คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1756

แดร์ริลคุ้นเคยกับตำราโบราณดังนั้นเขาเลยรู้จักโทเฮงสุน แต่ว่าก็ไม่คาดคิดว่าจะมาเจอเขาในคุกโมอาน่าเหนือ

‘เวร ใครจะไปรู้ว่าโทเฮงสุนจะอายุยืนขนาดนี้แถมเขายังเป็นคนของฉางเอ๋ออีก?’

แดร์ริลนั้นเดาถูก โทเฮงสุนเป็นคนของฉางเอ๋อจริง ๆ ผู้บ่มเพาะในดินแดนโมอาน่าเหนือต่างก็ตามล่าเขามาเป็นพันปีเพราะเรื่องเลวร้ายที่เขาทำ ฉางเอ๋อนั้นเป็นคนช่วยเขาไว้ เธอรู้ว่ากระบวนท่าเปลี่ยนร่างใต้ดินของเขานั้นเป็นยอดในโลก เธอจึงรับเขาเข้ามาเป็นคนของตน

นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้โทเฮงสุนซาบซึ้งต่อฉางเอ๋อมาก เขาตามเธอไปทุกที่และทำตามคำสั่งเธอทุกอย่าง แต่ฉางเอ๋อก็ไม่ค่อยได้เรียกใช้เขาเพราะว่าหน้าตาเขาน่ารังเกียจ เธอจะเรียกเขามาต่อเมื่อต้องการจะใช้งานเขาเท่านั้น

“โทเฮงสุน”

สีหน้าฉางเอ๋อนิ่งขณะที่ชำเลืองมองเขา “ทำไมเจ้าถึงมาช้า?”

ฉางเอ๋อและโทเฮงสุนมีการสื่อสารที่เป็นเฉพาะตัว

เธอรู้ดีว่าตัวเองไม่สามารถเอาชนะหยางเจียนได้ เธอเลยส่งสัญญาณไปให้โทเฮงสุนเพื่อมาช่วยเธอ

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมตอนที่พวกเขาจับเธอมาขังเธอถึงไม่ได้ดิ้นรนและดูสงบนิ่งมาก

แต่ว่าโทเฮงสุนก็มาช้ากว่าที่เธอคาดไว้ ดังนั้นฉางเอ๋อจึงอยากรู้เหตุผล

“พระมเหสีฉางเอ๋อ”

โทเฮงสุนยิ้มอย่างขมขื่นก่อนจะก้มหัวลง “รอบคุกนี้มีทหารยามมากเกินไป พวกเขาลาดตระเวนบนฟ้าด้วย เพราะว่ามีการคุมเข้มขนาดนี้ กระหม่อมก็เลยมาช้าเพราะว่าต้องพยายามหลบเลี่ยงพวกทหารยามพะยะค่ะ”

จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและดูจริงจัง “แต่ท่านไม่ต้องเป็นห่วง หลุมนี้จะนำเราออกไปนอกเมืองหลวง รีบไปกันเถิดพะยะค่ะ เราไปกันก่อนและจากนั้นค่อยคิดว่าจะทำยังไงต่อพะยะค่ะ”

อืม

ฉางเอ๋อพยักหน้า แต่ใบหน้างามของเธอยังดูลังเล

เธอนั้นคือพระมเหสีฉางเอ๋อที่สูงส่ง ดังนั้นเธอจึงไม่เต็มใจจะหนีด้วยวิธีมุดดินไปตามรูแบบนี้แต่ว่าเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น เธอไม่สามารถที่จะอธิบายความสัมพันธ์จอมปลอมของเธอกับจูปาเจี๋ยได้ หยางเจียนเองก็ไม่เชื่อเธอ หากว่าเธอยังอยู่ในคุกต่อไปก็มีแต่จะส่งผลเสียต่อตัวเธอเท่านั้น

ฉางเอ๋อและโทเฮงสุนกำลังจะกระโดดลงไปในหลุม

“นี่ รอก่อน”

แดร์ริลรีบเดินเข้าไปหาพวกเขา เขายิ้มให้ฉางเอ๋อและบอกว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อ ได้โปรดพาพวกเราไปด้วยเถอะพะยะค่ะ”

แดร์ริลไม่อยากที่จะอ้อนวอนเธอ เขาวางแผนว่าจะใช้อุโมงค์นี้หลังจากที่ฉางเอ๋อกับโทเฮงสุนจากไปแล้ว

แต่เขาก็รู้ว่ากระบวนท่าเปลี่ยนร่างใต้ดินของโทเฮงสุนนั้นเลิศล้ำไม่เป็นรองใคร หากว่าพวกเขาเข้าอุโมงค์ไปแล้วปิดทางเข้าล่ะ? ตอนนั้นแดร์ริลและหญิงสาวอีกสองคนคงจะไม่มีทางตามพวกเขาไปได้แน่

ขวับ

ฉางเอ๋อนิ่วหน้า เธอไม่ได้ตอบเขาและสีหน้าเธอก็ไม่แสดงอารมณ์ใด

“เจ้าเป็นใครกัน?”

โทเฮงสุนเดินเข้ามาประจันหน้ากับแดร์ริล “พระมเหสีฉางเอ๋อเป็นผู้สูงส่ง ทำไมท่านต้องพาพวกเจ้าไปด้วย? เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร? เจ้าคิดว่ามีค่าพอจะติดตามพระมเหสีรึ?”

เอ่อ…

แดร์ริลเกาหัวก่อนยิ้มและบอกว่า “พระมเหสีฉางเอ๋อก็เป็นคนกันเอง หรือจะพูดให้ถูกก็คือเป็นครอบครัวเดียวกัน เพราะว่าเราเป็นครอบครัว ท่านจะไม่ช่วยเราตอนที่เราเจอปัญหาได้ยังไง? กระหม่อมพูดถูกไหมพะยะค่ะ พระมเหสีฉางเอ๋อ?”

ถุย

ฉางเอ๋อหน้าแดงอย่างรุนแรง เธอถ่มน้ำลายและแค่นเสียงหยัน “ไม่มีใครที่นี่เป็นครอบครัวของเจ้า หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว เจ้าสมควรตาย โทเฮงสุนฆ่ามันซะ”

แดร์ริลนั้นหยาบคายเกินไป เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดกับจูปาเจี๋ยแต่เขาก็ยังเน้นเรื่องว่าเป็นครอบครัวเดียวกันเพื่อทำให้เธอขายหน้า

เขานั้นต้องตาย

“พะยะค่ะ ฝ่าบาท” โทเฮงสุนตอบเธอทันที

ซูม

วินาทีต่อมาพลังรุนแรงก็แผ่ออกมาจากร่างของโทเฮงสุน ร่างเล็กผอมของเขานั้นเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่ และเขาก็โจมตีแดร์ริล