บทที่ 73 ดื่มด่ำอย่างสุขสบาย

โจวเทียนเหาพาเซียวชูหรันไปออฟฟิศของตน จังหวะที่ปิดประตู นัยน์ตาลุกโชนด้วยไฟร้อนแรง

เขาจึงล็อคประตูด้วยสีหน้าที่ไม่แสดงอาการใดๆ จากนั้นก็เชิญเซียวชูหรันไปนั่งบนโซฟา

เซียวชูหรันรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาเล็กน้อย แล้วเอามือประสานกันพร้อมนั่งอยู่ตรงกันข้ามของเขา

โจวเทียนเหาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "ท่านประธาน ไม่รู้ว่าครั้งนี้ที่ท่านมา เพื่อที่จะมาเจรจาอะไรกับผมครับ? "

เซียวชูหรันจึงตอบกลับอย่างค่อนข้างละอายใจ "จะไม่ขอปิดบังท่านประธานโจว บริษัทเซียวซื่อของเราประสบกับสภาพคล่องของเงินสดหน่อยในช่วงนี้ ดังนั้นฉันเลยอยากมาถามท่าน ให้เครดิตทางเราเอาวัสดุก่อสร้างไปหนึ่งล็อตก่อนได้ไหมคะ? "

"ให้เครดิต? " โจวเทียนเทาพูดด้วยสีหน้าที่ลำบากใจ "สถานการณ์บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหาของพวกเรา ท่านประธานเซียวก็คงรู้ดี พวกเราไม่มีการให้เครดิตใดๆ และไม่มีการส่งสินค้าก่อน ต้องจ่ายเงินก่อน ถึงจะให้สินค้า……"

"ฉันรู้ค่ะ" เซียวชูหรันพูดอย่างสำนึกผิด "ฉันก็จนปัญญาเหมือนกันค่ะ ทว่าท่านวางใจได้ ธุรกิจทางเราได้ร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ปแล้ว ตี้เหากรุ๊ปคือธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจินหลิงของพวกเรา พวกเขาต้องไม่ติดเงินค่าก่อสร้างกับพวกเราแน่นอนค่ะ แค่ถึงเวลาตอนที่คิดค่าก่อสร้าง เราจะรีบจ่ายเงินค่าวัสดุให้ทันทีค่ะ! "

โจวเทียนเหาหัวเราะอย่างร่าเริง แล้วพูดขึ้น "คำพูดก็พูดแบบนี้กันได้ ทว่าท่านประธานเซียว ผมก็ไม่ใช่ว่าจะหาเรื่องคุณ คุณรู้ว่าทำไมผมถึงต้องทำตามกฎที่ไม่ให้เครดิตกับผู้ซื้อ? "

เซียวชูหรันส่ายหัว "ทำไมคะ? "

โจวเทียนเหาพูด "ก่อนหน้านี้ผมก็พูดดีๆ แล้ว ถ้าลูกค้าอยากจะเอาสินค้าก่อน แล้วค่อยคิดเงินทีหลัง เพื่อที่ผมจะขยายธุรกิจ จึงอยากจะรักษาความสัมพันธ์ เลยตอบตกลงไป แขกทั้งหมดต่างก็บอกว่า แค่คู่ค้าของพวกเขาจ่ายเงินมา ก็จะรีบจ่ายเงินให้เรา แต่ว่าสุดท้ายล่ะ? ผมเสียหนี้ไปสามร้อยล้าน จนตอนนี้ยังไม่ได้กลับ"

"มากขนาดนี้? "

เซียวชูหรันก็รู้สึกตกตะลึงในตัวเลขนี้

ทั้งบริษัทเซียวซื่อรวมกัน ก็มีแค่หนึ่งร้อยล้านกว่าเท่านั้น

นึกไม่ถึงว่าโจวเทียนเทาแค่เก็บเงินจากข้างนอกกลับมาไม่ได้ก็มากกว่าสามร้อยล้านแล้ว!

โจวเทียนเหาอุทานขึ้น "ทำอะไรไม่ได้ เพราะฝ่ายที่ทำงานร่วมกันมักจะโกงแล้วไม่จ่าย แล้วยังใช้คำพูดที่เหมือนกัน บอกว่าจะให้ผมเร็วๆ แล้วจะรีบให้ผม แต่ว่าพูดไปๆ ต่างก็ไม่ให้เงินเลย"

พอพูดถึงแบบนี้ โจวเทียนเหาก็ส่ายหัว แล้วอุทานขึ้น "สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆ ผมจึงทำได้เพียงหยุดทุกช่องทางในการร่วมมือโดยให้เครดิต ถ้าจะเอาสินค้าน่ะได้ ทางผมสามารถให้สินค้า แต่ต้องจ่ายเงินก่อน"

เซียวชูหรันทำสีหน้าที่ผิดหวัง ว่าไปแล้ว เรื่องนี้คงจะเจรจาไม่สำเร็จแล้ว

ทว่าเธอก็รู้ ไหนๆ คนอื่นมีมาตรการแบบนี้ งั้นตัวเองจะพูดอะไรก็คงไม่สามารถทำให้คนอื่นไม่ทำตามมาตรการ ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นแล้วพูด "ต้องขอโทษท่านประธานโจวจริงๆ ฉันกลับไปจะบอกคุณย่า พวกเราจะรีบรวบรวมเงินทุนทั้งหมดแล้วมาร่วมมือกับท่าน"

โจวเทียนเหาเห็นว่าเธอลุกขึ้นแล้วกำลังจะไป จึงรีบพูดขึ้น "โธ่ๆ! ท่านประธานเซียวอย่าใจร้อนมากสิ! "

พูดไป โจวเทียนเหาก็รีบลุกขึ้น แล้วพูดขึ้นต่อ "เมื่อกี้ที่บอก ล้วนเป็นลูกค้าทั่วไป ทว่าสำหรับท่านประธานเซียวแล้ว แน่นอนว่าสามารถคิดต่างหาก! "

เซียวชูหรันเอ่ยถามด้วยความอึดอัดใจเล็กน้อย "ท่านประธานโจว นี่ท่านหมายความเป็นอะไร? "

โจวเทียนเหาหรี่ตาลง แล้วมองเซียวชูหรันด้วยความโลภมาก

พูดความในใจ เซียวชูหรันสวยเกินไปแล้ว!

สวยจนทำให้โจวเทียนเหาหายใจไม่ออก!

หลายปีนี้ โจวเทียนเทาต้องเผชิญกับภรรยาป้าหน้าเหลือง ผู้หญิงคนนั้นทั้งอัปลักษณ์ทั้งเหี่ยว แตกต่างจากเซียวชูหรันแสนแปดพันลี้

เซียวชูหรันมีหน้าตาที่งดงามมาก เรือนร่างก็น่าดึงดูดจริงๆ ผู้หญิงแบบนี้ เป็นของหายากจริงๆ!

ทำไมตัวเองถึงไม่มีวาสนาแบบนี้ ที่สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับผู้หญิงหายากแบบนี้?

ทำไมผู้หญิงที่หายากแบบนี้ ถึงได้แต่งงานกับไอ้สวะที่ถูกล่ำลือไปทั่วเมือง?

สามีไอ้สวะคนนั้นของเธอ แกร่งกว่าตัวเองหรอ?

พอนึกถึงแบบนี้ ในใจของโจวเทียนเหาเหมือนมีมดนับไม่ถ้วนไต่ปีนขึ้นมา

เขารู้สึกว่าหลายปีมานี้ตัวเองก็ไม่มีโอกาสได้มีกิ๊กเลย ยิ่งไม่มีโอกาสได้คบหากับสาวสวยหายาก พอเห็นว่าผ่านไปเกือบครึ่งชีวิตแล้ว ก็ยังได้มีอะไรกับป้าหน้าเหลือง ที่น่าเกลียดคนนั้นตลอดมา

วันนี้ก็ถือว่าตัวเองมีโอกาสที่ดีที่สุดแล้ว!

ใช่!

เขาจะลิ้มลองเซียวชูหรันดี!

ลิ้มลองสาวสวยที่หน้าตาสวยมากจนผู้ชายทั้งเมืองต่างก็บ้าคลั่ง!

พอนึกถึงแบบนี้ เขาก็ยิ้มพูดขึ้น "โธ่ ประทานเซียว ไหนๆ คุณก็มีความต้องการนี้แล้ว งั้นพวกเราก็สามารถคุยกันดีๆ ก่อนก็ได้ ผมโจวเทียนเหา ไม่ได้เป็นคนพูดยากอย่างที่คุณคิด"

เซียวชูหรันคิดว่าน่าสนใจ จึงรีบนั่งลง แล้วเอ่ยถามด้วยความดีใจ "ท่านประธานโจว ท่านยินยอมที่จะให้เครดิตวัสดุก่อสร้างกับพวกเรางั้นหรอ? "

โจวเทียนเหาตั้งใจไม่พูดจาชัดเจน แต่พูดอย่างอ้ำๆ อึ้งๆ "ถ้าเป็นคนอื่น ผมต้องปฏิเสธไปแล้ว แต่ถ้าเป็นท่านประธานเซียว งั้นผมสามารถพิจารณา……"

เซียวชูหรันพูดด้วยความเร่งรีบ "จริงๆ พวกเรากับตี้เหากรุ๊ปร่วมงานกันอย่างใกล้ชิด หากท่านสามารถให้เครดิตวัสดุก่อสร้างกับเรา หลังจากที่คิดบัญชีกับตี้เหาในครั้งแรกแล้ว จะรีบเอาเงินมาให้ท่าน"

โจวเทียนเหาพยักหน้า แล้วพูดขึ้น "คุณรอผมแปบเดียว ผมจะชงชาแล้วเราค่อยๆ คุยกัน"

ขณะที่พูด เขาลุกขึ้นไปเอาชาหนึ่งกาออกมาจากตู้

ตอนที่หันหลังให้กับเซียวชูหรัน เขาใส่ใบชาเข้าไปในกาไปด้วย ขณะเดียวกันก็แอบควักยานอนหลับออกมาหนึ่งกล่อง

ยากล่องนี้เป็นยาที่เขากินอยู่ประจำ ช่วงนี้เขานอนไม่ค่อยหลับ หมอเลยจ่ายยานอนหลับขั้นรุนแรงให้เขา บนแค่เม็ดเดียวก็สามารถนอนหลับทั้งวัน

โจวเทียนเทาอยากถือโอกาสเอาเซียวชูหรันในออฟฟิศเลย ดังนั้นจึงใส่ยานอนหลับในน้ำหกเม็ด

แบบนี้ แค่เซียวชูหรันดื่มชาหนึ่งแก้ว โดยทั่วไปแล้วก็เท่ากับกินยาไปหนึ่งเม็ด

รอให้ยาออกฤทธิ์ จะไม่ให้ทำตามความต้องการของตนเองได้ยังไง?

ตนเองสามารถนอนกับเธอก่อน จากนั้นก็เอามือถือถ่ายรูปและถ่ายวิดีโอ แล้วใช้อันนี้ข่มเหงเธอ!

แค่เธอเซียวชูหรันไปแจ้งความ หรือว่าบอกคนอื่น ตนเองก็จะข่มขู่เธอ แล้วเผยแพร่วิดีโอนี้ออกไป ทำให้ชาตินี้เธอจะเงยหน้าไม่ขึ้น แล้วถูกคนอื่นวิพากษ์วิจารณ์ตลอดชีวิต!

เชื่อว่าถึงเวลาเซียวชูหรันไม่กล้าไปแจ้งความหรอก และไม่กล้าเปิดโปงความจริง

ถึงเวลานั้น ตนเองจะสามารถเป็นฝ่ายควบคุมอำนาจทั้งหมด!

ตนเองสามารถมีความสัมพันธ์กับเธอตลอดเวลา แค่เธอไม่ยินยอม ตนเองก็จะใช้คลิปและรูปข่มเหงเธอ แล้วบีบบังคับให้เธอทำตาม!

พอเป็นแบบนี้ ตัวเองไม่ใช่ว่ามีคู่นอนชั้นดีคนหนึ่งหรือไง? ฮ่าๆๆ งั้นไม่ใช่ว่าทำให้รู้สึกสาแก่ใจมากหรือไง?

เขายิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น หลังจากชงชาเสร็จ สีหน้าก็กลับมาเป็นปกติ แล้วเดินกลับไปนั่งที่โซฟา

เขาเทชาหนึ่งแก้วให้เซียวชูหรันไปด้วย แล้วพูดขึ้นไปด้วย "ท่านประธานเซียว อย่าเพิ่งใจร้อน ดื่มชาก่อนแล้วเราค่อยๆ พูดคุยกัน"

เซียวชูหรันก็ไม่ได้คิดมาก ตัวเองพูดไปมากขนาดนี้แล้ว ก็รู้สึกคอแห้งเล็กน้อย ดังนั้นจึงเอาแก้วชาขึ้น แล้วดื่มคำใหญ่ๆ

โจวเทียนเหารู้สึกตื่นเต้นจวนใจจะขาดแล้ว!

เขาจับจ้องเซียวชูหรันด้วยแววตาที่เคล้าด้วยความร้อนระอุ แล้วมองขาอันเรียวยาวและงดงามของเธอ เอวที่เรียวบางเหมือนต้นหลิ่ว รูปร่างสัดส่วนสมบูรณ์แบบ ใบหน้าอ่อนเยาว์ดูสะสวยมาก……

ผู้หญิงคนนี้ ไม่มีที่ไหนที่ไม่ดึงดูดคนเลย นี่ทำให้ไฟภายในใจของเขายิ่งอยู่ยิ่งลุกโชน

วันนี้ช่างเป็นโอกาสดีที่ฟ้าประทานมาให้จริงๆ!

พอนึกถึงรออีกสักพักก็สามารถดื่มด่ำกับผู้หญิงที่เพอร์เฟคคนนี้ด้วยความสุขสบาย โจวเทียนเหาก็รู้สึกว่าทั้งเรือนร่างของตัวเองกำลังลุกโชน!