ซูจือหยูใช้เงินซื้อหลิวจ้าน จุดประสงค์มีสองอย่าง

อย่างแรก ถ้าใช้เงินแล้วได้ผล ก็ใช้เงินซื้อความปลอดภัยเป็นวิธีที่ดีที่สุด

อย่างที่สอง ถ้าใช้เงินไม่ได้ผล อย่างน้อยก็สามารถตัดสินสถานการณ์ของหลิวจ้านได้จากการสนทนา

ตอนนี้ ซูจือหยูได้เบาะแสสำคัญที่หลุดออกมาจากปากของหลิวจ้านผ่านคำพูดจาหว่อนล้อมของตัวเอง

“ข้อแรก ถ้าคนทั่วไปได้ยินเด็กสาววัยยี่สิบต้นๆออกปากว่าจะให้เงินเป็นสิบเป็นร้อยล้าน ต้องไม่มีใครเชื่อแน่ๆ จะคิดแค่ว่าพูดไปเรื่อยก็เท่านั้น แต่ว่า หลิวจ้านกลับไม่เคลือบแคลงเลยว่าฉันจะหาเงินจำนวนนี้มาได้หรือเปล่า”

“นั่นหมายความว่า เขารู้ว่าฐานะของฉันเป็นยังไง รู้ว่าสำหรับฉันแล้ว เงินหนึ่งร้อยล้านหามาได้ง่ายๆ ดังนั้นเขาจึงไม่สงสัยในสิ่งที่ฉันพูด！”

“จากจุดนี้ บวกกับการที่หลิวจ้านโทรคุยและส่งข้อความหาใครบางคนก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่า มีคนบงการให้หลิวจ้านมาจับตัวฉันกับแม่！”

“ข้อสอง คนที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งของใครง่ายๆอย่างหลิวจ้าน ถ้าฉันพูดว่าจะจ่ายให้เขาร้อยล้าน เขาก็สามารถที่จะเลือกรับเงินของฉันเอาไว้ และทรยศนายจ้างคนเดิม หรือบางทีพอได้เงินจากฉันไปแล้วอาจจะตลบหลังฉันด้วยก็ได้ โจมโจรอย่างเขา ต้องหาทางได้เงินมาไม่วิธีใดก็วิธีหนึ่งในสองทางนี้แน่ๆ”

“แต่ว่า หลิวจ้านกลับไม่คิดที่จะเลือกสักทาง แค่นี้ก็พิสูจน์ได้แล้วว่า นายจ้างที่อยู่เบื้องหลังเขา เป็นคนที่เขาไม่กล้าหือด้วย！”

“อย่างนั้น ใครเป็นคนติดสินบนเขากันแน่ ถึงได้ทำให้เขายอมลงทุนจัดฉาก แค่เพื่อจับตัวฉันกับแม่มาอย่างนี้?”

คิดมาถึงตรงนี้ ซูจือหยูก็หาคำตอบไม่ได้เลย

เธอเคยคิดว่าเพราะคุณปู่ไม่พอใจคุณแม่ เลยคิดที่จะสั่งเก็บคุณแม่หรือเปล่า

แต่ว่า จากที่ได้รู้จักคุณท่านใหญ่ซูมา เธอคิดว่าคุณท่านใหญ่ซูไม่มีทางอยากฆ่าเธอแน่นอน

เธอเคยคิดเหมือนกันว่าหรือจะเป็นเพราะคุณพ่อโกรธคุณแม่ แต่มันก็เหมือนกับข้อสันนิษฐานเมื่อครู่ ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อหรือคุณปู่ ต่างก็มีเหตุผลให้เล่นงานคุณแม่ แต่ว่าพวกเขาไม่มีทางเล่นงานซูจือหยูแน่ๆ

ดังนั้น ซูจือหยูจึงเอาแต่เดินวนอยู่ในทางตัน

ต่อมา เธอก็คิดขึ้นมาว่า “เป็นไปได้ไหมที่คุณพ่อหรือคุณปู่อาจจะเป็นคนบงการอยู่เบื้องหลัง สั่งให้หลิวจ้านจับตัวฉันกับแม่มา แต่ความจริงแล้ววางแผนกำจัดแค่คุณแม่คนเดียว?”

คิดมาถึงตรงนี้ ซูจือหยูก็เคร่งเครียดขึ้นมาในทันที แอบคิดเงียบๆว่า “ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ งั้นต้องรอหลิวจ้านเปิดเผยจุดประสงค์ที่แท้จริงออกมาก่อน และฉันต้องปกป้องคุณแม่อย่างสุดชีวิต”

ในตอนที่ซูจือหยูตัดสินใจปกป้องตู้ไห่ชิง เบื้องลึกในใจก็รู้สึกโกรธและผิดหวังต่อตระกูลซู

เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมตระกูลซูถึงได้โหดร้ายกับคุณแม่ขนาดนี้

ที่ไม่เข้าใจไปกว่านั้นก็คือ ทั้งๆที่เรื่องนี้คุณพ่อเป็นฝ่ายทำผิดก่อน แล้วทำไมต้องคิดจะฆ่าคุณแม่ด้วย?

หรือเป็นเพราะการที่คุณแม่มาที่เมืองจินหลิงในครั้งนี้?

ตู้ไห่ชิงในตอนนี้ คาดเดาเรื่องราวทั้งหมดได้แล้วถึงเจ็ดแปดส่วน

ลึกในใจของเธอเองก็เกิดคำถามเหมือนกันว่า “ซูโส่วเต้าทำอะไรลับหลังฉัน แอบไปไข่ทิ้งไว้ข้างนอก แถมยังเอาลูกนอกสมรสมาอยู่ข้างตัวอย่างไร้ยางอาย ตลอดเวลาที่แต่งงานกัน ฉันไม่เคยทำอะไรลับหลังเขา ตอนนี้แค่ฉันอยากหย่ากับเขา มันไม่ใช่ความผิดของเขา แต่เป็นความผิดของฉันงั้นเหรอ?”

ส่วนหลิวจ้านในตอนนี้ ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า เมื่อกี้เผลอหลุดความลับออกไป ขณะนี้เขากำลังจดจ่ออยู่กับอุโมงค์ในแผนที่ที่กำลังจะไปถึง เพื่อที่เขาจะสามารถจัดการทุกอย่างในตอนนี้ได้