คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1848

เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมาเจอพวกเธออีกครั้งที่กาสิโน โชคชะตาช่างน่าพิศวงนัก

ขณะที่เขาคิดเรื่องนี้ แดร์ริลก็กำลังจะพาฉางเอ๋อออกไปจากกาสิโน สิ่งสำคัญที่สุดที่พวกเขาต้องทำตอนนี้ก็คือกลับไปและหาลิลี่ ซู่หรง และคนอื่น ๆ เขาจะเอาเวลาที่ไหนไปพบปะกับพวกพี่น้องบ็อกซ์ล่ะ?

อีกอย่างเขาก็เอาแก่นแท้ของมังกรของพวกเขามา แล้วแดร์ริลจะมีหน้าไปพบพวกเธอได้อย่างไร?

ตอนนั้นทิฟฟานี่กำลังยุ่งอยู่กับไพ่เธอก็เลยไม่เห็นแดร์ริล แต่ว่าแอชลีย์ที่นั่งอยู่หันมาสบตากับเขาพอดี

“แดร์ริล ดาร์บี้เหรอ?”

“หยุดนะ”

เขาเพิ่งเดินไปได้ไม่กี่ก้าวเมื่อได้ยินเสียงคนตะโกนเรียกอยู่ด้านหลัง แดร์ริลหยุดเดินและหันกลับไปมอง เขาเห็นแอชลีย์รีบวิ่งมาหาทั้งที่ใส่ส้นสูง เธออยากจะไล่ตามเขา ใบหน้างดงามของเธอเย็นชามาก

“โอ้ว”

ความวุ่นวายนั้นทำให้คนหันมาสนใจ ทุกคนต่างก็หันมาดูพวกเขาว่าจะเกิดอะไรขึ้น

จากนั้นทิฟฟานี่ก็เห็นแดร์ริลเหมือนกัน เธอตัวสั่นก่อนที่จะรีบพุ่งเข้ามาหาเขา เธอด่าเขาว่า “ดีจริง ๆ แดร์ริล นายกล้าดียังไงกลับมาที่เมืองว่านไห่อีก?”

ทิฟฟานี่ดูโกรธจัด แต่เธอก็ยังดูมีเสน่ห์และน่ารักน่าเอ็นดู

แดร์ริลยินดีมาก เขายิ้มและมองทิฟฟานี่ “แหม แหม พี่น้องตระกูลบ็อกซ์ ฉันไม่เจอพวกเธอสองคนมาตั้งนาน แต่ทำไมเหมือนว่าพวกเธอไม่อยากเจอฉันเลยล่ะ? แล้วทำไมฉันต้องไม่กล้ามาที่นี่ด้วย?”

“เลิกเสแสร้งได้แล้ว” ทิฟฟานี่คำราม เธอไม่อยากจะเสียเวลาพูดจาหวานหู “คืนแก่นแท้มังกรของตระกูลเรามานะ” เสียงเธอแม้ไม่ดังแต่ว่าก็เด็ดขาด

ฮือฮา

บอดี้การ์ดจำนวนหนึ่งในชุดสูทสีดำโผล่ออกมาทันที พวกเขามองแดร์ริลอย่างดุร้าย ดูเหมือนว่าพวกเขาพร้อมอัดแดร์ริลได้ทุกเมื่อ

‘โอ้?’

แดร์ริลไม่ตื่นตระหนกเมื่อรับรู้ถึงพลังของพวกเขา แต่เขากลับแอบหัวเราะ

ดูเหมือนว่าตระกูลบ็อกซ์จะจ้างบอดี้การ์ดใหม่มาให้พวกพี่น้องหลังจากที่เขาจากไป พวกเขาไม่ได้จ้างมาแค่คนเดียวแต่ทุกคนต่างก็มีแค่ระดับพลังธรรมดา

แค่ยกเดียวแดร์ริลก็เอาชนะพวกเขาได้สบาย

แต่ว่าแดร์ริลก็ไม่ได้ลงมือ เพราะถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นถิ่นของเฟลิกซ์

นิโคลัสรีบก้าวมาออกหน้าและยิ้มให้ทิฟฟานี่ เขาบอกว่า “ได้โปรดใจเย็นก่อนครับคุณบ็อกซ์ เรามาคุยเรื่องนี้กันดี ๆ ดีไหมครับ? ท่านนี้เป็นแขกส่วนตัวของนายใหญ่เบลคลีย์ ผมขอแนะนำว่าคุณอย่าให้มีปัญหากันดีกว่า”

นิโคลัสยิ้มตอนที่พูดเช่นนั้นแต่ว่าน้ำเสียงเขาก็เด็ดขาด

เขาเสียมารยาทกับลูกพี่แดร์ริลไปแล้ว เขาไม่อาจให้มีปัญหาเกิดขึ้นอีกครั้ง

ทิฟฟานี่นิ่วหน้า เฟลิกซ์ เบลคลีย์นั้นเป็นผู้มีอิทธิพลในเมืองว่านไห่ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขามีทั้งฐานะและอำนาจ แม้แต่ตระกูลบ็อกซ์ยังไม่กล้าที่จะทำให้เขาขุ่นเคืองใจ

ทิฟฟานี่จ้องนิโคลัส “ฉันไม่สนใจว่าเขาจะมีความสัมพันธ์อะไรกับนายใหญ่ของคุณ วันนี้ฉันต้องเอาตัวเขาไปกับฉันให้ได้”

แก่นแท้ของมังกรเป็นสมบัติประจำตระกูลของพวกเขา ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเอากลับคืนไปให้ได้

นิโคลัสรู้สึกร้อนใจ เขากำลังจะอ้าปากพูดตอนนี่แดร์ริลห้ามเขาไว้

“ไม่เป็นไร ฉันรับมือเองได้” แดร์ริลพูดกับนิโคลัสเบา ๆ สีหน้าเขามีความมั่นใจ

จากนั้นแดร์ริลก็ยิ้มให้ทิฟฟานี่และบอกว่า “คุณทิฟฟานี่ จะให้ฉันพูดยังไงล่ะ? แก่นแท้ของมังกรไม่ได้อยู่กับฉัน ถึงเธอจะพาฉันกลับไปที่ตระกูล เธอก็จะไม่ได้มันคืนไปหรอก ตอนนี้ฉันมีเรื่องด่วนที่ต้องไปจัดการ ทำไมเธอไม่ยอมให้ฉันไปแล้วพอฉันมีเวลาก็จะมาเยี่ยมเธอ เอาแบบนั้นเธอว่ายังไง?”

สีหน้าของแดร์ริลจริงใจตอนที่พูดเช่นนั้นแต่ว่าดวงตาหลุกหลิก เขาไม่มองสบตาทิฟฟานี่

แดร์ริลเอาแก่นแท้ของมังกรไปใช้กับเทพธิดาน้อยแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่มีมันอีกแล้วถึงแม้จะอยากเอามาคืนเขาก็ไม่สามารถทำได้