คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1465

เช่นเดียวกันกับจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ ฝูงชนที่เข้าร่วมชมการแข่งขันต่างก็คิดว่า ไวแอตต์ประเมินคู่ต่อสู้ของตัวเองต่ำไป

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ความกังวลภายในใจของแดร์ริลก็คลายลงในที่สุด

‘ดูเหมือนว่าการแสดงของฉันค่อนข้างดีเลยนะเนี่ย!’ แดร์ริลครุ่นคิด

เมื่อออกมาจากลานการแข่งขันแล้ว แดร์ริล ก็ได้เห็นสี่มังกรและสี่ฟีนิกซ์กำลังรวมตัวกันอยู่ที่นั่น

“การแข่งขันเป็นยังไงบ้างท่านประมุขสำนัก?”

“คุณผ่านเข้ารอบต่อไปไหมครับ?”

แดร์ริลพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน! ฉันผ่านเข้ารอบต่อไป ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะเป็นประมุขสำนักของพวกนายได้ยังไง?”

สี่มังกรและสี่ฟีนิกซ์ต่างก็ตะโกนขึ้นด้วยความดีอกดีใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขาตื่นเต้นมาก จากนั้นพวกเขาก็พาแดร์ริลไปยังร้านอาหารใกล้ ๆ เพื่อฉลองที่เขาผ่านเข้ารอบต่อไป

เมื่อพวกเขามาถึงภายในร้านอาหารที่บนชั้นสอง พวกเขาก็นั่งลง จากนั้นมังกรที่หนึ่งก็พูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านประมุขสำนัก เมื่อกี้พวกเราไปที่จัดการแข่งขันวรรณกรรมในช่วงเย็นมา กฎการแข่งขันสำหรับวันนี้ก็มีประกาศออกมาแล้วครับ”

จากนั้น มังกรที่หนึ่งก็อธิบายกฎการแข่งขันวรรณกรรมสำหรับวันนี้ให้แดร์ริลฟัง

การแข่งขันวรรณกรรมในวันนี้ จะมีผู้เข้าแข่งขันทีละ 8 คน โดยผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะมีทหารอยู่ในทีมของตนเองเป็นจำนวน 20 คนเพื่อการโจมตีและการป้องกันการต่อสู้ และใน 8 คนนี้ จะมีเพียง 2 คนเท่านั้นที่จะผ่านเข้าสู่รอบต่อไป

‘เวรเอ๊ย! การโจมตีและการป้องกันการต่อสู้งั้นเหรอ? ราชวงศ์โลกใหม่ต้องการทำการทดสอบทางการทหารถึงขนาดนี้เลยเหรอ?’ แดร์ริลตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่ราชวงศ์แห่งโลกใหม่ได้สร้างกฎกติกาดังกล่าว ก็เพื่อท้าทายความสามารถในการเป็นผู้นำหากพวกเขาต้องเข้าสู่สงคราม ดังนั้นพวกเขาจะต้องทดสอบความสามารถในการเป็นผู้นำของว่าที่เจ้าชายพระราชสวามี

แต่ถึงอย่างนั้น การแข่งขันที่มีคนถึง 8 คนในแต่ละรอบอาจจะดูวุ่นวาย เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ผู้เข้าแข่งขันจะสามารถยืนหยัดจนจบเกมได้

ทว่าใบหน้าของแดร์ริลกลับมีรอยยิ้มและไร้ซึ่งความกังวล เขาไม่แน่ใจเกี่ยวกับคนอื่น ๆ แต่ในแง่ของการจัดทัพ เขาจะไม่แพ้ใครบนโลกใบนี้

เพราะไม่ว่าอย่างไร แดร์ริลก็เชี่ยวชาญเกี่ยวกับรูปแบบและค่ายกลของไป๋ฉี่อย่างสมบูรณ์ และด้วยความเชี่ยวชาญของเขา โอกาสที่เขาจะเป็นผู้ชนะในการแข่งขันวรรณกรรมในวันนี้จึงค่อนข้างสูง

ในขณะที่เขาพูดคุยกันอยู่ ไม่นานไวน์และอาหารก็ถูกเสิร์ฟ สี่มังกรและสี่ฟีนิกซ์ยกแก้วขึ้นเพื่อดื่มฉลองให้กับแดร์ริลขณะเพลิดเพลินไปกับอาหาร

ในขณะที่พวกเขากำลังดื่มกันอย่างมีความสุข พวกเขาก็เหลือบไปเห็นคนกลุ่มหนึ่งที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ กลุ่มคนเหล่านั้นดูเฉลียวฉลาดอีกทั้งยังแต่งกายดูดี และพวกเขาเหล่านั้นต่างก็เป็นผู้เข้าแข่งขันวรรณกรรม

โดยมีเจฟฟ์ เจฟเฟอร์สันเป็นหนึ่งในนั้น

แดร์ริลขมวดคิ้วเมื่อได้เห็นเจฟฟ์

‘ชายผู้นั้นแพ้การแข่งขันหมากรุกฉัน เขาตกรอบไปแล้วแต่ทำไมเขาถึงยังไม่กลับไปอีก?’

‘ลูก้า มูนไลท์?’

เมื่อเจฟฟ์หันมาและได้เห็นสายตาของแดร์ริล ใบหน้าของเขาก็มืดลงทันที

‘เ-ี้ย! ฉันแพ้ไอ้หมอนั่นอย่างน่าสมเพช!’ เจฟฟ์ครุ่นคิดอย่างโกรธเคือง

ในเวลานั้น เจฟฟ์สูดหายใจเข้าเต็มปอด จากนั้นเขาก็พูดกับผู้คนที่อยู่ร่วมโต๊ะกับเขาว่า “ทุกคนทำให้เต็มที่ในการแข่งขันวรรณกรรมในวันนี้! แต่มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากจะขอร้องทุกคน และฉันหวังว่าทุกคนจะช่วยคลายความโกรธของฉันได้”

ผู้คนที่อยู่ร่วมโต๊ะต่างก็เป็นเพื่อนที่ดีของเจฟฟ์ ดังนั้น เมื่อพวกเขาได้ยินเจฟฟ์กล่าวเช่นนั้น พวกเขาก็พยักหน้าและถามความต้องการของเจฟฟ์ทันที

“บอกเรามาได้เลยเจฟฟ์ว่านายต้องการให้พวกเราช่วยนายยังไง!”

“ใช่แล้ว! เมื่อเพื่อนของพวกเรามีปัญหาพวกเราจะต้องช่วยเพื่อนของเรา!”

เจฟฟ์สูดหายใจเข้าเต็มปอด จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่แดร์ริลที่อยู่ด้านข้างและพูดเบา ๆ ว่า “ฉันแพ้การแข่งขันให้กับลูก้าคนนั้นและฉันก็ยังรู้สึกโกรธมาก ถ้าพวกนายได้เข้าร่วมการแข่งขันการโจมตีและการป้องกันรอบเดียวกันกับเขา พวกนายจะต้องโจมตีเขาและอย่าปล่อยให้เขาผ่านเข้ารอบต่อไปได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!”

ดวงตาของเจฟฟ์เป็นประกายแห่งความชั่วร้ายเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น

‘ลูก้า มูนไลท์! อย่าคิดว่าเมื่อนายเอาชนะฉันได้แล้ว ฉันจะไม่สามารถสร้างปัญหาให้กับนายได้นะ!’

เมื่อได้ยินคำพูดของเจฟฟ์ เพื่อน ๆ ของเขาต่างก็พยักหน้าตกลงทันที

“ไม่ต้องกังวลเจฟฟ์ ถ้าพวกเราได้เข้าร่วมแข่งขันรอบเดียวกันกับเขา ฉันจะหาทางแก้แค้นให้นายอย่างแน่นอน!”

“ใช่แล้ว! เรื่องนี้จะไม่เป็นปัญหาใหญ่เพราะว่าไอ้หมอนั่นก็เป็นแค่สาวกของคุณโยฮันเท่านั้น!”

“ฮ่า ๆ!”

เจฟฟ์รู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินว่าทุกคนเห็นด้วยกับเขา จากนั้น เขาก็ยกแก้วขึ้นมาและดื่มกับพวกเขาอย่างมีความสุข “ขอบคุณล่วงหน้า! เรามาดื่มกันเถอะ!”