ถ้าหากพูดเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างก็ต้องรู้สึกว่าเย่เฉินขี้โม้

แต่ว่าพูดในตอนนี้ ทุกคนต่างก็รู้สึกว่า ในเมื่อเย่เฉินพูดอย่างนี้แล้ว งั้นเรื่องนี้จะต้องเป็นความจริงแน่นอน

ในเวลานี้เย่เฉินก็ยิ้มอย่างนิ่งๆ พูดกับจ้าวเห้าว่า : “แม้ว่าฉันจะไม่ได้สนิทสนมมากับประธานกรรมการหลี่ของพวกนายมากมาย แต่อย่างไรก็เป็นคนคุ้นเคย ฉันเชื่อว่ายังไงเขาก็จะต้องแก่หน้าของฉันบ้าง”

พูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที หาเบอร์ของหลี่ไท่หลาย กดโทรไปหาเขาเลย

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง โทรติดแล้ว

หลี่ไท่หลายที่อยู่ปลายสายนั้น พูดด้วยความประหลาดใจว่า : “อาจารย์เย่ คุณมีเวลาโทรหากระผมได้อย่างไรครับ？！”

เย่เฉินหัวเราะอย่างนิ่งๆ พร้อมพูดว่า : “ประธานกรรมการหลี่ คุณกับผมไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ ”

หลี่ไทยหลายรีบพูดทันที ว่า : “ไอ้หยา ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยได้ไปที่จินหลิงเลย ไม่อย่างงั้นต้องไปทักทายอาจารย์เย่ซึ่งๆหน้าแน่นอน！”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยพร้อมพูดว่า : “ประธานกรรมการหลี่ไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนี้ ที่ผมโทรหาคุณในวันนี้จริงๆแล้วว่ามีเรื่องๆหนึ่ง อยากจะไหว้วานคุณหน่อย”

คนทั้งโต๊ะต่างก็กลั้นลมหายใจมองไปยังเย่เฉิน เพื่อรอคอยเป็นสักขีพยานของช่วงเวลาที่ มหัศจรรย์！

เพราะว่าทุกคนล้วนเป็นเด็กกำพร้า อย่าว่าแต่มหาเศรษฐีที่มีฐานะทางสังคมกว่าหมื่นล้านเลย แม้ว่าเศรษฐีธรรมที่มีฐานะเกินสิบล้านพวกเขาก็ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จัก

หลี่ไท่หลายในเวลานี้พูดอย่างรีบร้อนว่า : “อาจารย์เย่ คุณมีเรื่องอะไรให้รีบสั่งมาเลย คนแซ่หลี่จะพยายามทำสุดความสามารถ！”

เย่เฉินพูดว่า : “ผมมีเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เล็กจนโตคนหนึ่ง วันนี้ผมพึ่งจะรู้ว่า เขาทำงานอยู่ในบริษัทที่อยู่ภายใต้ธุรกิจอุตสาหกรรมของคุณประธานกรรมการหลี่ ดังนั้นผมจึงอยากจะรบกวนคุณ ช่วยจัดตำแหน่งงานที่มีอนาคตไกลกว่านี้ให้เขาหน่อยได้ไหม？”

หลี่ไท่หลายตกใจอย่างมากไปชั่วขณะ！

ต่อให้ฝันเขาก็คิดไม่ถึงว่า เพื่อนสนิทของเย่เฉินอาจารย์เย่จะทำงานที่บริษัทในเครือของตัวเอง

ดังนั้นเขาจึงรีบเอ่ยถามว่า: “อาจารย์เย่ เพื่อนของคุณมีชื่อว่าอะไร？ทำงานอยู่ที่บริษัทไหน？รบกวนคุณบอกผมหน่อย ผมจะโทรไปจัดการให้ ทำการย้ายบุคลากรตอนนี้เลย ย้ายให้เพื่อนสนิทของคุณ ไปอยู่ที่สำนักงานใหญ่ขององค์กรเราเลย！ ”

เย่เฉินพูดว่า : “เพื่อนของผมชื่อว่าจ้าวเห้า ทำงานอยู่ที่บริษัทอุปกรณ์ให้ความสว่างในเครือของคุณ คุณลองไปสอบถามดู แซ่จ้าวที่มาจากพระเจ้าซ่งไท่จู่ เห้าที่มาจากพระอาทิตย์อยู่บนท้องฟ้า”

หลี่ไท่หลายพูดอย่างรีบร้อนว่า : “อาจารย์เย่คุณรอสักครู่ ผมจะโทรศัพท์ไปถามตอนนี้เลย！”

วางโทรศัพท์แล้ว หลี่ไท่หลายก็รีบโทรหาเลขาของตัวเองทันที ให้เขารีบตรวจสอบสถานะของจ้าวเห้าในช่วงเวลาสั้นๆนี้

ตอนที่เลขาตอบกลับตัวเองว่า มีคนนี้อยู่ที่บริษัทอุปกรณ์ให้ความสว่างจริงๆ หลี่ไท่หลายก็ดีใจอย่างมากเลยทีเดียว

จริงๆแล้วเขาอยากจะหาโอกาส ที่จะได้เข้าใกล้เย่เฉินอาจารย์เย่ตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่มีโอกาสตลอดเลย

ถึงอย่างไรอาจารย์เย่ก็เป็นมังกรตัวจริงบนโลกมนุษย์ วีจิ้งไห่ที่ยอดเยี่ยมมากๆ แต่ต่อหน้าเขาก็ไม่ใช่เป็นคนที่ยอดเยี่ยมอะไร อีกอย่าง แม้แต่ตระกูลที่ยิ่งใหญ่อย่างตระกูลซ่ง ต่างก็เคารพนับถืออาจารย์เย่ ยกย่องอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงรู้ว่า จริงๆแล้วตัวเองไม่ได้มีโอกาสอะไรเลย

แต่ว่า ให้เขาฝันก็คิดไม่ถึงว่า จู่ๆฟ้าประทานโอกาสนี้มาให้เขา จู่ๆเพื่อนสนิทของเย่เฉินอาจารย์เย่ก็ทำงานในองค์กรของตัวเอง นี้เป็นโอกาสที่ฟ้าประทานให้ไม่ใช่เหรอ？

ดังนั้นเขาจึงรีบโทรศัพท์หาเย่เฉินเลยทันที เอ่ยปากถามว่า : “อาจารย์เย่ ผมอยากจะย้ายให้เพื่อนสนิทของคุณมาทำงานเป็นผู้ช่วยของผมที่สำนักงานใหญ่ เงินเดือนปีละหนึ่งล้านขึ้น ไม่สิ สองล้านขึ้นไป ไม่ทราบว่าคุณพึงพอใจไหม ？”

เย่เฉินรู้ เงินเดือนปีละสองล้านสำหรับหลี่ไท่หลายแล้ว เป็นจำนวนที่น้อยมาก

แต่ว่า สำหรับจ้าวเห้าแล้ว กลับว่าไม่ต้องดิ้นรนต่อสู้ถึงสิบกว่าปีเลย ขนาดที่ว่าทั้งชีวิตก็อาจจะไม่สูงถึงขนาดนี้

เขาพูดอืมอย่างพอใจออกมา พูดว่า : “งั้นเรื่องนี้ก็ต้องลำบากคุณแล้วนะประธานกรรมการหลี่ ทางที่ดีคือสามารถแจ้งข่าวให้เพื่อนคนนี้ของผมได้ทราบเลยในตอนนี้ ก็จะทำให้เขาดีใจๆได้เร็วหน่อย”

หลี่ไท่หลายไม่กล้าที่จะไม่ทำตาม พูดอย่างเคารพว่า : “อาจารย์เย่วางใจได้ ผมจะให้หัวหน้าฝ่ายบุคคลแจ้งการเริ่มงานให้กับเขาเดี๋ยวนี้เลย！”

————