คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1770

“เจ้าคนทรยศ!” กงกงมีสีหน้าเบื่อหน่ายปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าอันงดงามของเธอในขณะที่เธอตะโกนออกไปว่า “ถอยไป! มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้า!”

โทเฮงสุนเป็นที่รู้จักในโลกของผู้บ่มเพาะในทวีปโมอาน่าเหนือในฐานะหนูใต้ดินเนื่องจากรูปลักษณ์ที่แสนอัปลักษณ์ของเขา และจะยิ่งถูกดูหมิ่นจากผู้หญิงโดยเฉพาะกงกง

โทเฮงสุนไม่ตอบกลับ ท่าทีของเขาเย็นชาในขณะที่เขาโจมตีกงกงต่อไปอีกเรื่อย ๆ มันช่างเหี้ยมโหดและรุนแรงมาก!

กงกงไม่ได้อยากที่จะสู้กับโทเฮงสุนเลยในตอนแรก แต่ถูกต้อนให้จนมุมจนต้องตอบโต้เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รุนแรงของเขา

ภายในชั่วพริบตาเดียว ทั้งคู่ก็ได้เริ่มต่อสู้กันกลางอากาศอย่างดุเดือด

เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก ทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครที่ดูจะได้เปรียบเลย เนื่องจากพลังของพวกเขาอยู่ในระดับที่เท่ากัน

สิบนาทีผ่านไปภายในชั่วพริบตา กงกงและโทเฮงสุนยังคงสู้กันอยู่กลางอากาศ

ตอนนี้ฉางเอ๋อรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย ใบหน้าอันงดงามของเธอเต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจและวิตกกังวล ฉางเอ๋อต้องการที่จะไปช่วยโทเฮงสุนสู้กับกงกงด้วยตัวเอง

แต่ทว่าเธอก็รั้งมันเอาไว้เหตุมาจากสถานะของเธอที่เป็นถึงจักรพรรดินี เธอจะร่วมการต่อสู้นี้ได้อย่างไรกัน?

‘ฮ่า ๆ …’

แดร์ริลตื่นเต้นมากเมื่อได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ ‘สู้! สู้! ยิ่งพวกคุณต่อสู้กันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีสำหรับผมเท่านั้น’

แดร์ริลไม่ลืมที่จะชื่นชมร่างอันงดงามของกงกงในขณะที่เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง

ในขณะเดียวกันนั้นเอง แดร์ริลก็ได้ให้ความสนใจกับฉางเอ๋อที่อยู่ข้าง ๆ เช่นกัน และสังเกตเห็นว่าความสนใจของเธอพุ่งตรงไปยังกลางอากาศ ทันใดนั้นเอง ดวงตาของเขาก็เปร่งประกายขึ้น พร้อมกับที่เขาเคลื่อนตัวไปด้านหลังของฉางเอ๋ออย่างรวดเร็วและพุ่งเข้าหาเธอด้วยความเร็วปานสายฟ้าฟาด

ฉึบ! ฉึบ!

การกระทำของแดร์ริลรวดเร็วจนฉางเอ๋อไม่อาจตอบสนองได้ทันท่วงทีเมื่อจุดสำคัญของเธอถูกสกัดเอาไว้ เธอตัวสั่นเทาพร้อมกับความรู้สึกตกใจและโกรธอย่างมาก

แดร์ริลยิ้มและมองไปที่ฉางเอ๋อ ก่อนที่จะอุ้มเธอขึ้นมา หันหลังกลับและวิ่งออกตัวไปในทันที!

“ปะ-ปะ-ปล่อยข้านะ!” ฉางเอ๋อโกรธมากจนตัวสั่นในขณะที่พยายามดิ้นรนและสลัดตัวเองออก แต่อย่างไรก็ตาม จุดสกัดของเธอก็ได้ถูกสกัดไว้และทำให้เธอขยับไม่ได้แม้แต่นิ้วเดียว เธอทำได้เพียงแค่ปล่อยให้แดร์ริลอุ้มเธอไว้

“แดร์ริล ปล่อยพระนางซะ!”

“แดร์ริล หยุดอยู่ตรงนั้นนะ!”

โทเฮงสุนและกงกงต่างก็ตื่นตระหนกและอยากที่จะไล่ตามเขาไป แต่แดร์ริลที่อุ้มฉางเอ๋ออยู่นั้นก็ทิ้งระยะห่างออกไปไกลเสียแล้ว

…

อีกทางฝั่งหนึ่ง…

สำนักง้อไบ๊แห่งจักรวาลโลก

ร่างงามสองร่างนั่งอยู่ในท่าดอกบัวกลางห้องขังในคุกใต้ดินที่ดวงอาทิตย์สาดส่องไม่ถึง ดวงตาของพวกเขายังคงปิดอยู่ในขณะที่พวกเขากำลังพักอยู่

พวกเธอเป็นคู่แม่และลูกสาว ร่างของแม่นั้นน่าดึงดูดและปล่อยออร่าที่เย็นชาออกมาซึ่งทำให้ผู้คนต้องเว้นระยะห่างจากเธอไว้ ลูกสาวของเธอที่เปล่งประกายไปด้วยความอ่อนเยาว์นั้นไร้เดียงสาและแสนน่ารัก

พวกเธอคือ ออโรร่าและเอร่า แฮนเซ่น

ก่อนหน้านี้ออโรร่าและเอร่าติดเข้ากับกับดักของเมแกนและถูกขังเอาไว้ในคุกของสำนักง้อไบ๊

แม้จะถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน แต่พวกเขาก็ได้รับการปฏิบัติอย่างดี แต่ทว่าการถูกกักขังไว้เป็นเวลาหลายวัน ก็ได้เริ่มส่งผลเสียต่อสภาพจิตใจของสิงแม่ลูก

“คุณแม่!”

เอร่าอดไม่ได้ที่จะถามในขณะนั้น “พวกเราควรทำยังไงกันดีคะ? นี่พวกเราจะถูกขังอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยงั้นเหรอ?”

เฮ้อ!

ออโรร่าไม่ได้ตอบแต่แอบถอนหายใจออกมา

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เธอได้คิดหาวิธีหลบหนีมาหลายต่อหลายวิธี แต่พลังภายในของเธอยังฟื้นตัวได้ไม่เต็มที่ ดังนั้นการหลบหนีของพวกเขาอาจจะล้มเหลวได้

ข้อเท็จจริงที่ว่าเมแกนได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคนกับเมื่อก่อนทำให้ออโรร่าลำบากใจยิ่งกว่าเดิม เธอยังไม่รู้ว่าเมแกนกำลังวางแผนจะทำอะไรกับเธอและเอร่ากันแน่

ออโรร่าถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินตลอดเวลาที่ผ่านมาและไม่รู้ว่าเมแกนติดอยู่ในค่ายกลของพระราชวังแห่งทวีปโมอาน่าเหนือเข้าเสียแล้ว

เธอพิงผนังและถอนหายใจเบา ๆ มันคงจะไม่เป็นอะไรถ้าหากเธอจะถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน แต่เอร่านั้นยังเด็กอยู่ การได้เห็นเอร่ารู้สึกเศร้าหมองจากการถูกขังทำให้หัวใจของผู้เป็นแม่แทบแตกสลาย

สวบ!

แต่ทว่าในตอนนั้นเองก็ได้มีเสียงฝีเท้าอันแสนเบาที่สามารถได้ยินมาจากนอกประตูคุก ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็มีเสียงเคลื่อนไหวเล็กน้อยตามมา พร้อมกับประตูห้องขังถูกผลักเปิดออกเล็กน้อย หลังจากนั้นก็มีคนลื่นไถลเข้ามาจากช่องว่างนั้น