คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2050
เอร่าที่อยู่กับกองทัพโมอาน่าเหนือกัดริมฝีปาก และกระซิบกับแอมโบรสว่า “พี่ชาย… ฟังพ่อเถอะ อย่าทำงานให้หยางเจียนอีกเลย”

เอร่าเป็นหญิงสาวจิตใจดี เธอนั้นต้องการจะไปจากกองทัพโมอาน่าเหนือเมื่อเธอเห็นว่าหยางเจียนทำกับชาวบ้านตาดำ ๆ อย่างไร เธอไม่สามารถทนเงียบได้อีกหลังจากได้ยินที่แดร์ริลพูดกับแอมโบรส

“น้องสาว เงียบซะ” แอมโบรสพูดพร้อมส่ายหน้า

แดร์ริลรู้สึกร้อนรนเมื่อแอมโบรสไม่ตอบอะไรเขา เขาเรียกอีกครั้ง “แอมโบรส-”

แต่แอมโบรสก็ขัดจังหวะก่อนที่แดร์ริลจะได้ทันพูดอะไรอีก

“หุบปาก” แอมโบรสไม่เข้าใจความเจ็บปวดของแดร์ริลสักนิด เขาคำรามว่า “ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับนาย อย่ามาบอกฉันว่าต้องทำอะไร นายอาจจะทำให้ฉันเกิดมา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านายมีคุณสมบัติเป็นพ่อ ไม่ต้องมาเสียเวลาสั่งสอนศีลธรรมในชีวิตอะไรให้ฉัน”

เอ่อ

แดร์ริลดูขื่นขม และเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ

เขามักคิดว่า ความเกลียดชังที่แอมโบรสมีต่อเขานั้นเป็นแค่ชั่วคราว แต่เขาไม่คาดว่าแอมโบรสจะเกลียดเขามากขนาดนี้

ควินซี่ที่ยืนอยู่ข้างแดร์ริลก็ทนไม่ได้อีกต่อไป เธอเดินก้าวออกมาข้างหน้าและตะโกนบอกแอมโบรส “นี่เจ้าหนู พ่อของนายกำลังสอนเรื่องชีวิตนายอยู่ ทำไมถึงพูดกับเขาแบบนั้น? ระวังคำพูดหน่อย เขาเป็นพ่อนายนะ ทำแบบนี้ได้ยังไง?”

หากเป็นก่อนหน้านี้ ควินซี่คงไม่ออกหน้าให้แดร์ริล

แต่ว่าเมื่อเธอได้เห็นทักษะในการปรุงยาของแดร์ริล เธอก็เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเขา เธอไม่สามารถทนต่อไปได้เมื่อเห็นลูกชายของแดร์ริลพูดสวนเขาอย่างไม่เกรงใจ

อะไรกัน?

แอมโบรสอึ้งไป เขามองควินซี่จากที่ไกล ๆ จากนั้นก็แค่นเสียงว่า “เธอคือองค์หญิงใหญ่ของโลกใต้เมฆีสินะ แม้ว่าเธอจะสถานะสูงส่ง แต่ทำไมถึงได้สอดปากเข้ามายุ่งตอนที่ฉันคุยกับเขาล่ะ?”

น้ำเสียงของแอมโบรสเย็นชายิ่งขึ้นเมื่อเขาพูดต่อ “เธออาจจะเป็นองค์หญิง แต่สำหรับฉัน เธอก็แค่นางจิ้งจอกที่อยู่ข้างแดร์ริล เธอไม่มีค่าพอจะมาพูดกับฉัน ไม่ต้องนับว่ามาเสนอหน้าสั่งสอนว่าฉันจะใช้ชีวิตยังไง”

“นาย-”

ควินซี่สีหน้าเปลี่ยน เธอตัวสั่นอย่างมีโทสะ

แดร์ริลคิดว่ามันตลกที่เห็นควินซี่เป็นแบบนี้ และเขาก็ไม่โน้มน้าวแอมโบรสต่อ

จากนั้นแดร์ริลก็มองหยางเจียนและบอกว่า “หยางเจียน คุณเป็นคนมีชื่อเสียงในเก้าทวีป แต่ก็ยังเอาชาวบ้านมาใช้เป็นกำแพงป้องกันตัวเอง คุณคงไม่รู้สึกอะไร แต่ว่าผมน่ะอายแทน”

แดร์ริลหยันว่า “หากว่าเป็นชายชาตรีก็ปล่อยคนพวกนี้ไป เราจะไม่ใช้ค่ายกลอะไร แค่มาสู้กันดีไหม?”

แดร์ริลฉากหน้านั้นดูสงบ แต่เขากระวนกระวายมาก

หากก่อนหน้านี้เขาพูดกับหยางเจียนแบบนี้ เขาก็รนหาที่ตายเท่านั้น

แต่ว่ากุ่ยกู่จือบอกเขาให้ล่อทัพของหยางเจียนเข้าไปในป่าทางตอนเหนือของเมืองหลวง พวกเขาจะต้องรอให้ภูเขาไฟระเบิด ดังนั้นแดร์ริลจึงอยากยั่วยุหยางเจียนเพื่อล่อเขาไปที่นั้น

ทั้งกองทัพโมอาน่าเหนือเงียบสงัดเมื่อได้ยินที่แดร์ริลพูด

แม่ทัพที่อยู่ด้านหลังหยางเจียนมองหน้ากัน พวกเขาอึ้งจนพูดไม่ออกเมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริล

หลังจากเงียบอยู่ชั่วอึดใจ เหล่าแม่ทัพก็พากันหัวเราะงอหาย

“เขาพูดเรื่องไร้สาระอะไรออกมาเนี่ย? เขาอยากจะสู้กับฝ่าบาทเหรอ?” พวกเขายังคงหัวเราะ

“ใช่แล้ว เขาจะทำได้ไงกัน? เขาแพ้เรามาซ้ำแล้วซ้ำอีกนะ”