คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1931

”ตกลง”

อึดใจต่อมาวีนัสก็พยักหน้าก่อนที่จะยิ้มและบอกว่า “ฉันตกลงจะรับท่านเข้ามาหากว่ามีเหตุผลแบบนั้น จากนี้ท่านก็พักรักษาตัวอยู่ในหุบเขาลืมเลือน หุบเขาของเราจะสนับสนุนท่านเต็มที่เมื่อท่านหายดีแล้วจะกลับไปทวงคืนบัลลังก์”

วีนัสไม่กังวลอีกต่อไปเพราะว่าโดน็อกนั้นเคียดแค้นแดร์ริลอย่างหนักหนา

“ขอบคุณมากท่านเจ้าหุบเขา” โดน็อกแสร้งทำเป็นตื่นเต้นและรีบคุกเข่าลงเพื่อคำนับอาจารย์ “อาจารย์ ได้โปรดรับผมเป็นศิษย์ด้วย”

“ได้ ๆ ลุกขึ้นเถอะ” วีนัสยิ้มบางก่อนที่จะยกมือขึ้น

“เฮ้อ”

ตอนนั้นเอง เดบร้าที่เงียบมาโดยตลอดก็อดไม่ได้ที่จะถอนใจออกมา เธอนิ่วหน้าและบอกว่า “แดร์ริล ดาร์บี้คนนี้ทำไมถึงได้ชั่วร้ายนัก? คนอย่างเขาได้เป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน ชาวบ้านไม่ต้องทนทุกข์อยู่ใต้การปกครองของเขากันหรอกเหรอ?”

เดบร้าดื่มน้ำพุลืมเลือนเข้าไปและสูญเสียความทรงจำ เมื่อครึ่งเดือนก่อนวีนัสกับเจมส์บอกเธอว่าเธอนั้นออกมาตระเวนอยู่ขณะที่บังเอิญไปเจอแดร์ริลเข้า และเขาก็เป็นคนที่ทำให้เธอเสียความทรงจำ

ภาพของแดร์ริลในใจของเดบร้าจึงไม่ได้ดีนักเพราะเรื่องนั้น ตอนนี้เธอยิ่งชิงชังเขาหลังจากที่ได้ฟังเรื่องเล่าที่บิดเบือนของโดน็อกและสร้างเรื่องว่าแดร์ริลทำเรื่องเลวร้ายไว้

วีนัสและเจมส์ยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร

“หืม?”

โดน็อกนิ่วหน้าอีกครั้งเมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า

‘เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? เธอกับแดร์ริลใกล้ชิดกันมากไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงคิดกับแดร์ริลแบบนั้น?’

ในที่สุดโดน็อกก็ไม่สามารถเก็บความสงสัยไว้ต่อไปได้ เขามองเดบร้าและถามเบา ๆ ว่า “ศิษย์พี่หญิง คุณรู้จักแดร์ริลด้วยเหรอ?” เขาเพิ่งเข้ามาร่วมกับหุบเขาลืมเลือนดังนั้นเขาจึงเรียกเธอว่าศิษย์พี่หญิง

“ฉัน…”

เดบร้ากัดริมฝีปากและส่ายหน้าเบา ๆ “ฉันไม่ได้คุ้นเคยอะไรกับเขาหรอก แต่อาจารย์บอกว่าฉันสูญเสียความทรงจำไปเพราะเขา…”

‘อะไรนะ?’

ตอนแรกโดน็อกตกตะลึงจากนั้นก็กลายเป็นตื่นเต้น

‘มิน่าล่ะทำไมเดบร้าถึงได้มีท่าทางแปลกไป กลายเป็นว่าเธอสูญเสียความทรงจำไปนี่เอง’

โดน็อกยิ้มและบอกว่า “ศิษย์พี่หญิงไม่ต้องห่วง ผมจะช่วยคุณจัดการเขาเองเมื่อผมได้พลังคืนมา เพราะแดร์ริลคือศัตรูของพวกเรา”

อืม

เดบร้าพยักหน้าพร้อมรู้สึกซาบซึ้งใจ เธอเข้ามาร่วมหุบเขาลืมเลือนหลังคนอื่น ๆ ดังนั้นเธอจึงต้องเรียกทุกคนว่าศิษย์พี่ จู่ ๆ เธอก็มีศิษย์น้องที่ปฏิบัติต่อเธออย่างดี ไม่ว่าจะเป็นใครเจอแบบนี้ก็อดรู้สึกดีไม่ได้

“ดีมาก”

ตอนนั้นวีนัสก็ยิ้มและบอกว่า “เดบร้า ทำไมเธอไม่เป็นคนคอยดูแลโดน็อกช่วงนี้ล่ะ ไหน ๆ พวกเธอก็ดูเข้ากันได้ดี”

“ได้ค่ะ” เดบร้ารับคำอย่างเชื่อฟัง เธอนั้นเป็นคนใจดีและไม่ต่อต้านคำสั่งของอาจารย์

ยิ่งกว่านั้นเดบร้าก็รู้สึกมีความประทับใจในแง่บวกกับศิษย์น้องคนนี้

ตอนนั้นเดบร้ายังไม่ได้รู้ว่าศิษย์น้องคนใหม่นี้เป็นศัตรูคู่อาฆาตของชายที่เธอรัก แถมความแค้นของพวกเขายังใหญ่หลวงจนอยากจะฆ่ากันให้ตาย

วีนัสไม่พูดอะไรอีกและจากไปพร้อมเจมส์กับศิษย์คนอื่น ๆ

“ศิษย์พี่หญิง”

โดน็อกยิ้มและทำความเคารพเดบร้าเมื่อพวกเขาจากไป “ผมคงต้องรบกวนคุณแล้วจากนี้ไป ผมคงจะมีบุญวาสนาสั่งสมมาถึงสามชาติถึงได้มีศิษย์พี่หญิงที่งดงามปานนางฟ้ามาคอยดูแล”