เมื่อคิดแบบนี้ ซูโสว่เต๋อก็เปลี่ยนสีหน้าทันที และพูดเห็นด้วยว่า:”พ่อ พอพ่อพูดแบบนี้ ผมก็เข้าใจทันที ดูเหมือนว่าหม่าฉงซิงคงจะไม่ทรยศพ่อ แต่ในเมื่อเขาไม่ได้ทรยศพ่อ และตอนนี้เขาก็หายไป ซึ่งพิสูจน์ได้ว่า คนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนั้นแข็งแกร่งมาก! เราต้องระมัดระวัง!”

คุณท่านใหญ่ซูนวดขมับ:”ตอนนี้พ่อยังไม่ได้นึกถึงตัวการที่อยู่เบื้องหลัง พ่อยังคงมีคำถามอีกมากมายที่ยังไม่เข้าใจ พ่อไม่เข้าใจว่าทำไมหลิวจ้านถึงถูกยิง? ดูจากภาพที่เกิดเหตุ รถถูกชนจนเละขนาดนั้น แม้ว่าหลิวจ้านจะเป็นพระเจ้าก็ต้องตายแน่นอน ทำไมถึงยังมีคนยิงเขาอีก? ยิงเขาทำไม?”

ซูโสว่เต๋อดูงุนงงและพูดว่า:”มันเป็นแบบนี้จริงๆด้วย! ในภาพความละเอียดสูงที่พ่อให้คนไปหามา จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหน้าท้องและร่างกายส่วนล่างของหลิวจ้านถูกชนจนเละหมด ไม่จำเป็นต้องยิงหัวเขาอีกนัดเลย……”

คุณท่านใหญ่ซูขมวดคิ้วและพึมพำว่า:”ขอพ่อคิดดูก่อน…… ในเมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้นตามกำหนด งั้นก็พิสูจน์ได้ว่า จนตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ทุกอย่างยังคงเป็นไปตามแผน กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ หม่าฉงซิงต้องอยู่ตรงนั้นแน่นอน…”

ขณะที่พูด คุณท่านก็ค่อยๆย้อนคิดในใจทีละนิด:”ในเมื่อหม่าฉงซิงอยู่ในที่เกิดเหตุ ถ้างั้นตอนที่เขาเห็นจือหยูก็นั่งอยู่ในรถหลิวจ้าน เขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็น??”

“จากการวิเคราะห์ของพ่อแล้ว หม่าฉงซิงอาจจะล่อลวงข้อมูลสำคัญจากหลิวจ้านได้……”

“แม้ว่าฉันจะไม่ได้ติดต่อหลิวจ้านโดยตรง แต่ฉันก็ให้คนติดต่อกับครอบครัวของหลิวจ้านแล้ว จากนั้นก็ขอให้เขาจัดการนังซูจือหยูไปด้วย ในนามของตระกูลซูที่ต้องการฆ่าคนอีกคนหนึ่ง……”

“ถ้าพ่อรู้ข้อมูลนี้ ก็จะรู้ว่า คนที่ต้องการฆ่าจือหยู คือตระกูลซู……”

“เมื่อนั้น ฉันจะเป็นผู้ต้องสงสัยที่ใหญ่ที่สุด……”

เมื่อคิดแบบนี้ ซูโสว่เต๋อก็รีบพูดว่า:”พ่อ! ผมเห็นตอนนี้มีชาวเน็ตบางคนเริ่มสงสัยว่าตระกูลซูของเราคือคนอยู่เบื้องหลัง ตอนนี้ความสำคัญสูงสุดของเราคือ การประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตอย่างรวดเร็ว!”

คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้าเล็กน้อย และโพล่งออกมา:”ดำเนินการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตทันที และในขณะเดียวกันก็ประณามอาชญากรอย่างหลิวจ้านผ่านสื่อ และเสนอรางวัล 50 ล้านเพื่อรวบรวมเบาะแสอันมีค่า ! ใครก็ตามที่ช่วยสองแม่ลูกสาวได้ พ่อจะให้รางวัลหนึ่งร้อยล้าน!”