บทที่ 37 แพ้ไม่เป็นงั้นเหรอ

เมื่อหวังเถิงเฟยได้ยินคำพวกนี้ หัวใจก็กลั้นความตื่นเต้นไม่ไหว

รถของตนเป็น540 รถของเย่เฉินเป็น520 ต่อให้เขาจะล้าแทบตาย เขาก็ไม่มีทางชนะได้

ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะกล้าเดิมพันกับตนใหญ่ขนาดนี้!

จุดประทัดสามหมื่นนัดในรถ รถคนนั้นก็ไม่มีดี การตกแต่งภายในพื้นฐาน ที่นั่ง ระบบคอนโทรลทุกอย่างจะถูกระเบิดเป็นจุล

ในเมื่อเย่เฉินรนหาที่ตายเอง เช่นนั้นมันเป็นโอกาสดีที่ตนจะได้ทำให้เขาอับอายเองฟรีๆ!

จากนั้นหวังเถิงเฟยก็พยักหน้าโดยแทบจะไม่ลังเล แล้วตะโกนว่า “ทุกคนเป็นพยาน! ฉันกับเย่เฉินจะแข่งขันกันว่ารถของใครเร็วกว่า! ถ้าใครแพ้จะต้องใส่ประทัดชุดนี้ในรถและจุดมัน!”

เมื่อพูดจบก็พูดอีกว่า “ถ้าใครกลับใจและเล่นสกปรก ตายเรียบทั้งครอบครัว!”

ผู้ชายหลายคนที่อยู่ข้างๆ เริ่มเล่นด้วยทันที เพื่อนร่วมคลาสที่อยู่ชั้นบนได้ยินเรื่องนี้ก็พากันออกมากันหมด ผู้คนยี่สิบถึงสามสิบคนมารวมตัวกันที่ประตูเพื่อรอชมเรื่องสนุก

ทุกคนต่างคิดว่าเย่เฉินเป็นคนโง่ 520ยังกล้าท้า540งั้นเหรอ ถนนสายตรง รถของใครขับได้เร็ว มันไม่เกี่ยวกับเทคโนโลยี ทั้งหมดขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของรถ

รถ520หนึ่งคัน ต่อให้จะเป็นชูมัคเกอร์ เป็นไปไม่ได้ที่จะแรงกว่า540

ดูเหมือนว่า รถ BMW520 ใหม่เอี่ยมของเย่เฉิน กำลังจะกลายเป็นเศษซากโละทิ้งในไม่ช้า!

เซียวซูหรันก็พยายามโน้มน้าวเย่เฉินว่า “เย่เฉิน คุณอย่าให้เขายั่วได้ เขาตั้งใจ อย่าไปแข่งกับเขา”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ภรรยาวางใจ สามีของคุณจะไม่มีวันแพ้”

หวังเถิงเฟยหัวเราะฮ่าฮ่าดังลั่น “พระเจ้า เย่เฉิน ไม่ต้องพูดเรื่องอื่น ความกล้าหาญของนายฉันชื่นชมมาก! ฮ่าๆๆ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ เราหยุดพูดเรื่องไร้สาระกันได้แล้ว ขับตรงไปแข่งกันเลย!”

“ได้” เย่เฉินพยักหน้าและถามเขาว่า “นายบอกสิว่าจะแข่งยังไง”

หวังเถิงเฟยชี้ไปตรงสี่แยกที่ปลายถนนและพูดว่า “เราเริ่มพร้อมกัน ดูว่าใครไปถึงแยกนั้นก่อนแล้วเลี้ยวกลับ ไปกลับหนึ่งรอบ ใครกลับมาก่อนคนนั้นชนะ นายว่ายังไง”

เย่เฉินพูดยิ้มๆ ว่า “ไม่มีปัญหา!”

“ได้!” หวังเถิงเฟยพูดอย่างตื่นเต้น “ทุกคนเป็นพยาน เราจะเริ่มการแข่งขันทันที!”

พูดอย่างนั้นแล้วเขาก็มุดเข้าไปในรถ 540 ของตัวเอง แล้วขับรถไปตามถนน

เย่เฉินเพิกเฉยต่อการรั้งของเซียวซูหรัน ขับรถไปจอดข้างหวังเถิงเฟย ส่วนหัวของรถทั้งสองคันอยู่ในแนวเดียวกัน

ตอนนี้ นักเรียนชายที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านคนหนึ่งหัวเราะและพูดว่า “ฉันจะนับถอยหลังให้พวกนายเอง!”

“ดี!” หวังเถิงเฟยยิ้มและพูดว่า “พร้อมแล้วก็เริ่มเลย!”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วเปิดโหมดสปอร์ตของ BMW760

BMW760 ใช้เครื่องยนต์ขนาด 6.6 ลิตรและ 585 แรงม้า

ส่วน BMW540 คันข้างๆ ใช้เครื่องยนต์ 3.0 ลิตรและ 340 แรงม้า

การปล่อยแรงดันเครื่องยนต์มีขนาดเล็กว่า 760 สองเท่า พลังงานต่ำกว่า 245 แรงม้า พูดได้ว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว!

ทว่าหวังเถิงเฟยไหนเลยจะรู้ว่ารถ 520 คันนี้ของเย่เฉินแท้จริงแล้วเป็นตัวท็อปของ 760 เขายังคงคิดว่าตัวเองมีชัยชนะอยู่ในมือไปแล้ว

เพื่อนร่วมคลาสที่รับผิดชอบการนับถอยหลังตะโกนอย่างตื่นเต้น “เตรียม! 3 2 1!”

เสียงเพื่อลดลง หวังเถิงเฟยก็เหยียบคันเร่งลงไปด้านล่างทันที!

เขารู้ว่าเย่เฉินแพ้แน่นอน แต่เขาอยากให้เย่เฉินแพ้อย่างย่อยยับที่สุด!

ดังนั้นตนต้องวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!

แต่ที่เขาไม่ได้คาดคิดคือ ที่ด้านข้างขวามือของตน เงาดำพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ฉับพลันก็ทิ้งตนไว้ข้างหลังไกลลิบไม่เห็นฝุ่น!

เป็น BMW520 ของเย่เฉิน!

หวังเถิงเฟยแทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเอง!

แม่งเอ๊ย!

เป็นไปได้ยังไง!

มันเป็นไปไม่ได้!

BMW520 ของเขาแค่ 184 แรงม้า ส่วนรถของตนมี 340 แรงม้า สูงกว่าเขาเกือบสองเท่า! ทำไมเขาถึงเหนือกว่าตัวเองได้ง่ายขนาดนี้!?

พวกเพื่อนร่วมคลาสที่มุงดูสนุกสนานก็โง่เขลาไปเช่นกัน

ใครก็คาดไม่ถึง ทุกคนล้วนคิดว่าเย่เฉินต้องแพ้แน่ แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะเหมือนลูกศรที่พุ่งออกจากสาย พุ่งแซงหน้าหวังเถิงเฟยไปฉับพลัน และทันใดนั้นก็ทิ้งเขาไว้ข้างหลังในเสี้ยววินาที!

หวังเถิงเฟยยังวิ่งไม่ถึงครึ่งทาง ทุกคนก็เห็นเย่เฉินกลับรถที่ปลายถนนแล้ว!

ตอนที่หวังเถิงเฟยเพิ่งจะกลับรถ เย่เฉินก็ได้ขับรถกลับไปที่จุดเริ่มต้นแล้ว!

เย่เฉินชนะ!

และชนะด้วยความได้เปรียบอย่างย่อยยับ!

หวังเถิงเฟยเพิ่งหันหัวกลับมา เห็นเย่เฉินถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ทั้งตัวก็แทบทรุด!

มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น!

แม่งนี่มันเรื่องอะไรกัน!

เมื่อไรกันที่ BMW520 สามารถเหนือกว่า BMW540 เป็นสองเท่า

ไม่จริง! ไอ้ห่านี่ต้องปรับแต่งรถของเขาใหม่แน่ๆ!

แม่งเอ๊ย! มันเอารถดัดแปลงมาเป็นกับดักงั้นเหรอ สมควรตาย!

เขากัดฟันขับรถกลับไปหาฝูงชน เย่เฉินปรบมือรับชัยชนะกับเซียวซูหรันแล้ว

เพื่อนร่วมคลาสรอบๆ ล้วนตกตะลึงโง่เขลาไป จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถเข้าใจได้ ว่าทำไม 520 ของเย่เฉินถึงเร็วขนาดนี้

หวังเถิงเฟยหยุดรถ เขาออกจากรถมาอย่างโกรธจัดพร้อมกับคำรามว่า “แม่ง เย่เฉิน! นายขับรถดัดแปลงมาเป็นกับดักใช่ไหม เกมนี้ไม่นับ พลังของรถดัดแปลงนั่นดีกว่าของฉันมาก จะมาแข่งได้ยังไง”

เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา “นี่ หวังเถิงเฟย เมื่อครู่ตัวนายเองบอกว่าแรงขับเคลื่อนไม่สำคัญ ฝีมือและความกล้าหาญสำคัญกว่า ตอนนี้นายแพ้แล้วจะบิดพลิ้วเหรอ”

“ฉันเปล่า!”

สีหน้าของหวังเถิงเฟยมีร่องรอยตื่นตระหนก โต้แย้งข้างๆ คูๆ ว่า “นายขุดหลุมดักกับดักฉัน ฉันไม่ได้บิดพลิ้ว!”

ต่งรั่งหลินพูดอย่างดูถูกว่า “หวังเถิงเฟย นายเป็นคนพูดไม่เป็นคำพูด น่าขยะแขยงจริงๆ! อย่าลืมที่เมื่อครู่นายให้คำสาบานที่ร้ายแรงเอาไว้ว่าใครไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ต้องตายเรียบทั้งครอบครัว!”

“นั่นสิ!” แต่เดิมมีเพื่อนร่วมคลาสหลายคนรอดูเรื่องตลกของเย่เฉิน ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจหวังเถิงเฟย เห็นได้ชัดว่าคนคนนี้แพ้ไม่เป็นจริงๆ คนตัวใหญ่ บางสิ่งเลือกหยิบยกขึ้นมาเองแล้วก็ไม่กล้าจ่ายเอง

จากนั้นก็มีคนเอ่ยปากว่า “หวังเถิงเฟย นายนี่มันน่าเบื่อ ทุกคนได้เห็นเป็นพยาน ตัวเองต้องการแข่งกับเย่เฉินเอง ยังบอกว่าแรงขับเคลื่อนไม่สำคัญ ถ้าแพ้แล้วบิดพลิ้วต้องตายเรียบทั้งครอบครัว ตอนนี้ตัวเองมาบิดพลิ้วเอง เห็นได้ชัดว่านายอยากจะตายเรียบทั้งครอบครัวมากกว่าที่จะรักษาสัญญาการเดิมพันใช่ไหม”

“ใช่!” มีผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น “หวังเถิงเฟย ทุกคนเคยคิดว่านายเป็นลูกผู้ชาย พูดคำไหนคำนั้น แต่คิดไม่ถึง ไม่น่าเชื่อว่านายจะเป็นคนถ่อยที่กลับผิดเป็นถูกแบบนี้!”

ยังมีคนบอกด้วยว่า “ฉันนับว่าดูออกว่าหวังเถิงเฟยเป็นคนยังไง เขาเป็นสุนัขสองมาตรฐาน ถ้าเย่เฉินเป็นฝ่ายแพ้ เขาจะไม่ปล่อยเย่เฉินไปง่ายๆ แน่นอน! พอตอนนี้เขาแพ้ ก็เริ่มบิดพลิ้วขี้โกงท่าเดียว เป็นขยะจริงๆ!”

หวังเถิงเฟยหน้าเขียวทีสลับหน้าขาวที

พูดจากใจ รถคันนี้เขาเพิ่งซื้อมาไม่ถึงเดือน รวมๆ แล้วใช้เงินไปมากกว่าเจ็ดแสนหยวน

ถ้าโยนชุดประทัดสามหมื่นนัดเข้าไปจุดจริง รถคันนี้ต้องยับเยินแน่!

นี่คือรถคันโปรดของตน ปกติแล้วแม้แต่รอยขีดข่วนเล็กน้อยก็ไม่มี ฝุ่นผงก็ไม่อนุญาตให้ปรากฏ แล้วจะยอมโยนประทัดเข้าไปจุดได้อย่างไร

แต่เพื่อนร่วมคลาสจำนวนมากมองตนอยู่ เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ตนสูญเสียความนิยมไปแล้ว ถ้าตนยังบิดพลิ้วต่อไป ต่อจากนี้พวกเพื่อนร่วมคลาสจะไม่โอเคกับตนอีกแน่

ถึงขั้นยังจะบอกว่าตนแพ้แล้วขี้โกงบิดพลิ้ว ยอมจะแบกรับคำแช่งที่ว่าตายเรียบทั้งครอบครัวและไม่รักษาสัญญาการเดิมพัน

คิดมาถึงตรงนี้ หัวใจเขาก็สั่นไหว

ถ้าไม่จุดประทัด ตนต้องชื่อเสียงพังพินาศ!

เวลานี้ จู่ๆ เย่เฉินก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า “หวังเถิงเฟย ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนร่วมคลาส ล้อเล่นกันไม่ต้องจริงจัง รถของนายค่อนข้างแพง ถ้าไม่เต็มใจจะจุด ก็ไม่ต้องจุด”

หวังเถิงเฟยถอนหายใจโล่งอกทันที

แต่เพื่อนร่วมคลาสรอบๆ ต่างทยอยกันวิพากษ์วิจารณ์ทันที “พระเจ้า! เย่เฉินช่างใจกว้างจริงๆ ดูหวังเถิงเฟยสิ น่าอับอายจริงๆ!”

“จริง! เย่เฉินมองออกว่าเขาแพ้ไม่เป็น ก็เลยยอมให้เขา!”

ศักดิ์ศรีของหวังเถิงเฟยระเบิดขึ้นมาทันที ด่าออกมาอย่างโกรธจัดว่า “ใครแม่งบอกว่าฉันแพ้ไม่เป็น เอาประทัดมาให้ฉัน ในเมื่อกูกล้าเดิมพัน แน่นอนว่าก็ต้องแพ้เป็น!”

มุมปากเย่เฉินยกยิ้มกับร่องรอยแสดงออกว่าแผนสำเร็จ…