ขณะนี้ ในมือของโคบายาชิจิโร่กำลังจับยากระเพาะเก้าเสวียนอยู่

ตั้งแต่เมื่อวานที่เขาปวดท้องและทานยากระเพาะเก้าเสวียนเข้าไปหนึ่งห่อจนถึงตอนนี้ อาการปวดท้องของเขาก็ดีขึ้นมากๆ

เห็นได้อย่างชัดเจน ประสิทธิภาพของยากระเพาะเก้าเสวียน ดีกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินหลายเท่า

สิ่งที่ทำให้โคบายาชิจิโร่รู้สึกกลัวมากๆคือ ตั้งแต่ตัวเองกินยากระเพาะเก้าเสวียนไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาก็รู้สึกว่าประสิทธิภาพของยาดีจริงๆ และเมื่อสักครู่เขารู้สึกไม่สบายท้องเล็กน้อย เขาหยิบยากระเพาะเก้าเสวียนห่อหนึ่งขึ้นมาทันทีโดยไม่รู้ตัว แทนที่เขาจะหยิบยากระเพาะเสี่ยวหลินที่เป็นของบริษัทตัวเอง

ยากระเพาะเสี่ยวหลินเป็นยาที่เขาค้นคว้าตำราแพทย์แผนจีนโบราณจำนวนมากและทดลองจากสูตรยาจำนวนมากกว่าจะทำได้สำเร็จ เรื่องนี้ทำให้เขาภูมิใจในตัวเองมากๆ ดังนั้นเขาจึงรักยากระเพาะเสี่ยวหลินมากๆเหมือนลูกชายคนหนึ่งของเขา

สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ หลังจากที่เขากินยากระเพาะเก้าเสวียนเพียงครั้งเดียว เขาก็ลืมยากระเพาะเสี่ยวหลินที่เปรียบเสมือนลูกชายของเขาไปเลย เห็นได้อย่างชัดเจน ร่างกายของตัวเองไม่สามารถปฏิเสธประสิทธิภาพของยากระเพาะเก้าเสวียนได้

แม้แต่ตัวเองก็ปฏิเสธไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้บริโภคทั่วไปเลย หลังจากที่พวกเขาใช้ยากระเพาะเก้าเสวียน พวกเขาต้องโยนยากระเพาะเสี่ยวหลินทิ้งไปโดยไม่ลังเลแน่นอน

ดังนั้น ไม่ว่าตัวเองจะต้องใช้วิธีไหน ก็ต้องเอาสูตรยากระเพาะเก้าเสวียนมาให้ได้！

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกแสบร้อนในกระเพาะเล็กน้อยทันที ดังนั้นเขาจึงฉีกห่อยากระเพาะเก้าเสวียนโดยไม่ลังเล เงยหน้าและกลืนยาลงไป

ในเวลานี้ เขาทั้งตื่นเต้นและดีใจ แต่ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย

ดังนั้น เขารีบหันหน้าไปพูดกับเลขาที่อยู่ข้างๆทันที ：“เทวิสกี้ให้ฉันหนึ่งแก้วและเติมน้ำแข็งด้วย！”

เลขาพยักหน้าและหยิบขวดวิสกี้ Hibiki 17 ที่ผลิตในญี่ปุ่นขึ้นมาทันที เลขารีบเทวิสกี้ครึ่งแก้วแล้วใส่น้ำแข็งหลายก้อนลงไป

โคบายาชิจิโร่หยิบแก้วแล้วจิบอย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความตื่นเต้นว่า：“คนจีนนี่เก่งจริงๆ！ฉันนึกว่าประสิทธิภาพของยากระเพาะเสี่ยวหลินดีที่สุดแล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนจะสามารถคิดค้นยากระเพาะเก้าเสวียนที่มีประสิทธิภาพที่ดีกว่าได้ มันทำให้ฉันทึ่งจริงๆ！”

เลขาอดไม่ได้ที่จะพูด：“ท่านประธาน สิ่งที่ยากระเพาะเก้าเสวียนใช้อาจจะไม่ใช่สูตรยาจากตำราแพทย์จีนโบราณ ยากระเพาะเก้าเสวียนอาจจะเป็นยาที่พวกเขาพัฒนาขึ้นมาเองก็ได้”

“เป็นไปไม่ได้！”โคบายาชิจิโร่โบกมือโดยไม่ลังเลและพูด：“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คนจีนไม่ค่อยให้ความสนใจแพทย์แผนจีนแล้ว หลายปีมานี้ มีเพียงหยุนหนานไป๋เหยาที่ยังทำยาจีนอยู่ มันหมายความว่าแพทย์แผนจีนของพวกเขากำลังถดถอยและค่อยๆหายไป สมัยก่อนตอนที่แพทย์แผนจีนรุ่งเรืองยังไม่มียาที่ดีอย่างยากระเพาะเก้าเสวียนเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้แพทย์แผนจีนกำลังถดถอย ยังสามารถพัฒนายาที่ดีแบบนี้ออกมาได้เหรอ ดังนั้นฉันมั่นใจได้ว่า ยากระเพาะเก้าเสวียนน่าจะเป็นสูตรยาที่หาเจอในตำราแพทย์แผนจีนโบราณอย่างแน่นอน”

เลขารีบพูดประจบทันที：“ท่านประธาน คุณเป็นคนที่มีความรู้และมีสายตาที่เฉียบแหลมจริงๆ！”

โคบายาชิจิโร่ดื่มวิสกี้ในแก้วอีกครั้งจนหมด เขายืนแก้วให้เลขาที่อยู่ด้านหน้า และบอกให้เลขาเทวิสกี้ให้เขา เขาพูดอุทานว่า：“ตอนที่พ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่เคยพูดว่า ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของจีนมันเหมือนทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้ยังไงก็ไม่มีวันหมด ดูเหมือนสิ่งที่พ่อพูดไว้มันจะเป็นเรื่องจริง！”

เลขารีบพยักหน้าและถาม：“ท่านประธาน ถ้าพวกเราได้สูตรยากระเพาะเก้าเสวียนมา หลังจากนี้พวกเราควรทำอะไรต่อ？”

โคบายาชิจิโร่พูดด้วยรอยยิ้ม：“ฉันได้สั่งการลงไปแล้ว ถ้าพวกเราได้สูตรยา ก็ให้คนจุดไฟทันที เผาฐานการผลิตของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนทิ้ง จากนั้นพวกเรากลับไปญี่ปุ่นแล้วแก้ไขสูตรยาเล็กน้อย เปลี่ยนสูตรของยากระเพาะเสี่ยวหลินอย่างเงียบๆ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปยาตัวนี้ก็จะกลายเป็นของฉัน！”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สายตาของโคบายาชิจิโร่เย็นชาขึ้นมาทันที

ตอนนี้ บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนผลัดการผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เขารู้ดีอยู่แก่ใจ ถ้าจุดไฟเผาอาจจะทำให้พนักงานโรงผลิตยาหลายร้อยถึงพันคนต้องเสียชีวิต

แต่สำหรับเขา เขาไม่สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

เพราะคนที่เสียชีวิตเป็นพนักงานของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเขา？

สิ่งที่เขาอยากได้ มีเพียงสูตรยากระเพาะเก้าเสวียนเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้！