คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1843

”เฮ้ย”

นิโคลัสวางหูแล้วมองแดร์ริลอย่างเย็นชา “แกยังมีเวลาหนีนะ ตอนที่หัวหน้าเบลคลีย์มา แกอย่าร้องแล้วกัน”

สีหน้าแดร์ริลผ่อนคลายมาก เขายิ้มบาง ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ฉางเอ๋อรู้สึกร้อนใจ เธอเดินเข้าไปหาและพูดเบา ๆ ว่า “แดร์ริล ทำไมเราไม่ไปกันล่ะ? ดูเหมือนว่าหัวหน้าเบลคลีย์นี่จะมีอำนาจมากเลยนะ” เสียงของเธอเบามากมีเพียงแดร์ริลเท่านั้นที่ได้ยิน

ฉางเอ๋อคิดว่าจะใช้ยามพวกนั้นช่วยสั่งสอนแดร์ริล ใครจะคิดว่าพวกเขาจะฝีมืออ่อนด๋อยเพียงนั้น? พวกเขาแตะแดร์ริลไม่ได้ด้วยซ้ำ

แต่ฉางเอ๋อเดาว่าหัวหน้าเบลคลีย์ที่พวกนี้พูดถึงต้องเป็นคนมีอำนาจมาก ไม่ว่าแดร์ริลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่ควรมาทำตัวอวดดีในถิ่นของคนอื่น

แต่ว่าแดร์ริลเมินเธอและไม่ยอมขยับไปไหน

เมื่อนิโคลัสเห็นท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของแดร์ริล เขาก็แอบหยัน

‘หมอนี่ยังแกล้งทำท่าเป็นใจเย็นอยู่อีกงั้นเหรอ? พอหัวหน้าเบลคลีย์มาถึง แกได้เจอดีแน่’

ปัง

ทันใดนั้นก็มีคนผลักประตูเปิดออกก่อนที่จะมีชายคนหนึ่งเดินเข้าประตูมา เขาใส่ชุดสูทแบบลำลองแต่ว่าเขามีรังสีรอบกายที่ทรงพลัง เฟลิกซ์ เบลคลีย์นั่นเอง

ชายในชุดแบบจีนสีดำสิบกว่าคนเดินอยู่ด้านหลังเขา ทุกคนดูมีกลิ่นอายฆ่าฟันพวกเขาทุกคนต่างก็เป็นผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่ง อาจจะอยู่ในระดับเทพยุทธ์

เมื่อธุรกิขของเขาเติบโตขึ้น เฟลิกซ์ก็ไม่จ้างคนธรรมดามาเป็นบอดี้การ์ดอีกต่อไป เขาต้องการแค่ผู้บ่มเพาะมารักษาความปลอดภัยให้เขาเท่านั้น

ดังที่คาดไว้ บรรดาแขกในห้องต่างก็พากันตื่นตระหนกเมื่อเขามาถึง พวกเขาต่างก็พากันลุกขึ้นเพื่อทักทายเฟลิกซ์และต่างก็พยายามให้นอบน้อมมากที่สุด

เฟลิกซ์มีสีหน้าไม่เป็นมิตร เขามองไปรอบ ๆ และตะโกนออกมาอย่างมีโทสะ “ไอ้เวรที่ไหนมันกล้ามาหาเรื่องในกาสิโนฉัน? อยากหาที่ตายหรือไง? มันเป็นใคร? ออกมาสิวะ?”

เฟลิกซ์ไม่เห็นแดร์ริลเพราะว่าเขานั่งอยู่บนโซฟาและก็มีคนมากมายที่ห้อมล้อมเขาอยู่

นิโคลัสกล้าขึ้นเมื่อหัวหน้าเขามาถึง เขาชี้ไปที่แดร์ริลและตะโกนว่า “มันอยู่นั่นครับ” จากนั้นเขาก็ปล่อยพลังภายในออกมาเตรียมจะต่อยแดร์ริล

เพราะว่านิโคลัสเป็นหนึ่งในผู้จัดการของเฟลิกซ์ เขาเป็นคนฉลาดและรู้สีกร้อนใจอยากจะแสดงผลงานให้เจ้านายเห็น

ขวับ

เฟลิกซ์หันมามองชายคนดังกล่าวและเห็นว่าเป็นแดร์ริล เขาตัวสั่นเทิ้มและเกือบจะฉี่รดกางเกง

‘นิโคลัส ไอ้โง่นี่ คนที่แกอยากหาเรื่องมันพี่ใหญ่แดร์ริลไม่ใช่เหรอไง?’

เฟลิกซ์เหงื่อแตกท่วมตัว เขาเป็นคนที่รู้บุญคุณคน หากว่าไม่ใช่เพราะแดร์ริล เขาไม่มีทางจะเป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ได้แน่ โดยเฉพาะช่วงหลายปีที่ผ่านมาธุรกิจของเขาเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาไม่มีทางลืมการช่วยเหลือของแดร์ริลอย่างแน่นอน

แต่ว่าตอนนี้นิโคลัสทำตัวเหมือนคนตาบอด เขากล้าไปแตะต้องพี่ใหญ่แดร์ริลได้ยังไง? เขายิ่งโมโหหนักเพราะว่านิโคลัสอยากให้เขามาช่วยจัดการด้วย เจ้านี่มันอยากตายหรือไง?

“หยุดเดี๋ยวนี้”

เฟลิกซ์รีบพุ่งเข้าไปคว้าแขนนิโคลัสไว้ เมื่อเขาเห็นว่าหมัดของเขาเกือบจะชกโดนแดร์ริลแล้ว เฟลิกซ์ก็ด่า แม้ว่าตอนนี้เฟลิกซ์จะเป็นคนมีฐานะแล้วเขาก็ยังเลิกนิสัยนักเลงแบบเดิมไม่ได้ เขามักจะด่าอยู่เสมอแต่เขาเองก็เริ่มที่จะบ่มเพาะในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ แม้ว่าเขาจะไม่แข็งแกร่งเท่านิโคลัสแต่ว่าก็ป้องกันการโจมตีของเขาได้

“นายใหญ่ คุณ-”

นิโคลัสอึ้งไป เขามองเฟลิกซ์อย่างแปลกใจและอ้าปากค้าง เขายังไม่ทันพูดอะไรสักคำก่อนที่เจ้านายของเขาจะขัดจังหวะ

เพียะ

เฟลิกซ์ตบหน้านิโคลัสโดยไม่บอกไม่กล่าว

เขาใช้พลังทั้งหมดใส่ลงไปในการตบฉาดนี้ นิโคลัสร้องโอดโอยออกมาก่อนที่จะหมุนคว้างล้มลงไปกองกับพื้น

นิโคลัสกุมหน้า เขาสับสนมาก “นายใหญ่ เจ้าหมอนี่มาก่อปัญหาในกาสิโนเรานะครับ เขาซ้อมยามของเราด้วย ทำไมคุณถึงตบผมล่ะ?”

คนอื่น ๆ ก็อึ้งไปเหมือนกัน

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เฟลิกซ์เป็นหัวหน้าของนิโคลัสไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงตบนิโคลัสล่ะ?