คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1373

วินาทีต่อมา พลังภายในอันเย็นยะเยือกของควินซีก็พุ่งเข้ามาในอ่างไม้ จากนั้นน้ำร้อนก็กลายเป็นน้ำแข็งทันที!

เมื่อแดร์ริลรู้สึกตัว ร่างกายของเขาก็ถูกแช่แข็งไปแล้ว! มีเพียงศีรษะของเขาเท่านั้นที่โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ

แดร์ริลอ้าปากค้างเพราะความตกตะลึง!

ความหนาวเย็นเข้าปกคลุมร่างกายของแดร์ริลจนเขารู้สึกเหน็บหนาวไปถึงทรวง

เมื่อควินซีได้เห็นว่าแดร์ริลดูตื่นตระหนก เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุขและพูดขึ้นว่า “คุณบอกว่าอยากให้ฉันช่วยอาบน้ำไม่ใช่เหรอ? เชิญคุณอาบน้ำให้มีความสุขจนถึงพรุ่งนี้เช้าเลยนะ!”

‘เ-ี่ย! ถ้ารอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า ฉันคงจะแข็งตายก่อน!’

แดร์ริลรู้สึกวิตกกังวล!

ถ้าหากว่าพลังภายในของเขาฟื้นตัว เขาจะสามารถใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินเพื่อทำลายน้ำแข็งได้อย่างง่ายดาย! ทว่าร่างกายของเขาตอนนี้กลับไร้ซึ่งพลังภายใน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

แดร์ริลแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไรถ้าเธอไม่อยากช่วยสามีของเธออาบน้ำ และในตอนนี้เธอก็กำลังจะฆ่าสามีของตัวเอง เธอคงอยากจะเป็นแม่หม้ายมากเลยใช่ไหม?”

“แดร์ริล!” เมื่อเห็นว่าแดร์ริลยังมีอารมณ์ล้อเล่นกับเธอ เธอก็กัดฟันแน่นและจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เย้ยหยัน “ถ้าหากว่าคุณยังไม่หยุดพูดจาไร้สาระ ฉันจะทำให้หัวของคุณกลายเป็นน้ำแข็งไปด้วย!”

จากนั้นควินซีก็หยิบถังน้ำที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาและเตรียมจะสาดน้ำใส่แดร์ริล

“ก็ได้! ก็ได้!”

เมื่อได้เห็นว่าควินซีไม่ได้ล้อเล่น ดังนั้นแดร์ริลจึงพูดขึ้นว่า “ก็ได้! ฉันจะเลิกล้อเล่นกับเธอ!”

‘บัดซบ! วิธีการของผู้หญิงคนนี้ช่างโหดเหี้ยม! เธอกล้าทรมานฉันแบบนี้ได้ยังไง?’

ถ้าหากว่าแดร์ริลสามารถฟื้นฟูพลังภายในได้ เขาก็จะสามารถใช้พลังภายในพิสุทธิ์ในการสร้างเกราะป้องกันจากน้ำแข็งได้

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น ดังนั้นแดร์ริลจึงต้องยอมจำนนต่อเธอ เพราะถ้าหากว่าศีรษะของเขาถูกแช่แข็งด้วย เขาจะต้องขาดอากาศหายใจในเช้าวันรุ่งขึ้นอย่างแน่นอน

“ดี!”

เมื่อแดร์ริลยอมจำนน ดังนั้นควินซีจึงนั่งลงที่เก้าอี้ด้านข้างด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงและพูดขึ้นว่า “บอกเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศกับฉันเดี๋ยวนี้!”

อึก!

แดร์ริลไม่ได้ตอบ เขาจ้องมองเรือนร่างของเธอขณะแอบกลืนน้ำลายอยู่เงียบ ๆ

รูปร่างของควินซีดูงดงามราวกับนางฟ้า เธออยู่ในชุดยาวสีม่วงซึ่งเผยให้เห็นสัดส่วนที่โค้งเว้า เมื่อได้เห็นเธอในระยะประชิดเช่นนี้ แดร์ริลก็ตระหนักได้ว่า ควินซีช่างดูงดงามมากจริง ๆ!

‘เธอช่างเป็นเหมือนดั่งเทพธิดาจากสรวงสวรรค์! แต่น่าเสียดายที่ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นถึงเจ้าชายพระราชสวามีของเธอ แต่ฉันก็ทำได้เพียงชื่นชมเรือนร่างของเธอเท่านั้น’ แดร์ริลถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่เขาครุ่นคิดเช่นนั้น

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ควินซีก็เดินเข้ามาตบหน้าเขาอย่างรวดเร็ว

เพี๊ยะ!

“ถ้าคุณยังไม่เลิกจ้องมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ฉันจะควักลูกตาคุณออกมา!” ควินซีกล่าวอย่างเย็นชา

‘แดร์ริลช่างเป็นคนหน้าด้านเสียจริง! ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาจะกำลังถูกแช่แข็ง แต่เขาก็ยังกล้าทำตัวหื่นกามเช่นนี้!’

‘บ้าจริง!’

แดร์ริลถอนหายใจขณะพูดขึ้นว่า “ก็ได้! ก็ได้! ฉันจะไม่มองแล้ว”

จากนั้นแดร์ริลก็หันหน้าไปทางอื่นโดยไม่ได้พูดอะไรอีก

“แดร์ริล อย่ามาทำไขสือ! บอกเคล็ดวิชาฉันมาเดี๋ยวนี้!” ควินซีกล่าวขึ้นอย่างหมดความอดทน

เมื่อได้เห็นว่าควินซีดูกระวนกระวาย แดร์ริลก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะบอกเคล็ดวิชากับเธอแค่วันละสองประโยคเท่านั้น ฉันจะไม่บอกมากไปกว่านี้”

แขนทั้งสองข้างของแดร์ริลยังไม่หายดี และพลังภายในของเขาก็ยังฟื้นตัวไม่เต็มที่ อีเวตต์บอกว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือนในการรักษาอาการบาดเจ็บของเขา ดังนั้น เขาจึงวางแผนที่จะพักฟื้นภายในห้องนอนของควินซี

แดร์ริลรู้ดีว่าถ้าหากเขาบอกเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศทั้งหมดกับควินซีภายในวันเดียว เธอจะต้องทรมานเขาอย่างแน่นอน

‘อะไรนะ? แค่วันละสองประโยคงั้นเหรอ?’

ใบหน้าที่งดงามของเธอมืดลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น “หยุดพูดจาไร้สาระและบอกเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศทั้งหมดกับฉันวันนี้! ถ้าคุณบอกฉันแค่วันละสองประโยค แล้วเมื่อไหร่ฉันจะฝึกฝนเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศได้สำเร็จ?”