คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1279

แดร์ริลไม่ได้กังวลเกี่ยวกับผ่างตง เพราะถึงแม้ว่าผ่างตงจะถูกจับได้แต่แดร์ริลก็สามารถเรียกเขากลับเข้ามาในเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติได้

ผ่างตงจะกลับเข้าไปในเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติได้ตราบใดที่เขาอยู่ห่างจากเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติภายในรัศมี 10 กิโลเมตร!

อย่างไรก็ตาม เมื่อแดร์ริลก้าวเท้าออกมาจากห้องขังแล้วดวงตาของเขาก็ต้องเบิกกว้างขึ้นทันที!

‘บัดซบ! พระราชวังใหญ่โตอะไรเช่นนี้!’

แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ พระราชวังและได้เห็นทางเดินอยู่ทุกหนแห่ง ราวกับว่าที่นี่คือเขาวงกต! ในขณะที่ทหารรักษาการณ์เดินตรวจตราอยู่บริเวณรอบ ๆ อย่างเข้มงวด แม้กระทั่งที่บนท้องฟ้ายังมีฝูงนกยักษ์จำนวนมากที่บินวนอยู่! โดยที่ฝูงนกแต่ละฝูงนั้นมีทหารรักษาการณ์อยู่บนหลังของพวกมัน ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังลาดตระเวนอยู่บนท้องฟ้า!

นกยักษ์เหล่านั้นคือราชานกเขาเหล็ก เห็นได้ชัดว่าพวกมันถูกฝึกมาเป็นอย่างดี

ดูเหมือนว่าทั้งบนท้องฟ้าและพื้นดินของพระราชวังโมอาน่าเหนือจะได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา!

เมื่อได้เห็นเช่นนั้น แดร์ริลก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันที เขาควรจะทำยังไง? เขาจะหนีออกจากพระราชวังแห่งนี้ได้ยังไง?

แดร์ริลตัดสินใจเดินไปยังทิศทางหนึ่งของพระราชวังเพื่อลองเสี่ยงดู บางทีทิศทางที่เขาเลือกอาจเป็นทิศทางที่สามารถหนีออกจากพระราชวังโมอาน่าเหนือก็ได้!

แดร์ริลเดินหน้าต่อไปในความมืดมิด ในเวลานั้นเขาแทบจะมองไม่เห็นหนทางและเขาก็ไม่คุ้นเคยกับสิ่งที่อยู่รอบตัว ดังนั้นเขาจึงระมัดระวังเป็นอย่างมากเพื่อไม่ให้ถูกจับได้ ผ่านไปไม่นาน เขาก็รู้สึกเวียนหัวมากยิ่งขึ้น จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขากำลังหลงทาง!

ยิ่งแดร์ริลเดินต่อไปเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เขาถลำลึกเข้าไปในพระราชวังมากยิ่งขึ้น ไม่นานเขาก็มาหยุดอยู่ตรงลานกว้าง

ที่ลานกว้างมีแท่นหินขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นซึ่งมีความสูงประมาณ 10 เมตร ขณะที่บนแท่นหินมีคำที่ถูกเขียนด้วยตัวหนังสือสีแดงอยู่!

‘พื้นที่ต้องห้าม! ผู้ใดบุกรุกจะต้องตาย!’

เมื่อแดร์ริลเดินเข้าไปใกล้แท่นหินและได้เห็นถ้อยคำเหล่านั้น แดร์ริลก็รู้สึกสั่นสะท้านขึ้นมาทันที

‘พื้นที่ต้องห้ามงั้นเหรอ? ฉันคิดว่านี่จะต้องเป็นเรื่องโกหก นี่อาจจะเป็นประตูหลังของวังก็ได้!’

โดยส่วนใหญ่แล้วในพระราชวังแทบทุกแห่ง จะมีประตูหลังของพระราชวัง นั่นเป็นเพราะว่าถ้าหากมีข้าศึกบุกโจมตีจักรพรรดิเพื่อต้องการแย่งชิงบัลลังก์ พวกเขาก็จะสามารถใช้ประตูหลังเพื่อการหลบหนีได้ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมภายในพระราชวังแทบทุกแห่งจึงได้สร้างประตูหลังขึ้นมา

แดร์ริลรีบเดินเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามและเปิดประตูออกทันที!

เมื่อแดร์ริลผลักประตูให้เปิดออกเขาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ด้านใน

เขามองเห็นหลักไม้อยู่มากมาย! และหลักไม้ทุกต้นก็มีความสูงประมาณ 3 เมตร บางอันก็หนาและบางอันก็บาง!

หลักไม้เหล่านั้นตั้งอยู่กระจัดกระจายและดูยุ่งเหยิง ทว่ามันกลับมีความลึกลับซับซ้อนซ่อนอยู่! ถ้าหากแดร์ริลเดาไม่ผิด หลักไม้เหล่านั้นจะต้องเป็นส่วนหนึ่งของกับดักค่ายกล!

แดร์ริลขมวดคิ้วและยืนครุ่นคิดกับตัวเอง เขาจ้องมองไปที่หลักไม้และเริ่มคิดวิเคราะห์อยู่เงียบ ๆ

หลังจากที่แดร์ริลประเมินสถานการณ์ได้แล้ว เขาก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มให้กับตัวเอง

ในเวลานั้น แดร์ริลตระหนักได้ว่ามันคือหลักไม้อาถรรพ์! ในตำราวิชาค่ายกลของไป๋ฉี่ได้กล่าวเอาไว้ว่า หลักไม้อาถรรพ์มีความซับซ้อนและลึกลับมาก หลักไม้อาถรรพ์ถูกสืบทอดมาตั้งแต่สมัยโบราณยาวนานนับพันปี หากมีผู้ใดที่สามารถใช้วิชาค่ายกลหลักไม้อาถรรพ์ได้ วิชากับดักค่ายกลชนิดนี้จะสามารถกักขังทหารเอาไว้ได้นับพันคน

ในขณะที่คิดเช่นนั้น แดร์ริลก็เดินไปข้างหน้าทีละก้าว!

“ก้าวไปข้างหน้าห้าก้าว ถอยหลังสองก้าว…หกก้าวทางตะวันตกเฉียงใต้ เจ็ดก้าวทางตะวันตกเฉียงเหนือ…” แดร์ริลพึมพำบทเพลงแห่งการทำลายล้างเบา ๆ ขณะที่เขาเดินตาม เนื้อร้องและจังหวะเสียงเพลงไปพร้อม ๆ กัน หลังจากผ่านไป 10 นาที ในที่สุดเขาก็สามารถเดินผ่านหลักไม้มากมายเหล่านั้นออกมาได้!

‘บัดซบ! นี่เป็นทางตันเหรอ?’ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่แดร์ริลจะก้าวผ่านหลักไม้เหล่านั้นไปได้ แต่เมื่อเขาได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง

ฉากตรงหน้าของแดร์ริลคือลานบ้าน

ลานบ้านที่อยู่ตรงหน้ามีขนาดไม่ใหญ่นักแต่มันกลับดูงดงาม โดยมีกระท่อมหลายหลังตั้งอยู่บริเวณโดยรอบของลานบ้าน ในขณะที่ด้านข้างกระท่อมเป็นป่าไผ่สีเขียวขจี ที่ในป่าไผ่มีศาลาอยู่ด้านใน!

‘อะไร! มีคนอยู่ในนี้เหรอ?’

ขณะที่แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เขาก็ตกตะลึงทันที

แดร์ริลได้เห็นร่างของชายคนหนึ่งอายุราว ๆ 30 ปีอยู่ในชุดคลุมยาวสีขาว เขายืนอยู่ภายในศาลาด้วยท่าทางที่สง่างาม เขามีใบหน้าที่หล่อเหลาและดูน่าหลงใหล ในขณะที่ดวงตาของเขาก็ดูเป็นประกายอย่างงดงาม เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบมากจริง ๆ!

แดร์ริลคิดมาเสมอว่าตัวเองเป็นคนที่มีใบหน้าที่หล่อเหลามาก ทว่าเขากลับต้องรู้สึกละอายใจเล็กน้อยเมื่อเขาตระหนักได้ว่า ความหล่อเหลาของเขาไม่สามารถเทียบเทียมกับชายชุดขาวผู้นั้นได้