คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1593

“ก็ได้!”

ทีน่ากัดริมฝีปากแน่นขณะที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ถ้าหากว่าคุณสามารถนำเลือดของราชาปลากระดี่มังกรขึ้นมาได้ ฉันจะกลับคำและขอโทษคุณ แต่ถ้าหากว่าคุณโกหก ฉันและสาวกของดินแดนมัจฉาเหมจะฆ่าคุณทันที!”

ในขณะที่ทีน่ากล่าวเช่นนั้น เธอก็หันมองไปที่อลันที่นอนหายใจโรยรินอยู่บนพื้น เขาไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะพูด

หากเป็นสถานการณ์ปกติ ทีน่าจะไม่ขอมีส่วนเกี่ยวข้องกับแดร์ริลอย่างแน่นอน แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น เนื่องจากว่าชีวิตของปรมาจารย์ของเธอกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย ดังนั้นตราบใดที่ยังพอมีความหวัง เธอก็จำเป็นต้องยอมเสี่ยง

“ขอโทษงั้นเหรอ? ผมไม่ต้องการให้คุณขอโทษผมหรอก แต่ผมต้องการเดิมพันกับสาวกของดินแดนมัจฉาเหม” แดร์ริลกล่าวด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

เดิมพัน?

ทีน่าขมวดคิ้วขณะหันมองไปที่พี่น้องของเธอ จากนั้น เธอก็ถามแดร์ริลว่า “คุณต้องการเดิมพันอะไร?”

“ถ้าหากผมสามารถนำเลือดของราชาปลากระดี่มังกรขึ้นมาช่วยชีวิตปรมาจารย์ของพวกคุณได้ สาวกทุกคนในดินแดนมัจฉาเหมจะต้องเรียกผมว่าพ่อในทุก ๆ ครั้งที่พวกคุณเห็นผม แต่ถ้าหากว่าผมไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้ ผมจะให้พวกคุณทำตามความต้องการของพวกคุณได้เลย”

หากเป็นในอดีต แดร์ริลจะไม่ยอมช่วยอลันเด็ดขาด แต่นับตั้งแต่ที่เขากลายเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัย ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าอลันจะดูถูกเหยียดหยามเขามากเพียงใด แต่พวกเขาก็อยู่ในนิกายเดียวกัน

เนื่องจากอลันและสาวกของเขาต่างก็ทำตัวยโสโอหัง ดังนั้นแดร์ริลจึงเย้าแหย่พวกเขาโดยการทำให้พวกเขายอมนับถือเขา

“คุณกำลังรนหาที่ตาย!”

สีหน้าของทีน่าเปลี่ยนไปทันที ในขณะที่สาวกของดินแดนมัจฉาเหมที่ยืนอยู่ข้างหลังต่างก็รู้สึกไม่พอใจมากเช่นกัน

ชายผู้นั้นทำตัวเย่อหยิ่งเกินไป เขาเป็นเพียงสาวกผู้มาใหม่ แต่เขาต้องการให้ทุกคนจากดินแดนมัจฉาเหมเรียกเขาว่าพ่อเนี่ยนะ?

อลันที่นอนหายใจโรยรินอยู่บนพื้นเองก็โกรธเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาจ้องมองไปที่แดร์ริลอย่างเหยียดหยามและตะโกนขึ้นว่า “แกช่างทำตัวหยาบคาย!”

แดร์ริลไม่แม้แต่จะเหลียวมองอลัน ขณะยิ้มให้ทีน่าอย่างมีเลศนัย “ถ้าหากพวกคุณไม่เต็มใจทำก็ไม่เป็นไร ผมจะไม่บังคับพวกคุณ!”

จากนั้นแดร์ริลก็แสร้งทำเป็นบิดขี้เกียจขณะส่ายหน้าและพูดต่อว่า “ผมจับปลากระดี่มังกรไปมากมาย ตอนนี้ผมรู้สึกเหนื่อยล้า ถ้าหากพวกคุณไม่ต้องการความช่วยเหลือจากผม ถ้างั้นผมจะกลับไปพักผ่อน”

จากนั้นแดร์ริลก็หันหลังและกำลังจะจากไป

“เดี๋ยวก่อน!”

ใบหน้าที่งดงามของทีน่าเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย เธอกัดริมฝีปากแน่นขณะตะโกนเรียกแดร์ริล “ก็ได้! ฉันจะยอมเดิมพันกับคุณ!”

ในเวลานั้นสาวกของดินแดนมัจฉาเหมต่างก็ถกเถียงกันอย่างเผ็ดร้อน

“พี่สาว ทำไมคุณถึงยอมเดิมพันกับคนอย่างเขา?”

“พี่สาว อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม!”

ใบหน้าของทีน่าดูเย็นชา เธอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และพูดขึ้นว่า “แล้วพวกคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ? พวกคุณทุกคนหาทางช่วยปรมาจารย์อลันได้หรือไม่? หรือพวกคุณต้องการเห็นเขาตายไปแบบนั้น?”

ถึงแม้ว่าทีน่าจะลังเลที่จะเดิมพันกับแดร์ริล แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น ที่เธอมีสถานะที่ค่อนข้างสูงในดินแดนมัจฉาเหมและนิกายเมธาสวรรค์ได้ก็เพราะปรมาจารย์ของเธอ

ถ้าหากไม่มีเขา ทีน่าก็คงไม่มีทุกวันนี้

สาวกของดินแดนมัจฉาเหมต่างก็พูดไม่ออก

ใช่แล้ว ปรมาจารย์ของพวกเขากำลังตกอยู่ในอันตราย เขาอาจจะตายได้ทุกเมื่อ แล้วพวกเขาจะทนดูปรมาจารย์ของพวกเขาตายไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร?

“ดี! รอที่นี่” แดร์ริลพูดอย่างใจเย็นก่อนจะกระโจนลงไปในทะเล

ซ่า!

จากนั้นแดร์ริลก็ดำดิ่งไปสู่ก้นทะเลอย่างรวดเร็ว

แดร์ริลดำลงไปลึกกว่าสิบเมตร จากนั้นเขาก็หยิบห่วงสีดำขึ้นมา มันดูเหมือนกำไลหยกสีดำ ทว่ามันกลับมีกินอายทางวิญญาณอันทรงพลังที่สะท้อนอยู่ภายใน!

มันคือห่วงสะกดสัตว์เทพ!

แดร์ริลได้รับห่วงสะกดสัตว์เทพ เมื่อตอนที่เขาฆ่าราชาหมาป่าวิญญาณแห่งวายุในระหว่างการแข่งขันศิลปะการต่อสู้เพื่อคัดเลือกเจ้าชายพระราชสวามีให้กับเจ้าหญิงอีเวตต์

ในตอนนั้นผางถ่งบอกแดร์ริลว่า ห่วงสะกดสัตว์เทพสามารถทำให้สัตว์วิเศษเชื่องได้ ดังนั้นเขาจึงนำมันติดตัวมาด้วยตลอด