ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 538 คนร้ายตัวจริง

กู้โม่หลิงเหลือบมองหนานหว่านเยียนกับกู้โม่หานที่ตรงประตู สายตาอัดอั้นคับข้องใจ

“เสด็จพี่หกข้าไม่ได้โกหก องค์หญิงฮั่นเฉิงทำเช่นนี้ได้อย่างไร ข้าไม่รู้แจ้ง แต่ข้าถูกคนปองร้าย วางยาจึงคลุ้มคลั่ง”

“พี่สะใภ้หกก็รู้เรื่องนี้ หลังข้าถูกวางยาก็หมดสติไป ได้พี่สะใภ้หกปลุกข้า อ๊ะจริงสิ ตอนนั้นพี่สะใภ้หกก็ถูกคนจับมา ต้องมีคนวางแผนคิดให้ข้ามีความสัมพันธ์กับพี่สะใภ้หกแน่นอน แต่ข้ารู้ดีว่าไม่อาจทำให้ความบริสุทธิ์ของพี่สะใภ้หกเสื่อมเสียได้ จึงวิ่งออกมาจากห้องอย่างยากลำบาก”

“ระหว่างทางข้าสะลึมสะลือ ร่างกายก็อึดอัดมากเช่นกัน ข้าจึงคิดจะตามหมอหลวงมาช่วยข้า จึงลากองครักษ์คนหนึ่งมาถามว่าหมอหลวงอยู่ที่ใดอย่างส่งเดช องครักษ์คนนั้นก็ชี้มาที่ห้องนี้ ข้าจึงเข้ามา แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อเข้าห้องมาแล้วก็ถูกองค์หญิง…แล้ว…อ่า มันเป็นความผิดของข้า แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ความบริสุทธิ์ขององค์หญิงฮั่นเฉิงเสื่อมเสียจริงๆ”

เมื่อกล่าวจบ ฉินมู่ไป๋ยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม ตะโกนสุดเสียงว่า “พวกเจ้าตั้งใจจะทำร้ายข้า! ร่วมมือกันทำร้ายข้า! ข้าจะไม่ไว้ชีวิตพวกเจ้าแน่! ไอ้สารเลว!”

ฉินอี้หรานหยุดฉินมู่ไป๋ไม่ให้ร้องไห้ไม่ได้ ได้แต่ขมวดคิ้วแน่น “ใครต้องการวางแผนใส่พวกเจ้ากัน”

ดวงตาหนานหว่านเยียนหรี่ลง “เป็นเช่นนั้นก็จริง แต่ว่าต่อมา น้องเจ็ดเขาก็พังหน้าต่างหนีออกไปเอง”

“ตอนไฟไหม้เมื่อครู่ เป็นห้องที่ข้ากับน้องเจ็ดอยู่พอดี”

เมื่อเอ่ยจบ นางก็ขมวดคิ้ว มองกู้โม่หลิงที่ใบหน้าไม่มีพิษมีภัยอย่างลึกซึ้ง

แม้สิ่งที่กู้โม่หลิงพูดเมื่อครู่จะราบรื่น มีที่มาที่ไป แต่นางก็ยังรู้สึกว่ามันบังเอิญเกินไป

เขาหนีออกมา แล้วสุ่มถามใครสักคนก็มาถึงห้องนี้ แล้วทําข้าวสารให้เป็นข้าวสุกกับองค์หญิงฮั่นเฉิงรึ

คนที่วางแผนน่าจะคิดทำร้ายนางกับเขา น่าจะไม่ได้คิดทำร้ายเขากับฉินมู่ไป๋ใช่ไหม เพราะนี่มันจะมีประโยชน์อะไรกับคนที่วางแผนกัน

คนที่จะได้ประโยชน์ มองจากปัจจุบัน มีเพียงกู้โม่หลิงเขาเท่านั้น

ดวงตากู้โม่หานก็ฉายแววสังหารเยือกเย็น เขามองทางกู้โม่หลิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเงียบ

“น้องเจ็ด องครักษ์ที่ชี้ทางให้เจ้าหน้าตาเป็นอย่างไร”

ฉินอี้หรานก็จ้องมองกู้โม่หลิง

กู้โม่หลิงหรี่ตาครุ่นคิดอย่างหนัก แต่กลับขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด “ตอนนั้นสติข้าไม่ค่อยแจ่มชัด คนคนนั้นหน้าตาเป็นเช่นไร ก็จำไม่ค่อยได้”

หนานชิงชิงที่เงียบอยู่ตรงประตูตลอด ฟังคำอธิบายของกู้โม่หลิงร่างกายก็เย็บวาบทันที รู้สึกตัวแข็งทื่อ ตั้งแต่หัวจรดเท้า

นางรับรู้ได้รางๆ ว่า เรื่องนี้มันไม่ค่อยถูกต้อง

ตั้งแต่เมื่อครู่ องครักษ์ที่รายงานนางว่า เปลี่ยนที่เพราะไฟไหม้ นางก็เหมือนจะถูกคนจูงจมูกไปแล้ว

กู้โม่หลิงบอกว่ามีคนชี้นำให้เขามาที่นี่ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าที่นี่เปลี่ยนไปโดยบังเอิญ และนางก็จัดเตรียมให้หนานหว่านเยียนกับเขา

แต่ตอนนี้ กลับกลายเป็น “รังรัก” ของเขากับฉินมู่ไป๋!

นี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า มีคนรู้ทันแผนการนาง เป็นบุคคลที่เหนือกว่า

คนคนนั้นซ้อนกล แทนที่จะวางกับดักในแผนการนาง กลับทำให้นางกลายเป็นเบี้ย

แต่เบี้ยเช่นนางนี้ เมื่อครู่ยังรู้สึกพึงใจ เพราะนางนึกว่าแผนการของตนเอง “รัดกุมรอบคอบ” …

เหอะ ช่างน่าขันจริงเชียว นางลำบากลำบนเตรียมแผนการยิ่งใหญ่ กลับกลายเป็นทำชุดแต่งงานให้คนอื่น1แล้ว

หนานหว่านเยียนไม่ได้พัวพันกับกู้โม่หลิง กู้โม่หานก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับฉินมู่ไป๋

กลับเป็นฉินมู่ไป๋มีความสัมพันธ์กับกู้โม่หลิง บนเส้นทางสู่อำนาจ นางมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเพิ่มอีกคนแล้ว… เมื่อคิดอย่างรอบคอบก็ร้สึกกลัว หนานชิงชิงประหม่าจนฝ่ามือเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ เหงื่อเย็นไหลออกมาทั่วร่าง

ฉินอี้หรานกลับไม่เชื่อคำพูดของกู้โม่หลิงอย่างเห็นได้ชัด เขาเตะโต๊ะข้างๆ ทันที “กล่าววาจาจำความไม่ได้ คิดจะโยนมาให้องค์หญิงแคว้นเทียนเซิ่งของข้าหรือไร!”

“วันนี้ ฮั่นเฉิงเสียตัวที่แคว้นซีเหย่ของพวกเจ้า เรื่องรับผิดชอบ ข้าจะสืบสวนถึงที่สุดอย่างแน่นอน! ท่านอ๋องเจ็ดหากเจ้าไม่มีคำอธิบายให้ ข้าก็ไม่ถือสาทำสงครามกับแคว้นซีเหย่ของพวกเจ้า!”

ทันใดนั้น ฝูงชนก็ส่งเสียงสูดหายใจ

เหล่าขุนนางและทูตของแคว้นซีเหย่กับแคว้นเทียนเซิ่งที่ยังยืนอยู่ด้วยกันเมื่อครู่ ทยอยแบ่งเป็นสองฝ่ายโดยจิตสำนึก

ทุกคนรู้ดีว่า ความบริสุทธิ์ขององค์หญิง มิอาจเป็นเพียงปัญหาชายหญิงได้ หากสูญเสียความบริสุทธิ์ก็ต้องแต่งงานกันถึงจะจบ

หากฉินอี้หรานยืนกรานที่จะเรื่อง มันก็จะบานปลายเป็นความขัดแย้งครั้งใหญ่ระหว่างสองแคว้นอย่างแน่นอน

ฉินมู่ไป๋ร้องไห้อย่างไม่หยุด “พี่ ตอนนี้แม้แต่คนวางแผนยังไม่รู้ว่าเป็นใคร ข้าก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่พาข้ามาที่นี่ เขาก็ไม่รู้ว่าใครชี้นำเขาให้มาที่นี่ แล้วพวกเราจะรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังได้อย่างไร!”

“อีกทั้ง หากทวงคืนความยุติธรรมก็ไม่อาจเอาความบริสุทธิ์ของข้ากลับมาได้ ตามความเห็นข้า ต้องการให้ท่านอ๋องเจ็ดผู้นี้ไปตายซะ! ถ้าเขาไม่ตาย ความเกลียดชังในใจข้าคงไม่อาจลบล้างได้!”

กู้โม่หลิงเบื้อใบ้ น้ำท่วมปาก “องค์หญิง พวกเราต่างเป็นผู้เสียหาย และเจ้าก็เป็นคนเริ่มก่อน ลงโทษข้าได้ แต่มันไม่ถึงกับต้องเอาชีวิตข้ากระมัง…”

กู้โม่เฟิงก็ทนไม่ไหวอีก “ผิงเซวียนอ๋องอ งค์หญิงฮั่นเฉิง จะกล่าวเช่นนี้ไม่ได้นะ”

“แม้องค์หญิงฮั่นเฉิงจะเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว แต่น้องเจ็ดของข้าก็พลาดท่าเสียทีเช่นกัน เขายังไม่มีภรรยาเอกหรืออนุ และนี่เป็นครั้งแรก ทั้งเขาก็บอกแล้วว่า องค์หญิงกระโจนเข้าใส่เอง แถมเขาก็ถูกวางยา มันเป็นอุบัติเหตุ”

“เรื่องในวันนี้ทุกคนต่างผิดกันคนละครึ่ง ไม่สู้ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก จัดการเรื่องนี้ด้วยดี”

เขาไม่ได้ช่วยกู้โม่หลิงพูด เพียงแต่มันเกี่ยวข้องกับเรื่องแว่นแคว้น ไม่อาจไม่ออกมาแก้สถานการณ์ได้

ถึงอย่างไร ก็ไม่มีใครอยากเห็นสงคราม และยิ่งเป็นสงครามที่ไร้เหตุผลยิ่งไม่อยากเห็น เชื่อว่า กู้โม่หานก็คิดเช่นเดียวกับเขา

“เขาพลาดท่าเสียทีอะไรกัน!” ฉินมู่ไป๋โกรธมากจนกระโดดขึ้นมาจากพื้น ร่างกายกลับเจ็บปวดร้าวไปทั้งตัว

นางค้ำฉินอี้หรานฝืนไม่ให้ล้มลง จ้องมองกู้โม่เฟิงด้วยความโกรธ “เจ้าคิดว่าที่เจ้าพูดใช่คำพูดคนรึ! เจ้า เจ้ากับเขาต่างเป็นพวกเดียวกัน เจ้าก็สมควรตายด้วย!”

ขณะพูด ฉินมู่ไป๋ก็คิดจะไปทำร้ายกู้โม่เฟิง

ยังดีที่ฉินอี้หรานจับแขนนาง หยุดเอาไว้ได้ทัน

“ฮั่นเฉิงพอแล้ว!”

เขาเข้าใจควายนัยที่กู้โม่เฟิงพูด และรู้ว่าที่กู้โม่เฟิงพูดมาสมเหตุสมผลจริงๆ ด้วยเกี่ยวข้องกับสัมพันธภาพระหว่างสองแคว้น เขาก็ไม่อยากเสียหน้า

“เฉิงอ๋องกล่าวมามีเหตุผล ปัญหาเกิดขึ้นแล้ว ได้แต่ต้องแก้ปัญหาก่อน แล้วค่อยว่าเรื่องอื่นกันต่อ” เขากวาดตามองกู้โม่เฟิงกับกู้โม่หลิงแล้วมองกู้โม่หาน

“ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ย จัดการเรื่องฮั่นเฉิงสำคัญเป็นที่สุด จากนั้น สืบหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังออกมาตรงหน้าข้า ภายในสามวัน ข้าจะทำการไต่สวนด้วยตนเอง ไม่มีปัญหาใช่หรือไม่”

สามวัน?!

เห็นได้ชัดว่าตัวเลขนี้ ทำให้ทุกคนตกใจคิดว่าเป็นไปไม่ได้

ต้องรู้ว่า คนที่พัวพันกับเรื่องนี้ไม่ใช่แค่กู้โม่หลิงไม่ใช่แค่ฉินมู่ไป๋!

ยังมีไท่จื่อเฟยคนปัจจุบัน หนานหว่านเยียน!

การที่สามารถล่อสามคนนี้ไปยังสถานที่ต่างๆ ภายใต้สายตาจับตามองของทุกคนได้ แค่คิดก็รู้แล้ว เรื่องนี้ใหญ่แค่ไหน

ความเฉลียวฉลาดของคนที่อยู่เบื้องหลัง กุศโลบายลึกล้ำจนไม่กล้าแม้แต่จะคิด และคู่กรณีล้วนไม่รู้แจ้งสถานการณ์ แทบจะไม่มีเงื่อนงำ กำหนดการสามวัน มันจะสืบสวนออกมาได้อย่างไร!

ฉินอี้หรานกำลังทำให้คนอื่นลำบากอย่างชัดเจน!

สีหน้ากู้โม่เฟิงน่าเกลียดฉับพลัน กำหมัดแน่นกำลังจะเอ่ยปาก กลับถูกกู้โม่หานหยุดไว้

ดวงตาหงส์เรียวยาวของกู้โม่หานจ้องมองฉินอี้หรานกำลังจะพูด กลับถูกหนานหว่านเยียนขัดจังหวะ เสียงของนางนิ่งสงบ มั่นคง

“ไม่ต้องใช้สามวัน ตอนนี้ ข้าสามารถหาตัวคนร้ายได้…”

(1) ทำชุดแต่งงานให้คนอื่น หมายถึง ตัวเองทำแทนคนอื่น ลำบากเสียเปล่า