บทที่ 59

“คุณแกล้งโง่รึเปล่าเนี่ย?” เมแกนขมวดคิ้วในขณะที่เรียนรู้แดร์ริลไปด้วย
‘ทำไมเขาไม่ตอบเราแต่ดันถามเรากลับมาซะอย่างนั้น?’
“คุณใช้อะไรเอาชนะพวกโง่นั่นก่อนหน้านี้?”
แดร์ริลถูจมูกของเขา “มันก็ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่ฝึกหย่งชุนมาไม่นานนี้”
“นั่นไม่จริงเลย!”
เมแกนส่ายหัวอย่างชัดเจน “แขนของคุณขยับได้กว้างมากตอนที่ตกใจก่อนหน้านี้ นั่นไม่ใช่หย่งชุน”
แดร์ริลพูดไม่ออก
เมแกนพูโถูก เธอฝึกหย่งชุนด้วยตัวเอง แต่เธอพบว่ามันไร้ประโยชน์ มันเป็นแค่กลลวงของกุ๊ยข้างถนน
แดร์ริลส่ายหัว “คุณพูดถึงสำนักหย่งชุนไหน? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“คุณไม่รู้เหรอ?” เมแกนยังคงสงสัย
เมื่อเธอพบว่าแดร์ริลไม่ได้แกล้งทำเป็นสับสน เมแกนจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วกล่าว “มันมีสำนักกังฟูหลักอยู่หกสำนัก คุณรู้ไหม?
เมแกนกล่าวต่อเมื่อไม่เห็นแดร์ริลตอบสนอง “สำนักทั้งหกของกังฟู ทั้งเส้าหลิน, บู๊ตึ้ง, ง้อไบ๊, คุนหลุน, เทียนชาน, และไทชิ แต่ละสำนักมีรูปแบบการบ่มเพาะของตัวเอง และการบ่มเพาะนั่นก็แตกต่างกับกีฬาคิกบ็อกซิ่งอย่างสิ้นเชิง”
“หกสำนักนั้นเคยรุ่งเรืองมาก แต่หลังจากการพัฒนาของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สำนักส่วนใหญ่ก็เริ่มไม่ปฏิบัติตามวิถีเดิม พวกเขาทำธุรกิจในเมือง แม้แต่กลายเป็นคนดังและผู้ประกอบการต่าง ๆ”
‘จริงเหรอ? ทำไมมันฟังดูเหมือนเรื่องเล่าซะมากกว่าล่ะเนี่ย?’
แดร์ริลพูดไม่ออก เขาคิดว่าเมแกนแกล้งหลอกเขาด้วยซ้ำ
เมแกนพยายามโน้มน้าวแดร์ริล ผู้ซึ่งยังไม่เชื่อนัก “ฉันไม่จำเป็นต้องโกหกคุณ ความจริงแล้วฉันเป็นศิษย์พี่ใหญ่ในสำนักง้อไบ๊” จากนั้น เมแกนก็นำป้ายหยกออกมาให้เขาดู
แดร์ริลมองดูใกล้ ๆ และเห็นว่ามันมีคำที่สะกดว่า ‘ง้อไบ๊’ อยู่ คำเหล่านั้นเขียนด้วยอักษรโบราณ ทำให้แดร์ริลถึงกับตะลึงมากเลยทีเดียว
จากนั้นเขาก็นึกไปถึงตอนที่เมแกนเผชิญหน้ากับกลุ่มของชายหนวดเฟิ้มก่อนหน้านี้ เธอสามารถทำให้คนหลายคนลงไปกองได้ในการลงทอครั้งเดียว มันฟังดูเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ นอกจากว่าเธอจะถูกฝึกมา
ในที่สุด แดร์ริลก็เชื่อเมแกน
“ศิษย์ทั้งหกสำนักนั้นเรียกตนเองว่าเหล่าผู้บ่มเพาะ ระดับชั้นของเหล่าผู้บ่มเพาะนั้นมีตั้งแต่ ปรมาจารย์, ปรมาจารย์อาวุโส, ปรมาจารย์ยุทธ, ปราชญ์ยุทธ, และจักรพรรดิยุทธ และแต่ละระดับแบ่งเป็นห้าขั้น” เมแกนไม่สนใจท่าทีของแดร์ริลอีก เธออธิบายไปเรื่อย ๆ
‘ว้าว!’
แดร์ริลสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วถาม “แล้วคุณอยู่ระดับไหน?”
ใบหน้าของเมแกนดำมืดลง เธออับอาย “ฉันเป็นแค่ปรมาจารย์ขั้นห้า อยู่ห่างจากระดับปรมาจารย์อาวุโสไปขั้นหนึ่ง”
“ค่อนข้างเป็นระดับบ่มเพาะที่ต่ำสินะ” แดร์ริลยิ้มอย่างซุกซนในขณะที่พึมพำไปด้วย
เมแกนหน้าแดงแล้วเถียงออกมา “การบ่มเพาะไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ นะ บางคนเข้าร่วมทั้งหกสำนักแต่กลับติดแหง็กอยู่กับระดับปรมาจารย์ไปทั้งชีวิตก็มี ระดับของฉันถือได้ว่าค่อนข้างสูงแล้ว อย่างน้อยก็ตั้งปรมาจารย์ขั้นห้า”
จากนั้น เมแกนก็เปลี่ยนเรื่อง “คุณไม่ได้มาจากสำนักทั้งหกจริงเหรอ?”
เมแกนลอบสังเกตแดร์ริลจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ แต่ละหมัดของเขาทั้งรุนแรงและแม่นยำในทุกเป้าหมาย ไม่มีพลาดสักเป้า คนธรรมดาจะแข็งแกร่งแบบนั้นได้ยังไง?
แดร์ริลยักไหล่ “ก็ นี่ผมจำเป็นต้องเก็บเรื่องทักษะของผมเป็นความลับรึเปล่า? ผมไม่ได้อยู่กับสำนักไหนเลย บางทีผมอาจจะแข็งแกร่งตามธรรมชาติอยู่แล้วก็ได้”
เมแกนขมวดคิ้วในขณะที่มองแดร์ริล เธอกล่าว “หยุดขี้โม้สักทีเถอะ! คุณคิดว่าคุณเกิดมาพร้อมพลังพิเศษรึยังไงเนี่ย? ถ้าฉันเดาไม่ผิด คุณต้องเคยได้รับโอสถเสริมแกร่งร่างกายมาแน่ ๆ”
แดร์ริลถึงกับแข็งค้าง
‘โอสถ?’
‘หรือว่ามันคือโอสถที่แซมสัน เฟซี ให้เรามาเมื่อวันก่อน?’
‘เ-ี่ย มันต้องเป็นเพราะโอสถบ้านั่นแน่! ฉันฝึกหย่งชุน แต่ก็พอสู้กับคนได้แค่สองสามคนเท่านั้น มันเป็นไปไม่ได้สำหรับที่จะจัดการคนเป็นสิบได้ในรอบเดียว! มันเป็นเพราะโอสถนั่นจริงเหรอ?’
“ลืมมันไปซะ ฉันจะไม่บอกคุณแล้ว” เมื่อเธอเห็นว่าแดร์ริลกำลังจมลึกลงไปในความคิดของตัวเอง เมแกนก็ตอบอย่างเหนื่อยหน่ายแล้วปิดตาลง

เมแกนเพลียมากจากการกินโอสถคลายกระดูกลงไป เธอจึงผลอยหลับไป “นี่เธอไม่กลัวว่าฉันจะทํามิดีมิร้ายเธอบ้างรึไง? แคร์ริลแปลกใจที่เมแกนผลอยหลับที่โซฟา เขายอมรับว่าเมแกนนั้นเป็นผู้หญิงที่ชวนให้ตะลึง เธอมีรูปร่างงดงามและน่าหลงไหล อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่ดึงความสนใจของแดร์ริล เขาเพิ่งรู้เรื่องของโอสถ เขาจึงได้โทรหาแซมสัน “คุณดาร์บี มีอะไรให้ช่วยครับ?” หลังจากสายต่อติด แซมสันก็กล่าวอย่างสุภาพกับแดร์ริล แดร์ริลเข้าเรื่องทันที “โอสถที่นายให้มาชื่อว่าอะไร?” “ทําไมคุณถึงอยากรู้เรื่องนี้? ขอผมนึกสักครู่… ผมคิดว่ามันถูกเรียกว่าเม็ดยาจักรวาล?” แซมสันกล่าวหลังจากพยายามนึกมัน “เม็ดยาจักรวาล? ) แคร์ริลขมวดคิ้ว จากนั้น เขาก็บอกว่าเขาต้องไปก่อนแล้ววางสายไป เขาหยิบคัมภีร์สองเล่มที่ได้มาก่อนหน้านี้ขึ้น หนึ่งในนั้นคือ โอสถแห่งอนันต์ ซึ่งดูเหมือนจะเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุและปรุงยา มาดูกันว่ามันมีเรื่องเม็ดยาจักรวาลบันทึกอยู่ไหม!” หลังจากที่เขาพลิกหน้ากระดาษไปไม่กีหน้า แคร์ริลก็ตกตะลึง ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้แจ้งในเรื่องนี้เช่นกัน แน่นอน เขาเจอคําบรรยายเกี่ยวกับเม็ดยาจักรวาลเร็วมาก [เม็ดยาจักรวาลสามารถทะลวงจุดลมปราณของผู้ใช้ และมีโอกาสมากที่จะเพิ่มพูนความแข็งแกร่งและความเร็วของผู้ใช้ด้วย]