ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน 953

Now you are reading ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน Chapter 953 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เมื่อได้ยินตำพูดที่ไร้ความรู้สึกของเขา จ้าวโจ๋วเยว่เลยไม่กล้าที่อวดเก่ง

เขาเลยรีบตอบไปว่า: “เพื่อนรักแปดร้อยก็แปดร้อย นายรีบมานะ ฉันรีบอยู่”

อีกฝ่ายก็พูดกลับมาว่า: “นายจ่ายค่าลากรถผ่านวีแชทมาก่อน ไม่งั้นละก็ ถ้าเกิดนายหลอกฉันละฉันจะทำอย่างไร? นายเป็นคนที่เชื่อถือไม่ค่อยได้ แม่มึงฉันเคยถูกนายหลอกมาแล้ว!”

จ้าวโจ๋วเยว่พูดอย่างหมดหนทาง: “ได้ๆๆ พี่ใหญ่นายพูดคำไหนคำนั้น ฉันจะโอนเงินผ่านวีแชทให้นายตอนนี้เลย นายรีบมาเลยนะอย่าชักช้า!”

“เมื่อเงินเข้าบัญชีถึงออกเดินทาง ไม่งั้นอย่าหวังเลย!”

จ้าวโจ๋วเยว่ไม่กล้าที่จะรีรอ รีบเอาโทรศัพท์ออกมา และค้นหาบัญชีของเขา แล้วทำการโอนเงินแปดร้อยไปให้เขา

แต่ตอนที่กดยืนยันการโอน ถึงพบว่ายอดคงเหลือในบัญชีไม่พอ!

เขาถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเขาเองเพื่อที่จะให้เจี่ยงหมิงหาเงินให้ ก็เลยนำทรัพย์สินทั้งหมดของตัวเองให้เจี่ยงหมิงไป เขาคิดตื้นๆว่านำทรัพย์สินให้เขาไปเยอะ ตัวเองก็จะได้เงินกลับมาเยอะเช่นกัน เขาเลยไม่ได้คิดอะไรมาก เหลือเงินห้าร้อยไว้ใช้จ่ายประจำวันเท่านั้น

ตอนนี้เพียงแค่ค่าลากรถแปดร้อยเขายังไม่มีปัญหาจ่ายเลย

จ้าวโจ๋วเยว่ทำได้เพียงจ่ายห้าร้อยไปก่อน และส่งข้อความเสียงไปข้อร้อง: “เพื่อนรัก ตอนนี้ในบัญชีฉันมีแค่ห้าร้อย อีกสามร้อยฉันติดนายไว้ก่อนนะ เมื่อฉันได้เงินมาฉันจะรีบคืนให้นาย”

อีกฝั่งได้ส่งข้อความเสียงประโยคหนึ่งกลับมา: “อย่ามาใช้วิธีนี้กับฉัน นายอย่าคิดว่าฉันตามไม่ทันนายหรือ? ครั้งก่อนที่ฉันและแฟนไปเที่ยวที่ฮ่องกง นายฝากฉันหิ้วเครื่องสำอางกลับไปเพื่อนเอาไปเป็นของขวัญให้แฟนนาย ชุดเครื่องสำอางนั้น ฉันใช้เงินหนึ่งพันสามร้อยยี่สิบไปซื้อ แต่นายจ่ายให้ฉันเพียงหนึ่งพันหนึ่งร้อย นายบอกว่าเงินเดือนออกแล้ว จะคืนเงินให้ฉันสุดท้ายแล้วไงละ? ตอนนี้นายยังติดเงินฉันอยู่สองร้อยยี่สิบนะ ฉันจะกล้าเชื่อนายอีกได้อย่างไร?”

จ้าวโจ๋วเยว่รีบวิงวอนว่า: “เพื่อนรัก เรื่องครั้งก่อนฉันยอมรับว่าฉันเป็นคนผิดจริงๆ เพราะฉันลืมเรื่องนั้นไปเลย แต่ครั้งนี้นายสบายใจได้เลยนะ ฉันไม่มีทางลืมแน่นอน!เงินสองร้อยยี่สิบนั้น ครั้งนี้ฉันจะคืนให้นายพร้อมกับเงินสามร้อยนี่เลยได้มั้ย?”

“นายเอาห้าร้อยไปก่อนนะ แล้วให้รถมาช่วยฉันลากรถกลับไป และหลังจากที่ฉันขายรถไป ฉันจะจ่ายอีกห้าร้อยยี่สิบคืนให้นายพร้อมกันเลยได้มั้ย? เอาแบบนี้ก็ได้ ฉันให้นายหกร้อยเลย!”

อีกฝั่งไม่ยอมและพูดว่า: “ไม่ได้ วันนี้นายต้องให้ฉันแปดร้อยเท่านั้น ไม่งั้นฉันไม่ไป ขอโทษด้วยนะ”

พูดจบเพื่อนเขาได้กดรับเงินและโอนเงินสองร้อยแปดสิบคืนไปและพูดว่า: “นี่เป็นสองร้อยยี่สิบที่นายติดฉัน ที่เหลือสองร้อยแปดสิบฉันคืนให้นาย ถ้านายอยากที่จะลากรถ นายจ่ายเงินแปดร้อยมาก่อน!”

“นาย…….”

จ้าวโจ๋วเยว่เกือบจะบ้าไปแล้ว เขาไม่เพียงไม่ช่วยแถมยังเอาเงินสองร้อยยี่สิบของตัวเองไป ตอนนี้เหลือแต่สองร้อยแปดสิบแล้ว จะจ้างรถมาลากรถก็เป็นไปไม่ได้แล้ว

นึกถึงตอนนี้เขากัดฟันและพูดว่า: “ได้ๆๆ ฉันไปยืมเงินคนอื่นก่อน ยืมครบแปดร้อยแล้ว ก็เอารถลากมาลากรถของฉันไปแบบนี้ได้มั้ยละ?”

อีกฝั่งตอบว่าอืม: “ได้ ตอนนี้ฉันก็ว่างอยู่พอดี เมื่อเงินนายเข้าบัญชีฉัน ฉันก็ออกเดินทางเมื่อนั้น”

จ้าวโจ๋วเยว่รีบส่งข้อความเข้าไปแชทกลุ่ม ส่งข้อความให้เพื่อนๆ เขา: “ฉันจ้าวโจ๋วเยว่ ตอนนี้มีปัญหาเร่งด่วนนิดหน่อย ต้องการความช่วยเหลือเป็นเงินหลายร้อยหยวนโดยด่วน มีใครพอให้ฉันยืมห้าร้อยยี่สิบได้มั้ย? เงินเดือนออกฉันจะคืนให้”

ตอนนี้ใบบัญชีของเขามีเพียงแค่สองร้อยแปดสิบ ถ้าจะจ่ายค่าลากรถจะขาดอีกห้าร้อยยี่สิบ

แต่เจ้านี่มนุษยสัมพันธ์ไม่ค่อยดี เขาส่งไปหาเพื่อนร่วมงานหกสิบเจ็ดสิบคน แต่ไม่มีใครให้เขายืมเงินเลย

คนเกือบแปดสิบเปอร์เซ็นต์ไม่สนใจเขา และส่วนคนที่ตอบเขาก็ปฏิเสธเขาทันที

เหตุผลที่ปฏิเสธมีมากมาย บางคนบอกไม่มีเงิน บางคนบอกเอาเงินเข้าบัญชีหมดแล้ว บางคนก็ให้เหตุผลว่าเอาเงินไปเล่นพนันแล้วเสียเงินไป

สรุปก็คือไม่มีเงินให้เขายืม

จ้าวโจ๋วเยว่หมดหนทางจริงและคิดวิธีไม่ออกแล้ว เขาก็เลยโทรไปหาแฟนของเขาและถามว่า: “เสี่ยวเจวียน มีเงินห้าร้อยยี่สิบให้ฉันยืมมั้ย?”

แฟนสาวของเขาหอบอย่างรุนแรงและพูดว่า: “จ้าวโจ๋วเยว่ นายคนนี้ไม่สบายใช่มั้ย? คนอื่นเขาโอนเงินห้าร้อยยี่สิบให้แฟน แต่นายจะให้ฉันโอนเงินห้าร้อยยี่สิบให้นายหรือ? นายอายบ้างมั้ยเนี่ย?”

จ้าวโจ๋วเยว่รีบอธิบายว่า: “เสี่ยวเจวียน ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ ตอนนี้ฉันมีปัญหาเร่งด่วนนิดหน่อย ฉันต้องการเงินห้าร้อยยี่สิบโดยด่วน เธอให้ฉันยืมเงินก่อนได้มั้ย เดียวเงินเดือนฉันออกฉันคืนให้”

แฟนเขาพูดอย่างติดๆขัดๆอึ่มอึ่มอ้าอ้าว่า: “……จ้าวโจ๋วเยว่……นาย…..นาย……นายคนนี้ชั่งไม่มีอนาคตเลยนะ…..เงินแค่ห้าร้อยยี่สิบหยวนนายยังจะยืมฉันหรือ? เงินเก็บนายละ? มีอยู่หลายแสนไม่ใช่หรือ? หายไปไหนหมดแล้ว?”

จ้าวโจ๋วเยว่ตอบว่า: “เรื่องมันยาว ตอนนี้เธอให้ฉันยืมห้าร้อยยี่สิบก่อนนะ ฉันจะคืนให้เธอทีหลังไม่ได้หรือ?”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด