมตะได้อย่างไร?

แดร์ริลกับแด๊กซ์เดินทางมาจากที่ห่างไกล แน่นอนว่าเชสเตอร์จะต้องเตรียมงานเลี้ยงฉลองให้กับพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เขาไม่ได้เจอแดร์ริลมาเป็นเวลานาน พวกเขาจะต้องดื่มกันจนกว่าจะผล็อยหลับกันไปข้างหนึ่ง

โดยปกติแล้ว เมื่อมีแขกมาเยี่ยมเยือนมันคือธรรมเนียมปฏิบัติที่จะต้องมีการเรียกนางบำเรอมาให้ความสำราญกับพวกเขา อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ละเว้นธรรมเนียมนี้ไปเนื่องจากท่านประมุขนิกายคัลลัม เวบบ์เพิ่งจากไป

แดร์ริลก็ยังคงหัวเราะร่าออกมาได้และนั่งสังสรรค์กับพวกเขาที่โต๊ะทานอาหารถึงแม้ว่าเขาจะขุ่นเคืองเรื่องเมแกน เขากำลังจะจิบไวน์เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงสิ่งที่แปลกไปเกี่ยวกับเชสเตอร์ พลังของเชสเตอร์เพิ่มขึ้น!

“เชสเตอร์นายอยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นห้าแล้วงั้นเหรอ?” แดร์ริลตกตะลึง

นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขาบรรลุขั้นรวดเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร?

เมื่อตอนกลางวันเขายังอยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นหนึ่งอยู่เลย อย่างไรก็ตามมภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงเข้าสามารถบรรลุไปได้ถึงสี่ขั้น

เชสเตอร์ฉีกยิ้ม “ฮ่าฮ่า! น้องชาย ฉันจะบอกอะไรให้ ที่นี่นิกายตำหนักอมตะเรามีวรยุทธที่น่าอัศจรรย์เรียกว่า วิถีปลูกถ่ายลมปราณ มีเพียงแค่ประมุขนิกายเท่านั้นที่สามารถจะฝึกฝนบ่มเพาะจากคัมถีร์เล่มนี้ได้ เมื่อบรรลุเชี่ยวชาญแล้วการบ่มเพาะก็จะบรรลุเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว”

เขาขบขันในความถ่อมตัว “ยังไงก็ตาม เนื่องจากฉันอยู่ในระดับปานกลาง วิถีปลูกถ่ายลมปราณเพียงอย่างเดียวคงไม่ได้ช่วยให้ฉันบรรลุได้ถึงสี่ขั้นภายในครึ่งวันได้ ส่วนใหญ่แล้วมันเป็นเพราะท่านประมุขเวบบ์ได้ทิ้งสมุนไพรอันมีค่าให้กับฉันไว้มากมาย ฉันได้กินเข้าไปเยอะแยะแล้วในตอนนี้มันเลยทำให้ฉันบรรลุขั้นได้อย่างรวดเร็ว”

แดร์ริลพยักหน้า

“และอีกอย่างแดร์ริล นายได้เจอกับผู้หญิงที่ฉันจับตัวมารึยัง? ฮ่าฮ่า!” เขาหัวเราะ “ไซออนบอกว่าเธอแทงนายตอนการประชุมพิฆาตราชสีห์ฉันเลยจับตัวเธอมาที่นี่ในวันนี้ ฉะนั้นมันก็แล้วแต่นายว่าจะจัดการกับเธอยังไง นายตกใจไหมล่ะ?”

แดร์ริลยิ้มอย่างขื่นขมและกล่าวตอบ “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณครับ”

ให้นรกแตกตายมันแน่นอนอยู่แล้วที่เขาจะต้องตกใจ แต่คำพูดของเมแกนก็กระตุกต่อมให้เขาหงุดหงิด จริง ๆ แดร์ริลเดือดดาลขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึง