คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1234

“แดร์ริล!”

อีเวตต์เดินเข้าไปหาเขาด้วยความรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย เธอสะกิดเขาและกระซิบเบา ๆ ว่า ”เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว”

ผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาคือซู่หรง เทพอัคคี

แดร์ริลต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่เขากล้าพูดว่าเทพอัคคีอาจจะไม่สามารถเอาชนะหมีหิมะพันปีเช่นนั้นได้

เมื่อได้เห็นใบหน้าที่เป็นกังวลของอีเวตต์ แดร์ริลก็หันมากล่าวกับเธอด้วยรอยยิ้มว่า “เชื่อฉันเถอะ ฉันเพียงแค่ต้องการให้คำแนะนำเขาก็เท่านั้น ผู้อาวุโสซู่หรงไม่ถือสาอยู่แล้ว”

“เจ้าหนุ่ม!”

ซู่หรงเหล่ตามองแดร์ริลอย่างถี่ถ้วน “เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้าจะไม่สามารถเอาชนะสัตว์ร้ายตัวนั้นได้?”

แดร์ริลยิ้มขณะที่เขาสบตากับซู่หรง จากนั้นเขาก็พูดขึ้นช้าๆ ว่า “ผู้อาวุโสซู่หรง ตามที่ท่านอธิบายเอาไว้ก่อนหน้านี้ หมีหิมะตัวนั้นอาศัยอยู่ในป่าหิมะ ถ้าหากผมเดาไม่ผิด สถานที่ที่คุณต่อสู้กับมันคือ ที่ไหนสักแห่งในป่าหิมะ”

ซู่หรงพยักหน้า

แดร์ริลกล่าวต่อว่า “ผู้อาวุโสซู่หรง คุณเป็นที่รู้จักในฐานะเทพอัคคี แน่นอนว่าในบรรดาธาตุทั้งห้า คุณคือธาตุไฟ และหมีหิมะตัวนั้นก็เปรียบเสมือนดั่งน้ำ ทางเดินในป่าหิมะถูกปกคลุมไปด้วยหิมะตลอดทั้งปีและยังเต็มไปด้วยธาตุน้ำมากมาย ดังนั้นมันจึงเป็นประโยชน์ต่อหมีหิมะมาก”

การแสดงออกของแดร์ริลมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น “นั่นจะทำให้หมีหิมะได้เปรียบเป็นอย่างมาก มันสามารถแสดงความแข็งแกร่งออกมาเมื่อมันต่อสู้กับคุณในป่าหิมะ! หากคุณกลับไปต่อสู้กับมันอีกครั้งในสถานที่เดิม คุณจะไม่สามารถเอาชนะมันได้! ดังนั้นคุณจะต้องหลอกล่อให้มันออกมาจากป่าหิมะ และมันก็จะง่ายต่อคุณในการเอาชนะหมีหิมะพันปีตัวนั้นได้!”

แดร์ริลมีความรู้เรื่องฮวงจุ้ยมาก ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าธาตุทั้งห้ายับยั้งซึ่งกันและกันอย่างไร

เมื่อแดร์ริลพูดจบความเงียบงันก็เข้าปกคลุมทันที

เมื่อหยวนลี่กลับมามีสติ เธอก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยันว่า “น้ำกับไฟ เจ้ากำลังพูดบ้าอะไร? เด็กหนุ่มอย่างเจ้าจะไปรู้อะไร?”

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์พยักหน้าก่อนจะหันมายิ้มให้ซู่หรงและพูดขึ้นว่า “นี่แดร์ริล เขาเป็นคนไข้ที่ข้ารักษาเขาอยู่ เขาก็แค่พูดจาไร้สาระไปเรื่อย ไม่ต้องสนใจเขาหรอก”

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์เองก็รู้สึกว่าแดร์ริลพูดจาไร้สาระ เช่นกัน

ในสมัยโบราณผู้คนไม่ได้ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องของฮวงจุ้ย ดังนั้น ดีไวน์ ฟาร์เมอร์และหยวนลี่จึงรู้สึกงุนงงเมื่อได้ยินเกี่ยวกับทฤษฎีธาตุทั้งห้าที่แดร์ริลกล่าว!

อย่างไรก็ตาม…

ซู่หรงพยักหน้าและมองแดร์ริลด้วยสีหน้าที่ขัดแย้ง “ข้าคิดว่าสิ่งที่เขาพูดฟังดูมีเหตุผล”

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจเรื่องฮวงจุ้ยและธาตุทั้งห้า แต่เมื่อเขาได้เห็นแดร์ริลกล่าวถึงทฤษฎีนั้นอย่างฉะฉาน ซู่หรงจึงคิดว่าความคิดของชายผู้นี้ก็ฟังดูไม่เลว

“สามี!”

หยวนลี่รู้สึกประหม่าเมื่อเห็นว่าซู่หรงเชื่อคำพูดของเด็กหนุ่ม “ทำไมเจ้าถึงได้เชื่อเด็กหนุ่มที่ไม่รู้อะไรเช่นนั้น?”

ซู่หรงยิ้มและโบกมือขึ้น “เอาน่า การล่อหมีหิมะพันปีออกมาจากป่าหิมะก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร เมื่อข้าดีขึ้นแล้วข้าจะลองทำดู!”

เทพอัคคียกมือขึ้นตบไหล่แดร์ริลเบา ๆ “หากข้าสามารถกำจัดหมีหิมะพันปีได้สำเร็จ ข้าจะกลับมาดื่มกับเจ้า!” พูดจบเขาก็หัวเราะเบา ๆ

ซู่หรงไม่ได้ใช้กำลังในการตบลงบนไหล่ของแดร์ริลมากนัก แต่แดร์ริลเพิ่งจะฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขากำลังจะแตกสลายเพราะการถูกตบ

แดร์ริลยิ้มให้ซู่หรงและพูดอย่างสุภาพว่า “ถ้าเช่นนั้นผมขอให้คุณประสบความสำเร็จในการกำจัดหมีหิมะพันปีตัวนั้น”

หลังจากนั้นไม่นาน ซู่หรงและภรรยาของเขาก็กล่าวคำลาดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก่อนจะเดินจากไป

จิตใจของแดร์ริลรู้สึกไม่สงบเมื่อเขาเฝ้าดูการจากไปของซู่หรงและภรรยา

เหลือเชื่อ! นั่นซู่หรง เทพอัคคี!

‘ฉันจะได้พบกับบุคคลสำคัญในอดีตอีกหรือเปล่า?’

ดวงตาของแดร์ริลเป็นประกาย

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น แดร์ริลยังคงหลับสนิทอยู่ จู่ ๆ เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นมาจากด้านนอกของกระท่อมมุงจาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าหนุ่ม เจ้าหนุ่ม…”