คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1681

“นักเปียโนผู้มีเกียรติ คุณจะสู้ไหม?” เหล่าผู้คนที่ท้าเซลีนต่างก็ตะโกนใส่เธอพร้อมกับที่พวกเขาพากันชักดาบออกมา

เซลีนกัดริมฝีปากของเธอและเริ่มสั่นเทา เธอได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสตอนที่พวกเขาแอบซุ่มโจมตีเธอ เธอไม่มีพลังเหลือพอที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาอีกแล้ว

แต่ทว่าถ้าเธอออกจากสังเวียนการต่อสู้ คนอื่น ๆ ก็จะได้สิทธิ์ในการจัดการกับควีนนี่! พวกเขาคงจะโยนลูกศิษย์ของเธอลงไปในหม้อสกัดอย่างแน่นอน

“นักเปียโนผู้มีเกียรติ คุณจะต่อสู้ไหม? ถ้าคุณไม่พูดอะไร เราจะลงมือล่ะนะ!” เหล่าผู้ท้าต่างชิงหยิบดาบและหอกขึ้นมา แล้วก็พุ่งตัวไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเซลีน

เซลีนยืนตัวแข็งทื่อในตอนที่อาวุธเหล่านั้นพุ่งเข้าใกล้เธอ และใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ เธออยากลงจากสังเวียนการต่อสู้ แต่เธอเองก็ไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น!

“บ้าไปแล้ว!” ในขณะนั้นเอง เสียงระเบิดดังมาจากด้านล่างของสังเวียน แดร์ริลสะบัดง้าวสวรรค์ในมือและเหาะขึ้นไปบนสังเวียน แล้วก็เขาปล่อยตัวลงข้าง ๆ เซลีน!

ในตอนนั้นเอง แววตาของเขาดูราวเหมือนกับสายฟ้าฟาดที่กวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชา

ฟุ่บบ!

ผู้ท้าชิงเหล่านั้นเริ่มสั่นสะท้านเมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอาฆาตที่ไม่มีที่สิ้นสุดในแววตาของแดร์ริล พวกเขาถอยหลังไปกันคนละสองสามก้าว

พวกเขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายอันทรงพลังที่ปะทุออกมาจากแดร์ริล มันเกือบจะปกคลุมไปทั่วทั้งสังเวียนการต่อสู้ และทำให้ผู้คนไม่อาจหายใจได้

ทรงพลังเหลือเกิน!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาได้เป็นประมุขของสำนักประตูสุราลัย ในการต่อสู้ครั้งก่อน เขาได้ต่อสู้กับราชวงศ์แห่งโลกใหม่ด้วยพละกำลังของเขาเอง

เขาแข็งแกร่งเกินไป!

ผู้คนบนสังเวียนการต่อสู้ต่างมองหน้ากัน และไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้

“แดร์ริล!” แววตาของเซลีนเป็นประกายตอนที่เธอเห็นแดร์ริลอยู่ตรงหน้าเธอ เธอรู้สึกประทับใจและพูดอย่างแผ่วเบาว่า “คุณ-”

เธอพูดออกมาได้แค่คำเดียวแต่แล้วแดร์ริลก็ขัดจังหวะเธอ “ลงไปจากสังเวียนเถอะ” แดร์ริลพูดช้า ๆ “ผมจะช่วยควีนนี่เอง”

แม้ว่าเสียงของเขาจะไม่ดังมากนัก แต่ก็หนักแน่นและไร้ข้อกังขา!

อื้มม!

เซลีนพยักหน้าและยิ้มออกมาด้วยความโล่งใจ

“แดร์ริล!”

วัตสันก้าวไปข้างหน้าและตะโกนใส่ “คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่?”

ชายคนนั้นมองไปรอบ ๆ แล้วพูดด้วยท่าทีที่เขาคิดว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกต้อง “การแข่งขันยังคงดำเนินอยู่ ไม่มีใครสามารถเข้ามาขัดได้ แล้วก็นอกจากนี้ นักเปียโนผู้มีเกียรติได้ขอให้ทุกคนขึ้นมาบนสังเวียนพร้อมกัน แล้วนี่อะไรกัน? แค่เพราะในตอนนี้เธอไม่สามารถสู้ได้อีก เธอเลยได้รับความช่วยเหลือน่ะเหรอ? ฉันเกรงว่ามันจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่มั้ง?”

วัตสันยิ้มออกมาขณะที่เขาพูดเช่นนั้น

ใช่แล้ว นั่นคือคำสั่งที่เมแกนแอบส่งสัญญาณบอกมา

โอ้!

ฝูงชนเริ่มแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงกล่าวหาแดร์ริล

“ใช่ แม้ว่าคุณจะเป็นประมุขของสำนักประตูสุราลัย คุณก็ไม่อาจฝ่าฝืนกฎได้นะ”

“เขาต้องคิดว่านักเปียโนผู้มีเกียรติเป็นหญิงสาวที่งดงาม เขาเลยอยากเป็นวีรบุรุษเพื่อช่วยหญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบากแน่ ๆ”

“ชัดเจนเเลยว่าแดร์ริลใช้สถานะของเขาที่อยู่ในฐานะประมุขของสำนักประตูสุราลัยเพื่อมาปั่นหัวพวกเรา เขาต่อสู้กับราชวงศ์โลกใหม่เพราะองค์หญิงของพวกเขา ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วทั้งเก้าแผ่นดินใหญ่เลยนะ…”

ความคิดเห็นของพวกเขายังคงดังสนั่นกึกก้องไปทั่ว แต่แดร์ริลก็ได้เมินเฉยใส่พวกเขา!

ฟุ่บ!

ลิลี่ที่ยืนอยู่ด้านล่างสังเวียนหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอับอาย

ไม่มีใครทนได้ถ้าหากมีคนพูดถึงสามีของพวกเธอเช่นนั้น

“ท่านประมุขราล์ฟ!”