



หน้าแรก

/บทที่ 5857 ค่อย ๆ ทำให้เขาทราบ (1)

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5857

ซือไท่ปลอมไม่รู้สึกตะลึงต่อคำพูดของถังซื่อไห่แต่อย่างใด เอ่ยปากพูด: “พ่อบ้านถัง เรื่องที่นายพูดถึงน่ะ นายหญิงคาดเดาได้แล้ว ฉะนั้นถึงได้ให้นายไปคุยกันที่ยงเหอกง นายหมุนเวลาทันหรือเปล่า?”

“ทันครับ”ถังซื่อไห่รีบตอบกลับ: “คุณชายทำทุกอย่างได้ถ่อมตัวมากแล้วครับ ไม่ให้ผมไปรับเขาที่สนามบิน ผมแค่ต้องรอเขาที่คฤหาสน์หลังเก่า และคฤหาสน์หลังเก่าก็อยู่ใกล้ยงเหอกงมาก ๆ เวลาจึงเพียงพออยู่ครับ”

“งั้นก็ดี”ซือไท่ปลอมพูด: “งั้นอีกหนึ่งชั่วโมงเจอกันที่ยงเหอกงนะ”

ถังซื่อไห่ตอบกลับอย่างเคารพนอบน้อม: “รับทราบครับ!”

ซือไท่ปลอมกดวางสายแล้วรายงานกับนายหญิง: “นายหญิงคะ พ่อบ้านถังบอกว่าคืนนี้คุณชายจะไปคฤหาสน์หลังเก่าค่ะ”

หญิงวัยกลางคนดูงุนงงเล็กน้อย มีน้ำตาปรากฏในดวงตาอันงดงามที่หางตามีริ้วรอยเล็กน้อย

จากนั้น เธอก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ พลางยิ้มอย่างชื่นใจพลางพูด: “เฉินเอ๋อออกจากที่นั่นมานานขนาดนี้ ก็ถึงเวลากลับไปเยี่ยมดูแล้ว ทว่าฉันที่เป็นแม่พรากจากกับเขามา 20 ปี แต่ก็ยังไม่สามารถพบหน้าเขาได้อยู่ดี”

และหญิงวัยกลางคนคนนี้ก็คือแม่ของเย่เฉินนั่นเอง นักธุรกิจชาวจีนในตำนาน อานเฉิงซี

ตลอดช่วง 20 ปีที่ผ่านมานี้ นอกจากคนสนิทของอานเฉิงซี ก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้

แม้แต่ลูกสายเลือดเดียวกันอย่างเย่เฉิน รวมไปถึงทุกคนในตระกูลอาน ไม่มีคนใดรู้เลยว่าเธอยังมีชีวิตอยู่

เมื่อซือไท่ปลอมนั่นเห็นว่าอารมณ์ความรู้สึกเธอดูเศร้าโศกเล็กน้อย จึงรีบพูดปลอบใจว่า: “นายหญิง แม้ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้คุณจะไม่ได้เจอหน้าคุณชาย แต่ก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อคุณชายอย่างฝึกความสามารถมาโดยตลอดเช่นกัน อนาคตเมื่อถึงช่วงโอกาสที่พอเหมาะ คุณค่อยอธิบายเรื่องราวทุกอย่างให้คุณชายฟังอย่างชัดเจน คุณชายต้องไม่ถือโทษโกรธเคืองคุณแน่นอนค่ะ”

อานเฉิงซีหัวเราะอย่างขมขื่น แล้วพูดพึมพำ: “หลังจากฉางอิงจากไป ฉันก็เฝ้าหวังว่าจะสามารถช่วยเขาล้างแค้นได้ตลอดมา เฝ้าหวังให้เฉินเอ๋อกลายเป็นมังกรที่ยิ่งใหญ่ แต่ฉันกลับไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันและฉางอิงทุ่มแรงกายแรงใจดูแลบริหาร ถึงขั้นเกือบผลักเฉินเอ๋อตกเข้าไปในเหวลึกที่ไม่มีวันได้หวนคืนกลับ กระทั่งตอนนี้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความพยายามของฉันและฉางอิงเมื่อปีนั้น รวมไปถึงทุกสิ่งอย่างที่ฉันทำตลอดช่วง 20 ปีที่ผ่านมานี้ มันถูกต้องหรือผิดกันแน่”

ซือไท่ปลอมพูดด้วยสีหน้าอารมณ์ที่แน่วแน่อย่างยิ่ง: “นายหญิง ขออภัยด้วยนะคะที่ดิฉันปากมาก ตลอดช่วง 20 ปีที่ผ่านมานี้ แม้ชีวิตของคุณชายจะเต็มไปด้วยขวากหนามและไม่สมดั่งหวัง แต่คุณชายฉางอิงมองการณ์ไกลมาก วางแผนที่จะเผด็จศึกในแนวหลัง การตัดสินใจของเขาต้องผ่านการตรึกตรองมาอย่างละเอียดรอบคอบแน่นอน ต่อให้มีเหตุร้ายต่าง ๆ ที่อยู่เหนือการคาดหมายของเขาเกิดขึ้นจริง ๆ แต่การตัดสินใจเมื่อปีนั้นของคุณชายฉางอิงต้องเป็นวิธีการที่ดีต่อคุณและคุณชายอย่างแน่นอน!”

อานเฉิงซีพยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดอย่างแน่วแน่: “เธอพูดถูก เมื่อปีนั้นฉางอิงยอมเสียสละชีวิตเพื่อมาคุ้มครองฉันและเฉินเอ๋อ ใช้ตัวเองมาปูเส้นทางในอนาคตให้เฉินเอ๋อ เฉินเอ๋อต้องไม่ทำให้เขาผิดหวังแน่นอน”

เมื่อพูดจบ อานเฉิงซีก็มองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความเหม่อลอย เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อ 20 ปีก่อนเหมือนภาพสไลด์ที่กระพริบผ่านไปในหัวเธออย่างรวดเร็ว……

ตอนนี้ เครื่องบินได้เคลื่อนไปถึงโรงเก็บเครื่องบินของสนามบินเย่นจิงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ขณะที่เครื่องบินอยู่ห่างจากประตูใหญ่ของโรงเก็บเครื่องบินประมาณร้อยกว่าเมตร ประตูก็ค่อย ๆ เลื่อนออกไปซ้ายขวาโดยอัตโนมัติ ภายในโรงเก็บเครื่องบิน ณ วินาทีนี้ ยังมีเครื่องบินส่วนตัวที่เป็นแบบเดียวกันจอดอยู่อีกสามลำ รวมไปถึงรถเก๋งหงฉีH9ที่ดูไม่โดดเด่นอีกสามสี่คัน เหล่าพนักงานที่อยู่ในเครื่องแบบได้มารอคอยอยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว

เดิมทีอานเฉิงซีจะมาเปลี่ยนเครื่องที่นี่ จากนั้นค่อยบินย้อนกลับไปยังจินหลิงที่ตั้งอยู่ทางทิศใต้

ทว่าเนื่องจากเย่เฉินเปลี่ยนแปลงเส้นทางการบิน บินตรงมาเย่นจิงกะทันหัน ดังนั้นหลังจากเธอลงจากเครื่องบิน ก็ขึ้นไปนั่งบนรถเก๋งหงฉีคันหนึ่งโดยตรง จากนั้นขบวนรถก็ขับออกจากโรงจอดเครื่องบินอย่างรวดเร็ว จะออกจากสนามบินผ่านเส้นทางผู้โดยสาร มุ่งหน้าตรงไปยังยงเหอกง

ประวัติของยงเหอกงยาวนานมาก ซึ่งเป็นวัดที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในเย่นจิง

และอานเฉิงซีก็มีเรือนสี่ประสานส่วนตัวที่นี่ด้วย

ที่เธอให้ถังซื่อไห่มาพบเธอที่ยงเหอกงนั้น จริง ๆ ก็หมายถึงเรือนสี่ประสานนี่แหละ