คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1371

แดร์ริลมองเห็นอ่างไม้น้ำอุ่นขนาดใหญ่ตั้งอยู่ไม่ไกล

‘เกิดอะไรขึ้น?’

“เจ้าชายพระราชสวามี คุณตื่นแล้ว!” เมื่อบรรดาสาวใช้สังเกตว่าแดร์ริลตื่นแล้ว พวกเธอก็กล่าวต้อนรับเขาอย่างยินดี “จักรพรรดินีรับสั่งให้พวกเรามารับใช้คุณ!”

‘เป็นแบบนี้นี่เอง!’

แดร์ริลกลับมามีสติขณะถามขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้น ที่นี่คือ…”

ก่อนที่แดร์ริลจะได้พูดจบ สาวรับใช้คนหนึ่งก็ตอบขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “คุณคือเจ้าชายพระราชสวามี ดังนั้นที่นี่คือพระราชวังเมฆารุ่งโรจน์ของเจ้าหญิงลอง”

‘อะไรนะ? ที่นี่คือพระราชวังของควินซีงั้นเหรอ?

แดร์ริลตกตะลึง

สาวรับใช้ผู้หนึ่งพูดขึ้นอย่างสุภาพว่า “น้ำอุ่นได้ที่แล้ว เชิญเจ้าชายพระราชสวามีมาอาบน้ำได้แล้วค่ะ”

จากนั้น สาวรับใช้หลายคนก็เดินเข้ามาช่วยถอดเสื้อผ้าออกให้แดร์ริล!

สภาพของแดร์ริลในตอนนี้ไม่ได้ดีไปกว่าขอทานนัก เขาอยากจะอาบน้ำและสวมเสื้อผ้าชุดใหม่มาก!

อึก!

เมื่อแดร์ริลถูกสาวรับใช้รุมล้อม เขาก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอยู่เงียบ ๆ หลังจากที่ซอนย่าลักพาตัวเขาไปเพราะว่าเธอต้องการเคล็ดวิชาของคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศแปดทิศจากเขา ดังนั้น เธอจึงทรมานเขาจนร่างกายของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด

แดร์ริลปล่อยให้สาวรับใช้ช่วยเขาถอดเสื้อผ้าออกอย่างผ่อนคลาย

แดร์ริลพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน!”

‘มีบริการดี ๆ แบบนี้แล้วฉันจะปฏิเสธได้ยังไง?’ แดร์ริลหัวเราะอย่างมีเลศนัยขณะครุ่นคิดเช่นนั้น

ปัง!

แต่ก่อนที่แดร์ริลจะได้อาบน้ำ ประตูห้องนอนก็ถูกผลักออกอย่างรุนแรง จากนั้น ควินซีก็ปรากฏตัวขึ้น เมื่อเธอเดินเข้ามาภายในห้องและได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ใบหน้าของเธอก็ร้อนรุ่มจนเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

จากนั้นบรรยากาศภายในห้องก็เปลี่ยนเป็นความตรึงเครียดทันที

แดร์ริลตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นไม่นานเขาก็กลับมามีสติและกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “กลับมาแล้วเหรอที่รัก?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ควีนซีก็ตะโกนขึ้นด้วยน้ำเสียงที่โกรธเกรี้ยวว่า “หุบปาก!”

ควินซีไม่เต็มใจให้เขาเป็นเจ้าชายพระราชสวามีของเธอ ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอได้ยินว่าเขาถูกทำร้าย เธอก็รู้สึกมีความสุขมาก เธอภาวนาให้เขาเสียชีวิตลงในการต่อสู้ด้วยซ้ำ

แต่เธอไม่คาดคิดว่า จักรพรรดินีจะส่งคนไปช่วยเหลือเขาและยังพาเขากลับมาที่นี่อีกด้วย!

ควินซีได้ยินว่าแดร์ริลพักอยู่ในห้องนอนของเธอ ดังนั้นเธอจึงรีบมาที่ห้องนอนของเธอเพื่อตรวจสอบดูให้แน่ใจ เมื่อเข้ามาถึงภายในห้องนอนแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะนั่งอยู่บนเตียงของเธอเท่านั้น แต่เขากำลังเตรียมพร้อมที่จะอาบน้ำอีกด้วย!

‘นี่เขาคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชายพระราชสวามีจริง ๆ งั้นเหรอ!’

เมื่อบรรดาสาวรับใช้เห็นว่าควินซีกำลังโกรธ พวกเธอก็ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงหายใจดัง

“พวกเธอทุกคนออกไปให้หมดและอย่าเข้ามาที่นี่โดยไม่ได้รับคำสั่งจากฉัน!” ควินซีตะโกนสั่งสาวใช้อย่างโกรธเกรี้ยว

“ค่ะ เจ้าหญิง!”

บรรดาสาวรับใช้รีบออกไปจากห้องนอนของควินซีทันที

ในขณะที่พวกเธอกำลังจะจากไป พวกเธอก็หันกลับมามองมองแดร์ริล พวกเธอรู้ดีว่าควินซีอารมณ์ร้ายมากแค่ไหน ดังนั้นพวกเธอจึงรู้สึกเวทนาเขา

เมื่อบรรดาสาวรับใช้ออกไปแล้ว ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ก็เหลือเพียงแดร์ริลและควินซีเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ความโกรธของควินซียังคงไม่บรรเทาลง เธอชี้หน้าแดร์ริลและตะโกนขึ้นว่า “ลงมาจากเตียงของฉันเดี๋ยวนี้!”

เธอคือเจ้าหญิงลอง! แล้วเธอจะปล่อยให้คนโง่งี่เง่านอนบนเตียงของเธอได้อย่างไร?

แดร์ริลไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงและพูดขึ้นว่า ”ก็ได้ ฉันจะลุกขึ้น ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย?”

จากนั้นแดร์ริลก็เหลือบมองควินซีด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “อย่าจ้องหน้าฉันราวกับว่าเธอต้องการจะกินฉันแบบนั้นสิ ฉันไม่ได้มาที่นี่ด้วยตัวเองด้วยซ้ำ จักรพรรดินีเป็นคนส่งแกรี่ไปรับฉัน อีกอย่างหนึ่ง เตียงของเธอก็เล็กมาก มันแคบสำหรับเราทั้งคู่ เพราะฉะนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะยอมให้ฉันนอนด้วย ฉันก็อาจจะไม่อยากนอนด้วยซ้ำ”

“แดร์ริล!”

ใบหน้าของควินซีซีดเซียว แดร์ริลเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจ! เขาฉวยโอกาสขึ้นไปนอนบนเตียงของเธอแต่เขายังกล้าพูดจาประชดประชันเธอเช่นนั้นอีก!