คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1307

จูปาเจี๋ยแทบจะน้ำลายไหลเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น!

จูปาเจี๋ยคิดมาตลอดว่าฉางเอ๋อนั้นงดงามที่สุดสำหรับเขา ทว่าวันนี้จูปาเจี๋ยกลับได้เห็นผู้หญิงงดงามมากมาย ทั้งเดบร้า สโลนหรือลอร่า โดยที่พวกเธอแต่ละคนงดงามเกินคำบรรยาย แต่การได้เห็นเตียวเสียนกลับทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้!

ถึงแม้ว่าจูปาเจี๋ยจะรู้สึกคลั่งไคล้เธอมากเพียงใด แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้เดินเข้าไปใกล้โลงศพ เนื่องจากว่าเขาสัมผัสได้ถึงเกราะป้องกันที่มองไม่เห็นล้อมรอบแท่นบูชาหยกเอาไว้

เกราะป้องกันที่มองไม่เห็นนั้นมีพลังวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัว

แดร์ริลเองก็สัมผัสได้ถึงเกราะป้องกันนั้นเช่นกัน พลังของมันช่างรุนแรง!

ในสมัยก่อน ลิโป้เป็นนักรบที่เก่งกาจที่สุดในโลก ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสามารถเข้าใกล้โลงศพคริสตัลของเขาได้

แดร์ริลตระหนักได้ว่า ค่ายกลเปลวเพลิงเก้าดาวอัคนีที่อยู่ด้านนอกของตำหนักสมบัติแห่งดวงวิญญาณอันยิ่งใหญ่นั้นเป็นเพียงแค่ความท้าทายแรกเท่านั้น!

แดร์ริลสัมผัสได้ว่า เกราะป้องกันที่อยู่รอบ ๆ แท่นบูชาหยกนั้นมีความอันตรายยิ่งกว่าเปลวเพลิงเก้าดาวอัคนีเสียอีก!

อีวานที่รู้สึกตกตะลึงอยู่ก่อนหน้านี้กลับมามีสติ จากนั้นเขาก็หัวเราะด้วยเสียงอันดังและพูดขึ้นว่า “ฮ่าฮ่า! นั่นเป็นโลงศพคริสตัลของลิโป้จริง ๆ ด้วย! จะมีสมบัติอะไรอยู่ข้างในนั้นบ้างนะ!”

ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น อีวานก็รีบพุ่งตรงไปยังแท่นบูชาหยกทันที

อีวานรับปากแดร์ริลว่า เขาจะไม่ยุ่งกับสมบัติในโลงศพคริสตัลของลิโป้เด็ดขาด อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เห็นโลงศพคริสตัลของลิโป้ที่อยู่ตรงหน้า เขาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ดังนั้นเขาจึงรีบพุ่งไปที่แท่นหินหยกทันที

ทันใดนั้น พลังอันแข็งแกร่งก็ระเบิดออกมาจากเกราะป้องกัน!

“อ๊าก!”

อีวานตะโกนขึ้นด้วยความเจ็บปวด ขณะที่ร่างของเขากระเด็นออกไปไกลกว่าหนึ่งร้อยเมตรและกระแทกเข้ากับเสาคริสตัลขนาดใหญ่ จากนั้นเขาก็ตกลงบนพื้นจนกระอักเลือดออกมาเต็มปาก!

“อีวาน!” ราเชลรีบวิ่งเข้าไปหาอีวานด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น “อีวานเป็นยังไงบ้าง?”

อีวานส่ายหน้าเพื่อบอกราเชลว่าเขาไม่เป็นอะไร แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเขากลับดูซีดเซียวเพราะความหวาดกลัว

‘พลังวิญญาณนั้นแข็งแกร่งจริง ๆ!’ อีวานครุ่นคิด

“โง่จริง ๆ” แดร์ริลตำหนิอีวานเบา ๆ เขาอดหัวเราะไม่ได้

‘อีวานไม่มีสมองหรือยังไง? นั่นคือโลงศพของลิโป้ เขาคิดว่าเขาจะสามารถเข้าถึงโลงศพของลิโป้ได้ง่าย ๆ อย่างงั้นเหรอ?

“นาย…” ใบหน้าของราเชลแดงก่ำเมื่อเธอได้ยินคำพูดของแดร์ริลที่ทำให้อีวานต้องอับอาย

อีวานทั้งรู้สึกโกรธและอายเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สามารถตอบโต้แดร์ริลได้

ในเวลานั้น จูปาเจี๋ยขมวดคิ้วและหันไปถามอีวานว่า “นี่เจ้าหนุ่ม เจ้ารับปากแล้วว่าเจ้าจะไม่ยุ่งกับสมบัติที่อยู่ในโลงศพของลิโป้ไม่ใช่หรอกเหรอ? แต่ทำไมเจ้าถึงวิ่งเข้าไปที่โลงศพเช่นนั้น? อย่าบอกนะว่าเจ้าต้องการแย่งชิงสมบัติที่อยู่ในโลงศพ? ข้าคงจะต้องสั่งสอนเจ้าสักหน่อยแล้ว”

“ผม ผมขอโทษ!” อีวานรีบกล่าวขอโทษอย่างรวดเร็ว “ผมผิดไปแล้ว! ผมไม่ได้ต้องการแย่งชิงสมบัติในโลงศพ ผมเพียงแค่อยากรู้อยากเห็นก็เท่านั้นเอง!”

หลังจากที่พูดเช่นนั้นอีวานก็จับมือราเชลและเดินไปยังกองสมบัติที่อยู่ด้านหลังทันที “ดูสิ ราเชล ตรงนั้นมีสมบัติตั้งมากมาย เรารีบเข้าไปเก็บกันเถอะ!”

อีวานแสร้งทำเป็นตื่นเต้นเมื่อเขากล่าวเช่นนั้นจากนั้นเขาก็ก้มลงหยิบสมบัติที่อยู่บนพื้นขึ้นมาใส่กระเป๋าของเขาเอาไว้

“อีวาน!” เมื่อได้เห็นเช่นนั้น ราเชลจึงขมวดคิ้วและกล่าวขึ้นว่า “คุณกำลังทำอะไร? คุณเอาสมบัติพวกนั้นไปทำไม?”

อีวานและราเชลได้รับมอบหมายให้มาที่นี่เพื่อแย่งชิงคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศ ไม่ใช่เพื่อมาหาสมบัติ นอกจากนี้ตระกูลคาร์เตอร์ของเธอก็มีเงินมากมาย ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ต้องการสมบัติเหล่านี้

เมื่อรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจของราเชล อีวานก็ยิ้มอย่างขมขื่นก่อนจะกระซิบกับเธอเบา ๆ ว่า “ราเชล ผมดูเหมือนคนโลภมากเลยเหรอ? ผมเพียงแค่ต้องการแสดงให้พวกเขาเห็นเพื่อที่พวกเขาจะได้ไว้ใจเรา และหลังจากนั้น เราค่อยหาโอกาสแย่งชิงคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศมาจากพวกเขาแล้วหนีไป พ่อของคุณเป็นพ่อทูนหัวของแดร์ริล ดังนั้นผมเชื่อว่าแดร์ริลจะไม่ฆ่าคุณอย่างแน่นอน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ราเชลจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจ “อีวาน แผนของคุณช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ!”

เมื่อพูดจบ ราเชลก็เดินตามหลังอีวานไปและแสร้งทำเป็นหยิบสมบัติใส่ลงในกระเป๋าขณะพูดคุยกับเขายังมีความสุข

“อีวานดูนั่นสิ! อัญมณีชิ้นนั้นสวยมาก!”

“ใช่! ดูสิ ปิ่นหยกและพลอยเม็ดนี้ดูเข้ากับคุณมาก!”

“แน่นอน เพราะว่าฉันสวยยังไงล่ะ!”

เมื่อได้เห็นว่าพวกเขาทั้งสองคนกำลังเก็บสมบัติกันอย่างมีความสุข แดร์ริลก็ไม่ได้ใส่ใจพวกเขา ก่อนจะหันกลับมามองดูเกราะป้องกันที่อยู่รอบ ๆ แท่นหินหยกอีกครั้ง