คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1620

ฟลอเรียนมองไปที่ออโรร่าและพูดต่ออย่างโมโหว่า “แถมคุณก็ยังเป็นถึงอดีตเจ้าสำนักง๊อไบ๊ แล้วทำไมคุณถึงไม่ซาบซึ้งในพระทัยของพระองค์ขนาดถึงขั้นปฏิเสธเมื่อองค์จักรพรรดิต้องการจะแต่งตั้งให้คุณเป็นเลขาธิการแคว้นโลกใหม่ขนาดนั้นกันล่ะ?”

ฟลอเรียนคงไม่กล้าพูดเช่นนี้กับออโรร่า เมื่อตอนที่เขายังใช้ชีวิตอยู่ที่จักรวาลโลกเมื่อ 10 ปีที่แล้ว! แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาเป็นขุนนางคนสำคัญในโลกใหม่ และกล้าพูดออกมาได้อย่างอาจหาญ

ฟลอเรียนยังคงแอบมองท่าทีของเข้าศักดินาเคนนี่ ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น

ฟลอเรียนเก่งกาจในเรื่องการอ่านสีหน้าของผู้คน เขารู้ว่าเจ้าศักดินาเคนนี่ไม่อาจพูดจาเช่นนั้นออกมาได้ ฟลอเรียนจึงได้ทำแทนเขา

ฟึ่บ!

ในขณะนั้นเอง สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ออโรร่าและเฝ้ารอคำตอบจากเธอ

สีหน้าของเจ้าศักดินาเคนนี่เองก็มืดมนเช่นกัน

สถานการณ์ในตอนนี้แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันคงจะปล่อยผ่านไปเฉย ๆ เช่นนี้ไม่ได้ ถ้าออโรร่าไม่ให้เหตุผลที่ดูเหมาะสม!

แต่ทว่าออโรร่าดูไม่ตื่นตระหนกเลยสักนิด!

ออโรร่ามองไปที่เจ้าศักดินาเคนนี่ พร้อมกับเผชิญหน้ากับสายตาของผู้คนและพูดออกมาว่า “หม่อมฉันซาบซึ้งในการกระทำของฝ่าบาท แต่ว่าหม่อมฉันคุ้นเคยกับการพเนจรมาเป็นเวลานานแล้ว และไม่ได้สนใจในตำแหน่งเลขาธิการแคว้นโลกใหม่แต่อย่างใด ส่วนเรื่องของแอมโบรสกับเอร่า หม่อมฉันรู้สึกว่าทั้งคู่ยังเด็กเกินไปสำหรับพูดคุยเรื่องการแต่งงาน”

ออโรร่าภาคภูมิใจและไม่เคยที่จะอยากยอมรับว่าเอร่าเป็นลูกสาวของแดร์ริล

“โว้ว!”

เจ้าศักดินาเคนนี่รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้นและหัวเราะเบา ๆ “ข้าเข้าใจแล้ว ปรมาจารย์หญิงแฮนเซนคำนึงอายุของเด็กทั้งสองคนสินะ ถ้างั้นไม่เป็นไร แต่สิ่งที่ข้าหมายถึงคือการที่ท่านยินยอมเรื่องการแต่งงานของพวกเขา…”

ออโรร่าแทรกขึ้นมาก่อนที่เขาจะพูดจบ

“หม่อมฉันคิดว่าเราควรคุยเรื่องนี้กันในอนาคตจะดีกว่า” ออโรร่าพูดอย่างเรียบ ๆ ด้วยสีหน้านิ่งสงบและไม่หวาดหวั่น

ฟึ่บ!

สีหน้าของเจ้าศักดินาเคนนี่เปลี่ยนไปจากเดิมที่สดใสเป็นมืดมัวลงในทันที

‘ออโรร่าผู้ใจดำอำมหิต ฉันอุตส่าห์ยอมให้ลูกสาวของเธอแต่งงานกับลูกชายของฉัน แต่เธอก็ยังปฏิเสธ? เธอทำตัวไม่น่ารักเลยสักนิด เหมือนกับว่าเธอไม่เคารพฉันในฐานะจักรพรรดิเลยนะ!’

ยิ่งเจ้าศักดินาเคนนี่คิดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่ เขาก็ยิ่งโกรธ ช่างเป็นเรื่องน่าอับอายที่ออโรร่าปฏิเสธเขาหลายครั้งต่อหลายครั้งต่อหน้าเหล่าขุนนาง

“ฝ่าบาท!”

แอมโบรสสาวเท้าก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเมื่อสัมผัสได้ถึงสถานการณ์ในตอนนี้และพูดว่า “กระหม่อมเองก็คิดว่ามันยังเร็วเกินไปที่จะพูดเรื่องการแต่งงาน กระหม่อมยังเด็กและตอนนี้สิ่งสำคัญของกระหม่อมก็คือได้ช่วยองค์จักรพรรดิทำงาน กระหม่อมจะไปมีความสัมพันธ์กับใครได้ยังไง”

สีหน้าของแอมโบรสดูจริงจังเมื่อเขาพูดเช่นนั้น แต่ทว่าในใจของเขากลับรู้สึกไร้กำลังอย่างที่สุด

เขาไม่เข้าใจถึงเหตุผลที่ทำให้ออโรร่าปฏิเสธการแต่งงานของพวกเขา แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงเป็นแม่ของเอร่า และคงเป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับเรื่องนี้ถ้าหากพ่อของเขาโกรธขึ้นมาจนไม่พูดอะไรกับเธออีกเลย

“หืมม!”

เจ้าศักดินาเคนนี่พยักหน้าช้า ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของเขา แล้วก็ดูโล่งใจขึ้น “แอมโบรส เจ้าพูดถูก เจ้ายังเด็กอยู่ ดังนั้นตอนนี้เป็นเวลาที่จะตั้งใจทำงานอย่างหนักเพื่อราชวงศ์ ช่างหายากนัก ที่คนวัยเดียวกันกับเจ้าจะเข้าใจในเรื่องนี้!”

เจ้าศักดินาเคนนี่มองไปที่ออโรร่าแล้วยิ้ม “เอาล่ะ เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้แล้ว ปรมาจารย์หญิงแฮนเซ่น เรามาดื่มและสนุกกับการเต้นรำกันต่อเถอะ”

ที่จริงแล้ว เจ้าศักดินาเคนนี่คงไม่อาจจะระงับความโกรธเอาไว้ได้ ถ้าแอมโบรสไม่เอยออกมาได้ทันเวลา

“โว้ว!”

ในตอนนั้นเอง ขุนนางรอบ ๆ ก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ขอบคุณพระเจ้าที่จักรพรรดิไม่ทรงกริ้วโกรธ มิฉะนั้นขุนนางเองก็คงจะเดือดร้อนไปด้วยเช่นกัน

ในเวลาเดียวกันนั้น สายตาหลายคู่ก็ได้มองแอมโบรสในมุมที่แตกต่างออกไป บางทีคงมีแค่เจ้าชายเท่านั้นที่สามารถเกลี้ยกล่อมจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ได้

ออโรร่าพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกับยกแก้วขึ้นและจิบไวน์อีกครั้ง