คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2056
”ขอบคุณมาก ท่านกุ่ยกู่จือ สำหรับคำชี้แนะของท่าน” หยางเจียนตอบอย่างอับอาย

หยางเจียนนั้นเย่อหยิ่งจองหอง มีคนบนโลกนี้เพียงหยิบมือที่เขากลัว และกุ่ยกู่จือก็เป็นหนึ่งในนั้น

จางจือตัวสั่นเทิ้ม เขาคำนับกุ่ยกู่จือและพูดอย่างเคารพว่า “ข้าจะจดจำทุกอย่างที่ท่านสอนสั่ง”

จางจือไม่แสดงทีท่าเย็นชายโสอย่างก่อนหน้านี้แล้ว แต่เขากลับนอบน้อมมาก ใครจะไปกล้าทำตัวจองหองต่อหน้ากุ่ยกู่จือกัน? อีกอย่างการได้รับคำชี้แนะจากกุ่ยกู่จือก็ถือว่าเป็นเกียรติ ทุกคนในโลกนี้ต่างก็ใฝ่ฝันถึงทั้งนั้น

หลังจากนั้น หยางเจียนก็หันหลังกลับและตะโกนว่า “จงฟัง ถอนกำลังจากโลกใต้เมฆี”

หยางเจียนหันมามองแดร์ริลอย่างโกรธแค้น

เขาไม่ได้เต็มใจจะถอยทัพตอนที่ชัยชนะที่จะมีต่อโลกใต้เมฆีนั้นอยู่ใกล้่แค่เอื้อม

แต่เขาก็ไม่มีทางเลือก กุ่ยกู่จือผู้เป็นดั่งเทพนั้นคอยช่วยแดร์ริลอยู่ หยางเจียนคงต้องเจอกับความอับอายหากว่าจะยังคงสู้ต่อ

“หยุดก่อน”

แดร์ริลตะโกนขณะที่เขาลงจากประตูเมืองแล้วไปหยุดต่อหน้าทัพโมอาน่าเหนือ

ทหารโมอาน่าเหนือที่โกรธแค้นมองแดร์ริลอย่างเกลียดชัง

‘ฝ่าบาทก็สั่งถอยทัพแล้ว แดร์ริลยังต้องการอะไรอีก?’

หยางเจียนนิ่วหน้าขณะที่เขามองแดร์ริลอย่างไม่พอใจ

จักรพรรดินีและเหล่าเสนาแม่ทัพต่างก็ตะลึง พวกเขากลั้นหายใจและสงสัยว่า แดร์ริลต้องการอะไรจากหยางเจียน

‘แดร์ริลกล้ารั้งหยางเจียนไว้เพราะเขามีกุ่ยกู่จือคอยหนุนหลังเหรอ?’

แม้หยางเจียนจะกลัวกุ่ยกู่จือ เขาก็ยังเป็นยอดฝีมือไร้พ่ายที่มีชื่อเสียงมานานเป็นพัน ๆ ปี หากแดร์ริลไล่ต้อนหยางเจียนให้จนมุมมันคงจบไม่สวยแน่

“เจ้าหนุ่ม”

ในที่สุดหยางเจียนก็พูด เขามองแดร์ริลเย็นชา “เจ้าต้องการอะไร?”

หยางเจียนพยายามอย่างมากที่จะอดกลั้นโทสะ ‘บัดซบ ข้าถอยทัพและล้มแผนที่จะโจมตีเมืองเพราะความเคารพที่มีให้ท่านกุ่ยกู่จือ แดร์ริลจะห้ามไม่ให้ข้าไปเหรอ?’

หากแดร์ริลมีข้อเรียกร้องที่ไม่มีเหตุผล หยางเจียนก็ตัดสินใจว่าจะฆ่าเขาซะ แม้กุ่ยกู่จือจะยังอยู่ตรงนี้ก็ตาม

เพราะอย่างไรเขาก็เป็นสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง เขาไม่ปล่อยให้ใครมาเหยียบย่ำเขาง่าย ๆ แน่

แดร์ริลยังคงนิ่งแม้ว่าเขาจะสัมผัสได้ถึงโทสะของหยางเจียน

จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่แอมโบรสและเอร่า “ทหารของท่านไปได้ แต่ทั้งสองคนต้องอยู่ที่นี่”

โอ้

หลังจากที่แดร์ริลพูดจบ ทั้งทหารโมอาน่าเหนือและคนของจักรพรรดินีต่างก็ประหลาดใจ พวกเขาอึ้งงัน

กลายเป็นว่าแดร์ริลหยุดทัพโมอาน่าเหนือไว้เพราะเขาต้องการตัวลูกชายและลูกสาว

หยางเจียนเองก็อึ้ง จากนั้นเขาก็หัวเราะ เขามองแดร์ริลและบอกกว่า “นี่ขึ้นอยู่กับบุตรชายและบุตรสาวของเจ้าว่าพวกเขาต้องการอยู่กับเจ้าไหม นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของเจ้า เกี่ยวอะไรกับข้ากัน?”

หยางเจียนพูดหยัน

พร้อมกันนั้นดวงตาก็ฉายแววเยาะเย้ย