คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1227

ผ่านไปราว ๆ 10 นาที ในที่สุดพวกเขาก็เข้ามาถึงยังพื้นที่เปิดโล่งภายในถ้ำ

พวกเขาได้เห็นหุบเขาที่สวยงามซึ่งมีป่าดอกท้อบานสะพรั่งอยู่ใกล้ ๆ ลำธารสายหนึ่งที่ดูคดเคี้ยว มีหญ้าสีเขียวขจีปกคลุมไปทั่วบริเวณริมลำธารและยังมีดอกไม้และพุ่มไม้แปลกตาอีกมากมาย

สายลมอ่อนพัดเอื่อย ๆ อย่างน่าหลงใหล!

ว้าว!

สถานที่นี้สวยงามมาก มันเหมือนสวรรค์!

ทั้งแดร์ริลและอีเวตต์ต่างก็ต้องตกตะลึง

พวกเขาไม่คาดคิดว่าภายในถ้ำจะมีสถานที่ที่งดงามเช่นนี้

เมื่ออีเวตต์กลับมามีสติ เธอก็แบกแดร์ริลเดินไปที่ลำธารทันที

ที่ริมลำธารมีกระท่อมมุงจากอยู่หลายหลัง

แม้ว่ากระท่อมมุงจากจะดูเรียบง่ายแต่มันก็ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม

ที่ตรงประตูของกระท่อมมุงจากหลังหนึ่ง มีชายชราผู้หนึ่งกำลังนั่งอยู่ที่นั่นและดูเหมือนว่าเขากำลังรักษานกกระเรียนสีขาวขาหักและมีเลือดไหลอยู่ นกกระเรียนตัวนั้นร้องออกมาอย่างแผ่วเบา

แดร์ริลสังเกตุเห็นว่าชายผู้นั้นมีรูปร่างกำยำ เขาแต่งกายด้วยผ้าลินินและไร้ซึ่งพลังภายใน ในตอนแรก แดร์ริลคิดว่าเขาดูเหมือนชาวไร่ชาวสวนธรรมดา ๆ ที่อาศัยอยู่บนภูเขา แต่ถึงอย่างนั้นกลับมีรังสีบางอย่างที่บ่งบอกถึงความน่าเกรงขามของเขา

ชายชราหยิบสมุนไพรทางวิญญาณหลายชนิดขึ้นมา เขาบดขยี้และทาลงบนขาที่หักของนกกระเรียนสีขาว จากนั้นเขาก็นำผ้ามาพันลงบนขาของมันเบา ๆ การเคลื่อนไหวของชายชราผู้นั้นดูคล่องแคล่วและสง่างาม

เพียงชั่วครู่ นกกระเรียนสีขาวก็ฟื้นขึ้นมา มันเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ จากนั้นมันก็กระพือปีกและบินออกไปจนหายไปจากสายตาของพวกเขา

ว้าว!

มันเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์!

ทั้งแดร์ริลและอีเว็ตต์ต่างก็ตกใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น

โดยปกติแล้วผู้คนหรือสิ่งมีชีวิตจะต้องใช้เวลาระยะหนึ่งในการรักษาบาดแผลให้หายดีและกลับมาเป็นปกติได้ และอาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองถึงสามเดือนในการรักษาขาที่หัก

แม้แต่ผู้บ่มเพาะที่ได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกันก็ยังต้องใช้เวลาพักฟื้นอย่างน้อยหนึ่งเดือน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาเมื่อพวกเขาได้เห็นว่าชายชราที่ไร้ซึ่งพลังภายในสามารถใช้สมุนไพรเพียงไม่กี่ชนิดเพื่อรักษาขาที่หักของนกกระเรียนจนมันสามารถกลับมาบินได้ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที

มันช่างน่ามหัศจรรย์!

สายตาของแดร์ริลจับจ้องไปที่ชายชราอย่างว่างเปล่า เขารู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก

“คุณ!”

ในขณะที่แดร์ริลยังคงรู้สึกประหลาดใจอยู่นั้น อีเวตต์ก็รีบเดินเข้าไปหาชายชราและพูดกับเขาอย่างสุภาพว่า “ทักษะทางการแพทย์ของคุณน่าทึ่งมาก!”

เห็นได้ชัดว่าอีเวตต์รู้สึกชื่นชมชายชราที่เก่งกาจผู้นั้น

ในฐานะเจ้าหญิง อีเวตต์มีความรู้ค่อนข้างมาก แต่ถึงอย่างนั้น สิ่งที่เธอได้เห็นเมื่อครู่นี้ถือเป็นเรื่องใหม่สำหรับเธอ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกตกใจ!

ทักษะทางการแพทย์ของชายชราผู้นั้นช่างยอดเยี่ยม แม้แต่หมอของพระราชวังก็ยังเทียบไม่ได้กับเขา

“เจ้า…” ชายชราหันมองไปที่อีเวตต์และแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เย็นชา “พวกเจ้าเป็นใคร? เข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”

“ท่านผู้อาวุโส”

แดร์ริลกล่าวขึ้นอย่างแผ่วเบาว่า “เราผ่านมาที่นี่โดยบังเอิญ ต้องขออภัยถ้าหากว่าเรามารบกวนคุณ คุณชื่ออะไรเหรอ?”

ทักษะทางการแพทย์ของชายชรายอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา!

ชายชราขมวดคิ้วและพูดช้า ๆ ว่า “ข้าคือดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ข้าอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว ข้าจะไม่ว่าอะไรในเมื่อพวกเจ้าผ่านมาที่นี่โดยบังเอิญ แต่ ช่วยกลับออกไปด้วย”

ชายชราหยุดพูดและหันหลังกลับเข้าไปในกระท่อมมุงจากของเขา

‘อะไรนะ?’

‘เขาคือ ดีไวน์ ฟาร์เมอร์?

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ผู้ที่ได้ลิ้มรสสมุนไพรทางวิญญาณมากกว่าร้อยชนิด! และเขาก็ยังเป็นที่รู้จักในฐานะจักรพรรดิหยานอีกด้วย!

จิตใจของแดร์ริลว่างเปล่าในขณะที่ร่างกายของเขาแข็งทื่อ เขาตกใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น!