คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2008
ขวับ

สายตาทุกคนต่างก็หันมามองแดร์ริลตอนที่เชสเตอร์ถามเรื่องนี้

แดร์ริลส่ายหน้าและยิ้มขมขื่น “ผมก็สงสารเมแกนนิดหน่อย…” จากนั้นเขาก็เล่ารายละเอียดเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง

โอ้

ทั้งห้องโถงหลักเงียบงันเมื่อพวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนต่างก็เงียบและมีสีหน้าซับซ้อน

กลายเป็นว่า ลูกชายของแดร์ริลเป็นคนฆ่าเมแกนและเขาก็ฝังเธอทั้งเป็น นี่มันโหดร้ายไปหน่อย

พวกเขายังได้ยินอีกว่า เมแกนสำนึกเสียใจกับการกระทำของตัวเอง นี่มันจะเป็นไปได้เหรอ?

“แดร์ริล”

ตอนนั้นเองเชสเตอร์ก็เดินเข้ามาตบแดร์ริลที่บ่าเบา ๆ เขาปลอบใจแดร์ริล “แม้ว่าฉันจะไม่เคยเจอแอมโบรสเท่าไร ฉันรู้ว่าโดยธรรมชาติเขาเป็นเด็กดี เขาคงจะฝังเมแกนทั้งเป็นด้วยความหัวร้อน เรารอให้เขาโตกว่านี้หน่อย เขาก็จะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นและนิสัยเขาก็คงมั่นคงขึ้นเอง ไม่ต้องห่วงหรอก ส่วนเรื่องเมแกน คงมีแต่ตัวเธอเองที่รู้ว่า เธออยากกลับตัวกลับใจจริงไหม ใครอื่นจะรู้ล่ะ?”

เชสเตอร์เป็นคนฉลาดและหนักแน่นมาตลอด เขาไม่ต้องเดาก็รู้ว่า แอมโบรสนั้นฝังเมแกนทั้งเป็นเพราะความเกลียดชังที่มีต่อแดร์ริล

แด็กซ์เองไม่เก็บอาการตอนที่พูดว่า “นายคิดว่าเด็กนั่นโหดเหรอ? ฉันคิดว่านี่เป็นทางดีแล้วที่จะระบายโทสะ บ้าเอ๊ย ลองคิดถึงเรื่องที่เมแกนทำกับพวกเราก่อนหน้านี้ดูไหมล่ะ? การฝังเธอทั้งเป็นไม่ได้เกินไปแม้แต่น้อย”

แด็กซ์นั้นอารมณ์ร้อนมาตลอด หากว่ามีความแค้นต้องสะสาง เขาก็ต้องลงมือแน่ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าการกระทำของแอมโบรสเหมาะสมเข้าทางเขาแล้ว

“ก็ดี” แดร์ริลยิ้มขมขื่นและโบกมือ เขาบอกว่า “อย่าคุยเรื่องนี้กันอีกเลย”

อย่างไรก็ไม่มีใครเชื่อว่าเมแกนกลับตัวอยู่แล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดเรื่องนี้อีก

อึดใจต่อมาแดร์ริลก็พูดสบาย ๆ ว่า “ผมจะไปปรุงโอสถ ไปเตรียมตัวเถอะ”

จากนั้นแดร์ริลก็บอกศิษย์ให้ไปเตรียมส่วนประกอบที่จำเป็นสำหรับโอสถ

ไม่นานหม้อปรุงยาและส่วนประกอบก็ถูกจัดเตรียมเรียบร้อย แดร์ริลจุดเตาและเตรียมการปรุงโอสถ

โอ้

ตอนนั้นเชสเตอร์และทุกคนต่างก็มองเขาแต่ว่าไม่กล้ารบกวน สีหน้าทุกคนซับซ้อน

ซูม

ในที่สุดก็มีรังสีสั่นสะเทือน ยาถอนพิษปรุงเสร็จแล้ว แดร์ริลรู้สึกยินดี เขารีบหยิบยาออกมาและเอามาแจกจ่ายกันในกลุ่ม “มาเร็ว รีบกินเร็วเข้า”

เมแกนบังคับให้พวกเขากินยาโอสถโลกมืดมิดเข้มข้นไปสิบเท่า พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ได้แค่อีกอาทิตย์เดียว ตอนนี้ผ่านไปห้าวันแล้ว พวกเขาจะเสียเวลาไปไม่ได้อีก

แต่ว่าพวกเขาไม่มีใครกินยาถอนพิษเลย ต่างก็พากันลังเลใจมาก

“ทำไมไม่มีใครกินเลยล่ะ?” แดร์ริลอึ้งงัน

“แดร์ริล”

เชสเตอร์บอก “นาายบอกว่าเมแกนเป็นคนที่ให้สูตรยาถอนพิษมา ผู้หญิงคนนี้เจ้าเล่ห์ชั่วร้ายมาก มันจะเป็นสูตรยาปลอมไหม?”

คนอื่นต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ใช่ เมแกนเป็นผู้หญิงชั่วช้า เธออาจจะหลอกเราก็ได้”

“แดร์ริล บางทีนายอาจจะเชื่อใจเมแกนมากไปหน่อยมั้ง?”

ทุกคนต่างก็พากันแสดงความคิดเห็น แดร์ริลไม่รู้จะหัวเราะ หรือร้องไห้ดี เขานั้นรู้สึกจนปัญญา

แดร์ริลคงไม่เชื่อเมแกนหากว่าเป็นเมื่อสองวันก่อน แต่ตอนนี้เขาเชื่อว่าเมแกนอยากจะกลับตัวกลับใจ สูตรยาของเธอต้องเป็นของจริงแน่

คนเรามักจะบอกความจริงเมื่ออยู่ระหว่างความเป็นความตาย เมแกนนั้นสิ้นหวังมากตอนที่เธอโดนขังอยู่ในคุก เธอไม่จำเป็นต้องโกหกเขา

แต่ว่ามีเพียงแดร์ริลที่เข้าใจเรื่องนี้ แล้วเขาจะเกลี้ยกล่อมเชสเตอร์กับคนอื่น ๆ ได้อย่างไรกัน?

แดร์ริลรู้สึกอับจนหนทาง

“ทุกคนเงียบ”

ดีไวน์ ฟาร์มเมอร์เดินมาช้า ๆ และมองไปรอบ ๆ “ไหน ๆ เราก็บอกไม่ได้ว่ายาถอนพิษนี้เป็นของจริงหรือปลอม บางทีข้าจะลองให้ก่อน”

“ดีเลย ขอโทษที่ต้องรบกวนท่านด้วยผู้อาวุโส” แดร์ริลยินดีและรีบพยักหน้า

แดร์ริลคงจะปฏิเสธหากว่าเป็นคนอื่นอาสาจะลองยาถอนพิษ พวกเขาคงตายหากว่ามันเป็นยาพิษ แต่ว่าเมื่อเป็นดีไวน์ ฟาร์มเมอร์ก็ต่างไป เขานั้นเป็นเทพโอสถที่เป็นที่นับหน้าถือตา พวกเขายังรู้ว่าผู้อาวุโสท่านนี้เคยลองสมุนไพรมาทุกชนิด และแม้แต่ยาที่ฤทธิ์แรงกว่านี้ก็ไม่ส่งผลกับเขา

ทั้งกลุ่มไม่มีใครคัดค้าน

อึก

ดีไวน์ ฟาร์มเมอร์ไม่เสียเวลาพูดมาก เขาหยิบยามาเม็ดหนึ่งแล้วก็กลืนเข้าไปทันที

จากนั้นเขาก็หลับตาเพื่อรับรู้ถึงฤทธิ์ของยาถอนพิษอยู่เงียบ ๆ

ไม่กี่นาทีผ่านไป สีหน้าของดีไวน์ ฟาร์มเมอร์ก็ยังคงปกติ ไม่มีอาการเจ็บปวดใด ๆ

“ยาถอนพิษเป็นของจริง” ดีไวน์ ฟาร์มเมอร์พูดแล้วลืมตาขึ้น

โอ้