เถียนจงมองไปทางเฉียนหงเย่น ถามว่า:"นี่มันเรื่องอะไรกัน?คุณคือผู้หญิงของเขาเหรอ?"

เฉียนหงเย่นร้องพูดว่า:"ไม่ใช่นะ ฉันไม่ใช่ ฉันถูกเขาข่มขืน!"

เถียนจงมองไปที่ผู้ดูแลและพูดอย่างเย็นชา:"ในเมื่อเธอไม่ยอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงของแก งั้นแกก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก"

ในช่วงนี้ ผู้ดูแลที่ถูกเฉียนหงเย่นดูแลจนรู้สึกปลาบปลื้มใจแล้ว เขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าชายแก่ในชนบท จะเคยมีประสบการณ์กับหญิงที่ขาวสวยแบบนี้จากเมืองที่ไหนกัน ดังนั้นเขาจึงเสพติดเฉียนหงเย่นมานานแล้ว

ตอนนี้เห็นคนกลุ่มนี้ต้องการพาเฉียนหงเย่นออกไป เขาไม่พอใจสุดๆ

เขาพูดอย่างเย็นชาว่า:"ข้าไม่สนหรอก วุ่นวายอะไรกัน ข้าจะบอกแกอีกครั้ง เธอเป็นผู้หญิงของข้า!"

เถียนจงพ่นลมอย่างเย็นชา:"นี่แกหาเรื่องตายเองนะ ดังนั้นฉันไม่ได้ให้โอกาสแก"

หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบปืนพกสีดำออกมาจากเอวทันที เล็งปืนไปที่ผู้ดูแล และเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเล

เสียงดังปัง ไฟพุ่งออกมาจากปากกระบอกปืน และกระสุนเจาะเข้าไปในหน้าผากของผู้ดูแลทันที

ผู้ดูแลที่ยังเย่อหยิ่งตอนนี้กลายเป็นศพในทันที

เฉียนหงเย่นกลัวมากจนเธอกรีดร้อง แต่ในสายตาของเหอเหลียนมีความตื่นเต้นเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าเธอมีโอกาสที่จะอยู่รอด!

ดังนั้นเธอจึงรีบพูดกับเถียนจงว่า:"พี่ชาย พวกเราก็ถูกจับที่นี่เช่นกัน โปรดพาพวกเราออกไปด้วย!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉียนหงเย่นก็รีบพูดว่า:"คุณอย่าพาเธอไปเด็ดขาด! เมื่อกี้เธอยังคิดจะฆ่าฉันอยู่!"

เถียนจงมองไปที่เฉียนหงเย่นและถามว่า:"ผู้หญิงคนนี้เป็นศัตรูของคุณหรือไม่?"

เฉียนหงเย่นพยักหน้าทันทีและโพล่งออกมา:"ใช่ เธอเป็นศัตรูของฉัน เธอต้องการจะฆ่าฉัน!"

เหอเหลียนกังวลและพูดอย่างเร่งรีบ:"เฉียนหงเย่น อย่าพูดไร้สาระ! ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่……"

ก่อนที่เหอเหลียนจะพูดจบ เสียงปืนก็ดังขึ้น

เฉียนหงเย่นตกตะลึง และมองอีกครั้ง ตอนนี้เถียนจงได้ยกปืนพกขึ้นอีกครั้ง และปากกระบอกปืนกลับตรงไปที่เหอเหลียน!

และเหอเหลียนซึ่งกำลังพูดอยู่เมื่อกี้ ตอนนี้ก็มีเลือดไหลบนใบหน้าของเธอแล้ว เธอตัวแข็งครู่หนึ่งแล้วล้มลงกับพื้น

เถียนจงยิงเหอเหลียนจนตาย!

เฉียนหงเย่นไม่นึกเลยว่า เถียนจงจะฆ่าคนสองคนในชั่วพริบตา ตัวสั่นด้วยความตกใจ

และสมาชิกในครอบครัวของเหอเหลียนก็ร้องไห้คร่ำครวญและรีบวิ่งไปที่ร่างของเธอ

พวกเขาก็ไม่คิดดลยว่า เหอเหลียนที่เมื่อกี้ยังกระโดดโลดเต้นอยู่ ตอนนี้ได้จากพวกเขาแล้ว

แต่พวกเขาไม่มีหนทางใดๆ พวกเขาไม่กล้าที่จะแก้แค้นเถียนจงและเฉียนหงเย่น ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงกอดศพร้องไห้

เถียนจงไม่สนใจครอบครัวที่อยู่ข้างหน้าเขามากนัก เขาหันหลังกลับและพูดกับลูกน้องที่อยู่รอบตัวเขา:"เครื่องบินยังรออยู่ที่สนามบิน ไปกันเถอะ!"

เฉียนหงเย่นที่ตกตะลึง ถูกผลักเข้าไปในรถทันที

เถียนจงก็ก้าวเข้าไปในรถของเขา เมื่อรถหันกลับมา เขาเปิดหน้าต่าง และชี้ปืนไปที่ครอบครัวของเหอเหลียน ตราบใดที่ครอบครัวของเธอเข้ามาข้างหน้า เขาจะฆ่าทันที

โชคดีที่ครอบครัวของเหอเหลียนกลัวจนไม่กล้าขยับแล้ว

ทันทีหลังจากนั้น ขบวนรถออกจากเหมืองถ่านดำบนภูเขา และมุ่งหน้าไปยังสนามบินท้องถิ่น!