ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน 76 ทำให้บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหากลายเป็นพื้นที่เรียบ

Now you are reading ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน Chapter 76 ทำให้บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหากลายเป็นพื้นที่เรียบ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่ 76 ทำให้บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหากลายเป็นพื้นที่เรียบ

กระดูกสันหลังของเฝิงเสี่ยนก็หักไป!

และเป็นอีกคน!

ทั้งสองสามีภรรยาต่างก็อัมพาตขั้นรุนแรง

และไม่มีทางได้ฟื้นคืนมาเป็นปกติ!

เวลานี้ เฉินจื๋อข่ายเดินมา แล้วเอ่ยพูดด้วยความเคารพ "คุณชาย ผมได้สั่งให้รถขุดประมาณสามร้อยคันมาแล้ว แค่ท่านคำสั่งเพียงคำๆ เดียว ก็จะสามารถบริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหากลายเป็นพื้นที่ราบได้! "

"ได้! " เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา "สั่งให้คนงานทั้งหมด ออกจากที่นี่ภายในสิบนาที! หลังจากสิบนาที! ขุดที่นี่ให้เป็นพื้นที่ราบ!!! "

โจวเทียนเหาและเฝิงเสี่ยนรู้สึกตกใจจนวิญญาณฉุดกระชาก

น้ำพักน้ำแรงตลอดชีวิตนี้ ก็ใกล้จะจบแล้วหรอ?

คนก็จบไปแล้ว วันข้างหน้าแค่สามารถใช้ชีวิตที่ตายทั้งเป็น ถ้าไม่มีเงิน ใครจะดูแลตัวเอง?

เย่เฉินไม่สนอะไรพวกนี้

เขาขอให้เปิดสัญญาณเตือนไฟไหม้ ทั้งโรงงานก็เริ่มหนีออกมาทันที

จากนั้น เย่เฉินอุ้มเซียวชูหรันที่หลับใหลอย่างสนิท ทำให้คนเสื้อดำสองสามคนยกโจวเทียนเหาและเฝิงเสี่ยนเป็นอัมพาต

ตอนที่คนทั้งหมดออกจากตึกออฟฟิศ ทั้งโรงงานต่างก็แยกย้ายกันได้พอสมควรแล้ว

คนในโรงงานก็นึกว่าเกิดไฟแรง ทั้งหมดจึงได้หนีออกไปข้างนอก

เวลานี้ รถขุดทั้งหมดสามร้อยคันล้อมรอบโรงงานไว้

คนนับพันขึ้นที่เฉินจื๋อข่ายเรียกมาต่างก็ล้อมด้านนอกไว้ พวกเขากำลังให้คนงานทั้งหมดแยกย้ายไป

เย่เฉินยืนอยู่ตรงกลางลานกว้าง แล้วบอกโจวเทียนเหาและเฝิงเสี่ยน "ฉันจะให้พวกแกเห็นกับตา น้ำพักน้ำแรงของพวกแกถูกล้างผลาญเป็นขี้เถ้ายังไง! "

พูดจบ ทันใดนั้นก็บอกเฉินจื๋อข่าย "ให้เครื่องขูดเริ่มทำงานเถอะ! ขุดที่นี่ให้หมด! "

เครื่องขุดสามร้อยคันจึงถูกขับเข้าไปด้วยความดุเดือด

ที่ขุดของรถขุดเกิดเสียงเคลื่อนไหวที่ดังสนั่น เหมือนเป็นรถถังที่หนักสามร้อยคันขุดโกดังต่างๆ ของทั้งโรงงานนี้ถูกทำลาย จากนั้นก็ถูกทำให้กลายเป็นที่เรียบ เหลือแต่เพียงขี้เถ้า

ภายในใจของโจวเทียนเหากับเฝิงเสี่ยนรู้สึกสิ้นหวังมาก

พวกนี้ล้วนเป็นน้ำพักน้ำแรงของพวกเขา!

โกดังพวกนี้ อิฐหนึ่งอันและกระเบื้องหนึ่งอัน คานหนึ่งคานและเสาหนึ่งเสา เป็นผลที่พวกเขาพยายามมาครึ่งชีวิต

สามารถบอกได้ว่า โรงงานก็เหมือนลูกของพวกเขา

ตอนนี้ มีคนกำลังทำลายโกดังของพวกเขาไปทีละนิด นี่เป็นการทรมานที่โหดเหี้ยมมาก!

เวลานี้ พวกเขาสองคนไม่มีความคิดที่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่ออีกต่อไป

ในหัวสมองมีแค่ความคิดเดียว

ตายให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย!

ทว่า มันไม่มีอยู่

เย่เฉินไม่มีทางให้พวกเขามีโอกาสได้ตายให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย!

ทำให้พวกเขาลิ้มรสความทุกข์ทรมานอย่างมากในชีวิตที่เหลือ!

จากนั้น เย่เฉินจึงพูดกับพวกเขาสองคน "ฉันสามารถไว้ชีวิตที่ไร้ค่าของพวกแกได้ แต่พวกแกต้องจำไว้ ใครหน้าไหนกล้าเปิดเผยฐานะของตัวตนที่แท้จริงของฉัน ฉันต้องฆ่าให้ตายทั้งบ้านแน่นอน! ไม่เหลือไว้แม้แต่ชีวิตเดียว! "

ทั้งสองรู้สึกตกใจจนร้องไห้แทบเป็นบ้า "คุณชาย พวกเราไม่กล้าอยู่แล้วคุณชาย! ต่อให้ฆ่าพวกเรา พวกเราก็ไม่กล้าเปิดเผยฐานะที่แท้จริงของคุณชาย……."

เย่เฉินพยักหน้า

แล้วมองสองสามีภรรยาที่กลายเป็นสวะ แล้วมองบริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหาที่กลายเป็นขี้เถ้า ความโหดร้ายที่อยู่ภายในใจของเขาก็ถูกปล่อยออกมา

จากนั้น เขาก็บอกกับเฉินจื๋อข่าย "ให้เอาเฮลิคอปเตอร์มา ส่งฉันกับภรรยาของฉันกลับไป! "

เฉินจื๋อข่ายรีบพยักหน้า จากนั้นก็เอ่ยถามด้วยความเคารพ "คุณชาย ผมว่าคุณผู้หญิงถูกคนวางยา จะให้ส่งไปดูอาการที่โรงพยาบาลไหม หรือไม่ก็ให้ผมไปเรียกหมอมาที่บ้าน? "

เย่เฉินผายมือ "ไม่ต้อง ส่งพวกเรากลับไปเลยทีเดียว! "

…….

ตอนที่กลับไปในบ้าน เซียวชูหรันยังคงไม่ตื่นขึ้นมา

นี่เป็นเพราะเย่เฉินไม่ได้ดึงพลังเรกิจากภายในร่างกายของเธอ

พอกลับถึงบ้าน หลังจากวางเธอลงบนเตียง เขาถึงจะดึงพลังที่อยู่ในร่างกายของเซียวชูหรันกลับมา

จากนั้น เซียวชูหรันจึงได้สติกลับมาทันที

"ที่รัก! " เซียวชูหรันลืมตาขึ้น แล้วมองเห็นใบหน้าของเย่เฉิน ทันใดนั้นจึงกอดเขาด้วยความดีใจอย่างบ้าระห่ำ จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

เย่เฉินรีบปลอบโยนเธอ "ไม่เป็นไรที่รัก อย่ากลัวเลย ผมพาคุณกลับมาแล้ว! "

"กลับบ้านแล้ว?!

เซียวชูหรันถึงจะมองไปรอบทิศ

แล้วสังเกตมองว่าเป็นห้องนอนของตัวเองและเย่เฉิน แล้วเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ "โจวเทียนเหาพวกเขาไม่ได้ทำอะไรให้คุณลำบากใจใช่ไหม? "

"เปล่า" เย่เฉินพูด "สองสามีภรรยาโจวเทียนเหากลายเป็นอัมพาตอย่างรุนแรงแล้ว ทั้งบริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหากลายเป็นพื้นราบแล้ว นี่คือการกระทำที่อธรรมมากมายที่ถึงกับทำให้พวกเขาต้องฆ่าตัวตาย"

เซียวชูหรันรู้สึกตกตะลึงมาก "เป็นไปได้ยังไง? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? "

เย่เฉินยิ้มอ่อนๆ พลางพูด "ผมตามเพื่อนสองสามคนไปช่วย แล้วแย่งคุณออกมา สุดท้ายบริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหานั้น ทั้งตึกออฟฟิศทั้งโกดัง ล้วนเป็นการก่อสร้างที่มีมาตรฐานต่ำ หลังจากออกมา ในโรงงานของพวกเขาเกิดระเบิด ทำให้ทั้งโกดังระเบิดทั้งหมด เสียดายตอนนั้นคุณหลับไป ไม่งั้นก็จะให้เห็นถึงเหตุการณ์อันรุนแรงเหมือนโดมิโน! "

เซียวชูหรันไม่กล้าเชื่อ "โรงงานดีๆ แห่งหนึ่ง ในโรงเรียนระเบิด แล้วสิ่งปลูกสร้างทั้งหมดถล่มจนกลายเป็นพื้นราบแล้วหรอ? "

"ใช่" เย่เฉินพยักหน้า "มันรุนแรงขนาดนี้เลย! ผมรู้สึกว่าพวกเขาลงถูกฟ้าสวรรค์ลงโทษแล้ว! "

พูดจบ เขาจึงแอบส่งข้อความหนึ่งข้อความให้เฉินจื๋อข่าย

"หลังจากที่ตกลงกับสื่อมวลชนได้แล้ว ให้พวกเขาประกาศออกไปว่าบริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหา เพราะว่าปฏิกิริยาของตัวโซ่และการสร้างโรงงานที่มาตรฐานต่ำ ทำให้ทั้งโรงงานระเบิด! "

เฉินจื๋อข่ายรีบตอบกลับ "คุณชายวางใจเถอะ เดี๋ยวก็จะออกข่าวแล้ว! "

หลังจากไม่กี่นาทีผ่านไป เซียวชูหรันจึงพยายามนึกย้อนถึงรายละเอียดก่อนจะสลบไป จู่ๆ มือถือของเธอก็ได้รับการแจ้งเตือนจากแอพของข่าวมากมาย

เธอมองหัวข้อเพียงพริบตาเดียว ทันใดนั้นก็รู้สึกตกใจจนถลึงตาและอ้าปากค้าง!

หัวข้อข่าวทั้งหมดคือ "เรื่องที่เกิดในบริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหาเมืองจินหลิง เกี่ยวกับการระเบิดของโรงงานเพราะการก่อโรงงานที่มาตรฐานต่ำ ทำให้คนตายมากมาย เจ้าของโจวเทียนเหาและภรรยาได้รับบาดเจ็บสาหัส หมอบอกว่าอาจจะเป็นอัมพาตขั้นรุนแรง! ""

เวลานี้เย่เฉินจึงพูดขึ้น "นี่ ผมไม่ได้โกหกคุณใช่ไหม? "

เซียวชูหรันจึงเพิ่งจะเชื่อ แล้วอุทานขึ้น "นี่แหละที่ว่าทำชั่วได้ชั่ว"

พูดจบ เธอรีบเอ่ยถามเย่เฉิน "ตอนที่คุณไป คนเลวนั้นไม่ได้ทำอะไรฉันใช่ไหม? "

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูด "ตอนผมไป เสื้อผ้าของคุณยังไม่ได้เสียหายอะไร ภรรยาของโจวเทียนเหาไปถึงก่อน แล้วขัดขวางการกระทำชำเราของเขาที่มีต่อคุณ"

เซียวชูหรันจึงน้ำตาไหลพรากออกมา "เย่เฉิน ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้……"

เย่เฉินพูดด้วยความเร่งรีบ "ยัยโง่ พูดอะไรเรื่อยเปื่อยล่ะ? ผมไม่มีทางโทษคุณแน่นอน! กลับต้องโทษผมเองที่ไม่ได้ปกป้องคุณให้ดี ทำให้ไอ้คนชั่วคนนั้นถือโอกาสเข้ามา แล้วเกือบจะทำร้ายคุณ"

เซียวชูหรันรู้สึกซาบซึ้งใจมาก แล้วค่อยๆ กอดเย่เฉินไว้ ไม่พูดแม้แต่คำเดียว

เวลานี้ เธอก็สัมผัสได้ เย่เฉินมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อตัวเองจริงๆ นี่ทำให้ใต้ดวงใจของเธอได้รับความสุขที่ใหญ่หลวง

เวลาทั้งบ่าย บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหาจึงกลายเป็นพื้นราบ

สังคมชั้นสูงทั้งเมืองจินหลิงต่างก็ครึ้มโครงขึ้นมา

ถึงแม้ข่าวจะประกาศว่าเป็นอุบัติเหตุ ทว่าบางคนที่ฉลาด ใครก็ไม่เชื่อว่าเป็นแบบนี้

ทุกคนเริ่มคาดการณ์ เป็นฝีมือของผู้ใหญ่คนโตคนไหนกันแน่

คิดๆ ดูแล้ว เมืองจินหลิงแทบจะไม่มีใครสามารถทำได้ถึงขั้นนี้

แล้วจะเป็นใครล่ะ?

ทุกคนรีบครุ่นคิดถึงเบาะแสมากมายที่มีในช่วงนี้ของเมืองจินหลิง

รถโรลส์รอยซ์สิบกว่าคัน เงินสดสิบกว่าล้านซื้อหยก ได้กลายเป็นเศรษฐีที่ลึกลับและโด่งในติ๊กต็อกแล้ว

การรวบกิจการตี้เหากรุ๊ป ท่านประธานตี้เหาที่ใช้เงินสองพันล้านในการสร้างโรงแรมหกดาว

ไม่เคยมีใครเหมาสวนลอยฟ้าของป๋ายจินฮ่านกง แล้วจัดงานแต่งแค่สองคนของบุคคลลึกลับ

และบ่ายนี้บุคคลที่ทำให้บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหาให้กลายเป็นพื้นราบ

เบาะแสทั้งหมดพวกนี้ก็แค่ชี้ไปยังคนๆ เดียวเท่านั้น!

หนึ่งในความเป็นไปได้ของเบาะแสเหล่านี้ ก็คือท่านประธานที่ลึกลับคนนั้นของตี้เหากรุ๊ป!

นอกจากเขา แล้วยังมีใครกล้าทำขั้นนี้!

นี่ก็ทำให้ฐานะของท่านประธานตี้เหากรุ๊ปลึกลับจนไม่สามารถคาดเดาได้ในเมืองจินหลิงทันที!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด