พูดจบ เขาก็พูดสะอื้นว่า:”ผมกลายเป็นคนไร้ค่า คุณไม่รังเกียจ แล้วยังใช้เงินจำนวนมหาศาลในการรักษาและช่วยให้ผมฟื้นตัว ความเมตตานี้ ผมจะไม่มีวันลืม!”

นางาฮิโกะ อิโตะถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า:”นายกับฉันฝ่าประตูนรกมาด้วยกัน ในเวลาแบบนี้ฉันไม่สามารถทิ้งนายไว้แน่นอน”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขามองไปที่เย่เฉินและพูดด้วยความซาบซึ้งว่า:”คุณเย่ ตั้งแต่ที่ทานากะเสียแขนขา เขาก็มีความรู้สึกเศร้ามาตลอด คู่หมั้นของเขาก็ทิ้งเขาไป ครั้งหนึ่งเขาเคยหมดอาลัยตายอยาก ขอให้คุณเย่ช่วยอบรมสั่งสอนเขา…… คุณเป็นคนที่ทานากะชื่นชมมากที่สุด คุณพูดคงจะมีประโยชน์มากกว่าฉัน”

ทานากะ โคอิจิรีบพูดว่า:”ท่านประธาน คุณเป็นคนที่ผมเคารพมากที่สุด ผมถือว่าคำพูดของคุณเป็นบรรทัดฐานเสมอ และไม่กล้าขัดขืน แต่การเปลี่ยนแปลงครั้งนั้นได้เปลี่ยนชีวิตผมไปมาก ให้เวลาผมอีกนิด ผมจะเดินออกมาได้อย่างแน่นอน”

ทันใดนั้น เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:”ทานากะ ต่อไปชีวิตของคุณยังอีกยาวไกล ต้องสงบใจ พักฟื้นให้ดี และรอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น”

ทานากะโคอิจิรู้ดีว่าเขาไม่มีทางพบกับปาฏิหาริย์ใดๆหรอกความหวังที่ใหญ่ที่สุดก็คือ ต่อไปการแพทย์พัฒนาขึ้นแล้ว การวิจัยและพัฒนาขาเทียมสามารถทำให้เกิดความก้าวหน้ามากขึ้น อย่างน้อยก็สามารถชดเชยความไม่สะดวกในชีวิตได้

ในบันทึกของ”ตำราเก้าเสวียนเทียน”มียาวิเศษชนิดหนึ่งที่สามารถสร้างแขนขาที่ถูกตัดขาดได้ แต่ระดับของยาวิเศษนี้สูงกว่ายาอายุวัฒนะมาก และสูงกว่ายาเสริมชี่ปราณที่เขาจะกลั่นต่อไปมากๆ

เมื่อก่อน เย่เฉินรู้สึกว่าโดยพื้นฐานแล้วเขาไม่มีโอกาสกลั่นยาระดับสูงนี้ได้ เพราะไม่ว่าจะเป็นวัสดุยาที่จำเป็นของยาวิเศษ หรือปราณทิพย์ที่จำเป็นในการกลั่นยา เขากลัวว่าเขาจะจัดการไม่ได้

ยิ่งระดับของยาวิเศษสูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งใช้ปราณทิพย์มากขึ้นเท่านั้น

ก่อนหน้านี้เขาใช้ปราณทิพย์ไปมาก และไม่สามารถชดกลับมาได้ แต่ว่า ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เขาได้รับฟอสซิลแอมเบอร์กริสหมื่นปีโดยไม่ได้ตั้งใจ มันทำให้เย่เฉินมีความมั่นใจอย่างมาก

แค่ต้องใช้ฟอสซิลแอมเบอร์กริสเพื่อกลั่นยาเสริมชี่ปราณ ปราณทิพย์ของเขาก็จะสามารถเสริมหรือปรับปรุงได้อย่างเต็มที่ เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาไม่เพียงแต่สามารถพัฒนาความแข็งแกร่งได้มากเท่านั้น และยังสามารถไปลองยาวิเศษที่ระดับสูงกว่านี้ได้

บางที อาจจะสามารถกลั่นยาสำหรับการเกิดแขนขาใหม่ที่ถูกตัดได้

หากเป็นเช่นนั้น ไม่เพียงแต่จะสามารถรักษานางาฮิโกะ อิโตะ และทานากะ โคอิจิได้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงเหออิงซิ่ว แม่ของซูรั่วหลีได้ด้วย