คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2051
”ก่อนนี้เจ้าเด็กนี่แพ้มาตั้งหลายหน แพ้เยอะจนสมองผิดปกติหรือไง?”

กองทัพโมอาน่าเหนือยังคงหัวเราะเยาะแดร์ริลไม่หยุด ไม่มีใครสนใจว่าเขาพูดอะไร

เขานั้นเป็นเพียงคนหนุ่มที่พยายามวางท่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับหยางเจียน น่าขำนัก กองทัพโลกใต้เมฆีจะเอาชนะทัพโมอาน่าเหนือโดยไม่ใช้ค่ายกลได้อย่างไรกัน?

ทุกคนต่างก็หัวเราะ

หยางเจียนเองก็หัวเราะเมื่อเขามองแดร์ริลอย่างหยามหยัน “เจ้าหนุ่ม พูดเรื่องอะไรกัน? เจ้าอยากจะสู้กับข้าเหรอ?”

น้ำเสียงหยางเจียนแฝงแววเยาะ

แม้แดร์ริลจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่มีค่าอะไรในสายตาหยางเจียน หยางเจียนนั้นแน่ใจว่า เขาสามารถจัดการแดร์ริลได้ภายในสามกระบวนท่า

“ใช่” แดร์ริลพยักหน้า เขาชี้ไปที่ป่าทางตอนเหนือของเมืองหลวง “ไปที่นั่นแล้วสู้กันดีกว่า เพื่อเลี่ยงไม่ทำให้ชาวบ้านต้องบาดเจ็บ หยางเจียน คุณกล้ารับคำท้านี้ไหม?”

หัวใจแดร์ริลเกือบกระดอนออกมาจากอกเมื่อเขาพูดประโยคสุดท้ายออกมา

หยางเจียนเป็นคนโหดเหี้ยม เขาไม่เคยเล่นตามกฎและเขาอาจจะยังยืนกรานที่จะโจมตีเข้าประตูเมืองมาหากว่าไม่ยอมทำตามข้อเสนอของแดร์ริล

อืม?

หยางเจียนสูดลมหายใจลึกขณะที่มองแดร์ริลอย่างสงสัย เขาไม่ได้ตอบในทันที เขาได้แต่ขบคิดอยู่ในใจ

‘คนผู้นี้นั้นเป็นคนระมัดระวังและไม่เคยทำอะไรที่ตัวเองไม่มั่นใจ เกิดอะไรขึ้นกัน? เขารู้สึกมั่นใจมากขนาดนี้เพราะว่ามีเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติเหรอ?’

แม้ว่าในเจดีย์จะมียอดฝีมืออยู่ แต่ทัพโมอาน่าเหนือของหยางเจียนก็ยังคงไม่หวาดกลัวทัพโลกใต้เมฆี

“ฝ่าบาท”

แต่ว่าจางจือก็ก้าวออกมาด้วยสีหน้าอ่านยากและบอกว่า “แดร์ริลเป็นคนมากแผนการ หากว่าเขาอยากจะไปสู้กันในป่า แสดงว่าเขาต้องมีแผนอะไรซ่อนอยู่แน่ ดังนั้นฝ่าบาทจะโดนเขาหลอกไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ”

จางจือลอบมองแดร์ริลอย่างจริงจัง

แม้ว่าจางจือจะเอาชนะแดร์ริลได้ในศึกครั้งก่อน ๆ แต่ว่าแต่ละครั้งก็ไม่ใช่เอาชนะได้ง่าย ๆ

หากว่าจางจือไม่ได้ใช้ชาวบ้านน่าสงสารพวกนี้มาเป็นโล่มนุษย์ ก็คงไม่มีใครบอกได้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ

จางจือนั้นชื่นชมแดร์ริล เขามองแดร์ริลว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่เขาก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อแดร์ริลต้องการจะสู้กับหยางเจียน

“ท่านกุนซือ ข้าคิดว่าท่านกังวลมากเกินไป”

หยางเจียนไม่ได้ใส่ใจคำเตือนของจางจือ แต่เขากลับยิ้มและบอกปัด “เจ้าหนุ่มนี้ใกล้ตายแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะพลิกสถานการณ์ แม้เขาจะวางแผนบางอย่างไว้ ก็คงไม่อาจทำร้ายพวกเราได้”

หยางเจียนเชื่อมั่นมากว่าไพ่ไม้ตายของแดร์ริลก็คือเจดีย์เจ็ดมหาสมบัติ

จางจือพูดอย่างไม่สบายใจว่า “ฝ่าบาท-”

แต่เขาก็พูดได้เพียงเท่านี้ก่อนที่หยางเจียนจะขัดจังหวะ

“ท่านกุนซือ อย่าพูดอีกเลย ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะสู้กับแดร์ริล” หยางเจียนพูดอย่างชัดเจน ดวงตาฉายแววมั่นใจ “เจ้าหนุ่มนี้คือความหวังสุดท้ายของโลกใต้เมฆี หากข้าฆ่าเขาได้ต่อหน้าทุกคน ข้าก็สามารถทำลายความมั่นใจของราชวงศ์โลกใต้เมฆีได้”

หยางเจียนมองแดร์ริลไม่วางตาขณะที่เสียงเขาดังก้องไปทั่วเมืองหลวง “เจ้าหนุ่ม เมื่อเจ้าอยากตายอย่างมีเกียรติข้าจะทำให้เจ้าสมหวัง”

จากนั้นหยางเจียนก็โบกมือให้แอมโบรสส่งสัญญาณบอกให้เขาปล่อยชาวบ้านไป

แอมโบรสไม่รอช้า เขารีบบอกทหารให้ปล่อยชาวบ้าน

แดร์ริลถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าหยางเจียนรักษาสัญญา