บทที่ 2379

“ลักพาตัวงั้นเหรอ?!” ใบหน้าของท่านเฮ่อกระตุกอย่างแรง

สิ่งที่เขากลัวที่สุดก็คือซูโสว่เต่อถูกลักพาตัว

ดังนั้นเขาอดคิดในใจไม่ได้ว่า ” อย่างไรก็ตาม ฉันเป็นหนึ่งในยดอฝืมือระดับอาวุโสของตระกูลซู คราวนี้ได้รับหน้าที่ปกป้องทานชายรอง
ที่เมืองจินหลิง หากมีการแอบลักพาตัวต่อหน้าต่อตาเขาจริง เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? และเขาควรอธิบายอย่างไรกับคุณทานดี?”

เขานึกถึง Steve ที่อยู่ห้องข้างๆ ซูโสว่เต๋อในท้นที เขารีบพูดขึ้นอย่างกะทันหันราวกับคว้าฟางช่วยชีวิตได้ ” เป็นไปได้ไหมที่เจ้านายจะไป
หาคนอเมริกันที่อยู่ห้องถัดไปคนนั้น? !”

ผู้ช่วยก็กำลังรอปาฏิหาริย์เกิดขึ้นเช่นเดียวกับเขา เมื่อเห็นว่าไม่พบตัวเจ้านายที่ห้องห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท เขาก็กระวนกระวายใจ
แทบตาย เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็สว่างขั้นทันที เขาพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นว่า ” เป็นไปได้ อาจเป็นไปได้นะ!”

พูดจบก็หันหลังวิ่งออกไปทันที

คนอื่นๆ ก็รีบตามเขาไปทันที

แต่เมื่อพวกเขากดกริ่งประตูห้องถัดไปก็ไม่มีการตอบสนองใดในห้องเช่นกัน

หัวใจของคนที่ยังคงมีความหวังริบหรี่แต่เดิมก็จมลงสู่กันบึ้งทันที

ทุกคนมองไปทางท่านเฮ่อรอความคิดเห็นจากเขา

ปกติท่านเฮ่อเป็นคนจิตใจสงบและลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูก แต่สีหน้าของเขาในเวลานี้เหมือนกับตอนที่เขาเสียพ่อตอนอายุ 18 ปีไม่มีผิด
เขาตะประตูห้องของ Steve ด้วยใบหน้าที่มืดมิด และพาทุกคนพุ่งเข้าไปในห้องอิกครั้ง ปรากฎว่า Steve ก็ระเหยไปเหมือนกับชูโสว่เต่อ
เช่นกัน …

ตอนนี้ท่านเฮ่อดมกลิ่นที่นี่และมองหาที่นั่นราวกับสุนัขตัวหนึ่ง เขาคลำหาอยู่นาน แต่ไม่พบเบาะแสอันมีค่าใด ๆ ส่งผลให้เขา
กระวนกระวายใจมากขึ้น เขาค้นหาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งมือของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

ในที่สุดเขาก็นั่งลงบนพื้นแล้วพูดด้วยใบหน้าสิ้นหวัง ” รีบ…บโทรไปรายงานคุณท่านเดี๋ยวนี้!”

ซูเฉิงเฟิงเพิ่งจะนอนลงได้ไม่กี่นาทีเท่านั้น

ในขั้นต้น สิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองจินหลิงทำให้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตู้ให่ชิงกับซูจือหยูก็หายตัวไป ด้งนั้นเขาจึงกังวลกับเหตุการณ์ดังกล่าวมาโดยตลอด

นอกจากนี้ เขายังเป็นห่วงหลานสาวคนโตของเขาซูจือหยูมากด้วย เพราะเขารักเธอมาตั้งแต่เด็ก และเขาก็เอ็นดูและรักเธอมากจริงๆ
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ตระกูลซูค่อยๆ ควบคุมความคิดเห็นของสาธารณชน ความกังวลกายในของเขาก็คลี่คลายลงอย่างมาก
แม้ว่าเขาจะยังกังวลเรื่องซูจือหยูอยู่เล็กน้อย แต่กายหลังเขาก็คิดอย่างรอบคอบว่า ซูจือหยูได้ขึ้นรถพร้อมกับตู้ไหชิงและประสบอุบัติเหตุ
ทางรถยนต์หายตัวไปพร้อมกัน ถ้าเขาหวังจะให้ตู้ไห่ชิงตาย ซูจื่อหยูก็คงหนีไม่พ้นความตายอย่างแน่นอน

หากเขาหวังจะให้ซูจือหยูรอดถ้างั้นตู่ให่ชิงก็จะรอดเช่นกัน

ดังนั้นในเวลาต่อมา เขาจึงต้ดสินใจอย่างเด็ดขาดและคิดในใจว่า “ผลที่ไร้ก้งวลที่สุดคือผู้หญิงสองคนนี้ตายไปพร้อมกัน ไม่อย่างนั้นถ้ามี
เพียงซูจือหยุคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ ตามลักษณะนิสัยของเธอแล้ว เธอจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อตรวจสอบความจริงอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นจริง
เธออาจจะหันมาเป็นศัตรูกับฉันก็เป็นได้ ดังนั้นปล่อยให้เธอตายไปตอนนี้ดีกว่า จะได้ไม่เป็นปัญหาให้กับตัวเองในวันข้างหน้า….

เมื่อคิดเช่นนี้ได้ เขาก็รู้สึกโล่งอกเล็กน้อย

ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือรอให้ซูโสว่เต่อกลับมารายงานข่าวการเสียชีวิตของภรรยาพวกเขาโดยเร็วที่สุด

ในขณะนั้น พ่อบ้านก็มาเคาะประตูรายงานว่า “คุณท่านครับ คนของตระกูลตู้มาหาครับ…”

“ตระกูลตู้? ” ซูเฉิงเฟิงหนักใจอย่างมาก เขาถามว่า ” มีใครมาบ้าง? “