คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1447

อันที่จริงแดร์ริลไม่ต้องการโต้เถียงกับเธอ แต่เขาไม่มีอะไรทำหลังจากที่เขาผ่านการคัดเลือกแล้ว ดังนั้น เขาจึงต้องการกลั่นแกล้งปาร์คเกอร์

แดร์ริลอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ทำไมเธอถึงปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการประลองในครั้งนี้ และถ้าหากว่าตัวตนของเธอถูกเปิดเผยขึ้นมา เธอไม่กลัวจะถูกฆ่าตายหรอกเหรอ?

“คุณ…”

ปาร์คเกอร์จ้องมองแดร์ริลอย่างไม่เชื่อสายตา เขารู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นผู้หญิง?

ตั้งแต่ที่ปาร์คเกอร์สมัครเข้าร่วมการแข่งขันจนมาถึงตอนนี้ ก็ไม่มีใครดูออกว่าเธอปลอมตัวมา

แดร์ริลยิ้มอย่างมีเลศนัย วินาทีต่อมา เขาก็จ้องมองปาร์คเกอร์อย่างไม่ลดละ จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นใบหน้าของเธอที่เปลี่ยนเป็นสีแดง

‘หรือว่า… เมื่อกี้ที่เขาชนฉัน เขาจะสัมผัสเข้ากับ…’ ปาร์คเกอร์รู้สึกตื่นตระหนกเมื่อคิดเช่นนั้น เธอรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากจนใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดงราวกับลูกแอปเปิ้ล

“แล้วคุณยังจะกล้าเถียงกับผมอยู่อีกหรือเปล่า? การแข่งขันนี้มีไว้สำหรับคัดเลือกเจ้าชายพระราชสวามีให้กับเจ้าหญิงอีเวตต์ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากราชวงศ์แห่งโลกใหม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้?”

“ฉัน…” ใบหน้าของปาร์คเกอร์แดงก่ำ เธอเคอะเขินจนไม่รู้จะพูดอะไร

ปาร์คเกอร์รีบดึงตัวแดร์ริลเข้าไปในมุมที่ปราศจากผู้คน จากนั้นเธอก็กัดริมฝีปากแน่นและพูดเบา ๆ ว่า “ก็ได้ ฉันผิดไปแล้ว ฉันขอร้องล่ะ คุณช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับและอย่าบอกใครนะ”

ดวงตาของปาร์คเกอร์เต็มไปด้วยความหวังเมื่อเธอพูดเช่นนั้น

อันที่จริงปาร์คเกอร์ลังเลมากที่จะเอ่ยปากขอร้องแดร์ริล เนื่องจากว่าเธอเป็นถึงทายาทแห่งคฤหาสน์เกียรติกระบี่ที่มีชื่อเสียง เหตุใดเธอจึงต้องกล่าวอ้อนวอนคนอื่น?

แต่ปาร์คเกอร์ไม่มีทางเลือกอื่น

เธอทำผิดกฎโดยการปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้าร่วมการประลอง และปัญหาใหญ่อาจจะตามมาถ้าหากว่าราชวงศ์แห่งโลกใหม่รู้ความจริง

‘ถ้าเธอทำตัวสุภาพตั้งแต่แรกก็จบ’ แดร์ริลกล่าวด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย “เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แล้วทำไมผมจะต้องช่วยคุณเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยล่ะ?”

‘ผู้ชายคนนี้! แล้วนายจะต้องเสียใจที่ไม่ยอมเชื่อฟังฉัน!’

ปาร์คเกอร์ครุ่นคิดอย่างกระวนกระวาย เธอดึงแขนเสื้อของแดร์ริลและพูดขึ้นว่า “ช่วยฉันเถอะนะ ได้โปรดอย่าบอกเรื่องนี้กับใครเลย”

ปาร์คเกอร์เพิ่งจะผ่านการคัดเลือกรอบแรกมาได้ ถ้าหากว่าเธอต้องยอมแพ้ในตอนนี้ก็คงเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย

แดร์ริลยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร

ปาร์คเกอร์ตื่นตระหนก เธอกัดริมฝีปากแน่นและพูดต่อว่า “ฉันได้รับคำเชิญให้ไปงานเลี้ยงที่บ้านของผู้ว่าการรัฐ ถ้างั้นทำไมคุณไม่ไปกับฉันล่ะ?”

จากนั้นปาร์คเกอร์ก็สังเกตดูปฏิกิริยาของแดร์ริลและพูดต่อว่า “ท่านผู้ว่าการรัฐ เป็นบุคคลที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงรองจากจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ ดังนั้น จะมีผู้ที่มีอิทธิพลมากมายในหมู่ผู้เข้าร่วมการแข่งขันได้รับเชิญให้ไปร่วมงานเลี้ยงในคืนนี้ คุณคิดว่ายังไงล่ะ?

เนื่องจากว่า แดร์ริลดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปที่ไม่มีภูมิหลังใด ๆ ดังนั้น ปาร์คเกอร์จึงคิดว่าแดร์ริลจะต้องดีใจที่เธอชวนเขาไปร่วมงานเลี้ยงของผู้ว่าการรัฐในค่ำคืนนี้ด้วย

‘งานเลี้ยงที่คฤหาสน์ของผู้ว่าการรัฐงั้นเหรอ?’

แดร์ริลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น เขาก็พยักหน้าและพูดขึ้นว่า “ตกลง ผมจะไปงานเลี้ยงคืนนี้กับคุณ ผมเองก็อยากรู้ว่าคุณจะมีความจริงใจมากแค่ไหนกัน”

อันที่จริง เธอเพียงแค่วิ่งชนเขาเท่านั้น ดังนั้น แดร์ริลจึงอยากอารมณ์เสียกับเธอ

และที่สำคัญ ผู้ว่าการรัฐจะต้องเป็นบุคคลที่ใกล้ชิดกับจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ ดังนั้น เขาอาจจะสืบดูสถานการณ์ของอีเวตต์ได้

แดร์ริลไม่รู้ว่าผู้ว่าการรัฐที่ปาร์คเกอร์พูดถึงคือ ฟลอเรียน ดาร์บี้!