ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 411 พระชายาอยากหาเงิน พาลูกหนี

หนานชิงชิงรู้สึกเพียงว่าสมองขาวโพลน แทบกระอักเลือดออกมา

นางไม่สนใจโต้เถียงกับเจียงหรูเยว่มองฮูหยินกั๋วกงด้วยความตื่นตระหนก

“ฮูหยิน เมื่อครู่ชิงชิงจดจ่อเกินไปหน่อย พอแต่งเสร็จถึงรู้ว่าหมัวมัวเกิดเรื่องขึ้น ขอโทษด้วยจริงๆ ขอฮูหยินอย่าได้โกรธเคือง”

สีหน้าฮูหยินกั๋วกงกลับดูไม่ดีนัก และไม่เชื่อคำพูดของหนานชิงชิง

นางขมวดคิ้วเบาๆ กวาดตามองหนานชิงชิงกับฮูหยินเฉิงเซี่ยงเอ่ยเสียงเย็นชา

“ข้ารู้ว่าพระชายาเฉิงเป็นสตรีที่มีความสามารถ และรักหนังสือ แต่บางครั้ง กังวลผลดีผลเสียมากเกินไป ก็ไม่ใช่เรื่องดี”

แม่ลูกคู่นี้ ไม่ควรสนิทด้วยจริงๆ ฮูหยินเฉิงเซี่ยงลดค่าหนานหว่านเยียนจนไม่เหลืออะไรดี ทั้งเลวทรามไม่ได้ความ แต่เรื่องโกลาหลนี่เกิดขึ้นในจวนนาง หนานหว่านเยียนวิ่งพุ่งไปข้างหน้า แม้แต่อ๋องเจ็ดก็หยุดเขียน แต่หนานชิงชิงกลับยังแข่งขันอยู่

กังวลผลดีผลเสียมากเกินไป คิดคำนวณกับผลประโยชน์มากเกินไป

แม้หนานหว่านเยียนจะไม่มีอะไรดีจริงๆ แต่ตั้งแต่ที่นางเต็มใจยื่นมือออกมาช่วยชีวิตหลินหมัวมัว นางก็คือคนดี!

สิ่งที่ได้ยินอาจไม่ใช่เรื่องจริงต้องเห็นเองถึงจะรู้ หากวันนี้ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง นางคงถูกฮูหยินเฉิงเซี่ยงหลอกไปอีกนาน

นางคือสตรีที่ไม่ดี วันหน้าต้องระวังขึ้นหน่อย

หนานหว่านเยียนหรี่ตามองหนานชิงชิงริมฝีปากแย้มรอยยิ้มคล้ายตั้งใจและไม่ตั้งใจ

หนานชิงชิงกับฮูหยินเฉิงเซี่ยงไม่ได้อยากทำให้ฮูหยินกั๋วกงพึงใจ โดยทำให้นางอับอายรึ

ในทางกลับกัน หนานชิงชิงกลับกลายเป็นคนที่ทำให้ฮูหยินกั๋วกงไม่ชอบ ซึ่งนางให้ความสำคัญกับสายตาคนอื่นมากที่สุด ใส่ใจสถานะพี่สาวแสนดีของตนเอง ไม่รู้ว่าตอนนี้หน้าเจ็บหรือไม่

กู้โม่หลิงโบกพัด ยิ้มสดใสไร้พิษภัย

“ฮูหยินกั๋วกงอย่าเดือดดาลเลย พี่สะใภ้สามจดจ่อกับการเขียนบทกวีได้ ก็พอที่จะบอกว่านางมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า รักวรรณกรรม รักจนถึงขนาดนี้ ก็เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมมิใช่หรือ”

“นอกจากนี้ พี่สะใภ้หกก็ช่วยชีวิตหลินหมัวมัวแล้ว ทั้งแต่งบทกวีดีๆ เช่นนี้ออกมา ช่างน่าประหลาดใจยิ่ง ตามความเห็นข้า ฮูหยินกั๋วกงทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กจะดีกว่า ถึงอย่างไรวันนี้ก็เกิดเรื่องดีๆ แล้วมิใช่หรือ”

เดิมกู้โม่หลิงก็ไม่ได้วางมาด ทั้งยิ้มแย้มปรับสมดุล บรรยากาศพลันผ่อนคลายลงไม่น้อยทันที

หนานชิงชิงกับฮูหยินเฉิงเซี่ยงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ฮูหยินกั๋วกงไม่พอใจฮูหยินเฉิงเซี่ยงแต่หน้าตากลับแต้มรอยยิ้มให้หนานหว่านเยียน “อ๋องเจ็ดกล่าวได้ไม่ผิด พระชายาชนะการเดินหมาก และชนะการแต่งบทกวี เพียบพร้อมคุณธรรมและความสามารถ เงินเดิมพันของวันนี้ควรเป็นของพระชายา เด็กๆ! เอาเงินเดิมพันมา!”

หนานหว่านเยียนคิดถึงเงินหนึ่งแสนตำลึง ก็มีความสุขมาก “ขอบคุณฮูหยินกั๋วกงที่ใส่ใจ วันนี้ข้ายังฝีมืออ่อนหัดอยู่มาก”

ด้วยเงินพวกนี้ นางก็จะเป็นเศรษฐินีตัวน้อย ต่อไปก็สามารถนำเด็กๆ ทั้งสองคน และท่านน้าใช้อำนาจบาตรใหญ่ได้!

พวกบ่าวหลายสิบคนของจวนกั๋วกง ขนหีบเงินแต่ละหีบมาอย่างปลาบปลื้มยินดี

หีบไม่ที่อัดเงินแน่นเป็นแถวเรียงยาว ตั้งแต่ตรงหน้าฮูหยินกั๋วกง จนถึงที่ภูเขาจำลองที่อยู่ห่างออกไปสามสิบเมตร สายตามองออกไป เต็มไปด้วยแท่งเงินที่ส่องแสงแวววาว ทำให้ผู้คนอิจฉาตาร้อน

แต่เท่านี้ยังไม่จบ ชิวซวงที่ไปถอนเงินก็กลับมา เดินมาตรงหน้าอย่างไม่เต็มใจ ข้างหลังตามด้วยบ่าวของแบกเงินกลุ่มใหญ่ ขนหีบย้ายจนเหงื่อชุ่มหลัง เรียงเป็นแถวอย่างเรียบร้อย

ในตอนนี้เอง หลังเรือนจวนกั๋วกงถูกเงินสองขบวนกินพื้นที่มากกว่าครึ่งไป หีบแล้วหีบเล่า ความแวววาวทำดวงตาของทุกคนแทบมืดบอด อิจฉาริษยาอย่างมาก

ของฮูหยินกั๋วกงแสนตำลึง รวมกับหนึ่งแสนตำลึงของฮูหยินเฉิงเซี่ยงวันนี้หนานหว่านเยียนได้รับสองแสนตำลึงในคราวเดียว!

ได้ทั้งชื่อเสียงผลประโยชน์ เรืองนามในชั่วพริบตา！

หนานหว่านมีความสุขมากจนตาทอแวววาว มองไปที่เงินพวกนั้น เหมือนมองเห็นญาติสนิท พอใจมาก

นางมาจวนกั๋วกงครั้งนี้ ไม่เพียงได้รับความประทับใจจากฮูหยินกั๋วกง ข่มเหงหนานชิงชิงและยังได้ลาภลอยสองแสนตำลึง

มรสุมครั้งนี้ ทำเงินได้มหาศาล!

ที่หอจูหยุน อวี๋เฟิงโห่ร้องอย่างตื่นเต้น

“ท่านอ๋อง พระชายาทำได้แล้ว! ข้าน้อยว่าแล้ว ปกติตอนพระชายาอบรมสั่งสอนคุณหนูทั้งสองที่เรือนเซียงหลินก็เก่งขนาดนั้น คนเหล่านี้ในจวนกั๋วกง ล้วนไม่ใช่คู่ปรับของพระชายา!”

และในช่วงเวลาสั้นๆ เช่นนั้น หากเปลี่ยนเป็นท่านอ๋อง ก็แต่งบทกวีที่น่าทึ่งมากมายขนาดนั้นไม่ได้หรอก

กู้โม่หานจ้องมองหนานหว่านเยียน ริมฝีปากบางยกขึ้นเล็กน้อย มีรอยยิ้มแฝงอยู่ที่มุมปาก

เขารู้ว่านางจะชนะ หนานหว่านเยียนเป็นเช่นนี้มาตลอด มีแค้นก็ต้องชำระ ไม่เคยผัดวันประกันพรุ่ง

เด็กน้อยสองคนนั้น ก็สืบสานการแยกความรักความเกลียดให้ชัดเจนจากนางเช่นกัน มีศักยภาพไม่ผยองตั้งแต่อายุยังน้อย

ทว่า ตอนนี้หนานหว่านเยียนกำลังวุ่นวายเรื่องที่จะหย่าร้าง เมื่อมีเงินแล้ว กลัวเพียงแต่จะยิ่งคิดหนีไป

รอยยิ้มของกู้โม่หานจางลงเล็กน้อย คิ้วขมวดขึ้นมาอีกครั้ง

ภายในจวนกั๋วกง เสียงสรรเสริญเยินยอดังขึ้นอย่างไม่รู้จบ ทุกคนต่างเดินเตร่ล้อมรอบหนานหว่านเยียน

ส่วนรอบตัวหนานชิงชิงกับฮูหยินเฉิงเซี่ยงดูค่อนข้างเงียบเชียบ ดวงตาสองคนแม่ลูกต่างลุกโชนด้วยความโกรธ

หนานชิงชิงเคยเสียหน้าอย่างนี้ที่ใดกัน ตั้งแต่เล็กจนโต นางต่างหากที่เป็นดาวเด่นของผู้คน ตอนนี้กลับเป็นหนานหว่านเยียนโดดเด่นเปล่งประกาย สุขสมหวัง

วันนี้นางเสียศักดิ์ศรีมาก แผนทั้งหมดถูกหนานหว่านเยียนกดดันจนหายใจไม่ออก นับประสาอะไรกับการทำเรื่องที่ปกติไม่ทำ!

เดิมนางเป็นพระชายาก็สู้หนานหว่านเยียนไม่ได้ ทั้งเรื่องมีลูกก็ด้วย หนานหว่านเยียนมีบุตรสาวสองคน แต่นางกลับมีบุตรชายเพียงคนเดียว

และไม่ได้มีทักษะแพทย์ที่น่าภาคภูมิใจ ไม่อาจรักษาช่วยชีวิต ทำให้ผู้ชื่นชอบได้ ตอนนี้แม้แต่ชื่อเสียงสตรีผู้มีความสามารถที่ภาคภูมิใจเพียงอย่างเดียว ก็ถูกหนานหว่านเยียนแย่งชิงไปแล้ว!

ช่างน่าโมโหเสียจริง!

และขณะนี้เอง หลังสาวใช้ชิวซวงจัดการเรื่องเงินเสร็จ ก็เดินไปทางหนานชิงชิงด้วยใบหน้าเศร้าหมอง ก้มศีรษะกระซิบข้างหูหนานชิงชิง

“พระชายา การคลังร่อยหรอแล้วเพคะ”

อะไรนะ การคลังร่อยหรอแล้ว？！

นี่หมายความว่าไม่มีเงินแล้วรึ！

ทันใดนั้น ฮูหยินเฉิงเซี่ยงโมโหจนหน้าซีด คร่ำครวญในใจไม่หยุด

เงินของนางกับหนานชิงชิงให้หนานหว่านเยียนไปหมดแล้ว！

หนึ่งแสนตำลึง! ทั้งหัวใจแทบหลั่งเลือด!

ใบหน้าหนานชิงชิงก็ไร้สีเลือดแม้แต่น้อย แต่ตอนนางพูดคำนั้นออกไป ก็เตรียมใจเอาไว้แล้ว

แต่ไม่เป็นไร เงินยังอยู่ในจวน ขอเพียงรอหนานหว่านเยียนสูญเสียฐานะและชื่อเสียง เงินของนางย่อมเอากลับคืนมาได้!

นางมองหนานหว่านเยียนที่สุขสมหวัง มองทางฮูหยินเฉิงเซี่ยงเอ่ยเสียงเบา “ท่านแม่ ท่านเตรียมคนพร้อมแล้วหรือยัง”

ฮูหยินเฉิงเซี่ยงที่ยังไม่ได้สติกลับมา ก็หันหน้าสบกับดวงตาที่ลุกโชนของหนานชิงชิงพลันกลับมารู้สึกตัวทันที นัยน์ตากระหายเลือด

เดิมวันนี้พวกนางคิดจะบดขยี้หนานหว่านเยียนก่อน แล้วออกไปเฉิดฉาย เชิดหน้าชูตาได้

จากนั้นค่อยจัดฉากให้หนานหว่านเยียนคบชู้กับคนอื่น ทีนี้หนานหว่านเยียนย่อมสูญเสียฐานะและชื่อเสียงไป!

น่าเสียดายที่หาบ่าวหญิงแต่เดิมของหนานหว่านเยียนไม่ได้ ไม่อาจกล่าวหาหนานหว่านเยียนว่าเสียพรหมจรรย์ก่อนแต่ง บุตรสาวทั้งสองคนที่คลอดนั้นเป็นลูกชู้ แต่ตราบใดที่เรื่องคบชู้สำเร็จ ความอัปยศอดสูที่พวกนางแม่ลูกได้รับก่อนหน้านี้ จะเอาคืนแต่ละอันทั้งหมด!

“เจ้าวางใจ ทุกอย่างพร้อมแล้วเหลือเพียงทำตามแผน ตอนนี้ขอเพียงล่อหนานหว่านเยียนออกไปได้ จะทำให้นางตกสวรรค์ร่วงลงสู่นรกแน่นอน!”

หนานชิงชิงกลั้นความโกรธและความริษยา “ดี รีบจัดการเถอะ!”

นางใกล้จะอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

จะต้องทำให้หนานหว่านเยียนสูญเสียฐานะและชื่อเสียงไปให้ได้!