คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1479

’อะไรกัน?’ วินาทีต่อมามัตเตโอก็ฉุนเฉียว ร่างของราชาหมาป่าวิญญาณแห่งนั้นว่างเปล่าไปแล้วแถมโอสถเล่นแร่แปรธาตุถูกเอาไปแล้ว

“ไอ้ลูก้านั่นมันหลอกข้า!” มัตเตโอหน้าตาบิดเบี้ยว ดวงตาแดงก่ำด้วยโทสะ

เขากำหมัดแน่นแล้วปล่อยรังสีฆ่าฟันปกคลุมทั่วร่าง

สถานการณ์ตรงหน้านี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ลูก้าเอาโอสถเล่นแร่แปรธาตุออกไปแล้วแต่ทำทีเป็นว่าเขาเพิ่งมาถึง

มัตเตโอผุดลุกขึ้นยืนทันใดด้วยโทสะและเตรียมจะพุ่งไปตามทิศทางที่แดร์ริลจากไปก่อนหน้านี้

โบร๋วววว โบร๋ววววว

แต่ว่าในตอนนั้นเองพวกหมาป่าก็รุมล้อมเข้ามาและส่งเสียงหอนดังก้อง เสียงเห่าหอนของพวกมันนั้นข่มขวัญมากขณะที่พุ่งเข้าโจมตีและรุมล้อมมัตเตโอไว้

ตอนที่แดร์ริลยังอยู่ พวกหมาป่ากลัวเขาและไม่เข้าโจมตีเพราะว่าเขามีห่วงสะกดสัตว์เทพอยู่

หลังจากที่แดร์ริลจากไปแล้ว ฝูงหมาป่าโกรธเกรี้ยวที่ได้เห็นมัตเตโอล้วงมือเข้าไปในร่างของราชาหมาป่า

เห็นดังนั้นมัตเดโอก็ทั้งสับสน โมโห และแปลกใจ เขาใช้พลังภายในซัดใส่หมาป่าวายุที่เข้าโจมตีพร้อมตะโกนว่า “พวกแกไปให้พ้น”

แต่ว่าพวกหมาป่านั้นมีจำนวนมากจนเกินไป น่าจะมีถึง 10,000 ตัว ถึงมัตเตโอจะเอาชนะได้บางส่วนก็มีหมาป่าวิญญาณแห่งวายุอีกหลายตัวที่เข้าโจมตีเขา ในสถานการณ์เช่นนี้มัตเตโอไม่มีทางหนีไปได้ เขาจำต้องต่อสู้กับหมาป่าที่เหลือต่อเนื่องอย่างหยุดไม่ได้

ขณะเดียวกันแดร์ริลเองก็มีความสุขมากเมื่อได้ยินเสียงหมาป่าคำรามอยู่เบื้องหลังพร้อมทั้งเสียงมัตเตโอตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด

‘มัตเตโอ ไหน ๆ แกก็จองหองนัก แกน่าจะใช้เวลาสู้กับหมาป่าให้นาน ๆ หน่อย’ แดร์ริลคิดขณะที่เข้าไปในป่าอีกแห่งเพื่อสำรวจ

ไม่นานยามกลางวันก็ผ่านพ้นไป ค่ำคืนคืบคลานเข้ามาขณะที่แดร์ริลผละจากสนามฝึกไปที่ทางเข้าเพื่อรวมตัวกับผู้เข้าร่วมคนอื่น ๆ

เขาเกือบจะไปถึงทางเข้าแล้ว เมื่อเขาได้เห็นฟลอเรียนนำทหารรักษาพระองค์มาและรออยู่ห่าง ๆ จากทางเข้า

เบื้องหน้าฟลอเรียนคือผู้เข้าร่วมเกือบ 200 คน ซึ่งทุกคนมาอยู่กันเกือบครบแล้ว

เมื่อแดร์ริลได้เห็นมัตเตโอ เขาก็เกือบหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง

เขาเห็นว่าเสื้อของมัตเตโอนั้นขาดรุ่งริ่ง ตามร่างกายบางแห่งมีร่องรอยบาดเจ็บ แล้วทั้งร่างก็เต็มไปด้วยเลือดสภาพดูแทบไม่ได้ ดูเหมือนว่าเขาจะวิ่งหนีมา

ฝูงหมาป่าโจมตีมัตเตโอ และแม้ว่าเขาจะหนีมาได้แต่ทั้งร่างก็เต็มไปด้วยแผลที่หมาป่ากัดเขา แม้ว่าแผลจะไม่รุนแรงแต่เขาก็รู้สึกเสียหน้าอย่างมาก

“นี่ เจ้ากล้าดียังไงมาที่นี่อีก!” มัตเตโอหัวเสีย ดวงตาเขาแทบปะทุเมื่อได้เห็นแดร์ริล

ทันใดนั้นเองทุกคนก็หันไปสนใจแดร์ริล

‘เกิดอะไรขึ้นน่ะ?’

‘ลูก้าไปล่วงเกินมัตเตโอเหรอ? เขาอยากตายหรือไงกัน?’

ตอนนั้นทุกคนที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มัตเตโอก็ไม่มีทางให้อภัยแดร์ริลที่ทำให้เขาต้องขายหน้า ถึงอย่างนั้นมัตเตโอจะบอกให้คนอื่นรู้ได้อย่างไรกัน?