คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1196

การโจมตีนี้พุ่งเข้าใส่ลิลี่อย่างจัง จากนั้นเลือดก็พุ่งออกมาจากปากของเธอ ลิลี่กระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตร!

ควินซีต้องการจับเป็นแดร์ริล ดังนั้นพลังโจมตีที่เธอใช้จึงไม่ได้รุนแรงมากนัก แต่ถึงอย่างนั้นลิลี่ก็ไม่สามารถรับมือกับพลังอันแข็งแกร่งของผู้บ่มเพาะได้!

เมื่อได้เห็นลิลี่ ควินซีก็ขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่สับสน

‘ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? เธอไม่มีพลังภายในเลยแต่เธอก็ยังยอมเสียสละตัวเองเพื่อช่วยชีวิตแดร์ริล เธอเป็นบ้าหรือเปล่า?’

“ลิลี่!” ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำเมื่อได้เห็นร่างของลิลี่กระเด็นออกไปไกลก่อนจะร่วงลงสู่บนพื้น

แดร์ริลจ้องหน้าควินซีด้วยดวงตาที่เป็นสีแดงและพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ควินซี เธอทำร้ายลิลี่ ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้เธอเด็ดขาด!”

จากนั้นแดร์ริลก็โจมตีควินซีด้วยพลังงานทั้งหมดของเขาอย่างรุนแรง!

เมื่อความสนใจของควินซีอยู่ที่ลิลี่ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถตอบโต้การโจมตีของแดร์ริลที่พุ่งตรงมายังหน้าอกของเธอได้ทันเวลา!

ควินซีกรีดร้องออกมาก่อนจะกระเด็นออกไปเกือบร้อยเมตรและตกลงบนชายหาดอย่างรุนแรง!

ควินซีทั้งประหลาดใจและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน เธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่เธอรู้สึกแน่นหน้าอกจนพูดไม่ออก จากนั้นเธอก็กระอักเลือดออกมา

ควินซีรู้สึกเจ็บปวดระทมทุกข์อย่างเห็นได้ชัด พลังโจมตีของแดร์ริลแข็งแกร่งมาก!

“แดร์ริล นายกำลังร้องขอความตาย!” ควินซีกัดฟันแน่น เธอแทบรอไม่ไหวและอยากฆ่าเขาใจจะขาด อย่างไรก็ตามเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นเธอจึงจะต้องล่าถอยไปก่อน

“ฉันจะกลับมาแก้แค้นนาย!” ควินซีพูดอย่างเย็นชา เธอจับหน้าอกของเธอเอาไว้แน่นก่อนจะหันหลังจากไป

ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำขณะที่เขามองตามหลังควินซี แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ตามเธอไปเพราะว่าลิลี่สำคัญกว่า แดร์ริลรีบวิ่งเข้าไปหาลิลี่ทันที

“ลิลี่ เป็นยังไงบ้าง?” แดร์ริลรีบวิ่งเข้าไปขณะจ้องมองไปที่ใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอด้วยหัวใจที่เต้นรัว “ลิลี่ เป็นยังไงบ้าง? ตอบผมหน่อยสิลิลี่…”

“อย่าเข้ามานะแดร์ริล!” เมื่อได้ยินเสียงเรียกของแดร์ริล ใบหน้าของลิลี่ก็ซีดเซียวมากยิ่งขึ้น เมื่อเห็นว่าเขากำลังวิ่งเข้ามาใกล้ เธอจึงหยิบมีดเล็กออกมาและจ่อที่คอของตัวเอง “ถ้าคุณเข้ามาฉันจะฆ่าตัวตาย ถอยหลังออกไปเดี๋ยวนี้ ฉันขอร้อง…”

ลิลี่กระอักเลือดออกมาในขณะที่เธอพูด การโจมตี ของควินซีแทบจะทำให้อวัยวะภายในของเธอแหลกละเอียด!

“ลิลี่!” แดร์ริลตะโกนเรียกเธอขณะที่น้ำตาไหลลงมาจากดวงตาของเขา “ลิลี่ ให้ผมกอดคุณได้ไหม? คุณเป็นยังไงบ้าง? คุณเจ็บมากหรือเปล่า? ผมขอร้อง ให้ผมได้เข้าไปกอดคุณเถอะนะ คุณเป็นภรรยาของผมนะลิลี่…”

หัวใจของลิลี่แทบแตกสลายเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น จากนั้นน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มของเธอทันที

ลิลี่ส่ายหน้าและคร่ำครวญว่า “เราไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้อีกต่อไป แดร์ริลได้โปรดลืมฉันไปเถอะ!”

จิตใจของแดร์ริลว่างเปล่า “บอกผมได้ไหมว่าเพราะอะไร?”

“ฉัน…” ลิลี่กัดริมฝีปากแน่น เธอกล่าวออกมาขณะที่เธอสะอื้นไห้ “คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันกลายเป็นคนอัปลักษณ์และไม่คู่ควรกับคุณอีกแล้ว…”

ทันใดนั้น ลิลี่ก็กระชากหน้ากากออก!

เมื่อได้เห็นครึ่งใบหน้าของลิลี่กลายเป็นสีดำคล้ำแดร์ริลก็ตกตะลึง

ในที่สุดแดร์ริลก็เข้าใจแล้วว่าทำไมลิลี่ถึงเอาแต่หลบหน้าเขาอยู่ตลอดเวลา

“คนโง่ ลิลี่น้อยของฉัน…”

ในเวลานั้น น้ำตาก็ไหลลงมาจากดวงตาของแดร์ริลมากยิ่งขึ้น จากนั้นเขาก็พูดกับเธอว่า “ไม่ว่ายังไงคุณก็ยังเป็นคนที่สวยที่สุดในสายตาของผมเสมอ! คนโง่ ลิลี่ของผม…”