คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1776

เอร่าอดหายใจสะท้านไม่ได้เมื่อได้เห็นว่าด้านหลังเธอกำลังเกิดอะไรขึ้น

ด้านหลังเธอมีคนพร้อมอาวุธจำนวนนับไม่ถ้วนทุกคนต่างมีรังสีฆ่าฟัน หลายคนในนั้นเธอก็คุ้นเคยเป็นอย่างดีทั้งสำนักยอดบรรพต สำนักวณิพก สำนักเพลิงวิญญาณและอีกหลายสำนัก

คนระดับสูงของแต่ละสำนักต่างก็มารวมตัวกันอยู่นี่

ตอนนั้นพวกเขาต่างก็อารมณ์ลุกโชนเมื่อได้เห็นเอร่าและตะคอกออกมาเสียงดัง

“เอร่า เลิกหนีแล้วยอมแพ้ซะ”

“เธอไม่มีทางไหนให้ไปแล้ว”

“ให้เราจับตัวซะดี ๆ เราจะได้กลับไปรายงานกับสำนักง้อไบ๊”

เสียงตะโกนเพรียกดังไม่หยุด น้ำเสียงของทุกคนเย็นชาและไม่มีแม้สักคนเดียวที่เห็นใจเอร่า

‘อะไรกัน?’

สีหน้าเอร่าเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น หัวใจเธอดิ่งวูบ

ตอนแรกเธอคิดว่าบรรดาผู้บ่มเพาะจะช่วยเธอเรียกร้องความยุติธรรม กลับไปรับมือกับง้อไบ๊และช่วยแม่ของเธอ เธอไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะมาจับเธอ เอร่าหันหลังและวิ่งหนีไปเมื่อคิดได้เช่นนั้น

พวกผู้บ่มเพาะต่างมองหน้ากันเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดตรงหน้า พวกเขาโมโหเดือด

“ตามเธอไป”

“เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงเท่านั้น กล้าดียังไงถึงหนีไป”

“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว รีบตามเธอไปเร็ว”

บรรดาผู้บ่มเพาะของแต่ละสำนักต่างก็รีบตามเอร่าไปพร้อมตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

เอร่านั้นวิ่งมาเป็นเวลานานแล้วและเหนื่อยแทบหมดแรง เธอทั้งเหนื่อยและร้อนรนเพราะโดนพวกเหล่าผู้บ่มเพาะไล่ล่า เพราะว่ากำลังตื่นตระหนกเธอเลยไม่เห็นว่าตัวเองกำลังวิ่งไปทางไหนและวิ่งขึ้นไปที่ยอดภูเขาฮัว

‘เวรเอ๊ย’

สีหน้าของเอร่าเปลี่ยนเมื่อมาถึงยอดเขาและเห็นหน้าผาสูงชันอยู่ตรงหน้า เธอหยุดชะงักทันที

ตรงนี้เป็นทางตัน จากนี้ชะตาชีวิตเธอจะเป็นเช่นไร? เอร่านั้นรู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก

ฟุ่บ

พวกผู้บ่มเพาะต่างก็ไล่ตามเธอมาทันพอดี

‘ฮ่าฮ่า…’

แต่ละคนต่างก็มองหน้ากันและหัวเราะออกมาเสียงดังเมื่อได้เห็นสภาพของเอร่า

“ทำไมหยุดวิ่งซะล่ะ?”

“เอร่า เธอไม่มีทางให้ไปแล้ว ยอมแพ้เถอะ”

“ใช่ ทำไมเธอไม่ยอมให้เราจับดี ๆ ล่ะ? ไม่จำเป็นต้องวิ่งให้เหนื่อยแล้วเราก็ไม่ต้องเสียเวลาแบบนี้ ถ้าแบบนั้นก็พอใจกันทุกคน…”

ฟู่

เอร่ากัดริมฝีปากก่อนที่จะสูดหายใจเข้าลึกพร้อมมองไปรอบกาย เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ต่อให้ตายฉันก็จะไม่ตามพวกแกกลับไปหรอก”

หลังจากนั้นเอร่าก็กัดปากแน่น หลับตาและกระโดด เธอกระโดดลงหน้าผาไป

‘อะไรกัน?’

บรรดาผู้บ่มเพาะต่างก็ตกตะลึงเมื่อได้เห็นดังนั้น พวกเขาอยากจะหยุดเธอไว้แต่ก็ช้าเกินไป

เมื่อพวกเขารุดไปชะโงกมองจากหน้าผาก็มองไม่เห็นร่างของเอร่าแล้ว เห็นเพียงแต่กลุ่มเมฆเบื้องล่างเท่านั้น

ทันใดพวกเขาต่างก็กระทืบเท้าอย่างขัดใจและเดือดดาล

“นังเด็กนั่นมันใจกล้านัก หล่อนกระโดดลงไปเลย”

“ไม่แปลกใจเลยที่เธอเป็นลูกสาวของออโรร่า จิตใจแข็งแกร่งขนาดนี้น่าชื่นชมจริง ๆ”

“มาพูดตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร? เราจับเอร่า แฮนเซ่นไม่ได้แล้วเราจะไปอธิบายกับง้อไบ๊ยังไง?”

พวกผู้บ่มเพาะต่างก็ปรึกษากันแล้วก็พากันร้อนใจ

มีคนแนะนำว่าให้ลงหน้าผาไปดูซึ่งมีหลายคนเห็นด้วย ลักษณะพื้นที่ของภูเขาฮัวนั้นซับซ้อนมาก ถึงเอร่าจะกระโดดหน้าผาหนีไปแต่เธอก็ไม่น่ารอดไปได้

“รอเดี๋ยว”

มีคนตะโกนเสียงดังออก “ดูสิ นั่นมันทางเข้าสุสานโบราณของลิโป้ไม่ใช่เหรอ? ฉันจำได้ว่าก่อนนี้เราทำให้สุสานโบราณตื่นขึ้นมา”